TULALA ako habang nakasandal saaking kotse. Hindi ko na kasi alam kung ano ba ang dapat kong gawin. Sa totoo lang ay galit ako kina Lea at Ethan lalo na kapag naaalala ko ang ginawa nilang panloloko sa'kin. Tapos heto na naman at dumagdag pa ang kasal nila na hindi puwedeng ipaalam sa'kin. Nakakalungkot naman'g isipin na parang habangbuhay yata ang balak nilang panloloko sa'kin.
Naikuyom ko na lamang ang aking mga kamay. Gusto ko silang suntukin at pag-untogin ang mga ulo. Ngunit kapag nariyan naman na sila sa harapan ko ay tila nawawala ang lahat ng galit ko.
Bumalik lamang ako sa tamang huwisyo ng may biglang dumating na isa pang kotse at maya-maya lang ay may bumaba na isang matanda na carbon copy ni Jazz. Hindi na ako nagdalawang isip pa na lapitan ko ito at batiin. Gano'n din ang gi
