Her Abusive Husband

Chapter 5: Beg

"SOBRANG saya pala nating dalawa noon hindi ba?" tanong ko kay Aldwin. Nakaunan ako sa kanyang dibdib. Nasa kama na kami, and we are ready to sleep.

Kagigising lang namin galing sa mahabang pagtulog. At ngayon lang naging maganda ang panaginip ko dahil sa wakas bumalik sa ala-ala ko ang kaganapan namin ni Aldwin noon. Iyong panahon na niligawan niya ako, at kung paano niya ako pinasagot noon. Pati iyong street foods na kinakain namin sa tuwing nagde-date kami. All of it, bumabalik na sa ala-ala ko.

Hindi lang 'yan, may kaibigan pala ako noon. Si Ashley... Siya ang pinakamatalik kong kaibigan na sinusumbungan ko sa lahat.

Ang nakakalungkot lang sa na papanaginipan ko... Ang parents ko ay palaging nag-aaway dahil lang sa pera.

"What is your dream this time?" he asked. He played my hair. Nakakaliti ang paglalandas niya ng daliri sa balikat ko. Nakasuot pa naman ako ng sando shirt at isang silk shorts. I felt him, smelling my hair.

"Hmm... Naalala ko 'yong mga araw na niligawan mo ako. Isa ka raw mahirap at trabahante ka pala sa Company ni Daddy. Patago raw ang relasyon natin noon. Tumatakas lang tayo kapag nagdi-date. Kumain tayo ng kwek-kwek sa gilid ng daan. Naalala ko pa na hinahabol tayo ng aso nang pinagtripan natin ang striktong kapitbahay niyo. Nag-doorbell tayo sa bahay nila tapos may aso pala. Kaya tumakbo tayo. Nawalan ka nga ng tsinelas nun dahil pinasan mo ako." Panay tawa ako habang nagkukuwento. Samantalang seryoso lang siyang nakinig sa akin.

I heard his loud breath in my ears. Humupa ang tawa ko nang hindi ko man lang narinig na may reaction siya sa pagkukuwento ko. Pagkatingala ko sa kanya. Naabutan ko siyang. Malalim ang iniisip.

"Hey! Are you listening to me?" kunot noong tanong ko.

"I'm listening to you, Ariyah," he whispered sweetly.

Kumunot ang noo ko. Mukha siyang wala sa mood ngayon. Akala ko ba gusto niyang maalala ang tungkol sa nangyari sa aming dalawa? But why does he looks irritated and not in the mood right now? May mali ba akong na sabi? Don't tell me... Hindi niya naalalal noong nanligaw siya sa akin?

"Then why you don't have any reaction? Hindi mo ba naalala iyong nakakatawang ala-ala natin?"

Tiningnan niya ang mga mata ko. Napatikom naman ako ng bibig ng dinilaan niya ang labi niya dahilan para mabasa ito. Agad akong napalagok. Why he's so sexy the way he lick his lips?

Wala na talaga akong mapipintas sa kanyang kaguwapohan. Bukod sa maalagain na, sweet. Marunong pa siyang magluto. Hindi lang 'yan. Pinapakita niya talaga kung paano magmahal ang isang Aldwin Fuentes.

"Of course I remember everything. Ayaw ko lang marinig ang lahat ng iyon, lalo na noong panahon na iniwan mo ako." Nakita ko bigla ang hinanakit sa mga mata niya. "It's fvcking killing me!" he breath.

"What do you mean? Iniwan ba kita?"

Hindi siya sumagot. He just give me a smack on my lips. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya. Hindi inaasahan na hahalikan niya ako. Pakiramdam ko first time niya akong hinalikan ng mabilis. I felt my cheeks becomes reddish.

Boyfriend ko naman siya noon pa pero bakit parang bago lang sa akin ang pakiramdam na ito? Hindi kaya dahil may amnesia ako?

"You left me...And I was so scared if it happenend again," bulong niya. Mas humigpit ang pagkayakap niya sa akin. Halata ang pagkatakot na baka umalis ako nang walang pasabi.

Gusto kong matawa. But I can't open up my mouth just to east his fear. Seriously? Sa dami ng nakuwento ko sa kanya tungkol sa nangyari sa amin noon, iyang pang-iwan talaga ang naaalala niya?

"Huwag mo ng isipin pa ang pang-iiwan ko sa'yo. Siguro may dahilan ako... Ang dapat nating isipin. Magkasama na tayo sa iisang bubong. Nagmahalan tayo ng sobra-sobra. Masaya akong kasama ka, Aldwin. Hindi ko man naalala ang nakaraan. Kokonting pangyayari pa lang ang bumabalik sa ala-ala. Alam kong nagmahalan tayo."

Dumadagungdong naman ang puso ko sa kaba. Hindi dahil sa takot, kundi nang makita ko ang mapungay niyang mga mata. May bigla akong kuryenteng naramdaman sa kalooban ko.

Bakit pakiramdam ko puno siya nang pangungulila sa akin? He really wants my attention so much. Ito ba ang nagagawa noon ng parents ko sa kanya at kay Peter? Dahil pinaglayo kaming dalawa?

Bakit takot ang nakikita ko sa mga mata niya ngayon? Pero dahil sa matigas niyang ekspresyon agaran din napalitan ng walang emosyong tingin.

This is why I can't read his mind easily. Pabago-bago siya ng emosyon. And I was amazed about it.

"I really can't help but to felt worried. Ayaw kong maiwan mo ulit. Tama na 'yon," he whispered

Ngumuso ako.

"I love you, Aldwin!" I whispered. I see his reactions become stunned. Hindi inaasahang agad ko iyong binanggit. Bumilis rin ang kanyang paghinga. "Kahit hindi ko pa naalala ang lahat. Alam kong malaking parte ka sa sarili ko. Alam kong minahal kita ng sobra-sobra. No need for you to worry na baka maiwan kita? Hindi na mangyayari 'yon. Just help me remembering my past." I showed him my sweetest smile. Mas lalo lang namungay ang mga mata niya. Nalalasing ang kanyang mga tingin.

Mabilis niyang sinakop ang pagmumukha ko saka ako siniil nang malalim na halik. He put his tongue inside my mouth. Napa-ungol ako sa paraan ng paghalik niya sa akin. It was harsh. Halata ang pagkauhaw sa akin. I'm not use to his harshness. Ngunit hinayaan ko na lang.

He stop kissing me and look at me more in the eyes. Para akong nilalamon ng kanyang mga mata. Hindi ako makapagsalita, para akong na hypnotismo.

"I've been longing this for too long, Ariyah. Matagal ko ng hinintay na maging akin ka," he groan before kissing me again torridly. "Please don't leave me again, because of the other man. I beg you...Ariyah," nagsusumamo niyang saad saka hinimas ang pisngi ko na may luha pa lang tumutulo.

Why I felt pain? Bakit nadudurog ang puso ko habang nakikinig sa kanya ngayon? Sinaktan ko ba siya noon para ganito siya ka desperedo?

Nagawa niya pang nagmakawa sa akin para lang hindi ko siya iwan.

"Hindi na kita ulit iiwan. Pangako 'yan," I said while teary-eyed. "Oras na maalala ko na ang lahat, mgbabayad ang Peterson na 'yon sa pagsira niya sa buhay ko."