Misty’s POV
"Guile .."
Hindi ako nakakilos nang makita kong ang taong iniiyakan ko pala ang nakabangga ko.Shit lang talaga.Dahil sa lahat ng pagkakataong pwede niya akong makita,bakit sa ganitong pagkakataon pa na iniiyakan ko nanaman siya!
Akma niya akong itatayo when I slapped his hands away.I looked at him and this time,I let all the emotions flow through my eyes.
"Umiiyak ka." It wasn't a question.He said it,more loudly to his self.And I hate it that he saw me crying again.Damn this stupid tears!
"Misty umiiyak ka."
"Yes!Im fvckin' crying!But what is it to you?Pwede bang umalis ka nalang?Leave me alone.I don--"
"Mahal mo pa ba ko?" That made me stop.Natulala ako nang biglang lumabas ang mga salitang yun sa bibig niya.His voice sounded like a melody in my ears.And I didn't know I broke out in a sweat.
"Misty answer me.Mahal mo pa ba ko?Kasi kung oo,Im ready!Handa akong magmakaawa sayo para pakinggan mo ko.Misty--"
"Tama na!Tama na Guile!Ayoko ng marinig lahat ng sasabihin mo!Kaya stop it,will you?!"Ayoko ng makinig, ayoko ng malaman yung totoo.It's enough that I believed what I heard.Masasaktan lang ako lalo if I give him chance to speak.
"Misty.. just tell me that you have moved on and I will stop. Sabihin mong napalitan mo--"
Hindi na niya natuloy ang sasabihin niya nang mapatingin kami pareho sa lalaking nagsalita. "Ofcourse she has moved on, kasasagot niya nga lang sakin eh. Ano ba yan babe,nalingat lang ako sandali may asungot nanaman?" Naglakad ito palapit sa akin at inalalayan akong makatayo.He wrapped his arm on my waist afterwards.
At ako?I was freaking out to the deepest parts of me,voiceless.Ni hindi ko man lang siya naitulak palayo sa akin dahil sa pagkabigla.
"Misty?Totoo ba?You have moved on?"I looked at him and I can't believe I am seeing him this way.I can't believe I can make him look miserable and guilty and mad and disappointed,all at the same time na hindi ko na nagawang makapagsalita pa.
"If that's so.. I'm leaving Misty.Sorry and I love you." Then he turned his back at me.Kitang kita ko kung paano niya ko tinalikuran,with a damn priceless look at his face.
Half of me was happy.,we’re even. I know he was hurt, I can see the pain in his eyes.But half of me was mad, because he was hurt and it would be nothing to him if.. if he doesn't love me for real.
Ramdam ko ang init sa pisngi ko, yung luhang kanina ko pa pinipigilan,ngayon tuluyan ng bumagsak.And I was shocked when Drake pulled me and enclosed me by his arms.
What the hell is he doing?! Wala na si Guile,ano pang gusto niya?! "Drake ano ba!" Singhal ko but it’s damn useless dahil lalo lang niya akong inipit sa mga braso niya.
"Drake let--"
"Iyak na."
"What are you saying--"
"Iyak na sabi!"And with that, I freakin' cried.It's amazing that someone commanded me to cry.But what really amused me was that,I responded.
"Damn!I shouldn't have let myself fall inlove!If I knew this would happen,if I only knew.Damn lovelife! You suck,awful and masochist!You shouldn't have existed!"I shouted above my lungs!It hurts!It fvckin' hurts!
"Don't blame love if you got hurt. Love doesn't hurt,loving the wrong person does."
Dianne's POV
"I want to meet that girl!She's so lucky!"
"Paano mo nasasabi yan samantalang alam mo naman kung anong naghihintay sa kaniya?"
"Kuya Shaw,that's not what I mean!I mean,ang swerte niya kasi gusto mo siya.And ang swerte niya kasi mukhang love siya ni kuya Seije!" I said with my dreamy eyes.Yun naman kasi talaga ang nakikita ko base na rin sa pagiging spy nila minsan.At base na rin sa mga kinukuwento ni kuya Shaw.
Kuya Shaw shot me an -ang-weird-mo-look.I know right,alam ko namang kahit sino mawiwirduhan sa way ng pag-iisip ko pero yun talaga ako.Atleast may pagkakaiba.
Anyway,nandito ako sa pad ni kuya Shaw.And we're ..sort of bestfriends na rin on my part.Para sakin kasi bestfriends na kami pero ewan ko lang sa kaniya.Everytime I tell him that I treat him as my bestfriends,sumisimangot lang siya na parang akala mo ayaw niya sakin.And what is so bad about being my bestfriend?Tss.
"Shaw tulungan mo na kasi ako!I wanna see her!Sige na!" Pangungulit ko sa kaniya.Gustung gusto ko kasing ma-meet ang famous Lorraine ng buhay nila.I want to see her and I want to know what's with her at bakit ganun nalang ang galit ni --
"Give me 5 reasons.." He cuts me off my thoughts.
I smiled sweetly. "I wanna see her, I wanna see her, I wanna see her, I wanna --Aw! Why did you do that?!" Bigla nalang kasi niya akong binatukan.Imagine naman,ang bigat kaya ng kamay niya.Psh!
"Ginagago mo ba ako Dianne?! I said 5 reasons."
"Are you nuts?Five reasons nga yun di mo kasi ako pinapata--ouch!" I yelled when he hit me again.This dumbass!
"I said five reasons!You suck!”
"What's wrong with that? Eh hindi mo naman sinabing five different--" I paused on my tracks when I heard my phone ringing.Mukhang ang hubby ko na ito!I jumped to the bed and immediately saw my boyfriend calling.Agad ko itong sinagot,ignoring Shaw’s presence.
"Hello hubby!" Masigla kong bati sa kaniya.Nakita ko namang nagroll eyes si kuya Shaw.
[Hello wifey! Nasan ka ngayon?]
"Sa pad ng bestfriend ko." I answered looking at Shaw’s reaction and as usual kontrabida ang facial expression niya.Ikr!Alam ko naman kasing nandidiri siya sa term na ‘bestfriend'.Duh!Ano kayang nakakadiri dun?Minsan napaka-OA din ng mga gangsters e.Imagine?Pinandidirihan ang simpleng bagay.Mas nakakadiri nga yung mga away nilang madudugo at merciless e.Psh!
Buti pa ang husband ko. [Dinner tayo wifey, sunduin kita diyan?]
"No!No,I mean kita nalang tayo sa mall okay?" Agad kong tinanggihan ang pagsundo niya sakin.Hindi niya kasi alam na yung tinutukoy kong bestfriend ko ay si kuya Shaw.What I mean is,baka magkaworld war 3!Magagalit si Brent for sure kasi mortal enemy ng gang nila ang gang ni kuya Shaw.Ah basta ganun yun.
[Ah, sige.]
"Okay,bye bye hubby ko." I even kissed the screen before the call ended.
"Baduy!" Comment ni kuya Shaw.I made face.
"Baduy ka diyan,kapag inlove ka,lahat ng bagay na ginagawa mo nagiging baduy.Palibhasa hindi ka pa nainlove." Ang sabi ko rito na agad ko rin namang binawi. “Oops,inlove ka na nga pala.Sa asawa ng kapatid mo.Aww.” Ngumuso pa ako dito para lalo ko itong mainis.At mukhang nagtagumpay naman ako dahil nagsalubong na ang mga kilay nito.
“Alam mo kuya Shaw,gwapo ka naman eh.Nasa lahi niyo naman ang drop-dead gorgeous traits kaya madali ka lang makakahanap ng iba.”
Totoo naman kasi.Magandang lahi ang mga Park at kita naman yun sa kanilang dalawang magkapatid.Ewan ko nga rin sa kaniya at napaka-complicated ng sitwasyon na pinasok niya.Mahirap kayang magmahal ng taong hindi ka mahal lalo na naman kung asawa pa ng kapatid mo.
“Umalis ka na nga lang.Wala kang naitutulong.”
Nagpout naman ako. “Aww,pinapalayas mo na ako?” He just glared at me at alam ko na ang dapat gawin.Sabi ko nga may dinner date pa ako kaya aalis na ako at baka ako pa ang mapag-initan niya ng ulo.Nakakatakot pa naman din ‘to kapag sinumpong ng killing syndrome niya.Daig pa beastmode!
“Alright,aalis na muna ako.See you when I see you!” Tinapik ko siya sa legs bago ako tumayo sa kama.
"Fvck!" He scowled.Napatakip naman ako ng kamay sa bibig ko dahil nakalimutan kong may tama nga pala siya doon.
"Oops!Sorry Shaw!" Sigaw ko bago ako kumaripas ng takbo paalis ng pad niya.
Lorraine’s POV
Hindi ko na hinintay na pagbuksan ako ng pinto ni Seije,dali dali na akong bumaba sa kotse niya.Pero hindi ko ineexpect na umuulan pala ng malakas kaya nabasa ako.Hindi ko naman kasi napansing umuulan na pala.Nakakainis naman!
"Lorraine!"
Hindi ko siya pinansin at nagdiretso na ako sa loob ng bahay.Dire-diretso ako sa kwarto ko pero pagpihit ko ng doorknob ay naalala kong naka-lock ito at yung susi ay nasa bag ko and what's worst is nasa backstage yung bag ko!Ugh naman talaga!
Bumaba ako ulit sa sala at nasalubong ko pa si Seije na basang basa na rin ng ulan.Hindi niya ako pinansin at dumiretso na siya sa kwarto niya.Naiwan ako mag-isa sa sala na nakatingin sa kaniya.
Tignan mo yun!Ang moody!Kanina lang ako yung hinahabol niya tapos ngayon dinedma nalang ako?Nakakainis talaga!
Sa inis ko ay napaupo nalang ako sa sofa.Pinabayaan ko nalang na mabasa yun dahil basa rin ako.Pero maya maya lang din ay nakaramdam na ako ng lamig at napayakap na ako sa katawan ko.Nakakainis talaga!Magkakasakit ako neto eh!
After how many minutes ay hindi ko na kinaya kaya tumayo na ako at kumatok sa kwarto ni Seije.Makikishower lang naman ako at manghihiram na rin ng damit,giniginaw na talaga ako e.
Kaagad namang bumukas ang pinto kaya lang ay napatakip din ako agad ng mata.Kasi naman!Nakatapis lang siya ng tuwalya nang buksan niya yung pinto.Ano ba!Hindi ba niya naisip na babae ang kasama niya dito?!Nakakainis talaga!
"Ano ba naman Seije!Magdamit ka nga!" Sigaw ko habang nakatalikod at nakatakip ang mga kamay sa mukha ko.
"Stop acting like you are a virgin." That made me stop.Natahimik ako and at the same time ..nasaktan sa sinabi niya.
Naghintay ako na bawiin niya yung sinabi niya.Hinintay kong magsorry siya but seconds,minutes passed,we fell into deep silence.Nagulat nalang ako nang ibato niya sakin ang isang white polo shirt niya,nasalo ko naman yun.Tinignan ko siya pero pakiramdam ko,bumalik nanaman siya ..the scary Seije.Yung Seije na namantala sa akin noon,yung Seije na nanakit sakin noon.
I didn't knew na nag-uumpisa na palang pumatak ang mga luha ko.
"What?Iiyak ka nalang ba diyan?" Singhal niya sa akin nang makitang hindi ako kumikilos sa kinatatayuan ko at tahimik na akong umiiyak.
Pinunasan ko ang luha ko at pumasok ako sa kwarto niya papunta sa bathroom.I locked the door then I faced the mirror.And there ..I cried.HIndi ko na napigilan ang paghagulgol ko dahil sa parang pagsaksak niya lang ng kutsilyo sa akin nang sabihin niya yun.
Nagulat nalang ako nang makarinig ako ng malakas na kalabog sa labas ng banyo.
**