Merciless Bastard

Kabanata 29

NAGISING na lamang siya na natatalian ang kaniyang mga kamay at paa nang sobrang higpit gamit ang lubid. Nabubusalan ang kaniyang bibig ng maruming panyo kaya nalalasahan niya pa ang natuyong semelya rito. Iniupo niya ang kaniyang sarili na isinasandig ang likod sa mahabang mesang bakal na nababalot ng alikabok. Nag-iisa lamang ang ilaw na bukas nang mga sandaling iyon na makikita sa kaniyang uluhan sa pagdilim nf kalangitan sa labas.

Nang iikot niya ang kaniyang paningin nalaman niyang nasa hindi siya pamilyar na lugar. Nasa loob siya ng isang abandunadong gusali na dating klinika ilang kilometro ang layo sa pangunahing gusali ng piitan. Nahaharangan ang kinalalagyan niya nang plastik na kurtinang nabalot na rin ng alikabok.

Sinubukan niya pang tumayo na nagawa niya rin naman. Naghanap siya kapagkuwan ng maari niyang ipangkiskis sa lubid nang mapakawalan niya ang kaniyang sarili ngunit wala na siyang nakita pa na kung ano pang gamit doon. Ang ibang tanging naiwan doon ay mga estanteng gawa rin sa bakal. Nagkalat naman sa sahig ang mga papel mula sa kartong tumaob na nakalagay sa itaas ng estante.

Napagdesisyunan niyang kumilos na lamang sa kaniyang kinatatayuan nang makalabas siya sa pinto. Maingat siyang tumalon-talon patungo sa kurtina. Sa paglabas niya roon nawalan siya ng balanse kaya sumubsob siya sa maruminh sahig, nadala pa niya ang plastik na kurtina na ikinapunit niyon sa rupok.

Hindi na niya nagawang bumangon pa nang bumakas ang pinto. Pumasok doon ang matandang lalaki na hindi na niya pinagtakhan. Kasunod nito ang dalawa nitong alalay na malaki ang pangangatawan. Gumuhit ang matalim na ngisi sa labi nito pagtama ng mga mata nito sa kaniyang kalagayan.

"Mabuti naman gising ka na. Akala ko ay kailangan ko pang buhusan ka ng tubig para magising lang," ang bungad nito sa kaniya.

Lumapit ito sa kaniyang kinalalagyan. Hinawakan siya nito sa kaniyang baba kaya inilayo niya ang mukha rito na ikinatawa nito. "Kahit ano pang pagtanggi mo magagawa ko pa rin ang gusto ko sa iyo," pagsisimula nito sa mga sasabihin. "Akala mo siguro ay balak talaga kitang tulungan. Nagkakamali ka. Dahil wala rin naman ang ama mo sa iyo na lang ako gaganti. Gagawin ko sa kaniya ang pagpapagahasa niya sa akin nang kanang kamay niya pa ako."

Puno ng galit ang mga naging salita nito. Tanging ungol lang ang naiganti niya rito. Hindi nito binigyang pansin ang kaniyang pagdaing nang isenyas nito ang ulo sa dalawang alalay. Atubiling sumunod dito ang dalawang lalaking malalaki ang pangangatawan. Lumapit ang mga ito sa kaniya't itinayo siya. Sinubukan niya pang kumawag-kawag nang hilahin siya ng mga ito patungo sa mesa na wala rin namang naidulot na maganda. Naihiga pa rin siya ng mga ito sa mesang nababalot ng alikabok. Sa ginawa ng mga ito dumikot ang mga alikabok sa kaniyang suot at katawan. Hindi pa rin naman siya natigil dahil nagawa niya namang bumangon. Ngunit pinigilan pa rin siya ng dalawa sa kaniyang braso. Muli siyang inihiga ng mga ito.

Tinawanan na lamang siya ng matandang lalaki sa paglapit nito sa mesa.

Tumayo ito sa gilid ng mesa't hinaplos ang kaniyang dibdib kahit na mayroong suot.

"Hindi ko akalain na lalaki ka nang matipuno ang pangatawan. Wala na ang lampayatot ka ikaw," sabi nito sa kaniya nang ibaba nito ang kamay sa kaniyang tiyan.

Umungol siya rito para sabihing bitiwan siya nito. Dahil sa nakabusal ang kaniyang bibig hindi nga siya nito naintindihan. Pinagpatuloy nito ang paghaplos sa kaniya. Tumigil ang kamay nito sa ibabaw ng kaniyang p*********i na lalo niyang ikinaungol dito dahil sa galit.

"Malaki rin ito," komento ni Gustavo nang pisil-pisilin nito ang kaniyang p*********i. Inalis din naman nito ang kamay roon. "Huwag kang matakot sa una lang masakit. Masasarapan ka rin sa katagalan." Tinapik-tapik pa nito ang kaniyang pisngi kaya inilayo niya sa mukha rito.

Hindi nito nagustuhan ang ginawa niya kaya nasampal siya nito. Sa lakas ng pagsampal nito umalingawngaw iyon sa kabuuan ng gusali.

Sinamaan niya ito nang tingin na wala pa ring nagawa dahil muli lamang siya nitong tinawanan nang mapakla.

"Italikod niyo," ang sabi nito sa dalawang aalalay.

Kaagad namang sumunod ang dalawa. Ibinaba nga ng mga ito ang kaniyang paa sa gilid ng mesang bakal. Naiwang nakapatong ang pang-itaas niyang katawan na hindi niya maingat. Pinipigilan siya ng dalawa sa kaniyang likod.

Pinagmumura niya ito na ungol lang ang narinig ng matandang lalaki. Sinubukan niyan pa ring kumawala ngunit lalo lang siyang pinigilan ng dalawa ng alalay ng matandang lalaki sa kaniyang likod.

Hindi na pinatagal pa ng matandang lalaki ang balak nito sa kaniya. Isinukbit nito ang mga daliri sa garter ng suot niyang pantalon at ibinaba iyon hanggang sa kaniyang hita.

"Napakaganda ng puwet mo. Ang sarap pisilin," komento ni Gustavo na nakatitig nga sa kaniyang pang-upo.

Nakuha nga nitong pisilin ang dalawang pisngi na dumagdag lang sa galit niya na para bang hinaharap iyon ng mga babae. Mistula itong asong nauulol na naglalaway, dumila pa ito nang ibuka nito ang dalawang pisngi. Naramdaman niya ang hanging dumampi sa kaniyang likurang lagusan.

Sa pagtitig nito sa likuran niyang lagusan lalong lumapad ang ngisi nito.

"Masaya ito. Mukhang birhen pa ang butas mo," ang natatawang sabi ni Gustavo sa labis na ligaya na nararamdaman nito. Binitiwan din naman nito ang dalawang pisngi ng kaniyang puwet sabay baling sa dalawa nitong mga alalay. "Huwag kayong mag-alala, matapos ko ay kayo naman nang makatikim naman kayo ng lalaki. Magsasawa tayo hanggang umaga."

Matapos ng sinabi nito sa mga alalay sinimulan nga nito ang balak. Ibinaba nito ang sariling pantalon sabay ginising ang paglalaki nitong hindi naman kalakihan. Habang gumagalawa ang kamay nito dinaganan siya nito inamoy-amoy siya nito na kaniyang ikinaasiwa.

"Ang bango mo. Lalo kong ginaganahan sa iyo," sambit nito sa sobrang pagkatigang.

Sa hindi pagtigil ng kamay nito tuluyan na ngang nagising ang p*********i nitong baluktot. Dinilaan pa siya nito sa kaniyang leeg bago ito pumuwesto sa kaniyang likuran. Nakuha pa nitong isubsob ang mukha sa pagitan ng pisngi ng kaniyang pang-upo. Dinilaan nito ang likuran niyang lagusan, wala naman siyang nararamdaman sarap sa ginagawa nito. Purong galit lamang ang nararamdaman niya para sa matanda.

Nang makuntento pumuwesto na ito bilang paghahanda sa pagpasok nito sa likuran niyang butas. Naipipikit na lamang niya ang kaniyang mga mata sa mangyayari sa kaniya. Hindi nga nagkamali si Aristhon sa sinabi nito na hindi sa lahat ng pagkakataon ay mapapangalagaan niya ang kaniyang sarili. Nang sandaling iyon nagagalit man siya tinanggap na lamang niya ang kalagayan. Lalaki pa rin naman siya kahit gasahain pa siya ng matandang lalaki.

Sa puntong tuluyan na nga siyang nawalan ng pag-asa dumating naman ang pag-asang magliligtas sa kaniya sa sitwasyong kinasasadlakan. Hindi na natuloy ng matandang lalaki ang gagawin nito nang marahan na bumukas ang pinto. Sinipa iyon ni Aristhon na puno ng galit ang mga mata. Pagkatama ng kaniyang tingin nabuhayan siya. Lalo pa itong sinakluban ng galit nang mapagtanto nito ang balak na gawin sa kaniya ni Gustavo. Kasama nitong nagtungo sa gusaling iyo ang alalay nitong Ismael.

Hindi nag-aksaya ng mga sandali ang dalawa. Mabilis na humakbang ang mga ito sa patungo sa kanila ng matandang lalaki. Nagmadaling itaas ng matanda ang ibinaba nitong pantalon.

Natigil lamang sina Aristhon nang hilahin siya ng matandang lalaki sa leeg. Naglabas pa ito ng maliit na kutsilyo mula sa likuran ng suot nitong polo at itinutok nito sa kaniyang leeg. Ang dalawang lalaki namang alalay ng matanda ay humarang nang hindi makalapit sina Aristhon.

"Subukan niyo lang lumapit. Tutuluyan ko ang batang ito," pagbabanta ni Gustavo sa kaniya.

"Ituloy mo lang wala naman akong pakialam diyan," sabi naman ni Aristhon na ikinakunot ng kaniyang noo.

"Nasisiraan ka ba? Magugulat ka na lang kung sino siya. Pagsisihan mo kung mamatay siya," ang mabilis na sabi sa kaniya ng matanda.

Tumawa nang mapakla si Aristhon na ikinasama ng mukha ni Gustavo. "Ikaw ang nasisiraan ng ulo. Matagal ko nang alam kung sino siya unang araw pa lang niya rito. Sa tingin mo naman kung mapatay mo siya mapapahirapan mo ako? Nagkakamali ka riyan. Matagal ng pinutol ng kaniyang ama ang ugnayan sa kanila kaya kahit mawalan siya ng buhay walang mangyayari."

Sa narinig lalo lamang sumama ang mukha nito. "Ano ang ginagawa mo rito kung wala kang pakialam sa kaniya?" ang naitanong pa nito.

"Simple lang. Binali mo ang usapan nating dalawa," ang nasabi ni Aristhon. "Akala mo siguro ay hindi ko malalaman ang pagbebenta mo ng bawal na gamot sa labas."

Wala nang iba pang nasabi ang matanda kundi, "Sugurin niyo!"

Sumunod naman ang dalawang lalaki. Sinugod ng mga ito si Aristhon at si Ismael. Habang sa mga ito nakapako ang tingin ng matandang lalaki malakas niyang iniumpog ang likuran ng kaniyang ulo sa mukha nito. Sa ginawa niyang iyon nabitiwan siya nito sa kaniyang leeg. Bago pa man ito makasugod sa kaniya't tumumba siya sa sahig. Binangga niya ito na ikinabagsak nito nang nakatihaya. Hindi niya pinagbigyan itong makabangon nang ibagsak niya ang kaniyang buong bigat sa tiyan nito na ikinangwi nito. Inikot niya pa ang kaniyang katawa habang nasa ibabaw nito sabay sipa ng natalaking mga paa sa baba nito na ikinahilo nito.

Inilapit niya kapagkuwan ang sarili sa kamay nito't kinuha ang kutsilyo sa kamay nito nang nakatalikod. Nagawa niya naman mahawakan iyon kaya lumayo na siya rito habang nakikipagsuntukan sina Aristhon sa dalawang lalaki na malaki ang pangangatawan. Muli niyang sinipa sa ulo si Gustavo sa kaniyang pagkaupo nang lumingon naman ito sa kaniya.

Maingat niya ikiniskis ang kutsilyo sa kaniyang kamay. Nagawa niya naman kalagan ang sarili kaya nakalaya nga ang kaniyang kamay. Sumunod niyang kinalagan ang kaniyang paa't inayos ang pagkasuot ng kaniyang pantalon. Sa balak na paglayo ng matanda mabilisan siyang tumayo't tinapakan nito sa dibdih na ikinaubo-ubo nito.

Naupo pa siya sa dibdib nito kaya nahirapan itong huminga na makikita sa pagsama ng mukha nito, ang mga paa niyang nababalot ng sapatos ang siyang dumumi sa suot nito.

"Gusto mo bang malaman kung bakit ako narito?" ang nasabi niya rito na siya ring pagbagsak ng dalawang alalay ng matanda. Ibinaba niya ang kaniyang mukha rito nang masabi niya rito sa malapitan. "Nagpunta ako rito para patayin ka." Idinikit niya ang kutsilyo sa leeg nito na ikinatakot nito.

"Mayroon nga talaganh pinagmanahan," ang nasabi pa ni Gustavo.

Tumalim ang tingi niya sa nasabi nito.

"Magkaiba kaming dalawa ng ama ko."

Hindi na niya binigyan pa ito ng pagkakataong mayroong masabi pang iba. Nilaslas niya ang leeg nito na walang sabi-sabi. Sa sugat na nagawa sa leeg nito bumisirit iyon at tumalsik pa sa kaniyang mukha. Sinubukan pa nitong takpan ang sugat nang mapigilan ang pagdurugo ngunit wala namang nangyari. Napaubo-ubo na lamang ito sa unti-unting pagkawala ng buhay nito. Hindi pa siya nakuntento sa ginawa niyang iyon, tinusok niya pa ang dalawang mata nito. Nang mapalingon siya sa harapan ng pantalon nito, binuksan niya iyon sabay putol sa p*********i nito. Napapatingin na lang sa kaniya si Aristhon. Samantalang nanlaki naman ang mata ni Ismael. Ang huling niyang nagawa ay ang ilagay ang pinutol na ari sa bibig ng matandang lalaki't sinara iyon.

Natigil lamang siya nang lumapit sa kaniya si Aristhon. Hinawakan siya nito sa kaniyang kamay na mayroong hawak sa kutsilyo.

"Tama na iyan. Patay na pinapahirapan mo pa." Hinila siya nito sa kaniyang kamay na kaniyang ikinatayo. Inalis na rin naman nito ang kutsilyo sa kamay niya't tinapon sa mesa. Ibinaling nito kapagkuwan ang tingin kay Ismael sabay sabing. "Ikaw na ang bahala rito. Alam mo na ang gagawin mo."

Hinila siya nito para maglakad. Hindi pa man sila nakararating sa pintuan inalis niya ang kamay nito sa kaniyang pulsuhan. Naiwan nga si Isamael sa paglabas nila ng abandunadong gusali, sumisipol pa nga ito. Bumati sa kaniya ang bakuran na kinatatambakan ng mga lumang upuan at bubongan.

"Tuparin mo ang usapan natin," paalala niya rito na ikinalingon nito sa kaniya.

Sa hindi nila pagtigil sa paglalakad nakalabas sila ng tarangkahan. Tumayo lamang ito sa tabi ng daan kapagkuwan ay nagsindi ng sigarilyo.

"Oo naman," sabi nito sa kaniya nang humithit ito.

Inabot pa nito sa kaniya ang sigarilyo na tinanggap niya rin naman. Humithit siya ng sigarilyo. Hindi siya tumigil hanggang hindi napupuno ang kaniyang baga. Tumigil lang siya nang kailangan na niyang huminga. Binuga niya ang usok sabay tumingala sa kalangitan kung saan natatanaw niya ang mga tala.

"Paano mo naman ako nakilala?" ang naisipan niyang itanong dito.

Lumingon ito sa kaniya. Pinagmasdan ang kaniyang buong mukha. "Alam ko lang," tugon naman nito.

Pinasa niya rito ang sigarilyo na tinanggap rin naman nito. Inilapit nito sa bibig iyon na hindi inaalis ang tingin sa kaniyang mukha.

"Nagkita na ba tayo dati pa?" Nakapako pa rin ang kaniyang mga mata sa kalangitan.

"Oo," sagot nito sa kaniyang naging tanong. "Hindi mo lang matandaan."

Naalis niya ang tingin sa mga tala dahil sa sinabi nito. Pinakatitigan niya ang mukha nito. Wala talaga siyang mahanap na alaala na nakilala niya ito.

"Saan ba? At kailan?" ang naguguluhan niyang sabi.

Ibinuga nito ang usok sa kaniyang mukha nang humarap ito sa kaniya. "Wala akong sasabihin sa iyo. Bahala kang alalahanin iyon," saad niya sabay ngisi nang matalim.

Kumunot ang noo niya dahil doon. Nadismaya siya rito dahil wala na nga siyang maalala ganoon pa ang sinabi nito.

Sumuko na lamang siya sa pag-alala na mayroong kasamang buntonghininga. "Sinabi mo ba sa ama ko na narito ako?" pag-iiba niya sa usapan. "Siya ang nagiging dalaw mo, hindi ba?"

"Oo. Pero hindi ko sinabi na narito ka." Sinalubong nito ang kaniyang mga mata.

"Bakit?" taka niya namang tanong.

"Anong bakit? Wala rin naman pakialam sa iyo ang taong iyon. Saka mayroon akong rason kaya hindi ko sinabi."

Tama rin naman ito sa nasabi. Ang hindi niya mapalampas ay ang huling naging pangungusap nito sa kaniya.

"Ano naman ang rason mo?" pag-usisa niya rito.

Lumapit pa ito sa kaniya't hinawakan siya sa kaniyang baba. "Para mapagsawaan pa kita," ang nakakaloko nitong sabi na mayroong kasamang pagngiti.

Inalis niya ang kamay nito sa kaniyang baba. "Gusto mo atang sumunod kay Gustavo," pagbabanta niya rito.

"Para namang magagawa mo." Hinawakan siya nito sa kaniyang beywang sabay hila sa kaniya kaya nagdikit ang kanilang mga katawan. Inilabas nito ang panyo sa bulsa ng pantalon na siyang pinangpunas nito sa tumalsik na dugo sa kaniyang mukha. "Pero sa palagay ko hindi ako magsasawa sa iyo. Halik mo pa nga lang nababaliw na ako. Ano pa kaya kung natikman na kita nan buong-buo."

"Ewan ko na lang kung mangyayari pa iyang sinasabi mo. Lalabas na ako kaagad dito."

Pati ang kamay niya ay pinunasan nito matapos ipitin sa bibig ang sigarilyo.

Kinuha nito ang sigarilyo sa bibig at bumuga ng usok sa kaniyang mukha.

"Puwede namang sa labas natin gawin," sabi nito sa kaniya nang itigil nito ang pagpunas sa kaniyang kamay.

"Hindi na tayo magkikita pa sa oras na makalabas ako."

"Sigurado ka?" ang makahulugan nitong sabi. "Sa palagay ko hahanaphanapin mo ako kahit wala pang nangyayari sa ating dalawa."

"Paano mo naman nasabi?" ang naitanong niya rito.

"Alam ko lang. Pakiramdam ko ay magkikita't magkikita tayong dalawa kahit pigilan mo pa."

Humithit ito ng sigarilyo sabay halik sa kaniya. Pinasa nito sa kaniyang bibig ang usok na hinigop niya rin naman.