Her Abusive Husband

Chapter 2: Dangerous

Chapter 2

Nakaupo lang ako sa isang silya kung saan ang kitchen counter nakalagay. Habang pinakatitigan si Aldwin na nagluluto ngayon sa aking harapan. He keep on glancing at me. While I was looking at him with a big smile on my face.

Masiyadong malawak itong kitchen at kaharap nito ay ang paglulutuan na may view sa labas. It is a glass wall, sinadya iyon upang makita ang karagatan na nasa labas. Ang sabi sa akin ni Aldwin. Nasa malayong rest house daw kami. We are hiding from the people who force to break us apart.

Kailangan niya raw akong ilayo lalo na kay Peter na naghahanap sa akin. At gusto na naman akong ikulong sa isang madilim na kuwarto.

Wala akong maalala masiyado sa mga nangyari sa buhay ko dahil ang tanging alam ko sa sarili nagising na lang ako na nasa tabi ko na siya. He is holding my hands while a tears form in his eyes.

Hindi ko makakalimutan ang araw na una ko siyang nasilayan. His eyes were full of sadness. And his mesmerizing looks was still vivid in my mind. I don't know, why I felt attraction towards him when I saw him for the first time.

"Nasaan ako?" unang bukas ng bibig ko sa panahon na iyon nang mamulat ko ang mga mata. Mahina lang ang pagkakatanong ko. Tanging ako lang ang nakakarinig.

Nilibot ko ang paningin sa paligid. Maraming mga halaman, puti ang ding-ding at sa gilid ko. May isang lalaking nagsasalita pero hindi ko marinig ang sinasambit nito sa kawalan. Nakayuko siya habang hawak ang mga kamay ko.

"S-Sino ka?" tanong ko. Isang matipunong lalaki ang nakita ko sa aking tabi. Namumula ang kanyang mga mata nang inangat nito ang mga titig sa akin. I saw mix emotions in his eyes. When he saw me awaked. The man who's in front of me is not familiar. Agad akong napakunot noo.

"Ariyah!" he shouted in shocked. "I'm sorry." Hinalikan niya ang kamay ko.

Pumikit ako nang mariin nang makaramdam ako ng pananakit ng ulo. His face flashes on my mind. He is smiling at me and calling me 'Wife'.

"W-Who are you? And where am I right now?" I asked softly. Pilit akong bumangon pero walang lakas ang katawan kong tumayo. Hindi ko mabawi ang mga kamay sa pagkakahawak niya.

Nakatuod pa rin siya sa tabi ko. I look at him, confused by his shocked look.

"D-Do you not remember me?" he asked worriedly.

Iniling ko ang ulo. May pumasok na eksena na kasama ko siya at masaya kaming dalawa pero iyon lang at mas lalo lang sumakit ang ulo ko. Hinawakan ko ito saka napadaing sa sakit, at nawalan ako nang malay dahil mas lalo lang sumakit ang ulo ko, parang mabibiyak na.

Nang magising ako muli. Nakarinig ako nang ingay ng dalawang taong nag-uusap. Dagan-dahan kong dinilat ang mga mata. I saw two people in front of me. The old man was wearing an hospital gown while the other man was the guy who I've been talking earlier before I past out.

"S-Saan ako?" tanong ko dahilan para makuha ko ang atensyon nilang dalawa.

Taranatang lumapit sa akin ang lalaki. Nag-alala ang kanyang mga mata. Hinawakan niya ang kamay ko nang mahigpit pero agad ko itong inilag bagama't hindi ko siya kilala.

"I'm here now, Ariyah. Don't be scared at me. I'm your husband."

Mas lalo akong napakunot sa saad nito. How come that I have a husband?

"Finally you are awaked now, iha. Nasa isang rest house ka ng asawa mo. Dinala ka niya rito para dito ka magpagaling," anang doctor.

"B-Bakit? A-Ano'ng nangyari? B-Bakit may asawa ako? I don't remember anything." Hinawakan ko ang ulo nang sumakit na naman ito. Napadaing ako at pumikit.

"Why he can't remember me, doc?" tanong ng lalaki sa tabi ko. Hinaplos niya ang ulo ko nang sa ganoon makalma ako.

"Malakas ang impact ng pagbangga niya sa sasakyan. And to the point na apektuhan ang kanyang utak. She had brain injuries gawa noong na bagok ang ulo niya sa kalsada. And she had an amnesia. Mga ganitong symptoms babalik rin naman agad kung may maalala siyang mga pangyayari na nangyari sa past life niya. You should take care your wife Mr---"

"Call me Mr.Fuentes!--- Aldwin Fuentes," pagputol ng lalaki sa doctor.

"Alright... Just call me when you need anything. Kung may pagbabago sa Misis mo. It's a good sign na babalik na ang memorya niya. Pero hindi ganoon kadali na babalik ang kanyang mga ala-ala. Mostly sasakit ang kanyang ulo kapag may naalala siya. It's better to take some painkiller."

Umalis na ang doctor pagkatapos siyang kausapin sa lalaking nagngangalang Aldwin. Hindi ko na makuha kung ano na ang susunod na nangyari. Basta ang alam ko. Aldwin explain to me everything. He said that I had an accident. At na-comatose ako for about 6 months.

"What kind of husband are you in the past? Bakit mas pinili kita kay sa kay Peter?" Natigil siya sa pagluluto para harapin ako.

After I remember on how I saw him after my comatose. Hindi pa rin ako makapaniwala na may asawa akong ganito ka kisig. But he's a bit mysterious. When he answers my question his a bit careful.

"As you can see? He is a brutal to you. Kinidnap ka niya at ikinukulong noon sa isang kuwarto. Pinilit ka niyang kuhanin sa akin. You really love me back then. And you always rejecting his love...He is madly obsessed with you to the point he beat you and wants you instantly."

Napa-isip naman ako sa palaging bumabalik na ala-alala ko. Isang napaka-delikadong lalaki nga ang isang Peter na iyon. Dahil base sa naalala ko. He wants to kill me, and wants to harm me. He is dangerous and abussive man. Nakakatakot at ayaw kong maalala ang mga karanasan ko sa kanya.

"Paano kayo nagkakilalang dalawa? What's our relationship from each other? Bakit gusto niya akong agawin sa'yo?" sunod-sunod kong tanong.

Ngayon na lang ulit ako naglakas loob magtanong tungkol sa Peter na iyon dahil binabangungot na naman ako ng pambubugbog niya sa akin kagabi. Kahit ala-ala lang iyon sa nakaraan pero nakaka-trauma.

Iniwan niya muna ang nilulutuan niya nang sa ganoon. Malapitan ako. Hinaplos niya ang pisnge ko. Nagsusumamo ang kanyang mga mata.

"Stop asking some questions that can ruin our morning, my girl. Let your mind can remember what kind of man he is... Kapag ipipilit kong magkuwento sasakit na naman ang ulo mo. And I don't want to see you sufferring from your amnesia."

Mabilis na dumapo ang labi niya sa noo ko. Napapikit na lamang ako saka tumango.

Tama nga siya. Masiyado akong aggressive sa mga tanong ko. Ka-recover ko pa lang sa pagka gising galing sa pagka-comatose. Hindi ko dapat ipilit ang sarili na malaman ang lahat. Hayaan kong isa-isa kong maalala kung sino ba talaga ako.

"Last question..." I said. I shifted on my sit.

Hindi ko na mabasa ang mga tingin niya sa akin. His stare is blank.

His hair is brownish. With his looks and appeal is more like a powerful business man who had no problem in the earth. Bagay sa kanya ang suot na apron. His so cute. To the point, I can't take my eyes off from him. Lalo na ngayon na nasa malapitan ko siya. Mas lalo lang siyang guma-guwapo.

"What is it, Ariyah?" he let a deep sigh.

Bumalikos ang mga kamay ko sa kanyang leeg at nilapit ang bibig sa kanyang tenga.

"Anong klaseng tao ang isang Aldwin Peter?" I asked seductively.

Nang matingnan ko ang mukha niya. Nakita ko ang pagkatigil nito. Umigting ang kanyang panga. Before he look at me directly. He give me a dark smile before answering my questions.

"Definitely... He's a dangerous man. He can bring your life to hell. Just like he did to you before. He make your life mesirable."