Her Abusive Husband

"Come back here, Ariyah! Huwag mo akong takasan!" Takot, pighati at pagkalugmok ang bumalot sa akin habang tinatakasan ang lalaking sobrang delikado sa paningin ko. Puno ng luha ang aking mga mata habang tinatakbo ang pintuan para lang makalabas ako sa malaking bahay. Halos matalisod na ako dahil sa panginginig ng mga binti. Nanlalabo ang aking paningin dahil sa panghihina. I was so scared and at the same time, traumatize by the man who's running to catch me. Nanghahapdi ang balat ko gawa ng natatamong mga sugat galing sa lalaking humahabol sa akin. Na ngayon, nangangalaiti na sa galit dahil kanina pa ako tumatakas sa mga kamay niya. Gusto ko nang umalis sa puder niya ngunit hindi iyon ganoon kadali dahil maraming bantay sa malaking bahay na ito upang hindi ako makakatakas. "Hindi ka talaga nakikinig, ano? How many times do I have to tell you?! Don't run... and don't hide!" "Let me go! Pabayaan mo na ako! Parang awa mo na!" pag-iyak ko. Halos wala nang boses sa pagkat kanina pa ako nanghihingi ng tulong mula sa labas ng pinagkukulungan niya sa akin. Halos maigtad ako nang mahabol niya ako. Pinagsusuntok ko siya para lang makaalis ako sa madilim na kuwartong iyon. Ngunit nang masakop niya ang bewang ko mas lalo lang akong nanginig sa takot. "You can't excape here! Dito ka lang! Naintindihan mo?!" Nagpapadyak ako sa ere at nagsisigaw dahil pinasan niya ako. Kinagat ko ang balikat niya para hindi siya magtagumpay na ilagay ako sa kama. Napasigaw siya sa sakit. Agaran niya akong nabitawan kaya nahulog ako sa kanyang pagkakapasan. Mabuti na lang nasa kama na ako kaya hindi malakas ang pagkabagsak ko. Agad akong tumayo para itulak siya. "Hayop ka! Paano mo nagawa sa akin na ikulong ako rito! How dare you to do this to me!" pagalit kong sigaw. Puno ng luha ang mga matang napatitig sa kanya. Madilim na mga tingin ang bumakas sa kanyang mga mata nang masagupa ko ito. Mabilis niyang hinuli ang braso ko para higpitan ang pagkakahawak. Napaatras ako sa takot nang makita ko ang mapanganib niyang titig. "Hindi ka nakikinig sa akin! Pang-ilang beses ko bang sasabihin sa'yo na dito ka lang! Huwag kang magpapakita sa lalaking iyon! Akin ka! Akin ka lang sabi! Fvck it!" Mas sumiklab ang galit niya. Napadaing ako sa sakit ng braso ko dahil mas hinigpitan niya pa ang pagkapit nito. Pakiramdam ko may pasa na naman. "Ano ba! Nasasaktan ako!" reklamo ko saka ko pinilit na inagaw ang braso ngunit hindi niya hinayaang mabitawan iyon. Tinulak niya ako nang malakas sa kama. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko sa mga panahon na iyon. Nanghihina ako, takot na takot ako sa lalaking kasama ko sa iisang kuwarto. He is dangerous. He is heartless. Hindi siya marunong maawa sa natamo kong sugat. Masiyado na akong nasasaktan sa mga pambugbog niya sa akin. I can't resist anymore. I'm slowly teard up, inside and out. "Stay fvcking there. Huwag mong subukang tumakas ulit kung ayaw mong masaktan!" blangko ang mga tingin niya sa akin pero puno ng galit. Umalis siya sa harapan ko para mangalkal sa may closet. Sinundan ko siya nang tingin. Ang kanyang malapad na likod ay mas nagpapatingkad nang takot ko. He has big built. Matipuno ang kanyang pangangatawan kaya nakakaya niya lang ang lakas ko. Hindi ko alam kung tatayo ba ako para takasan na naman siya dahil takot ang bumalot sa akin. Pero isa lang ang nasa isip ko sa mga panahon na iyon. Ang makaalis ako sa pagmamalupit niya. But how can I do that, when he came back to me. May dala na siyang tali. Those deep black eyes looking at me with no remorse for giving me a hard time. Agad niyang hinawakan ang pala-pulsuhan ko nang sa ganoon matalian niya ito. Pilit akong pumalag para hindi siya magtagumpay ngunit malakas siya. At nanghihina na ako. "Ano ang gagawin mo sa akin, Peter! Bakit mo ako itatali!" sigaw ko. Natataranta na dahil natalian na niya ang isa kong pala-pulsuhan. He give me a dark smirk. Bago niya itinali ang kamay ko sa gilid ng head board. "You need to learn your lesson. Hindi ka na talaga nadala sa pagbugbug ko sa'yo para matauhan ka na bawal kang magpapakita sa lalaking iyon! Akin ka, Ariyah! Hindi ka puwedeng mapunta kay Aldwin!" the way he spoke those words. I saw jelousy on his eyes. I saw hatred on it. "Nababaliw ka na sa pagkagusto mo sa akin. Siya ang asawa ko, hindi ikaw! Hindi ikaw ang gusto kong maging asawa! Kaya tanggapin mo! Na hindi ako magkakagusto sa kagaya mong masahol pa sa demonyo!" Isang malakas na sampal ang natamo ko sa kanyang mga kamay. Ang hapdi, parang kulang na lang matanggal na ang balat ko sa pagmumukha dahil sa lakas ng impact ng pagkakasampal niya. Napaiyak na lamang ako. "What did you say?!" he shouted in dangerous way. "Hindi ako magkakagusto sa'yo kaya tama na! Pakawalan mo na ako!" mangiyak-ngiyak ko ng saad. "After everything? Sa tingin mo papakawalan kita nang gano'n-ganoon lang? You'll never taste to be free!" "Hayop ka, Peter! Paano mo nagagawa sa akin ito?" Hinawakan niya ang panga ko para bulungan ako sa tenga. "Lahat binigay ko sa'yo! Lahat ng pagkukulang ko pinunan ko sa'yo. Lahat na ginawa ko para lang makuha ka. Pero hindi pa pala sapat? Siya pa rin ang nasa isip mo?! Siya pa rin ang gusto mong makasama?! Ngayon magdusa ka! Dahil kahit kailan hindi ka na makakatakas sa pamamahay na ito! At hindi mo na makakasama ang lalaking kinababaliwan mo!" Sunod niyang tinalian ang isa ko pang kamay. Bago niya pa matalian nang tuluyan. Agad kong kinuha ang flower vase sa gilid ng kama na nakapatong sa bed side table. Pinukpok ko iyon sa ulo niya. Dumugo ang kanyang ulo gawa ng ginawa ko. Umigting ang kanyang panga dahil nabitawan niya ako. Nanlaki ang mata ko sa umaagos na dugo sa kanyang ulo. "I-I'm sorry!" Kahit nanginginig pa rin. Ginawa ko ang lahat para lang makabangon. Ngunit dahil nakatali ang isa kong kamay. Mabilis akong nahawakan ni Peter para pabalikin sa paghiga. "Walang-wala itong sugat na natamo ko sa'yo sa lahat ng ginawa mo sa akin! Wala pa ito sa kalingkingan ng sakit na binigay mo sa akin." "Let me go, Peter! Pabayaan mo na ako kay Aldwin. Siya ang gusto ko! Hindi ikaw! Mahal ko siya! Please lang pakawalan mo na ako!" hagulhul ko ang bumalot sa buong silid. "That thing is impossible, Ariyah! Hangga't nasa puder kita hindi ka na makakatakas. Sa akin ka magdudusa. Pagbabayaran mo itong lahat!" "Sana mamatay ka na! I hate you! Papatayin kita!" wala akong magawa kundi ang umiyak na lang. "Matagal mo na akong pinatay, Ariyah!" Ang sunod na nangyari ang hindi ko inaasahan. Sinuntok niya ang tiyan ko nang pagkalakas. Halos masuka ako sa ginawa niya. Nanlabo ang paningin ko lalo na noong makaramdam ako nang pananakit sa tiyan na parang nilamukos sa loob. I saw blood in my legs. Ang daming dugo na nasa kama galing mismo sa gitna ko. Napahiga ako sa kama. Namimilipit sa sakit ng tiyan. Nanlabo ang paningin ko at halos wala ng boses ang lumabas sa bibig ko. "What the heck is the meaning of this?!" halos mayanig ang buong bahay sa lakas ng pagkakasigaw niya. "Are you pregnant, Ariyah!?" Parang kulog ang boses niya sa tanong niyang iyon. Humikbi na lamang ako at napasigaw sa sakit na naramdaman. "Pagbabayaran mo ito, Peter!" mahinang saad ko sa pagkat wala na akong lakas. Nanlalabo lalo ang paningin ko. Naghalo ang sakit at pighati. Peter looking at me... Using his blank stare. "Answer my fvcking questions! Who is the fvcking father of your child!?" Hinila niya ang buhok ko at idiniin ito sa head board ng kama. Nasa punong tenga ko ang bibig niya. Mariin ang pagkakatanong nun. Napaiyak na lamang ako habang tinitingnan ang dugo na nasa paanan. Kahit hirap sa pagsulyap nun. Lumakas pa lalo ang hagulhul ko. Ang sakit isipin na wala na ang baby na iniingatan ko. "Pagbabayaran mo ito. Pagsisihan mo ito! Anak namin ni Aldwin iyon! You killed our child!" nanginginig kong sigaw. Mas dumiin ang pagkakahawak niya sa buhok ko. Ang huli kong namalayan ang pagsuntok niya sa tagiliran ko dahilan para mawalan ako ng malay. Pagkatapos narinig ko ang sigaw niya na umaalingawngaw sa tenga ka. "It can be! Hindi ko tanggap na nagka-anak kayo! Mamatay ka! Mamatay kayong lahat! Lalo na ang lalaking sumira sa ating dalawa! That Aldwin Fuentes will root in hell! Hindi ko hahayaang makikita kong masaya kayong dalawa... No one can steal you away from me! No one, Ariyah!"