ตอนที่ : 9 คืนที่สอง

1592 Words

4 คืนที่สอง “ไหม สนุกไหมลูกไปเที่ยวกับคุณคินมา” ไพลินเปิดประตูห้องพักของหลานสาวซึ่งอยู่ติดกันเข้ามา พร้อมกับสอบถามด้วยความเป็นห่วง ไหมฟ้าเงยหน้ามองผู้เป็นป้าเนือยๆ “เหนื่อยมากกว่าค่ะคุณป้า” “ดูไม่สดชื่นเลย” “ค่ะคุณป้า...เป็นเมียเก็บเมียลับมันให้ความรู้สึกแบบนี้นี่เอง ไหมเพิ่งเข้าใจ” มันหมดหวังไร้ค่าและไม่รู้จะใช้ชีวิตแบบไหนต่อไปดี “ไหม อดทนนะลูกแค่ปีเดียวเอง จากนั้นไหมก็จะเป็นอิสระแล้ว คุณแสงจะมอบเงินก้อนใหญ่ให้ไหมได้ใช้ไปจนชั่วลูกชั่วหลานเลยเชียวล่ะ” ไพลินพยายามงัดข้อดีของเรื่องนี้ขึ้นมาพูด “คุณป้าก็รู้ว่าไหมไม่เคยต้องการแบบนั้น ช่างเถอะค่ะ ในเมื่อตัดสินใจทำไปแล้วไหมก็ต้องยอมรับมันให้ได้ คุณป้าเองก็เลิกห่วงไหมได้แล้วนะคะ พี่คินเขาดีกับไหมเกินคาดเสียอีก” ไหมฟ้าพยายามพูดให้ไพลินสบายใจ เพราะว่าตั้งแต่ตอนเช้าแล้วที่เห็นหน้าของผู้เป็นป้าค่อนข้างเศร้าหมองคงเป็นห่วงตัวเธออยู่ไม่น้อย “พี่คิน?” “อ๋อ ค่ะคุณป้า พี่คินให้เรียกแบบนี้” คนพูดก้มหน้าเอียงอายเล็กน้อย ไม่ค่อยชินกับถ้อยคำที่เรียกขานเขาจริงๆ ออกเสียงทีไรก็ใจหวิวแปลกๆ ทุกที “ได้ยินแบบนี้ป้าค่อยสบายใจหน่อยจะได้หมดห่วง นึกว่าแกจะไม่ชอบไหมเสียแล้ว ปกติเห็นเฉยๆ ไม่เคยสนใจไหมเลย ว่าแต่คืนนี้คุณคินเรียกไหมอีกหรือเปล่า” “ค่ะ พี่คินเรียกไหมไปหาคืนนี้ด้วย” “งั้นเหรอ นับว่าเป็นเรื่องดีคุณแสงจะได้หมดห่วง” “ค่ะคุณป้า” คุณแสงระวีของไพลินอาจจะหมดห่วง แต่มันจะกลายเป็นบ่วงรัดคอไหมฟ้าไปอีกหนึ่งปี อนาคตหลังจากการเป็นเมียเก็บนคินทร์จะเป็นอย่างไรก็สุดจะรู้ได้ “งั้นป้าไปทำงานก่อนนะ ไหมก็พักผ่อนเถอะ” “ค่ะคุณป้า” ไหมฟ้าฝืนยิ้มให้ผู้เป็นป้า ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปปิดประตูห้องพักตามหลัง ดูหนัง กินข้าว เลือกเสื้อผ้า ช่างเป็นพฤติกรรมปกติของคู่รักทั่วไป แต่ระหว่างเธอกับนคินทร์มันไม่ใช่ จะเรียกแบบไหนดีล่ะ ไหมฟ้าแทบจะหัวเราะให้กับสถานะที่ยากแก่การเข้าใจของตนเองได้ เขาจะทำตัวเป็นคนรักเฉพาะหนึ่งปีนี้หรือยังไง หรือว่าเพราะเธอยังใหม่ยังสด ก็เลยได้รับการปฏิบัติแบบนี้ บนชั้นสองของบ้านทยารัย คนตัวโตที่กำลังอารมณ์ดีเดินฮัมเพลงเข้าไปในห้องนอนของตัวเองอย่างสบายใจ เขาจัดการนำเสื้อผ้าของไหมฟ้าแขวนเข้าตู้ ยกชั้นในสีหวานแสนเซ็กซี่และชุดนอนสุดเร้าใจขึ้นพินิจดูด้วยความพอใจ กิจกรรมรื่นเริงบนเตียงบางครั้งก็ต้องพึ่งสิ่งเหล่านี้ แต่ถึงจะไม่มีสิ่งของเหล่านี้ ไหมฟ้าก็เรียกเลือดลมให้แล่นพล่านได้ไม่ยาก แค่ได้เห็นผิวสีชมพูระเรื่อทั้งตัว ทรวงอกสวยอร่ามทั้งสองข้างที่ประดับด้วยเม็ดสีชมพูสด รสชาติก็หวานละมุนกลิ่นกายสาวหอมอบอวลชื่นใจ คิดมาถึงตรงนี้บางอย่างในร่างกายก็ตื่นตัวขึ้นมา “บ้าเอ๊ย” เขาส่ายหน้าแล้วหัวเราะเบาๆ กับตัวเอง แค่คิดจินตนาการก็เตลิดเพริดไปไกล รีบคว้าผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกายให้เรียบร้อย เพราะว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงดวงอาทิตย์จะลับเหลี่ยมฟ้า นั่นหมายความว่าเขากำลังจะได้ใช้ค่ำคืนที่สองกับไหมฟ้า แค่คิดรอยยิ้มก็ผุดพรายเต็มใบหน้าแสนหล่อเหลา และเมื่อได้เวลามื้อค่ำ นคินทร์ก็ต้องผิดหวังเมื่อไม่เห็นไหมฟ้าบนโต๊ะอาหาร เขาคาดหวังว่าหญิงสาวจะอยู่ร่วมวงกับเขาและมารดาในทุกมื้อ เพราะว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหญิงสาวนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว “คุณแม่ครับ ทำไมไหมไม่มาร่วมโต๊ะกับเรา” เขาถามด้วยความสงสัย มารดายิ้มรู้ทันคนเป็นลูก “หนูไหมเขาก็กินข้าวในห้องครัวของเขาทุกวันอยู่แล้ว คินจะไปยุ่งอะไรกับน้องเขาล่ะลูก” “ก็ผมอยาก...” เขายั้งคำพูดเอาไว้ทัน ใครจะกล้าบอกว่าอยากเห็นหน้ากระทั่งตอนกินข้าว คิดแล้วก็เกิดกลัวในความรู้สึกนี้ของตัวเอง นคินทร์ไม่เคยรู้สึกต้องการใครรุนแรงอย่างนี้มาก่อน และไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับ ไหมฟ้า หลานสาวแม่บ้านที่เคยเห็นกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย “อยากอะไร” คุณแสงระวีจ้องเข้าไปในดวงตาของบุตรชาย นคินทร์กลับเป็นฝ่ายไม่กล้ามองสบสายตากับผู้เป็นแม่ เขานึกกระดากอายขึ้นมาที่เผลอแสดงอาการอยากเห็นหน้าสาวต่อหน้าท่าน “ไม่มีอะไรหรอกครับคุณแม่” เขาบ่ายเบี่ยงจะพูดความจริง “งั้น...ก็กินข้าวไปสิลูก” “ครับคุณแม่” คุณแสงระวีมองบุตรชายด้วยความรู้สึกโล่งใจ แต่ก็ยังมีบางอย่างติดค้างอยู่ลึกๆ ข้างใน หากนคินทร์พอใจไหมฟ้าและไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงอื่นอีกก็นับว่าเป็นเรื่องดี แต่หากว่าติดใจไหมฟ้าจน...คงไม่ หวังว่าจะไม่เป็นแบบนั้น พอรับประทานอาหารเสร็จแทนที่นคินทร์จะออกไปเดินเล่น หรือนัดเพื่อนสังสรรค์ในวันหยุดเหมือนเช่นเมื่อก่อน เขากลับสถิตอยู่ที่ห้องนั่งเล่น สายตาก็มองไปยังประตูห้องเผื่อว่าจะเห็นใครบางคนเดินผ่านมา ‘ทำไมยังไม่มาอีก’ เขามองนาฬิกาที่แขวนอยู่ตรงผนังห้อง หนึ่งทุ่มกว่าแล้วไหมฟ้ายังไม่มา ไปทำอะไรอยู่หรือว่าลืมที่เขาสั่งเอาไว้หรือเปล่าก็ไม่รู้ คนรอเดินวนไปเวียนมาอยู่ภายในห้องนั่งเล่นหลายตลบ ขืนออกไปตามหญิงสาวที่ห้องพักก็จะตกเป็นที่น่าสงสัยของทุกคน ว่าเขาหลงไหมฟ้าจนหัวปักหัวปำอย่างแน่นอน เจ้าของร่างสูงจึงเลือกที่จะทิ้งสะโพกลงนั่งตามเดิม พยายามอ้างเหตุผลว่า ‘ก็แค่ช่วงแรก สักพักก็คงเบื่อ’ เขาหยิบรีโมตเปิดทีวีดูรายการโปรด ซึ่งดูเหมือนมันจะไม่ค่อยโปรดเสียแล้วในเวลานี้ จากหนึ่งนาทีเป็นสิบนาทีจากสิบนาทีเป็นชั่วโมง กระทั่งสามทุ่มกว่าไหมฟ้ายังไม่มา ความอดทนของเขาก็ขาดสะบั้นลง นคินทร์ลุกขึ้นยืนแววตานิ่งจนน่ากลัว คำพูดของเขามันไม่น่าเชื่อถือ หรือว่าไหมฟ้าอยากจะลองดีกันแน่ คนโกรธเดินออกจากตัวตึกใหญ่ผ่านประตูด้านหลัง ตรงไปเคาะประตูห้องพักของไหมฟ้า เสียงเคาะรัวและเร็วทำให้ไพลินที่อยู่ห้องด้านข้างต้องเปิดประตูออกมาดูด้วยความสงสัย “คุณคิน” “ป้าไพลินเห็นไหมไหมครับ” เขาถามด้วยน้ำเสียงบ่งบอกว่าไม่สบอารมณ์ ไพลินมองประตูห้องหลานสาวสลับกับใบหน้าของคนโกรธ “ไหมไปหาคุณคินที่ห้องแล้วนี่คะ” “อะไรนะครับ...ไปหาผม” “ใช่ค่ะคุณคิน ป้าเห็นไหมออกไปหาคุณคินตั้งแต่สองทุ่มแล้วค่ะ” คำตอบย้ำของไพลิน ทำให้นคินทร์ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาหันหลังแล้ววิ่งกลับเข้าไปอย่างรวดเร็ว “อะไรของคุณคินเนี่ย” ไพลินส่ายหน้าไม่เข้าใจ ดันบานประตูห้องปิดลงแล้วทิ้งตัวลงนอนตามเดิม ส่วนคนที่วิ่งกลับขึ้นตึกใหญ่ ก็นึกอยากจะเขกหัวตัวเองสักสิบหน ลืมไปได้อย่างไรกันว่าไหมฟ้ามักจะเข้าทางประตูหลังตรงห้องครัว ส่วนเขามารออยู่ที่ห้องนั่งเล่น แม้จะเปิดประตูเอาไว้เพื่อมองว่ามีคนเดินผ่านมาหรือไม่ ก็จะมองเห็นเฉพาะคนที่เดินมาจากประตูหน้าบ้านเท่านั้น คนที่เข้าจากหลังบ้านเขาจึงไม่เห็น ชายหนุ่มเร่งฝีเท้าจนเหนื่อยเหมือนคนบ้า ดีที่ว่าคนในบ้านเริ่มเข้านอนกันหมดแล้ว เหลือไว้เพียงนิดาที่คอยปิดประตูบ้านให้เรียบร้อย ซอยฝีเท้ามาหยุดนิ่งอยู่หน้าห้องนอนของตัวเอง พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะหมุนลูกบิดแล้วเปิดประตูเข้าไปเบาๆ อารมณ์พลุ่งพล่านเมื่อครู่พลันต้องสงบลง เมื่อเห็นร่างอรชรของใครคนหนึ่งนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนใหญ่ของเขา ไหมฟ้าไม่ได้ผิดคำพูดหรืออยากลองดี แต่เป็นเขาเองที่คิดฟุ้งซ่านมากเกินไป ชายหนุ่มเดินอย่างเบาเสียงไปนั่งบนเตียงนอน ไล้ปลายนิ้วบนพวงแก้มอิ่มของคนหลับเบาๆ สภาพของไหมฟ้ากำลังบอกเขาว่าเธอต้องการนอน มากกว่าการปรนเปรออารมณ์ใคร่ให้เขา จะปฏิเสธตรงๆ ก็ไม่ได้จะไม่มาก็ยิ่งไม่กล้า แม้มาแล้วไม่เจอเขาก็ยังนอนรออยู่บนเตียง ‘แกมันโง่นคินทร์’ เขาเอนตัวลงนอนเคียงข้าง สูดกลิ่นกายสาวจากซอกคอหอมกรุ่นเข้าเต็มปอด คนหลับย่นคอหนีด้วยความรู้สึกเหมือนถูกรุกราน “ไหมจ๋า” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหู ไหมฟ้าลืมตาโพลงขึ้นทันที หญิงสาวรีบผลักร่างของเขาออก แล้วหันหน้ามาเผชิญกับเขาตรงๆ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more