OPTION (Broken Series 2)

Episode 10

NANG makalabas sa ospital si Mommy ay agad nitong inasikaso ang kasal namin ni Bernadette. Wala akong nagawa kundi umayon sa kagustuhan niya dahil nangako ako sa kanyang gagawin ko ang lahat ng gusto niya. Tahimik akong nakatayo sa isang tabi habang hinihintay ang bride ko. Sa civil kami ikakasal ni Bernadette. Ilang kaibigan at kamag-anak lang ang bisita namin.

Alam ko namang pinamamadali niya ang kasal namin dahil atat na atat na siyang magkaroon na kami ng anak ni Bernadette. Hindi mangyayari iyon.

“Mukhang biyernes santo ang mukha mo, bro. Dapat masaya ka dahil espesyal na araw ito para sa inyo ni Bernadette.” Napairap ako sa sinabi ni Gavin. Special? Para sa akin ito ang pinakamalas sa lahat ng araw ko.

“Today is my wedding day and the worst day of my life.” Nakasimangot na sabi ko. Napailing sa akin si Gavin.

“Umayos ka Fernan kung ayaw mong magalit sa iyo si Tita Lilly. Botong-boto pa naman kay Berna ’yun.” Natatawang sabi ni Gavin.

“Whatever!” Inis na turan ko. Lumayo ako kay Gavin. Sarap niyang sapakin.

Nagkamali yata ako ng desisyon. Sana hindi na lang ako pumayag. Pero paano naman ang kapatawarang hinihingi ko sa kanya? Malalim akong napabuntonghininga. This is the worst day of my life! Napahilamos ako sa mukha ko dahil sa frustration. I heaved out a deep sigh. Napasuklay ako sa buhok ko.

Napaayos ako ng pagkakatayo ng makita kong dumating si Mommy kasama niya si Bernadette. Napatitig ako sa kanya. She’s wearing a white fitted dress. Hakab na hakab sa maliit na katawan ni Berndette ang kasuotan nito. Nakalugay ang maalon along buhok niya. Simple lang ang makeup nito, ibang-iba ang hitsura niya ngayon. Mas gumanda siya iyon ang nakikita ko sa kanya. Nawala ako sa pagkakatulala ng batiin ako ni Mommy.

“Mabuti namang nauna ka na dito. Akala ko kami pa ang maghihintay sa iyo,” may himig na inis sa boses ni Mommy. Nilapitan ko siya upang hagkan ang kanyang noo.

Sumilay sa akin ang pekeng ngiti. Hindi ako masaya sa araw na ito kung iyon ang inaakala niya. Nagtama ang mga tingin naming dalawa. Umiwas ito ng tingin. I never greeted her. What for? Instead, I greeted some of my relatives who are invited. I can’t stand to be with her. I hate it.

Sinimulan na ang ceremony. Nagpirmahan kami sa dalawang pages ng paper na ibinigay ng judge. When the Judge say I can kiss the bride. Hinagkan ko lang siya sa noo. Sa totoo ayoko siyang halikan kahit saan mang parte ng mukha niya. Naiinis ako sa kanya. Alam kong nagbubunyi na siya ngayon dahil nagtagumpay siyang maikasal kaming dalawa. Hindi siya magiging masaya sa pagsasama naming dalawa kung iyon ang inaakala niya. I make certain that she lives in hell.

Dumiretso kami sa reception. Wala akong ganang sumunod sa kanila. Alam kong pansin ni Mommy ang panlalamig ko at wala akong gana. But she regains her calmness with me.

“Ngayong mag-asawa na kayo Fernan at Bernadette alagaan niyo ang relasyon niyo bilang mag-asawa. Kung mayroon man kayong hindi napagkakasunduan pag-usapan niyo. Huwag pairalin ang init ng ulo at magkaroon sana kayo ng mahabang pasensya sa isa’t isa. Natural lang na merong pag-aaway dahil nag-a-adjust palang naman kayo bilang mag-asawa.” Bilin ni Mommy sa amin. Pero sa akin siya nakatingin.

“Fernan, sana naman matutunan mong mahalin at pahalagahan si Bernadette lalo ngayong mag-asawa na kayo. Mahalin mo siya dahil iisa lang ang katulad niya.” Gusto kong maparolyo ng mga mata sa sinabi ni Mommy na iisa lang si Bernadette. Napangiti ako ng peke at tumango ako.

“Bernadette, sana habaan mo pa ang pasensya mo kay Fernan. Alam kong mapapalambot mo siya. Biyayaan sana nawa kayo ng mga anak.” Sabi ni Mommy. Niyakap niya si Bernadette. Napabaling sa iba ang tingin ko.

“Fernan, alagaan mong mabuti ang asawa mo. Ayokong malalamang sinasaktan mo si Bernadette. Oras na pinaiyak mo siya humanda ka sa akin. Hinding-hindi kita mapapatawad kahit lumuhod ka pa sa harapan ko.” Pagbabanta sa akin ni Mommy. Pagbabantang tingin ang ibinigay niya sa akin.

Ayoko mang sabihin ay napilitan na lang ako. “Yes, Mommy, I got it.” sabi ko.

Napasulyap ako kay Bernadette na nakikipag-usap sa mga kaibigan habang may ngiti sa labi. Sumulak na naman sa akin ang inis kapag nakikita ko siyang ngumingiti sa ibang tao.

Natapos ang kasal tumuloy kami sa bahay namin. Although mayroon ibinigay na regalo ang isa sa Ninong namin sa kasal. Two days stay sa isang luxury hotel sa Batangas. Hindi na kami tumuloy sa hotel. Ayokong mag-spend kaming dalawa doon.

Naupo ako at napasandal sa upuan nang makapasok na kami sa loob ng bahay . Ngayon ko lang naramdaman ang pagod sa maghapong nasa reception kami. Ipinikit ko ang mga mata ko.

Naramdaman kong may humihilot sa sintido ko kung kaya nagmulat ako ng mga mata. Napatitig ako sa mukha ni Bernadette. Isang ngiti ang ibinigay niya sa akin. Hindi ako nakapagsalita ng simulan niyang hilutin ang sintido ko. Sa galing niyang humilot nadala ako sa paghaplos niya sa noo ko at sintido. Pinikit kong muli ang mata ko.

“Doon ka na sa kama at hihilutin ko ang likod mo.” She suggested. Dahil masakit ang buong katawan hindi na ako nagreklamo sa suggestion niya. I needed a massage. I feel tired and sore.

Nang makahiga sa kama ko hinubad ko ang damit ko at wala akong itinira. I heard she gasp, but I don’t mind and besides, we’re married now so what’s wrong with that? She is my wife.

Dumapa ako. Lumundo ang kama tanda na sumampa na din siya. Napaawang ang labi ko nang maramdaman ko ang mainit na kamay ni Bernadette humahaplos sa may likod ko. Napaungol ako ng mahina nang bumaba sa beywang ko ang kamay nito. Napakasarap sa pakiramdam ang pagmamasahe niya.

Hinilot din niya ang batok ko. Banayad ang paghaplos niya sa balat ko kaya masarap sa pakiramdam. Bigla akong tumihaya. Napaatras si Bernadette dahil sa pagharap ko.

“Massage my front.” Utos ko sa kanya. Her mouth parted as I said. Tumaas ang isang kilay ko. “Do what I said!” I commanded her.

Her trembling hands touched my skin, and it's cold. Pumikit ako nang simulan na niyang imasahe ang dibdib ko. Bumaba nang bumaba ang kamay ni Bernadette. Napaliyad ako nang napunta sa tiyan ko ang palad niya.

“Ayos ka lang Fernan?” Malamyos na tanong niya.

“Just continue.” I commanded. Ramdam na ramdam ko ang katigasan ng p*********i ko. Parang may sasabog sa ibaba ng puson ko.

Shit! Hindi ko na kaya!

I grab her hand and change our position. I was on top of her and she was at my bottom. The shock was written on her face.

“F-Fernan.” My eyes darted to her cleavage. Her half of breast was exposed. V- line ang cut ng damit niya kaya kita ang kanyang cleavage.

Hindi ko alam kung ano ang sumapi sa akin. I took her hand and placed it on top of her head. Wala na akong sinayang na segundo bumaba ang ulo ko upang halikan ang kanyang nakaawang na labi. I suck her bottom lip then I bit her upper lip. Halos mamaga ang labi ni Bernadette sa uri ng paghalik ko.

Sinira ko ang kanyang damit dahil sa pagmamadaling maangkin siya. Wala akong pakialam kahit masaktan siya sa ginawa ko. I want to release this heat inside my body that’s starting building up. I succeeded in stripping her.

Walang sabi-sabing ipinasok ko agad ang aking p*********i sa kanyang p********e. Napaigik si Bernadette sa ginawa ko. I smirked.

I pound her as if there were no tomorrow. I grabbed her jaw and grip it tightly. Napaiyak si Bernadette sa ginawa ko. But I don’t care if she feels pain.

“This is what you want right? So bare with it you b***h!” I said while pounding fast. Sisiguraduhin kong magiging impyerno ang buhay niya sa akin at siya na mismo ang aayaw pagdating ng araw.

*****

PAGKATAPOS nang mangyari sa amin iniwanan na lamang ako ni Fernan. Iyak lang ako nang iyak. Hindi naman ganito ang inaasahan ko. I just want to make him feel good kaya ko siya minasahe. Did he think I have plan to seduce him?

Niyakap ko ng mahigpit ang kumot na nakabalot sa hubad kong katawan. My tears streamed down like rain. It's so painful that he truly despises me, as if I’m the worst of all the women he’s ever had.

Hangga’t may pagmamahal ako kay Fernan. I would never give up. Even it causes me pain in my heart. My love for him is the only thing I have. Iyon ang bumubuhay sa akin kahit na nasasaktan ako.

NAGISING ako sa sinag na araw na tumatama sa balat ko. Naiwang bukas pala ang bintana kaya pumasok ang sinag ng araw sa loob ng silid ko. Napabalikwas ako ng bangon. Balak kong lutuan ng umagahan si Fernan. Tatayo na sana ako ng makaramdam ako ng sakit sa pang-ibabang bahagi ng katawan ko. Masakit din ang panga ko dahil sa sobrang higpit ng paghawak ni Fernan kagabi. Nagpunta ako sa bathroom upang maligo.

Tumuloy ako sa kusina. Sobrang tahimik ng buong kabahayan. Hindi na kumuha ng katulong si Fernan dahil ako daw ang magtatrabaho dito. Ayos lang naman sa akin dahil sanay na ako sa gawaing bahay.

Napatingin ako sa orasang nakapatong sa ibabaw ng cabinet. Alas otso na pala ng umaga. Napasuklay ako sa buhok ko. Siguradong galit na naman sa akin iyon. Walang tao sa kusina. Malamang nakapasok na sa opisina si Fernan. Tanghali na ako nagising. Napabuntong hininga ako. Maalala ko palang hindi nag-aalmusal si Fernan kapag umaga. He occasionally drinks coffee.

Siguro dadalhan ko na lang siya ng tanghalian niya sa opisina. Napangiti ako. Gagawin ko ang lahat para maging maayos ang relasyon namin. Alam kong mapapaamo ko din siya ng paunti-unti. Hindi ko dapat madaliin. Madami naman akong pagkakataon lalo ngayong mag-asawa na kami.

Paborito ni Fernan ang niluto ko. It’s pochero. Nagluto na din ako ng panghimagas na leche plan. Natutunan ko ito sa isang kaibigan ko na si Heidi. Madalas ko siyang nakikita sa palengke kung saan ako namimili noon. Magmula noon naging magkaibigan kami. Nagnenegosyo ng leche plan iyon. Pero hindi na kami nagkikitang dalawa dahil hindi ko na din siya nakikita sa palengke kung saan ito nagpupunta.

Habang inaayos ang tanghalian ni Fernan hindi ko maiwasan ang mapangiti. Sana magustuhan niya ang mga niluto ko. Nang mailagay ko na ang pagkain sa paper bag. Agad akong umalis sa bahay. Sumakay ako ng taxi. Narating ko ang opisina ni Fernan kalahating oras lang. Malapit lang naman dito ang opisina niya. Pinapasok naman ako ng guard ng sinabi ko na asawa ako ni Fernan. Napakasarap pakinggan ang salitang asawa ni Fernan.

“Nandiyan ba si Fernan?” Tanong ko sa Secretary niya. Napangiti ito sa akin.

“Hi po, Ma’am. Nandiyan po siya kaso po may bisita po siya.” Sabi nito.

“Ayos lang ibibigay ko sana itong tanghalian niya. Ikaw na lang ang magbigay, ha. Baka kasi maistorbo ko pa sila.” Sabi kong nakangiti.

“Ah, sige po, Ma'am.” Kinuha niya sa akin ang paper bag.

“Salamat. Kunin mo ’yung isang leche plan diyan. Dalawa ’yung ginawa ko.”

“Naku Ma'am, nakakahiya naman. Pero salamat po.” Nahihiyang sabi ng Secretary ni Fernan.

Paalis na ako nang bumukas ang pinto ng opisina ni Fernan. Hindi niya ako napansin. Kasama niya ang bestfriend nito. Magkahawak kamay sila habang may ngiti sa labi nila.

Pareho kaming napasinghap ng Secretary ni Fernan nang maghalikan ang dalawa sa harapan namin. Matagal iyon. Nakapikit pa nga sila na parang sarap na sarap sila sa ginagawa nila.

Mas lalong nadurog ang puso ko ng sambitin ni Fernan ang tatlong word na gusto kong marinig mula sa kanya. Pero sa iba niya iyon sinabi.

“I love you.” Nakangiting sabi nito sa kasama niyang babae.

Nag-init ang sulok ng mga mata ko. Naramdaman ko na lang ang panghihina ng mga tuhod ko. Napahawak ako sa lamesa. Hindi sila lumingon at dire-diretsong umalis.

“Ma’am ayos lang po kayo? Umupo muna kayo, Ma’am.” Nag-aalalang sabi ng Secretary ni Fernan habang hinihimas niya ang likod ko.

“Ayos lang ako. Pasensya ka na. Aalis na ako.” Paalam ko.

Habang naglalakad patungo sa elevator tuluyan nang bumagsak ang luha ko sa mga mata. Napahinto ako sa paglalakad. Hindi ko napigilan ang emosyong kanina pa gustong sumabog. Napahagulgol ako nang iyak. Bakit naman ganito ang ginagawa ni Fernan sa akin? Hanggang kailan niya gagawing saktan ako? Kakayanin ko ba?