Sa tuwing magtatama ang tingin namin ni Lady A ay ako ang kusang nag-iiwas. Gagi, nahihiya ako. Kaya panay rin ang pagtawa nito, dahil sa nagiging reaction ko ngayon. Kahit na no'ng nakaraan pa namin napag-usapan iyon ay nahihiya pa rin ang person.
"Ngayon ka pa nahiya?" tudyo nito sa akin. Nandito ako sa office niya. Plano ko sanang mangulit na naman, kaso nang makita ko ang ngisi sa labi nito, tanda na naaalala na naman nito iyong tae ko, nahiya na ako.
"Kasi naman, sa dami ng magandang memories ko noong bata ako, bakit naman iyong most embarrassing moment ko pa iyong na witness mo." Himutok ko rito.
"Ayaw mo iyon? Sa memory ng isang taong tulad ko'y tumatak ka."
"Naku! Kahit hindi na lang sana tumatak. Lalo't tumae ba naman iyong batang iyon tapos nambintang pa. Napakadugyot ko n
