สุดที่ร้ายของท่านประธาน

อย่ามาคุกเข่าขอแต่งงานก็แล้วกัน

ส่วนปิ่นมุกหลังจากวันนั้นก็ร้องไห้ไม่ยอมไปโรงเรียน เพราะมันไม่ได้สนุกแบบที่คิด เฟย่ากับภูผาต้องใช้ความพยายามอย่างมาก จนกระทั่งเด็กน้อยได้รับการคัดเลือกให้เป็นดรัมเมเยอร์ของชั้นอนุบาล จึงเริ่มมีแรงดึงดูดให้อยากไปโรงเรียน แต่ก็ยังคอยวิ่งตามปกป้องอยู่ตลอดเพราะเป็นพี่ที่สนิท

พอโตขึ้นมาหน่อย ความแสบของปิ่นมุกก็เริ่มปรากฏชัดขึ้นไปอีกระดับ ตอนปิ่นมุกขึ้นปอหนึ่ง น้องดันสมัครเข้าชมรมฟุตบอลเหมือนเขาซึ่งอยู่ชมรมนี้เป็นปีที่สาม ความจริงก็มีเด็กผู้หญิงหลายคนเข้าชมรมฟุตบอล ซึ่งปกป้องไม่ค่อยชอบ ชมรมนี้ควรสงวนไว้ให้ผู้ชายมากกว่า เขารู้สึกว่าพวกผู้หญิงต้วมเตี้ยม อ่อนแอ เกะกะสนาม พอมาเจอปิ่นมุกเข้าไปอีก วันศุกร์คาบสุดท้ายที่เด็กชายรอคอยมาทั้งสัปดาห์จึงกลายเป็นคาบเรียนสุดเซ็งเมื่อต้องลงสนามไปเจอกับปิ่นมุก

แต่สิ่งหนึ่งที่เด็กชายปกป้องในตอนนั้นต้องยอมรับก็คือ ปิ่นมุกตัวเล็กที่สุดในสนามแต่ก็ดูพลิ้วที่สุด เลี้ยงลูกเก่ง แล้วใบหน้าของน้องก็ดันน่ารักสำหรับคนอื่นๆ เสียด้วย สาวน้อยสวยมากซึ่งชอบอะไรที่เด่นๆ จึงมีรูปโชว์หราบนป้ายหน้าโรงเรียน

พอเทอมใหม่ปกป้องเริ่มหัวหมอ เขาลองเลือกชมรมเย็บปักถักร้อย กะว่าจะขอย้ายชมรมทีหลัง แต่ผิดคาด! ปิ่นมุกไม่ตามมาเพราะตอนนั้นน้องกลายเป็นดาวเด่นในสนามไปแล้ว ส่วนเขาก็ต้องอยู่ชมรมที่ทำกิจกรรมของผู้หญิงๆ ไปจนจบเทอมเพราะชมรมอื่นเต็มหมด

ขึ้นมัธยม ทั้งพลอยใส แพรสวย ปกป้อง นะโม น้ำมนต์ ปิ่นมุก และปราบเรียนโรงเรียนเดียวกัน โดยเรียนชั้นลดหลั่นกันไป การรวมตัวกับแก๊งเสือสมิงกับฝั่งเต๋าเต้ยเว้นระยะห่างมากขึ้น เพราะช่วงปิดเทอมเต๋าเต้ย ทาโร่ และนีโม่มีโปรแกรมเดินทางไปท่องเที่ยวกับพ่อแม่ทั้งไทยและต่างประเทศ แต่พอได้เจอกัน ทำคลิปร่วมกันก็เป็นที่ฮือฮาทุกครั้ง สาวน้อยสวยมากอยู่แล้วก็สวยมากขึ้นจนฉุดไม่ไหว ส่วนหนุ่มน้อยก็หล่อมากขึ้นด้วย

ปิ่นมุกเน้นกิจกรรม ไม่เน้นเรียน เป็นทั้งดรัมเมเยอร์ และเชียร์ลีดเดอร์โรงเรียน โดยมีปกป้องนั่งยิ้มหวานเฝ้าอยู่ข้างสนามซ้อมจนค่ำทุกวัน บางวันก็วิ่งรอบสนามบอลไปด้วย

“ปิ่นปิ๊น” ปกป้องยื่นขวดน้ำเย็นๆ มานาบที่แก้มของน้องที่ชุ่มเหงื่อจากการซ้อมเชียร์ลีดเดอร์

“โอ๊ย พี่กะโปก” ปิ่นมุกสะดุ้งโหยง หันไปตวัดตาเขียวใส่พี่คนสนิทที่เล่นไม่รู้เรื่อง

ปกป้องถลึงตาใส่ “บอกกี่ทีแล้วว่าเวลาอยู่ต่อหน้าสาวๆ ให้เรียกดีๆ”

“พิจารณาตัวเองก่อนไหมว่าเรียกปิ่นว่าอะไร รู้ทั้งรู้ว่าปิ่นไม่ชอบชื่อปิ่นปิ๊น ก็ยังเรียกอยู่ได้” ปิ่นมุกย้อนกลับ “แล้วรู้จักถนอมน้องมั่งไหม ขวดน้ำเย็นเจี๊ยบแบบนี้มันกัดผิวปิ่นนะ” คนรักสวยรักงามต่อว่าต่อขานไม่หยุด

ปกป้องส่ายหัวแล้วเดินไปนั่งข้างๆ เพียงใจเพื่อนเชียร์ลีดเดอร์ต่างห้องของปิ่นมุก เด็กสาวผู้เป็นสาเหตุให้ปกป้องมานั่งส่งยิ้มหวานหยดข้างสนามให้ทุกเย็น

“ขวดนี้ของน้องเพียงใจคนน่ารักครับ” เขาบิดฝาขวดยื่นให้เสร็จสรรพ

ปิ่นมุกหันไปค้อนควัก แบะปากอย่างหมั่นไส้ทั้งคนรับและคนให้ “กระแดะ” เธอด่าแบบเหมารวมทั้งคู่ เพียงใจคิดว่าเพื่อนแซวเล่นๆ แต่ปกป้องรู้ว่าปิ่นมุกด่าจริง

“ขอบคุณนะพี่ปก วันนี้พี่ปกไม่ต้องไปส่งเพียงหรอก พ่อเพิ่งโทร.มาบอกว่าไม่ได้อยู่เวร พี่ปกเลยอยู่รอเก้อเลย” เพียงใจเป็นลูกสาวของหมอ เป็นสาวเนื้อหอมที่รุ่นพี่ในโรงเรียนรุมจีบ

“ไม่เป็นไรครับ อยู่ดูน้องเพียงซ้อมก็นอนฝันหวานแล้ว แต่ก็นะ...ไม่มีคนซ้อนมอเตอร์ไซค์พี่ปกเลย” ปกป้องถอนหายใจอย่างเสียดาย

“ปิ่นซ้อนเอง พ่อจะได้ไม่ต้องมารับ เอ้า เปิดให้หน่อยสิ บิดจนมือแดงแล้ว” เธอยื่นขวดน้ำผ่านหน้าเพียงใจ

ปกป้องรับขวดมาบิดฝาให้น้อง จากนั้นปิ่นมุกก็นั่งฟังปกป้องจีบเพื่อนของเธอไปเรื่อยๆ จนกระทั่งกลับไปซ้อมเชียร์ลีดเดอร์อีกครั้ง และพาปิ่นมุกซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปส่งบ้าน

“เข้าบ้านไปสิ ยืนมองหน้าพี่เพื่อ...” ปกป้องขมวดคิ้ว ถามขึ้นเสียงเมื่อปิ่นมุกเอาแต่ยืนจ้องหน้าเขา

“เพียงมีคนคุยแล้ว เยอะด้วย” ปิ่นมุกพูดเสียงห้วนๆ

“ไม่เชื่อ แล้วก็เลิกทำแบบนี้ได้แล้ว จะมายุ่งอะไรกับพี่มาก เข้าบ้านไป๊ พ่อแม่รอกินข้าวแล้ว” ปกป้องพยักพเยิดให้ปิ่นมุกเข้าบ้านซึ่งเป็นร้านอาหารตามสั่ง เขาเห็นปราบซึ่งยังอยู่ในชุดนักเรียนเดินเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้าในร้านก็โบกมือทักทายและพยักหน้าให้

“ปิ่นรู้ ปิ่นเห็น ปิ่นไม่อยากให้พี่ปกเสียใจ ดังนั้นปิ่นจะเป็นคนเลือกแฟนให้พี่ปกเอง” ปิ่นมุกยื่นคำขาด

“เพ้อเจ้อน่า ไม่ต้องยุ่ง” ปกป้องส่ายหัว

“ไม่ได้ เพราะพี่ปกเป็นคู่หมั้นของปิ่น ถ้าปิ่นพิจารณาแล้วว่าผู้หญิงคนนั้นไม่เหมาะสมกับพี่ ปิ่นก็ยังไม่ถอนหมั้น ฮะๆๆๆ” ปิ่นมุกเห็นใบหน้าบึ้งตึงของปกป้องก็หัวเราะอย่างสาแก่ใจ ก่อนจะกลับหลังหันเดินอย่างสบายใจเข้าบ้าน

“หมั้นปากเปล่าโว้ย แล้วทีตัวเองล่ะ คบคนนั้นคนนี้พี่ไม่เห็นว่าเลยยายเบื๊อก” ปกป้องตะโกนด่าไล่หลัง

“อ้าว ว่าหรือไม่ว่ามันก็เรื่องของพี่ปะ มันปากพี่ ในเมื่อพี่ไม่ว่าเองก็ช่วยไม่ได้ ปิ่นไม่คุยด้วยแล้ว ปวดฉี่” ปิ่นมุกหันมาต่อล้อต่อเถียง

“เฮ้ย ไม่แต่งนะโว้ย ต่อให้ผู้หญิงหมดโลกพี่ก็ไม่เอาปิ่นมาเป็นแม่อีกคนหรอก” ปกป้องตะโกนอยู่หน้าบ้านจนลูกค้าที่มากินอาหารตามสั่งที่ร้านหันมามอง พอจับความได้ก็พากันอมยิ้ม แต่เขาไม่อาย เพราะคนที่อายควรจะเป็นปิ่นมุก

“อย่าคุกเข่าขอร้องให้ปิ่นแต่งงานด้วยแล้วกัน ไอ้กะโปกทอง” ปิ่นมุกตะโกนออกมาจากในบ้าน

หลังจากวันนั้น ปกป้องก็คิดว่าปิ่นมุกต้องทำอะไรบางอย่างที่ทำให้เพียงใจบึ้งตึงใส่เขา รวมทั้งผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เขาตามจีบด้วย จนมารู้จากหนึ่งในผู้หญิงเหล่านั้นว่าปิ่นมุกเที่ยวบอกทุกคนว่าตนเองเป็นคู่หมั้นของปกป้อง เขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้า แต่ก็ยังไม่เท่ากับเรื่องที่เธอก่อ จนเขาต้องลากเธอไปที่ห้องน้ำชายหลังโรงเรียนเพื่อชำระความในเย็นวันหนึ่งช่วงพักซ้อมเชียร์ลีดเดอร์

“ดอกไม้นั่นไอ้จอร์จมันฝากพี่มาให้ปิ่น แต่ปิ่นดันเอาไปให้น้องส้มจี๊ด แล้วบอกว่ามันให้” ปกป้องเท้าแขนกับผนังห้องน้ำ อีกมือจับบุหรี่อัดเข้าปอด ส้มจี๊ดเป็นผู้หญิงที่เขาตามจีบรายล่าสุด และเพิ่งจะหลุดมือไปหลัดๆ เพราะฝีมือของปิ่นมุก

“พี่ปกจะมาทำตัวเป็นพ่อสื่อทำไม ปิ่นไม่ได้ชอบไอ้จ๊วด” ปิ่นมุกเสียงแข็งใส่

“ไม่ชอบก็ปามันทิ้งไปสิ ทำไมจะต้องเอาไปให้ส้มจี๊ดด้วย”

“ถ้ายายส้มเน่าเฟะชอบพี่จริง แค่ดอกไม้ช่อเดียวมันเปลี่ยนใจเขาไม่ได้หรอก” ปิ่นมุกมุดรอดวงแขนเขา แต่เดินหนีไปได้แค่สองก้าวปกป้องก็กระชากกลับมา

เขาจ้องหน้าปิ่นมุกที่สวยวันสวยคืน “เลิกทำตัวเป็นอัน-ทะ-พานได้แล้ว” เขาเน้นคำว่าอันธพาลทีละพยางค์ ช้าๆ ชัดๆ

“ไอ้อัณฑะ ฝันไปเถอะ” ปิ่นมุกสวนกลับและวิ่งกลับไปซ้อมเต้นต่อ

พอขึ้นมหาวิทยาลัย เขาโคตรดีใจที่จะได้อยู่ห่างๆ จากปิ่นมุก แต่สองปีผ่านไป ปิ่นมุกก็ดันมาเรียนในรั้วมหาวิทยาลัยเดียวกับเขา และมาอยู่คอนโดฯ ห้องตรงข้ามเขา กลายเป็นตัวภาระของเขาอย่างที่เป็นอยู่