Lorraine's POV
Dahil sa nakita kong reaksyon ni Seije kanina kaya dali dali na akong nagpaalam sa fans ko.I was carefully taking my way down when someone grabbed my arm and pulled me into the shadowy part of the backstage.I immediately panicked pero kaagad din itong naglaho nang maamoy ko ang pamilyar na pabangong iyon.
It automatically led me to him. "Seije?"Hindi ako pwedeng magkamali,alam na alam ko rin ang body built ni Seije.Kaya sigurado akong siya ito.
And I was right.,his silhouette proved that to me.Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit kahit sa silhouette lang ay masyadong naka-express ang facial features niya.He's beyond gorgeous,handsome is an understatement.Kahit saang anggulo ko yata siya tignan ay wala akong mahahanap na kapuna-puna sa kaniya.
He leaned near me,at dahil wala akong maatrasan ay tinitigan ko nalang ang mukha niyang palapit sa akin.Akala ko hahalikan niya ako,but all of a sudden,he closed his eyes and then he massaged his temple a parang pinipigilan niya ang sarili niyang magalit.
Magalit?Why would he get mad?
Nagulat nalang ako nang hawakan niya ang kamay ko at higitin ako palabas ng backstage.Nanlaki ang mata ko dahil alam kong maraming tao sa labas.Wala akong kasamang guard at wala rin ang entourage namin.Iniisip kong baka dumugin kami ng mga tao.
"Seije wait." Pigil ko rito pero hindi naman ito nagpapigil.Mabilis niya akong nahila palabas ng mall nang wala man lang nakakakilala sa akin.I’m glad we made it safely pero ano bang problema niya?
Nagtaka ako nang malaman kong nasa tapat na kami ng kotse niya sa carpark.I turned to look at him para magtanong pero naunahan niya na akong magsalita.
"Get in.”
"Ha?"
"Sakay."
"Ano?"
"I said get inside the car!" He yelled.Napapitlag naman ako and out of conciousness na napasakay sa shotgun seat.
Mabilis siyang umikot sa kabila at sumakay sa driver's seat.He started the engine and started pulling out the carpark.Tinignan ko siya para magtanong but I pursed my lips when I saw him clenching his jaw.Kapag ganito ang itsura niya,natatakot na akong kasama siya.Natatakot lang akong maulit yung time na nasaktan niya ako,ganitong ganito kasi siya kaseryoso noon.
"Seije saan tayo pupunta?" I finally managed to ask nang makalabas na kami ng carpark.Hindi ko rin alam kung saan ko ba nahanap ang lakas ng loob na magtanong.
"Were heading home." Doon na ako napatingin sa kaniya.Ano?Uuwi na kami?Seryoso ba siya?
"Seije hindi pa tapos ang mall tour!" Wala sa sarili kong naisigaw.Medyo nagulat pa ako sa inasal ko pero kasi pagagalitan ako ni manager at siguradong madidisappoint ang mga fans ko.Ayokong mangyari yun.
Hindi siya kumibo at nagpatuloy lang sa pagda-drive kaya naman hindi ko na napigilan ang sarili ko."Seije mag u-turn ka." I said nang makakita ako ng u-turn pero wala siyang response.At hindi rin siya nag U-turn.
"Seije!" Hindi ko na mapigilang magtaas ng boses.Importante sa akin ang bawat mall tour.Atsaka ano bang problema niya?Bakit uuwi na kami?Nainis na ako nang magtuloy tuloy pa rin siya sa pagdadrive na parang wala siyang naririnig.
"Stop the car."
But he didn’t even flinched. "Seije!Ihinto mo nga sabi eh!"
Talagang nainis na ako.Hindi ba talaga tatalab sa kaniya yung pagsigaw sigaw ko?Sa inis ko,binuksan ko yung pintuan kahit umaandar pa yung kotse at mukha namang effective ang ginawa ko dahil bigla siyang napapreno.
"What the fvck Lorraine?!" Sigaw niya pero hindi ko siya pinansin at bumaba na ako agad ng kotse.Nagsimula na akong maglakad palayo nang hindi man lang siya nililingon.Naiinis ako.Naiinis ako kasi hindi ko siya maintindihan.Naiinis ako kasi nakakainis siya!
Malayo na ang nalakad ko nang makahabol siya.He pulled my arm para maiharap niya ako sa kaniya at sinalubong ko siya ng inis na inis kong tingin.Seriously!Minsan lang ako mainis!
"Where are you going?"
"Can't you state the obvious?Babalik ako sa mall tour dahil kailangan nila --Seije!" Nagulat ako nang buhatin niya ako,knocking my breath on his shoulder and making me face his back.
"Seije ano ba!Ibaba mo ‘ko!" Nagtitili na ako but he didn't let me go.Naglakad siya pabalik sa kotse niya atsaka niya ako iniupo sa backseat.Dali dali siyang sumakay sa driver's seat at nagsimula ulit mag-drive nang sobrang bilis.Napakapit nalang ako sa kinauupuan ko dahil sa takot ko.
Drake's POV
Pag-alis ni Lorraine ay kaagad na umakyat si Misty sa stage.Katulad lang din halos ng kanina,nagsigawan nanaman ang mga tao.Mukhang si Misty ang pangalawang may pinakamaraming fans next to Lorraine dahil halos mabingi nanaman kami sa hiyawan ng mga fans nila.
"Kyaaa!Misty Montreal!The sexy monster!" Sigaw ng isang babae mula sa second floor.Sexy monster?Tss.Yeah,sexy pero monster?She's not a monster,she's a freak!A cussing machine.
"Pare diba pinopormahan mo yan hindi ba?" Bigla kong binatukan si Brent dahil sa sinabi niya.Gago ba siya?Saan niya naman napulot ang balitang yun!Besides,wala akong balak manligaw ng mga babaeng pabigat lang sa akin.
"Maganda naman ah." I glared at Kysler.Napataas naman siya ng dalawang kamay.
"Chill, sinasabi ko lang yung totoo tol. Hindi ko naman aagawin--" Kusa itong tumigil nang tumalim ang tingin ko sa kaniya.Makuha ka sa tingin.
Loko ‘tong mga ‘to ah.Sino bang nagsabing gusto ko ang babaeng yan? Dapat nga diyan sinasabihan ng 'boo'. At 'sexy monster'?Sexy?She doesn;t even have the curves to die for.
Because I’m busy killing these two with my glaire ay hindi na namin namalayang nag-umpisa na pala itong kumanta.Wow,she didn’t dance this time.
I remember when we broke up the first time
Saying this is it, I've had enough, 'cause like
We haven't seen each other in a month
When you, said you, needed space, what?
Then you come around again and say
Baby, I miss you and I swear I'm gonna change
Trust me, remember how that lasted for a day
I say, I hate you, we break up, you call me, I love you.
"Wow pare! May talent pala 'to!" Hindi ko na pinansin si Kysler dahil nakatingin nalang ako kay Misty.Tama naman si Kys, may talent siya.Bukod sa magaling siyang sumayaw ay maganda rin pala ang boses niya.
Oooh we called it off again last night
But Oooh, this time I'm telling you, I'm telling you
We are never ever ever getting back together
We are never ever ever getting back together
You go talk to your friends talk
To my friends talk to me
But we are never ever ever ever getting back together
Like ever..
"May pinagdadaanan ba yan? Feel na feel yung kanta oh."Hindi ko na rin pinansin ang sinabi ni Brent.I was busy examining her face while she’s saying at hindi ko alam kung ako lang ba o talagang umiiyak siya.Pero kung umiiyak siya,bakit ganun pa rin yung boses niya?She should be having a hard time singing right now.Her voice should be breaking right now.Pero hindi eh.
I used to think, that we, were forever ever ever
And I used to say never say never
Huh, he calls me up and he's like, I still love you
And i'm like, i'm just, I mean this is exhausting, you know
We are never getting back together, like ever
But I was right, she's crying.I heard her hiccups.Hindi yun masyadong halata pero siguro masyado lang akong naging observant.
Nagbow lang siya at nagmadali na siyang bumaba ng stage pagkatapos.Sa hindi nanaman malamang dahilan ay sinundan ko nanaman siya.Laking gulat ko naman nang dire-diretso siyang tumakbo papunta sa carpark.
Nakasunod lang ako nang hindi niya alam.Maya-maya pa ay may nakabangga siyang lalaki.Kaya ayun, napaupo siya.Alam ko naman ng kaya na niya ang sarili niya at isa pa,wala naman akong pakialam sa kaniya.Kaya tumalikod na ako at akmang babalik sa loob nang marinig kong magsalita siya.
Pero ang totoong nagpatigil sa akin ay ang pagbanggit niya sa pangalan ng taong nanakit sa kaniya.
"Guile .."
**