“Congratulation Nathan!” Bati ni Sir. Mendoza. Siya ang Ama ni Brian. At siya na ngayon ang namamahala sa organization simula nang mamatay si Mr. Carpio.
“Maraming
salamat Sir. Mendoza. Karangalan kong maging bahagi ng organization.” Sagot ni
Nathan sa kanya. Pumasok si Nathan sa loob ng Kwarto kung saan nila pag-uusapan
ang magaganap na misyon. Umupo siya sa kulay itim na sofa na nakaharap sa white
board.
“Mag-intay lang
tayo sandali at inaantay pa natin ang makakapareha mo.”
Kunot noo na
tinignan ni Nathan si Mr. Mendoza, akala niya ay mag-isa lang siya sa gagawing
misyon ngunit may makakapareha pala siya at ngayon lang niya nalaman ang
tungkol dito. Biglang bumukas ang pinto at iniluwa si Raul.
“Ikaw?” Bulalas ni Nathan. Hindi siya makapaniwalang si Raul pa din pala ang makaka-partner niya. Nakangising lumapit si Raul at hinampas siya sa balikat.
“What’s up? Parang
ayaw mo ha? Don’t tell me babae ang gusto mong maging partner? Parang ako pa
ang lugi dahil baguhan ang ipapareha nila sa akin.” Wika ni Raul. Sinamaan siya
ng tingin ni Nathan.
“Oh tama na yan!
Hindi ko kayo pinapunta dito para mag-away. Kaya kayo nandito para sa isang
misyon. At Raul, wag mong mamaliitin ang kakayahan ni Nathan. Siya ang nanguna
sa lahat ng training na pinagdaanan ng mga agents sa nakalipas na taon. Kaya
siguradong hindi nalalayo ang kakayahan niyo.” Paliwanag ni Mr. Mendoza. Sabay
na napabuntong hininga si Nathan at Raul. At hinintay na lang ang sasabihin
nito.
“Simulan na
natin.”
Kaagad binuksan
ni Mr. Mendoza ang projector sa kanilang harapan. At tumambad sa kanila ang
malaking mansion.
“Interesting.”
Saad ni Raul
“Shhh!” Saway ni
Nathan. Tumahimik naman agad si Raul dahil sa pagbago ng slides na nasa
kanilang harapan na mga larawan ng hindi kilalang personalidad. “Ito ang Yao
Mansion. Binubuo ng isang angkan ang Yao Family. Ang pinamatanda sa kanila ay
Si Wang Lei Yao siya ay sixty years old. Half Chinese at half Pilipino meron
siyang limang anak dalawa dito ay lalaki at tatlo naman ay babae. Based sa
aming research tatlo sa mga anak niya ay may asawa na. At dalawa na lang ang
wala pa. Kung mapapasin nyo sa larawan sobrang laki ng mansion na yan. Triple
ang laki sa football fields ang kabuohan ng area na yan masyadong malaki para
sa pamilyang sekreto ang kanilang pinagkukunan ng yaman. At hindi lang yan ang
nag-iisa nilang ari-arian. Dahil meron pa silang mansion sa iba't-ibang lugar
sa Pilipinas. And who knows kung sa abroad din." Mahabang paliwanag ni Mr.
Yao.
"Ano pong
gagawin namin sa kanila?" Hindi na napigilan ni Nathan ang magtanong pero
may idea na siya sa misyon nila ni Raul.
"Ang misyon
niyo, ay alamin kung saan nangagaling ang yaman ng Yao Family, Nathan at
Raul." Sagot ni Mr. Mendoza. Nagkatinginan silang dalawa bago tumingin
ulit kay Mr. Mendoza.
"So you
mean maaring illegal din ang negosyo nila?" Kunot noo na tanong ni Nathan.
"Tumpak!
Maaring sugal, droga, mga illegal na transaction pwede rin na kidnaping or
killing in short delikado ang misyon na ito na kakaharapin niyo. Dahil
kailangan niyong alamin ang pinagmumulan ng kanilang kayamanan. Walang negosyo
ang nakapangalan sa kanila. Maari din na gumagamit sila ng ibang pangalan para
sa negosyo. Bibigyan ko kayo ng panahon para mag-isip kung handa na kayo o
hin—“
"Payag
ako." Putol ni Nathan. Nakangising tinignan siya ni Raul dahil sa bilis
nitong magdesisyon. Buo na ang loob ni Nathan dahil alam niyang importante ang
misyon na ipinagkatiwala sa kanila. At kaya siya sumali sa organization ay para
mabawasan ang mga taong gumagawa ng masama at sumisira sa bansa at inosenteng
mga buhay.
"Pasensiya
na kayo masyadong confidential ang kanilang pagkatao kaya tanging larawan at
kaunting information lang ang maibibigay ko sa inyo, the rest kayo na ang
bahalang umalam ng lahat. At wag niyong kalimutan humingi ng tulong kung nasa
panganib kayo." Paalala ni Mr. Mendoza.
"Yes
sir!" Sabay na sagot nilang dalawa.
Samantala ay
naging abala sa paghahanda si Leandro at ang kanyang Ama. Dahil sa lamay
na pupuntahan nila.
"Dad
sigurado ba kayong walang maghihinala sa atin kung sakaling pumunta tayo sa
lamay ng Aragon na yun?" Tanong ni Leandro sa kanyang Ama.
"Lalo
silang magdududa kung hindi tayo pupunta Leandro. Kung hindi lang nagmatigas si
Aragon na ibigay ang pamamahala ng casino sa asawa ng kapatid mo. Hindi niya
dadanasin ito alam mo naman na ayaw ko ng nakikiusap diba at sumusuwag sa plano
ko diba?" Ma-autoridad na sagot ng kanyang Ama habang pinunasan ang baril
na dadalhin niya.
"Dad,
matagal ng si Aragon ang namumuno sa casino kaya ganun na lang katigas ang ulo
niya na ibigay kay Roman ang pamamahala dito." Paliwanag ni Leandro.
"That's my
point Leandro. Habang maiksi palang ang sungay dapat ay pinuputol na agad para
hindi na humaba pa." Seryosong wika ng kanyang Ama.
Napapailing na
lumabas si Leandro sa kwarto ng kanyang ama at sa sala na lang niya hinintay
ito. Pagbaba niya sa mahabang hagdan ay nakita niya si Tamara. Nakasuot ito ng
kulay itim na maiksing dress at malinis ang pagkakatali ng kanyang buhok. Kulay
pula pa rin ang lipstick nito. Habang nakaupo sa malawak at kulay puting sofa.
"Don't tell
me sasama ka sa amin ni Dad sa pagpunta sa lamay ng taong pinatay mo?"
Napabaling sa kanya ang atensyon ni Tamara.
"Wag kang
mag-alala Leandro. Wala namang nakakilala sa akin. Dahil patay na ang mga
tauhan na humabol sa akin. Kaya wala kang dapat na ipag-alala. Pinasama lang
ako ni Mr. Yao. Para masiguro na safe kayong makakauwi." Walang emosyon na
sagot ni Tamara.
"Hindi mo
na kailangang sumama pa Tamara. Dahil marami naman kaming bodyguard’s. Hindi mo
trabahong bantayan kami sa lahat ng oras." Inis na wika ni Leandro. Galit
pa rin siya dito dahil sa huli nilang pag-uusap ngunit hindi talaga niya
mapigilan ang sarili na kausapin parin ito kahit malamig parin ang pakikitungo
nito sa kanya.
"Hindi
natin alam ang takbo ng utak ng kapatid ni Aragon, Leandro. Maaring hindi nga
nila nahuli na si Tamara ang may gawa nito ngunit nasisiguro kong isa pa rin
tayo sa pinaghihinalaan nilang pumatay kay Aragon." Biglang sulpot ni Mr. Yao.
Sabay baling kay Tamara.
"Hayaan mo
na si Leandro Hija. Masyado lang siyang nag-aalala. Kahit alam naman niyang
kayang-kaya mo kaming protektahan."
Napabuntong
hininga na lamang si Leandro dahil palagi nalang nilalagay ng kanyang ama ang
buhay ni Tamara sa panganib at mas lalo siyang nagagalit dito dahil hindi man
lang ito nagrereklamo. Nanumpa si Tamara na protektahan ang kanilang pamilya
pero ang inaalok niyang kasal ay tinatangihan nito.
"Kung sino
man ang nilalaman ng puso mo Tamara. Sisiguraduhin ko sa'yo na hindi ka niya
makukuha sa kin." Bulong ng isip ni Leandro habang pinagmamasdan si Tamara
at ang kanyang ama na magkasabay na lumabas sa malaking pintuan.
Magkatabing
umupo sa likuran si Leandro at si Mr. Yao. Habang nasa unahan naman nakaupo si
Tamara katabi ang kanilang driver na si Mang Dindo. Dalawampung minuto ang
itatagal ng byahe nila bago makarating sa pinaglagakan ng labi ni Aragon.
"Tamara,
balita ko may nakilala ka daw na lalaki sa mall kahapon." Usisa ni Mr.
Yao.
Matalim ang
naging tingin ni Tamara kay Mang Dindo dahil sigurado siyang ito ang nagsabi
kay Mr. Yao. Bukod kasi sa pagiging driver nito ay lahat pa ng kilos niya
ay sinasabi kay Mr. Yao. Dahil yun din ang utos nito sa kanya bilang driver.
"Sino ang
lalaking yun Tamara?! Kaya ba ayaw mong magpakasal sa akin dahil may iba kang
kinakatagpo?!" Galit na wika ni Leandro.
"Easy Son,
bakit ayaw mong intayin ang paliwanag niya. At isa pa hindi dapat ganyan ang
reaction mo dahil wala naman kayong relasyon." Sabat ni Mr. Yao. Marahas
na napabuga ng hangin si Leandro sa saway ng kanyang Ama.
"Hindi ko
po siya kilala Mr. Yao. Napansin ko lang na sumusunod siya sa akin sa
department store kaya hinila ko siya papasok sa dressing room. Tinanong ko siya
kung bakit niya ako hinahanap ngunit wala siyang maisagot. Baka nabighani lang
sa ganda ko at wala naman akong dahilan upang patayin siya kaya hinalikan ko na
lang." Derechong wika ni Tamara. Bumalanghit ng tawa si Mr. Yao. Napalunok
naman si Mang Dindo dahil yun pala ang nangyari.
"What did
you say? Hinalikan mo ang lalaking hindi mo kilala? Are you Crazy?" Namula
na ang mukha ni Leandro sa galit. Habang nakatingin sa kanya. Hindi niya ito
tinapunan ng tingin.
"Ganyan ang
gutso ko sa'yo Tamara. Masyado kang tapat sa akin Hija." Ngumisi si Mr.
Yao at hindi pinansin ang galit ni Leandro. Narinig pa nilang nagmura
ito.
Ilang minuto pa
ang nakalipas ay nakarating na din sila sa lugar kung saan inilagak ang katawan
ni Aragon. Bumaba ang mga bodyguard’s nila na naka convoy sa kanila. Upang
masigurado na walang mga banta ng kalaban na magtatangka sa kanila. Pagkatapos
ay naunang bumaba si Tamara at sumunod naman si Mr. Yao at Leandro. Sa labas pa
lamang ay marami na ang nakiramay sa pamilya ni Aragon. Pumasok sila sa Sacred
valley kung saan nakalagak ang labi nito.
Kahit hindi
tumitingin sa paligid si Tamara ay ramdam niya ang mga matang nakatingin sa
kanila.
"Nakikiramay
ako sa nangyari kay Aragon, Celia tangapin mo sana ang tulong ko sa inyo."
Wika ni Mr. Yao sa asawa nito.
"Salamat
Mr. Yao." Malamig na tugon nito. Pagkatapos ay lumapit na si Mr. Yao sa
kabaong ni Aragon. Pinagmasdan niya ang malamig na bangkay nito. At nakita niya
ang mahabang hiwa sa leeg nito. Hindi niya akalain na ganun kadaling mapapatay
ni Tamara si Aragon.
"Sabi ng
driver namin may isinakay daw silang maganda at sexing babae mula sa bar. At sa
kotse palang daw ay inaakit na ng babae ang asawa ko. Kilala mo naman ang asawa
ko Mr. Yao. Mahilig talaga siya sa babae, pero kahit ganun sa akin pa rin siya
umuuwi. Alam kong libangan niya lang ang mga yun. Kaya hindi ko akalain na yun
din ang tatapos sa buhay niya." Naiiyak na paliwanag ni Celia. Pasimpleng
tinignan ng masama ni Leandro si Tamara na nakatingin lang sa walang buhay na
si Aragon.
"Wag kang
mag-alala Celia, mahahanap din natin ang gumawa nito kay Aragon." Wika ni
Mr. Yao.
"Talaga?"
Sabay-sabay silang lumingon ng may magsalita sa likuran nila.
"Sa tingin
niyo mahahanap pa namin ang pumatay sa kapatid ko? Hindi na sana ako aasa pa
Mr. Yao. Mabuti na lamang at buhay pa ang driver namin na pwedeng maka-identify
sa babaeng pumatay sa kapatid ko kung hindi tuluyan na kaming mawawalan ng
pag-asa." Wika ni Armando. Nakakatandang kapatid ni Aragon.
"Mabuti
kung ganun Armando. Balitaan niyo kami baka sakaling makatulong din kami sa
paghahanap." Seryosong wika ni Mr. Yao.
"Sure,
salamat sa pagbisita alam kong abala kayo sa negosyo."
Hindi man
direktang sinabi ni Armando ngunit pinapaalis na sila sa lamay. Matapos nilang
magpaalam ay umalis na din sila. At mabilis na sumakay sa kotse.
"Sa tingin
mo namukhaan ka ng driver nila Tamara?" Kunot noo na tanong ni Mr. Yao.
Ramdam nilang pinaghihinalaan sila ng naiwang pamilya ni Aragon. Dahil na rin
sa malamig na pagtangap sa kanila.
"Ako na ang
bahala sa kanila Dad." Si Leandro ang sumagot.
"No, ako na
ang bahala sa kanila Mr. Yao." Putol ni Tamara.
"Tamara!"
Saway ni Leandro.
"Ipapaubaya
ko na sa iyo ang lahat hija. Mag-iingat ka."
Hindi tumugon si
Tamara dahil may napansin siyang nakasunod na kotse sa likuran nila.
"Mang
Dindo, maging alerto kayo may nakasunod sa atin." Seryosong wika ni Tamara
habang nakatingin sa side mirror ng kotse. Napalingon naman ang mag-ama sa
likuran.
Mabilis na
kinuha ni Leandro ang phone upang tawagan ang mga bodyguard’s na naka convoy sa
kanila.
"Philip,
may sumusunod sa atin harangin niyo!" Utos ni Leandro. Pagkatapos ay
ibinaba na niya ang phone.
Nag-umpisa na
silang makarinig ng putukan sa likuran mula sa mga bodyguard’s nila at sa kotse
na sumusunod sa kanila.
Hangang sa
nagsulputan sa kanilang tagiliran ang mga limang motorsiklo.
"Dapa!"
Malakas na sigaw ni Tamara. Nang biglang palibutan ang kanilang kotse ng mga
nakamotor. Mabuti na lamang at hindi tumagos ang bala kahit mataas na kalibre
ng baril ang hawak nila dahil bullet proof ang sinasakyan nila. Pero kailangan
pa din nilang mag-ingat lalo na kung patuloy na babarilin ang kotse nila.
Mabilis na
hinugot ni Tamara ang m16 riffle sa ilalim ng kanyang upuan at binuksan ni
Tamara ang pinto ng kotse niya. Kaagad niyang pinaputukan ang mga naka-motor na
umaaligid sa kanila.
"Tamara
mag-ingat ka!" Sigaw ni Leandro.
Hindi niya
magawang tamaan ang iba lalo na ang nasa tabi ni Mr. Yao na patuloy na
binabaril ang bintana ng kotse. Kaya kahit umaandar ay nagawa niyang umapak sa
pintuan ng kotse at agad siyang tumalon papunta sa bubong ng kotse.
Nagkakape sa coffee shop sila Raul at Nathan
dahil pinag-uusapan nila kung paano magagawa ang misyon ng makita nila ang
isang babae na nasa ibabaw ng kotse at may tangan na baril ito at matapang na
bumabalanse sa itaas habang isa-isang nagtutumbahan ang mga naka-motor sa gilid
nito.
"May
shooting pala dito, sino kaya ang artista ang galing umarte nong babae
ah." Tanong ni Raul. Habang umiinom ng kape. Nabulwak ni Nathan ang kape
niya nang makita at makilala ang babae.