Chasing The Mafia Princess

Chapter 7

THERESA

After lunch, umalis ulit si Blake para bumalik sa trabaho, kaya naiwan akong mag-isa dito sa bahay niya. Hindi na ako nagtanong kung saan ang punta niya. Pabor sa akin na wala siya, dahil alam kong walang mga mata ang nakatingin sa akin at nagbabantay sa bawat kilos ko.

Wala pa rin power ang kuryente, kaya boring talaga. I wonder kung paano nagsu-survive ang mga tao dito sa probinsya na walang ilaw at kuryente, dahil ang hirap kumilos na wala ang mga ito kahit sa isang araw lang.

Hindi ako sanay na walang ginawa, kaya nag-exercise na lang ako. Nakatulong naman ito para mawala ang pananakit ng katawan ko. Isang oras rin akong nag-yoga at gumawa ng iba't ibang stunt na pwede sa maliit na sala ng bahay ni Blake.

Inabala ko ang sarili ko na maghanap ng mga bagay na may kaugnayan sa target ko, pero tulad kahapon, wala akong nakitang kahit anong movement sa sasakyan ni Mayor Rosales. Nasa munisipyo pa rin ito at hindi umalis.

Mabuti na lang at nakapag-charge ako ng phone kanina. Sapat ang mahigit tatlong oras para may magamit akong phone sa trabaho ko at mamonitor ko taong sinusundan ko.

Katatapos ko lang maligo ng dumating si Blake ana may dalang merienda. "Ang aga mo namang umuwi," sabi ko ng makita siyang pumasok sa k'warto habang nagbibihis ako.

"Na-miss kasi kita," nakangiting sagot ni Blake na inikutan ko ng mga mata.

Lumapit siya sa akin at mabilis na niyakap ako, sabay baon ng mukha sa leeg ko. "Pwede bang ganito muna tayo, Lara?"

Natigilan ako sa narinig kong tanong ni Blake. Alam ko kasing hindi magtatagal, aalis ako at hindi na niya makikita pa kahit kailan. Trabaho lang kasi ang pinunta ko dito at iyon ay ang top priority ko.

"Bitawan mo na ako, Blake. Hindi ako makahinga," malamig ang tinig na sagot ko.

Hangga't maaari kasi, ayaw kong ipakita sa kanya na affected ako. Ayaw kong dumating sa point na mahihirapan akong umalis dito, dahil naging attach na ako sa isang tao, bagay na iniiwasan ko.

"I'm sorry," mahinang sagot ni Blake na lumuwag ang pagka-kayakap sa akin at hinalikan ako sa pisngi. "Magbihis ka muna, ihahanda ko lang ang merienda natin."

Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang sinusundan ng tingin si Blake na palabas ng silid. Ayaw kong mag-isip ng kahit ano, dahil wala naman kaming usapan tungkol sa namagitan sa amin kagabi.

For me, walang pagkakaiba iyon sa mga past one night stand na naranasan ko sa iba't ibang bansang pinuntahan ko. Siguro ay liberated lang talaga ako. Firm ang desisyon ko tungkol sa usaping ito at kahit anong mangyari ay hindi 'yon magbabago, because I have set my limitation when it comes to any man in my life at hindi excepted si Blake doon.

Pwede naman naming i-enjoy ang company ng bawat isa, but I'm not open sa kahit anong relasyon.

Tahimik at magkasabay na nag-merienda kami ni Blake. Mukhang nakikiramdam siya at hindi na nagtanong pa ng kahit ano sa akin.

Masarap ang pansit, lalo na at native na manok at fresh vegetables pala ang sahog. Kakaiba ito sa mga natikman ko sa restaurant sa Maynila, kaya kahit limited lang akong kumain ay marami akong nakain.

"Thank you sa merienda," sabi ko kay Blake na ngumiti sa akin.

"Nagustuhan mo ba?" tanong niya na nakatitig na naman sa mukha ko at ibinaba ang hawak na tinidor.

"Yeah, marami tuloy akong nakain."

"Mabuti 'yan, kasi ang konti mong kumain," sagot nito na mukhang natutuwa sa nakita.

Wala namang issue sa pagkain ko, dahil walang kahit na sinong lalaking nakilala ko ang nagreklamo na kaunti lang ako kung kumain, maliban kay Blake.

Siya lang ang bukod tanging laging pinapansin ang pagkain ko and I found it weird, kasi hindi nag-iinit ang ulo ko na pinapakialaman niya ang food intake ko.

"Gusto mo bang lumabas mamaya?" tanong ni Blake ng matapos kaming kumain.

"Saan?" tipid na tanong ko na nag-angat ng mukha.

"Maglalakad-lakad lang. Baka naboboring ka dito sa bahay," sagot ng kaharap ko.

"Okay lang ako, sanay akong nasa bahay

lang at hindi ako mahilig lumabas. Isa pa, maputik ang daan," sagot ko kaya tumango lang si Blake.

Tinatamad akong lumabas, lalo na at maghapon rin na umulan. Basa at maputik ang daan, kaya mas gusto ko na lang na manatili muna dito sa loob ng bahay.

Tinulungan kong magligpit ng mga pinagkainan namin si Blake. Nag-volunteer na rin akong maghugas ng mga ginamit namin. Ayaw pa sana niyang pumayag, kaya pinagtabuyan ko na.

"Maligo ka na lang, ako na ang bahala dito," utos ko habang hawak ang sponge.

Mas mabuting malayo siya sa akin, kasi para akong magnanakaw na kinakabahan ng husto dahil nasa paligid ko siya.

Dahil walang kuryente, maaga pa lang ay madilim na. Mabuti na lang at bumili ng kandila si Blake, kaya kahit paano ay may kaunting liwanag dito sa sala ng bahay niya.

Naninibago ako ng buhay dito sa probinsya, parang ang simple lang tumira dito at walang problemang iniisip ang mga tao.

"Matulog na tayo, Lara," yaya ni Blake na tumabi sa akin sa gawa sa kawayan na sofa.

Tiningnan ko ang orasan, seven o'clock pa lang, pero madilim na at naririnig ko pa ang malakas na huni ng mga kuliglig. Napaka-tahimik rin ng buong paligid at walang kahit anong ingay akong naririnig mula sa kanyang mga kapit-bahay.

Dahil wala namang gagawin, tumayo na ako. Hindi na ako nagtataka na sumama sa akin si Blake pumasok sa silid niya, dahil natulog naman na kaming magkatabi kaninang madaling at may nangyari pa sa pagitan naming dalawa.

"Good night," mahinang bulong ni Blake na niyakap ako sa bewang at kinabig pasiksik sa katawan niya, habang nakaunan ang ulo ko sa braso niya.

"Sure ka na good night na?" pilyang tanong ko.

Natawa naman ang katabi ko at bumulong malapit sa punong tenga ko. "Hindi, may gagawin tayo."

Kahit madilim ay napangiti ako. Saglit lang ay walang babala na naglapat ang mga labi namin at natagpuan kong nasa ibabaw ko na si Blake na mabilis hinatak pataas ang damit pantulog na suot ko at sinunggaban agad ang leeg ko.

This time, medyo aggressive si Blake, kumpara kagabi. Although he's careful naman, pero nararamdaman ko ang excitement sa bawat kilos niya.

"Ang sarap umuwi dito sa bahay ng maaga, kasi nandito ka, Lara," mahinang bulong ni Blake na panay ang halik sa leeg ko.

"Bakit, dati ba, wala kang inuwing babae dito sa bahay mo kaya ngayon ka lang excited na umuwi?" curious na tanong ko, kahit may bahagi ng isip ko ang ayaw maniwala.

Pulis aiya at hindi maikakaila na magandang lalaki rin, kaya imposibleng wala siyang babae.

"May naging girlfriend ako dati, pero hindi ko inuwi dito sa bahay at wala rin nangyari sa amin. Isa pa, sinave ko ang virginity ko sa mapapangasawa ko."

Muntik akong mabilaukan ng sariling laway dahil sa narinig ko. Ang weirdo talaga ng lalaking ito. Nakurot ko tuloy sa tagiliran kasi kung anu-anong pinagsasabi at nawiwindang pa ako.

"So, paano 'yan, hindi ka na virgin, Blake?" natatawang tanong ko na sinabayan ang kalokohan ng pilyong lalaking nasa ibabaw ko.

"Kaya nga dapat magpakasal agad tayo, kasi may nangyari na sa atin, Lara. Handa akong pakasalan ka, anytime na pumayag ka."

Natulala ako at hindi agad nakapagsalita. Kung dati, baka pinalabas ko na dito sa silid si Blake at pinalayas sa harap ko, dahil hindi ko gustong pag-usapan ang tungkol sa usaping kasal, pero ngayon, nakaramdam ako ng pag-aalala.

"Kalimutan mo na, yan. Kailan mo lang ako nakilala, gusto mo na agad akong pakasalan. I'm not ready for that," seryong sagot ko na pinatatag ang sarili.

"Then, sisiguraduhin ko na mabubuntis kita, para may dahilan kang pakasalan ako, Lara."

Hindi ko alam kung nagbibiro lang ba si Blake dahil madilim at hindi ko makita kung ano ang ekspresyon sa mukha niya.

"Sige, deal. Kapag nabuntis mo ako, magpapakasal tayo," pilyang sagot ko at idinaan sa biro ang usapan namin.

"Madali akong kausap, Lara."

Hindi na ako bakasagot ng mahuli ni Blake ang labi ko at siniil ng mapangahas na halik. Mukhang excited talaga ang loko, kaya halik pa lang ay pinag-init na ako ng husto.

Halos mapugto ang hininga ko at kulang na lang ay maubos ang hangin sa baga ko ng tigilan ni Blake ang panghahalik sa akin at mabilis na dumausdos sa pagitan ng mga hita.

Alam kong hindi siya eksperto gaya ng ibang lalaking naka-one night stand ko, pero bawat hagod ng mainit na kamay niya sa balat ko ay mabilis namang mag-response ang katawan ko.

Napaligayad ang likod ko, sabay sabunot ng kamay sa naabot na buhok niya ng paglaruan ng mainit na dila ni Blake ang hiyas ko. Very tempting at seductive ang bawat hagod niya sa kaselanan ko na naghahatid ng libo-libong kiliti sa buong katawan ko.

"Oh, my god, Blake!" Mahapdi ang lalamunan na daing ko.

Napahiyaw ako ng maramdaman kong sumabog ang naipong init sa puson ko. Gusto ko sanang lubayan niya ang hiyas ko dahil nahihiya ako, pero hindi siya nagpaawat at sinaid ang katas ko.

Hindi man ako virgin gaya ni Blake, pero marami akong first na naranasan sa mgayon. Ang bilis kong labasan, at tanging ngayon ko lang naranasan na nag-init ng husto ang katawan ko at excited akong angkinin niya ng buo.

Kumawala ang mahinang singhap sa labi ko ng walang pasakalye na pumasok ang bumaon na pagkalalakî ni Blake sa lagusan ko at dahan-dahang sumugod. Niyakap niya ako at siniil ng halik, kaya nawala ako sa pokus at inagiw na naman ang matinong bahagi ng utak ko, hanggang sa natagpuan ko na naman ang sarili kong impit na dumadaing at umuungol sa ilalim ni Blake, habang màrahas niyang hinuhugot at sagad na binabaon ang galit na alaga sa loob ko.

"Napakasarap mo, Lara, sobra," naghahabol ng hininga at malalin ang tinig na bulong ni Blake.

Napangiti ako at ipinulupot ang mga binti ko sa bewang ni Blake, sabay yakap ng mga braso sa leeg at batok niya.

"Let's enjoy the whole night, Blake. Angkinin mo ako hanggang gusto mo," mahinang bulong ko sa punong-tenga niya at pagkatapos ay marahang hinalikan siya sa pisngi.

Bahala na muna, hindi naman masama kung mag-iinjoy ako habang nasa trabaho. Sabi nga nila, pwede namang work with pleasure, kaya hindi ako dapat makaramdam ng kakaiba.

Hinayaan ko si Blake na angkinin ako, dahil bukas ng gabi, alam kong aalis ako at hindi ko alam kung magkikita pa ba kaming muli, dahil sa oras na umalis na ako ay hindi na ako p'wedeng bumalik pa ulit dito.