Merciless Bastard

Kabanata 27

SA HABA ni Aristhon sa pakikipag-usap nito sa naging dalaw nito natagalan itong makabalik ng selda. Hinintay niya pa nga ito kaya sa tuwing mayroon siyang marinig yabag sa pasilyo napapatayo na lamang siya't napapasilip sa pintuan. Sa palagay niya ay ang ama niya nga rin naman ang nagpunta ng piitan nang bisitahin siya ng kasamahan niyang pulis. Naiisip niya ang ama niya pa rin ang naging bisita nito nang araw na iyon. Nais niyang tanungin si Aristhon nang malaman niyang hindi siya nagkakamali. Naroong kinakagat niya pa ang kaniyang kamao sa kaniyang pag-upo na malayo ang kaniyang tingin. Hindi niya gustong malaman ng kaniyang ama na naroon siya. Kahit na wala rin naman itong pakialam sa kaniya mas mainam na hindi nito alam na nakulong siya. Hindi niya rin gustong isipin na sinabi ng matandang lalaki na si Gustavo ang katotohanang iyon. Natigil lang siya sa kasisilip nang magsalita si Ismael.

"Ano bang ginagawa mo? Nakakairita kang tingnan," ang nasabi nito sa muli nitong paglalro ng baraha. "Pabalik-balik ka sa pintuan."

Nabaling niya ang tingin dito dahil doon na kunot ang noo. Ngunit nang maisip niyang mayroon itony ideya sa mga nagiging bisita ni Aristhon lumapit na rin siya nang upo rito kaya napapatitig ito sa kaniya sa pit

"Sino ba ang madalas na dumadalaw kay Aristhon?" ang tanong niya rito.

Tumigl ang kamay nito sa paglatag ng mga baraha sa sahig. Pinagmasdan siya nito nang tuwid. "Bakit mo tinatanong?" pag-usisa nito sa kaniya sa muling paggalaw ng mga kamay nito. Pinagpatong-patong nito ang baraha sa pitong hanay.

"Gusto ko lang malaman. Sino nga? Sagutin mo ako," pamimilit niya rito.

"Hindi ko sasabihin sa iyo," mariin naman nitong sabi sa kaniya.

Nagsalubong ang dalawa niyang kilay sa narinig na lalong nagpakunot sa kaniyang noo. Napatitig na rin siya nilalaro nitong baraha.

"Ayaw mong sabihin o wala ka talagang alam," panunuyam niya rito. "Nagpapanggap ka pang mayroon kang ideya ngunit ang totoo wala naman talaga."

Muling natigil ang mga kamay nito. Pabagsak pa nitong binitiwan ang mga barahang natitirang hawak ng kamay nito. Al niya ang klase ng tao ni Ismael, ito iyong kailangan mo lang inisan nang madulas ang bibig nito.

"Alam ko kung sino ang dumadalaw kay boss," ang naiinis nitong sabi na inasahan na rin niyang masasambit nito. "Dalawa lang naman ang nagpupunta rito." Huminto ito da pagsasalita. Niligpit na lamang nito ang baraha nang mawalan nito nang ganang maglaro.

Tumayo ito mula sa kinauupuan patungo at humakbang patungo sa telebisyon. Itinago nito sa likuran ng telebisyon ang mga baraha.

"Sinu-sino naman?" tanong niya rito. "Sasabihin ko sa akin o tatamaan ka muna sa akin."

Nilingon siya nito na masama ang tingin. "Abogado't kaibigan niya lang ang nagpupunta rito," pagbibigay alam nito nang sa paglalakad nito patungo sa palikuran.

"Sinong kaibigan?" pag-usisa niya pa rito sa hindi niya pagtigil sa katatanong.

"Hindi ko alam," tugon naman nito. Mababait sa boses nitong naiirita na ito sa kaniya.

"Ano naman ang pangalan ng abogado niya?"

"Wala akong ideya sa mga pangalan."

Hindi niya na lamang ito kinulit sa tuluyan nitong pagpasok ng palikuran. Kung hindi nga siya nagkakamali sa naiisip na bumibisita roon ang kaniyang ama kailangan na niyang gawin ang pakay niya sa piitan na iyon. Dahil sa naglalaro sa kaniyang isipan umalis siya sa sahig. Tumayo siya't nagtungo sa lagayan ng kaniyang damit para hanapin ang sulat na gagamitin niya sa pagpatay sa matandang lalaki. Ngunit nang isuksok niya ang kaniyang kamay sa ilalim niyon hindi na niya naramdaman ang sulat. Dahil dito inalis niya ang mga damit sa lagayan ngunit wala talaga siyang makitang sulat. Binulatlat niya pa ang mga damit niya sa pag-aakalang naipit lamang iyon ngunit kahit anong baliktad niya sa mga ito wala talaga roon ang sulat.

Nahinto siya sa ginagawa nang mahagip ng kaniyang mga mata si Aristhon na kararating pa lang ng selda. Hinatid ito ng guwardiyang nagbabantay sa kanila. Nakipag-usap pa nga ito na hindi niya marinig bago ito pumasok ng pinto.

Tumitig pa ito sa kaniya nang humakbang na ito sa loob. "Ano ang ginagawa mo?" ang naitanong nito dahil sa gulo ng kaniyang mga damit na nasa sahig.

Imbis na sagutin ang tanong nito aniya, "Kinuha mo iyong sulat ko, ano?"

"Paano mo naman nalaman," ganti naman nito sa kaniya.

Napabuntonghininga na lamang siya sa narinig mula rito. "Wala namang ibang magkakainteres niyon dito kundi ikaw lang," saad niya nany tupiin niyang muli ang nagulo niyang mga damit habang nakaupo sa sahig.

Maging si Aristhom ay naupo na rin sa kaniyang harapan. "Hindi ka nga nagkakamali na ako ang kumuha," pagbibigay alam nito sa kaniya.

"Nasaan na?" ang sumunod niyang tanong dito. Ibinalik na niya ang mga natuping damit sa lagayan.

"Tinapon ko na."

Muling tumakaa ang malalaim na hininga sa kaniya dahil sa narinig mula rito sa kaniyang pag-alis ng kamay sa lagayan. Itinigil niya na rin ang pakikipag-usap dito't tumayo na lamang sa bintana. Nanatili siyang nakatayo roon na nakatingin sa labas.

Sa puntong iyon lumabas na rin si Ismael na inaayos ang suot na pantalon matapos niyon tumabingi dahil sa pag-ihi nito. Ibinaling kaagad nito ang tingin kay Aristhon.

"Boss, tinatanong pala niyan kung sino ang naging bisita mo?" pagbibigay alam ni Ismael.

Sa narinig nilingon niya ito na masama ang tingin. Lumayo na lamang ito sa kaniya nang makaiwas sa kaniyang inis.

"Bakit naman?" pag-usisa ni Aristhon sa alalay nito.

"Hindi ko alam," tugon naman nito na mayroong kasamang kibit-balikat.

Kinuha ni Ismael ang una nito. Humiga ito kapagkuwan sa sahig na walang sapin na nakatalikod sa kanilang dalawa ni Aristhon. Nanatili naman siyang nakamasid sa labas dahil wala na rin naman siyang naiisip na sabihin sa kasama niya roon. Ngunit itong si Aristhon ay hindi nagpapigil, tumayo ito mula sa kinauupuan at naglakad naman patungo sa kaniyang kinatatayuan.

"Ano bang tinitingnan mo riyan sa labas?" ang naitanong nito sa kaniya.

Nakuha rin naman nitong sumilip sa labas ngunit wala naman itong nakita kundi ang malawak na lupa lang. Naibalik na lamang nito ang tingin sa kaniya na nagtatanong ang mga mata.

Muli siyang napabuntonghininga habang pinag-iisipan kung dapat niya ba itong tanungin tungkol sa naging bisita nito sa araw na iyon. Wala rin namang mawawala sa kaniya kung tanungin niya man dahil hindi naman siya nito kilala.

Sinulyapan niya ito kaya nagkasalubong ang kanilang mga tingin na dalawa.

"Sino iyong naging bisita mo?" pag-usisa niya rito.

"Abogado ko," tugon naman nito sa kaniya. "Bakit mo ba tinatanong?"

"Gusto ko lang malaman," aniya na totoo rin naman.

"Pakiramdam mayroon pang ibang dahilan."

"Kung iyan ang gusto mong isipin, bahala ka," aniya na walang pag-aalinlangan. Hindi naman siya natatakot na bigla itong pumutok sa katatanong niya. Mas mabuti na iyong alam niya nang kaysa naman hindi nang makaiwas siya kung ama niy nga ang naging bisita nito. "Ano naman ang pangalan ng abogado mo?" pagpapatuloy niya rito.

"Huwag mo na lang itanong. Hindi mo naman kilala," ang tinamatad nitong sabi.

Nakuha pa siya nitong akbayan kaya napatitig na naman siya sa mukha nito. "Ano na naman ang gusto mong mangyari?" ang matapang niyang sabi rito.

Tumawa ito bigla sa naging tanong niya. "Ano bang iniisip mo? Gusto lang naman kitang akbayan. Huwag mong sabihing nais mong halikan kita ulit diyan. Nasasabik ka ba? Gusto mo na rin bang hinahawak-hawakan ko ang katawan mo? Nakararamdam ka na ba ang sensasyon?" ang sunod-sunod nitong sabi na walang preno.

"Nagkakamali ka sa mga pinagsasabi mo." Inalis niya ang kamay nitong nakapatong sa kaniyang balikat na nagawa niha naman.

Sumama ang tingin niya nang kurutin siya nito sa pisngi. "Palusot ka pa," sabi nito nang ibaba na rin naman nito ang kamay.

"Ginagawa mo talaga akong libangan. Bwisit ka," mariin niyang sabi na ikinataaa naman nito sa kaniya.

Tumayo ito sa kaniyang likuran. "Gusto mo rin namang hinahawakan kita, hindi ba?" ang nasabi nito nang sakupin ng mga kamay nito ang kaniyang dibdib mula sa likod.

Dumikit na namam ito sa kaniya. Sa lapit ng mga katawan nila walang malulusotan ang tingin.

"Ano na naman ba ang ginagawa mo?" aniya rito nang mariin.

"Bakit mo ba ako tinatanong? Alam mo naman," bulong nito sa kaniyang tainga. Naramdaman niya ang init ng hininga nito.

"Kaya iniisip ng mga tao rito na puwede nila akong pagdiskitahan dahil sa ginagawa mo," mariin niyang dahilan.

"Hindi iyon ang dahilan." Niyakap na nga siya nito nang mahigpit mula sa likod kaya naramdaman niya na naman ang paglalaki nitong dumimkit sa kaniyang pang-upo.

"Ano naman kung hindi?" pag-usisa niya naman dito.

Pinatong nito ang baba sa kaniyang balikat. "Hindi mo ba talaga alam?"

"Itatanong ko ba kung alam ko?" banat niya naman dito.

"Oo nga naman. Pagsangayon naman nito sa kaniya. Mga tigang talaga ang mga tao rito."

"Katulad mo."

"Iba naman ako sa kanila. Kasi ako tinutulungan pa kita." Dinilaan nito ang kaniyang tainga na ikinalunok niya ng nang laway. Nag-iwan ng init ang dila nito roon.

Sa pagkakataong iyon kinakabahan na siya sa pinaggagawa nito. Natatakot siyang magbalik nga ang sensasyon sa kaniyang katawan dahil kapag nangyari iyon siguradong hahanaphanapin niya. Siya iyong taong kapag nasanay napupunta siya pagkahumaling.

Sa hindi nito pagsasalita naglakbay na naman ang kanang kamay nito mula sa kaniyang dibdib. Dumaaan ito sa kaniyang tiyan. Nang isusuksok nito ang kamay sa kaniyang suot na pantalon pinigilan niya ang kamay nito.

"Tumigil ka na," sabi niya rito.

Huminto rin naman ang kamay nito sa paggalaw. "Bakit? Ayaw mo bang bumalik ang sensasyon ng katawan mo? Ano bang kinakatakot mo wala namang mawawala sa iyo," ang mahina nitong sabi sa kaniya kaya lumalalim ang boses nito. "Magiging maligaya ka pa."

Pinilit nitong ibaba ang kamay na hinayaan niya na lang din dahil alam niyang wala rin namang mangyayari sa kaniya. Tuluyan nga nitong naipasok ang kamay sa kaniyang suot na pantalon. Sinakop nito ang natutulog niyang p*********i. Paulit-ulit nitong pinipisil-pisil iyon ngunit hindi talaga magising. Dahil dito hinarap siya nito sabay tulak sa kaniya kaya napasandig siya sa bintana.

Nang salubungin niya ang tingin nito nag-aapoy na ang mga mata nito sa pananabik. Hindi siya nagulat nang muli siya nitong halikan sa kaniyang labi. Sa hindi niya pagtugon bumaba ang bibig nito't hinalik-halikan siya sa kaniyang leeg.

"Hindi ka talaga makuntento hanggang hindi mo makuha ang gusto mo," ang nasabi niya rito.

Napatigil ito sa paghalik sa kaniyang leeg. Humihinga ito nang malalim kaya tumatama ang init ng hininga nito sa kaniyang balat.

Sa sinabi niyang iyon iniangat nito ang tingin at sinalubong niya ang kaniyang mga mata. "Tama ka sa nasabi mo. Kaya walang saysay na umiwas ka pa. Masasaktan ka lang. Hayaan mo na lang ako nang matapos na. Kapag nagsawa na ako sa iyo papabayaan na rin kita," sabi pa nito sa muli nitong paglapit ng mukha sa kaniya.

Pinadaan na naman nito ang dila sa kaniyang pisngi na hindi naman niya pinandirihan. Hindi nga siya nasusuka sa pinaggagawa nito sa hindi niya malamang dahilan. Matapos siya nitong dilaan binalikan nito ang kaniyang labi't siya ay hinalikhalikan. Sa hindi niya pagtugon kinagat nito ang labi niya nang hindi naman mariin. Tumitig pa ito sa kaniya na alam niya ang ibig ipagkahulugan.

Wala ngang pagdadalawang-isip na binigyan niya ng tugon ang paghalik nito sa kaniya. Hindi nito alintana na mayroong makakita sa kanila. Hindi rin nito nisip na hindi lang sila ang taong naroon. Sa paglaban nga niya ng halik dito lalo pang lumalim ang paghalik nito. Sinasakop ng bibig nito ang kaniyang mga labi habang ikiniskis ang pang-ibaba nitong harapan sa kaniya. Ipipasok pa nito ang dila sa kaniyang bibig kaya napanganga na lang din siya. Nang ipaglaro nito ang dila sa loob ng kaniyang bibig sinubukan niya rin namang tapatan ng dila niya na lalo nitong ikinaungol. Pinagsaluhan nilang dalawa ang mga naghalo nilang laway.

Huminto ito saglit para humabol ng hininga na magkasalubong ang kanilang mga mata.

Hindi rin naman nito pinatagal pa ang mga sandali sa muli nitong paghalik sa kaniya. Ang kanang kamay naman nito ay sinuksok nito sa kaniyang suot na pantalon para muling subukan ang natutulog niyang p*********i. Ngunit hindi talaga nagkakaroon iyon ng reaksiyon. Dahil dito ang sumunot nitong ginawa ang hindi niya inasahan.

Ibinaba nito ang kaniyang suot na pantalon kapagkuwan ay nag-iskwat ito sa harapan niya. Pumantay ang mukha nito sa kaniyang pagkalalaking natutulog pa rin. Napapatitig na lamang siya rito nang hawakan nito iyon. Sinalubong nito ang kaniyang tingin bago nito isinubo ang kaniyang p*********i.

Naipipikit niya ang kaniyang mga mata dahil gusto niyang damhin ang ginagawa nito. Ngunit kahit anong galing nito sa pagsubo wala talagang nangyayari. Tumayo na lamang ito na puno ng pagkadismaya na siya ring pagmulat niya sa kaniyang mga mata.

"Sinabi ko na nga sa iyo na hindi ako titigasan. Hindi ka ba naniniwala roon?" ang nasabi niya rito.

"Siguro nga hindi mo gusto ang ganito," sabi nito sa kaniya nang titigan siya nito.

"Susuko ka na?" paghahamon niya rito.

"Hindi."

"Sandali nga---"

Nang sandaling iyon pinatalikod na naman siya nito't dinaganan kaya dumikit ang mukha niya sa bintana. Inakala niya pa ngang papasukin siya nito ngunit hindi naman iyong nangyari. Pumuwesto lang ito sa likuran niya't hinalikan siya mula sa likod. Kinuha nito ang isa niyang kamay kapagkuwan ipinasok sa loob ng pantalon nito. Pinangunahan nitong ikiskis ang kamay niya sa gahumindig nitong p*********i. Binitiwan niya lang ang kamay nito nang kusa nang gumalaw ang kamay sa niya sa kahabaan niyon. Sa pagtaas-baba ng kaniyang kamay sa paglalaki nito napapaungol na lamang nito nang malalim.

Hindi rin naman ito nakatiis sa huli. Inais nito ang kamay niya't ibanaba nito ang suot na pantalon na siyang dahilan kaya nakalaya ang p*********i nito. Naipikit na lamang niya ang kaniyang mata nang ilagay niti ang paglalaki sa pagitang ng dalawang pisingi ng kaniyang puwet. Hinila pa nga nito nang kaunti ang kaniyang puwet nang makatuwad siya. Nang makuntento ito sa posisyon niya nagsimula na itong gumalaw na hindi inaalis ang kamay sa kaniyang pang-upo. Ramdam niya ang pagkiskis ng p*********i nito na lalong dumagdag sa bilis ng pagtibok ng kaniyang puso.

Napapagat labi na lamang ito sa ligaya nitong natatamo habang umuungol. Itinaas pa nito ang kaniyang suot kaya nalantad ang kaniyang likod. Napapahawak na lamang siya nang mahigpit sa bakal sa pinaggagawa nito. Sa hindi nito pagtigil dumating ito sa punto na karurokan na mayroong kasamang malalim na ungol. Naimulat na lamang niya ang kaniyang mata nang tumama ang mainit na puting likido nito sa kaniyang likod. Nakailang pulandit ang p*********i nito bago ito huminto. Sa pagtigil nito na habol ang hininga tumayo na siya nang tuwid. Napatitig pa siya sa paglalaki nito na ginagalaw pa rin nito. Natigalgalan na lang siya nang muli siya nitong halikan. Sa pagbilis ng kamay nito umungol na naman nito, hindi nga nagtagal muling bumisirit sa ulo niyo ang puting likido. Tumama pa iyon sa kaniyang hita.

Habol na naman nito ang hininga nang pahirin nito ang puting likido nang hinlalaki' tinaas patungo sa kaniyang bibig. Kumunot ang kaniyang noo nang ilapit nito ang hinlalaki na mayroong puting likido, naamoy niya pa nga iyon na masyadong matapang. Itinikom niya ang kaniyang bibig sa balak nito. Napabuntonghininga na lamang ito kapagkuwan ay dinilian nito ang sariling likido. Inakala niya pa ngang doon na magtatapos ang lahat. Ngunit nagkamali siya sapagkat hinalikan pa siya nito. Kinagat nito ang labi niya nang subukan niya itikom ang bibig. Sa huli ay nagparaya na lamang siya't naipasa nito ang puting likido sa kaniya na kaniya ngang nalasahan, maalat na medyo matabang. Matagal pa siya nitong hinalikan habang magkadikit ang kanilang mga katawan hanggang sa mawala ang lasa ng katas nito sa kanilang mga bibig.

Tumigil lamang ito sa pagsasalita para mayroong sabihin sa kaniya. "Nagugustuhan mo nga ang nangyayari," ang makahulugan nitong sabi na mayroong matamis na ngiti.

Tinulak niya ito sa dibdib kapagkuwan ay naglakad na siya patungo sa palikuran para alisin ang mga kumapit na katas nito sa kaniyang likod.