Married to a Gangster (Tagalog)

Chapter 22

Claire's POV

Huminga ng malalim si Tyler.He looked at me as if calculating something on his mind.Tinapatan ko rin ang tingin niya with my serious expression.

Nandito kami sa pad namin.Umalis nalang kasi ako ng walang paalam kagabi.He tried to call me for several times already but I keep on denying his calls.Hindi ko alam pero I think nabigla ako sa mga narinig ko.Hindi ko alam kung paano ako aarte na wala akong alam,na wala akong narinig.

In the end,nahalata nila Misty yung mga ikinikilos ko.They said I’m acting strange since the night I went to the boys' place and ofcourse,being me,hindi ko nagawang i-deny sa kanila.Nasabi ko sa kanila yung mga narinig ko kagabi at hindi ko naman inaasahang tatawagan pala nila si Tyler para i-confront.

Nakita kong nakatingin sa akin si Tyler at maya maya pa ay huminga nanaman siya ng malalim.

"Okay sige na,sasabihin ko na." Biglang sabi niya habang hindi pinuputol ang tingin sa mga mata ko.

On my peripheral vision,I saw Misty smiled at Aubrey.Nakita ko naman kung paano tapunan ng masasamang tingin nila Drake si Tyler.Kaya bigla nanamang nagsalita si Tyler na ikinakunot ng noo ko. "Sorry pero hindi pa kasi ito ang tamang oras para mala --"

Hindi ko na siya pinatapos. "But you said you’re gonna tell us!" I hissed.Ano ba talaga?Ang gulo gulo ni Tyler!Nakakainis na siya!

"But Claire --"

"Pwede ba?!Sabihin niyo na kasi!Tyler!"

"Claire hindi nga pwede!How many times should I tell you?!" For one second,parang natulala ako sa pagsigaw niya.Sinigawan niya ako pero nakabawi rin ako agad.

"Eh bakit ba hindi pwede ha?!" Ganti ko.Wala na akong pakialam kung nakaharap silang lahat.Bakit ba ngayon pa naging ganito ang lalaking 'to?Isa lang naman ibig sabihin niyan eh,may malalim na reason yung pagtatago nila ng bagay na yun sa amin.And the more they keep on refusing to tell us,the more courage I get.

"Claire wag ka nalang makulit please?" Napapakamot na siya sa ulo niya.Alam kong frustrated na siya.Konting tulak nalang and I know sasabihin din nila.What is so wrong about telling us anyway?

"Claire .." Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko. "Just forget about it.Kalimutan mo nalang yung narinig mo,please?"

I dodged his hands away. "Are you serious?!How can I even do that?!Alam na naming lahat na may itinatago kayo so paano pa kami matatahimik?" Hindi makapaniwala ko siyang tinignan.Parang nasisiraan ng tuktok ang isang ‘to!Kung masabi niya yun parang wala lang.Seryoso ba siya?

"Malalaman niyo rin naman 'to!Pero please naman Claire oh,wag ka ng makulit!" Nakikita ko na ang frustration sa mukha niya.Pati ako frustrated na!Ang gulo niya kasing kausap!Naiinis na ako!

Tinignan ko lang siya ng masama,siguro naman maiintindihan na niya yung ibig sabihin ng mga tingin na yun.Seryoso ako.Pero pinaglabanan niya pa rin ang sarili niyang magsalita.Ugh!

"I hate you Tyler." I murmured.Mahina lang ang pagkakasabi ko pero alam kong sapat na yun para marinig niya,para marinig nila.

Kita kong natigilan siya.He even tried to reach for my arm pero umiwas ako. "Claire naman."

"Bwisit ka." I let it out intentionally.Ito nalang yung naiisip kong paraan para sabihin niya sa amin.Pero nagulat ako sa naging sagot niya.

"Aish!Bwisit ka rin!" Parang ako pa ang di makapaniwala.Sinabi talaga yun ni Tyler sa akin?How could he?

"Panget." Wala sa sariling nasabi ko nalang na gusto ko rin talaga sanang bawiin.I sounded immature.Pero napuno na talaga ako nang marinig ko ang sagot niya.

"Ganda mo naman?"

Hindi ko na napigilan ang pagtaas ng kilay ko.Gusto kong sabunutan si Tyler for saying that!But I won't let my cool fade.

"Talagang maganda ako Tyler." I answered with full of confidence.Model ako for pete's sake!At anong karapatan niya para kuwestiyonin ang kagandahan ko?!

Nagulat nalang ako nang abutan niya ako ng salamin.

"Oh salamin,magsawa kang titigan ang sarili mo para malaman mo ang totoo."

Nanlaki ang mata ko and before I knew it,naitapon ko na palayo yung salamin.I looked at him in disbelief. "Hindi pala ako maganda so bakit mo ako niligawan?!" I yelled at the top of my lungs.

"Eh sa mahal kita eh!Bakit mo naman kasi ako sinagot?!"

"Eh mahal din kita bakit ba?!”

I heard Brent coughed.Tinignan ko sila at pare-pareho lang silang nakatitig sa amin.Nakakunot pa nga ang noo ni Misty.I’m sure she thinks we’re immature.Hindi ko nalang sila pinansin.

Alam kong dapat kinikilig na ako ngayon dahil sa mga binitiwan naming salita pero inis na inis lang talaga ako at parang hindi ako tinablan ng kilig.Gusto ko siyang sapakin!Argg!Kelan pa ako naging sadista?!

Sa huli,si Tyler din ang sumuko.Sinubukan niya ulit lumapit sa akin pero umatras lang ako.

"Mamili ka Tyler,sasabihin mo .."

Tumingin ako sa pintuan palabas ng pad namin atsaka ko itinuro ang pinto.

"O lalabas kayo sa pintong yun,with our last conversation with you?"

Nakita kong na-bother siya.I’m sorry Tyler,hindi ko talaga gusto 'to pero kailangan ko munang umarte ngayon.Ugh!Come on Claire,paganahin mo muna ang acting skills mo.

At mukhang hindi naman ako nabigo,I saw Tyler's face softened saka siya tumingin sa mga kaibigan niya.They all shrugged kaya ibinalik niya sa akin ang tingin niya.

"Alright.Sasabihin ko na." I smelled victory.

**