หลายชั่วโมงต่อมา...
ทันทีที่ลงจากรถอรพิมลก็ต้องขมวดคิ้ว ทำหน้ายุ่งอีกครั้ง เมื่อเห็นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ถึงสองใบ วางอยู่หน้าตึก ดวงตาคู่งามเหลือบมองผู้ปกครองหนุ่มอย่างต้องการคำตอบ แต่เมื่อเขาสั่งให้สาวใช้ยกกระเป๋าใส่ท้ายรถ เธอก็เข้าใจทันทีว่าเขากำลังทำอะไรอยู่…
“เราจะไปไหนหรือคะคุณจอม”
“ไปเที่ยว”
“แต่คุณจอมต้องทำงานนะคะ”
“เรื่องนั้นหนูอรไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว จากนี้ไปหนึ่งอาทิตย์ ฉันจะพาหนูอรไปเที่ยว”
“เราจะไปเที่ยวที่ไหนหรือคะ แล้วไปกันกี่คน”
“ไปกันสองคน ไปขึ้นรถได้แล้ว”
“คุณจอมขออนุญาตคุณป้าหรือยังค่ะ” อรพิมลถาม ขณะมองชายหนุ่มออกคำสั่งอีกมากมายให้ทุกคนจัดการในช่วงที่เขาไม่อยู่ที่นี่
จอมพลชะงักไปกับคำถามของอรพิมล ชายหนุ่มสั่งงานสาวใช้จบ แล้วหันมาสบตามองคนเรื่องมากอย่างไม่สบอารมณ์นัก ก่อนจะถามเสียงเครียด ขณะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ
“ใครเป็นผู้ปกครองของเธอ...
