Matapos ang matagal-tagal n’yang pananatili sa kanyang silid ay pinili na n’yang lumabas at harapin ang katotohanan. Ang katotohanang hindi na s’ya magiging masaya dahil ang mismong dahilan ng kanyang mga ngiti at handa n’yang alayan ng kanyang buhay ang mismong nagtaboy sa kanya palayo.
Simula ng mangyari iyon ay parang namatay ang kanyang puso. Hindi n’ya kayang harapin ang sinuman sa kanilang kaharian dahil alam n’yang makikita ng mga ito sa kanyang mga mata ang sakit at hinagpis na kasalukuyan n’yang nararanasan. Ang gusto n’ya lang ay ang mapag-isa at alalahanin ang mga nakaw ngunit masasayang sandali na nakasama n’ya ang kanyang pinakamamahal na babae.
Gusto n’ya itong sumbatan kung bakit kailangan pa nitong ipamukha sa kanya ang magkaibang mundong kanilang pinanggalingan ngunit hi
