MW | 4
1586 Words
NATHALIE'S POV
Nang makarating ako ay pumasok na ako kaagad.
“What do you need?"
"Iyan agad ang tinatanong mo? Wala man lang Hi o Hello?"
“Hell, I care? Tell me what you need from me.”
“Okay. Kilala mo na ba ang mga Royalties?"
“Yeah, why?"
"Ililipat kita ng dorm.”
“When? Why?"
“Ngayon din. Actually, naipalipat ko na ang mga gamit mo sa bago mong dorm."
"Psh! Saan nga pala ang bago kong dorm at bakit kailangan ko pang lumipat?”
"I decided na ilipat ka kasama ang Royalties and it's for your safety. You may go now."
“What? Kasama ang Royalties? But why? As much as possible ayoko makihalubilo sa iba! Kaya kong protektahan ang sarili ko nang walang tulong ng iba."
“That's final, Ms. Clarkson! You may go now."
"But—"
“No buts. I said leave now!"galit na sambit ng Head Wala na akong nagawa kung hindi ang umalis.
Nakakainis! Ayaw kong mapasama kahit kanino lalo na sa Royalties na 'yan! Pupunta na nga lang ako sa canteen!
Ginutom ako roon sa pag-uusap namin ng tanda na iyon! Kaasar talaga! Bakit kailangan niya pa akong ilipat para protektahan? The eff! Kaya ko ang sarili ko.
"Ouch!"
Naman! Panira! Kitang nag-iisip ako tapos may babangga sa sa akin! Sino ba 'yon?
"What did you do, b***h? You're the girl na kasama ng Royalties, right? Tandaan mo, huwag ka nang lalapit sa kanila baka mapatay kita kapag hindi ka sumunod!" mataray na sambit niya sa akin.
"What?"
"I said b***h!"
"You're the b***h!" sabi ko sabay suntok sa mukha niya.
"What? Apologize to me, you, b***h!"
"b***h, referring to yourself? I'm not a b***h! Look at yourself first in the mirror before you judge me!" matapang
kong sambit.
Napangisi na lang ako. No one should mess with me. Or else, be ready for the consequences. Umalis na ako sa
kadahilanang gutom na talaga ako.
Nang makarating ako ng canteen ay umorder na ako kaagad. Alangan namang tumunganga pa ako roon, 'di ba?
"One piece of chicken. Also a spaghetti and a sundae."
"Here you go, Miss,
כל
“Thanks."
Nang makaupo ako, susubo na sana ako nang biglang may nagpatong ng paa sa lamesang kinakainan ko. Hindi ko
na lang pinansin at nagpatuloy lang ako nang magsalita 'yong babae.
“We're not yet done, my dear, so better not show me that kind of attitude. Or I'll make your life miserable."
“Ikaw na naman? Hindi ka ba marunong madala?”
Napatingin ako sa paligid. Marami nang estudyanteng nakikiusyoso.
Nagulat na lang ako nang biglang may nagbuhos sa akin ng tubig. Napa-woah naman iyong mga nanonood. Tsk. Huwag ninyong ubusin ang pasensiya ko hanggat maaari.
ZEPPHANE'S POV
Kanina ko pa hinahanap si Nathalie simula nang ipatawag siya ng head. Bakit naman kaya?
"Claire, tara, punta tayo sa canteen! Balita ko may binu- bully na naman 'yang si Zyrelle! Iyong kasama yata ng mga Royalties!"
Napalingon ako roon sa dalawang students na nag-uusap.
"Oh, Zep, anong ginagawa mo riyan? Tara na!" aya ni Blake.
Shit! Baka mapaano si Nathalie kaya agad-agad akong tumakbo papuntang canteen.
Pagkarating ko ay maraming
etudyanteng nagkukumpulan kaya nakisingit na ako.
Narinig ko pang tinawag ako ni Blake.
"Hindi ba si Nathalie ‘yan?" Itinuro pa ito ni Xander.
Nandito na pala ang lahat ng Royalties. Pupuntahan ko na sana si Nathalie nang pigilan ako ni Alexander kaya nanood na lang kami. Naghihintay ng susunod na
mangyayari.
Pinagtutulungan si Nathalie ngayon ng tatlong babae. Ang dami nang sugat ni Nathalie. Nang magsawa
sila Zyrelle sa ginagawa nila kay Nathalie ... aalis na sana sila nang biglang tumayo si Nathalie.
“Where do you think you're going, huh?" sigaw ni Nathalie.
"Wherever I want, b***h!" sigaw pabalik ni Zyrelle.
“But I'm not yet done, my dear."
Nang mag-angat ng tingin si Nat ay nagulat kami at maging si Zyrelle na kaharap nito dahil ang mga mata
ngayon ni Nat ay pula.
Nanlilisik ito sa galit. Kung titingnan mo siya ngayon ay walang emosyon. Masyadong cold. Nakakatakot.
NATHALIE'S POV
Hangga't maaari ayokong magalit dahil baka kung anong magawa ko. Kapag nagiging pula na ang mata ko ay hindi ko na mapigilan ang galit na gustong kumawala sa akin.
Sobrang sakit na. Hindi ko na yata kakayanin. Wala na, hindi ko na mapipigilan pa. Hindi ko na kaya!
Sa mga oras na ito, alam kong pula na ang mga mata ko.
Wala na hindi ko na talaga kayang pigilan pa ang galit na nararamdaman ko ngayon. And then everything went black....
ZEPPHANE'S POV
Sinogod na ni Nat sila Zyrelle na ngayon ay hindi na makagalaw sa sobrang takot. Sinipa ni Nat si Zyrelle nang napakalakas dahilan ng pagtalsik nito. Pagkatapos ay tumingin naman siya sa dalawang kasama nito.
Naglabas ng apoy si nat at nagpalabas siya ng mga fire dagger na pinatama sa dalawang babae sabay sipa nito sa sikmura kaya nawalan ng malay ang dalawa.
Nagulat kami nang magliparan ang mga gamit sa canteen. Kailangan nang pigilan si Nat at baka kung ano pang mangyari.
Nakita ko naman si Alexander na papalapit kay Nat habang si Nat ay may hawak-hawak ng sword.
Saan galing iyon? Isasaksak na sana niya iyon kay Zyrelle na ngayon ay wala nang malay nang bigla siyang yakapin ni Alexander sa likod.
Gosh! Bigla na lang nahimatay si Nat. Buti na lang at nandoon si Alexander.
NATHALIE'S POV
I MISS HIM SO MUCH!
F*ck! Ang sakit ng ulo ko. Hindi ko pa gaano maimulat ang mga mata ko nang may narinig akong nag-uusap.
"Ba't ang tagal naman niyang magising? I'm so worried about her!"
"Manahimik ka na nga lang, Zep Mamaya ay magigising din siya."
"Pero, Xander..."
"Huwag ka ngang masyadong madrama riyan, Zep!"
Nang makilala ko iyong mga nag-uusap, I decided na imulat nang unti-unti ang mata ko.
Nang mamulat ko nang maayos ay nakita ko ang Royalties. Well, except for Alexander. What do you expect?
“Waaaahhh! Nat! Oh my God! You're gising na!" maarteng sambit ni Zep na animo'y iiyak na.
Tiningnan ko siya nang matalim at saka nagsalita.
“Zep.will you please shut up? The heck? What happened and why am I here?”
“Like seriously? Hindi mo talaga naaalala? My God!"
“Do I look like I'm kidding? Zep, what do? seryosong tanong ko.
“Ah, no? Mabuti naman at gising ka na."
Dali-dali naman akong maba at dire-diretsong lumabas ng pinto nang hindi nagsasalita.
I'm trying to remember what happened but my head is hurting like hell.
- Writer
