KABANATA 22

2918 Words

PAKIRAMDAM ko ay sobrang haba na ng gabing ito. Tiningnan ko ang oras sa aking relo. Dapat ay nasa opisina na ako at nagbabasa ng mga dokumento pero, hindi ko naman maiwan ang mga bisita. Ibinaba ko ang walang lamang tasa sa center table sa harapan ko at tumingin sa pamangkin ni Vince. Hindi ako nahirapang kunin ang atensiyon niya dahil ipinakita ko talaga na kanina ko pa siya pinanonood. “Chelsey, can you give me a minute? I just need to talk to you in private.” “Sure, Ali!” sagot nito at dali-daling ibinaba ang tasa niya. “Sa labas na lang tayo mag-usap. Excuse us, gentle men,” wika ko sa dalawa pang naroon bago ako tumayo at naglakad palabas. Tumayo ako sa patio at naghintay kay Chelsey. Nakangiti ito nang harapin ko. “Ang warm ng paligid ng mansion mo. Why do you want us to be

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD