Siam's Secret (BoyxBoy)

CHAPTER FIVE

CHAPTER FIVE

Siam Alonzo

NAKATAYO ako sa tapat ng office table. Nakayuko, tinititigan ang magkasaklop kong kamay. Tamang dama lang sa kaba na ilang araw ko na ring nararamdaman.

Damang-dama ko ang mataman niyang pagtitig sa’kin. Mataman ngunit tagos hanggang kaluluwa. Mataman pero may talim na para bagang isang kilos mo lang e tigok ka.

Mahigit sampung minuto na ang nakalipas mula nang umupo siya sa kanyang swivel chair at walang nagbalak na magsalita sa’ming dalawa. The silence and feeling his glare were torturing me! Pakiramdam ko napaka-sama kong tao sa pagtatago lang ng isang sekreto.

Lumunok ako ng laway at napag-desisyunan kong iangat na ang aking ulo. The moment I lift up my gaze, ang titig agad ang sumalubong sa’kin. Marahil na rin sa tensyon, mabilis na yumuko ulit ako.

“Sir–”

“What, Mr. Alonzo?” He asked quickly as he cutted me off.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga bago naglakas loob na salubungin ulit ang tagos hanggang kaluluwang titig niya. His left eyebrow was raised. Naka-angat ang kanang kamay, bahagyang iwinagayway ang hinahanap kong notebook.

Hindi ko na naiwasang maging transparent sa harap niya. Parang lason na kumalat ang pagkabahala at takot sa sistema ko. Alam kong mababasa na iyon sa aking mukha.

“So, care to explain what is this notebook all about, Mr. Alonzo?” naiintrigang tanong niya sa akin.

I can’t read the expression he showed me. I don’t know if he is disappointed, mad but there’s a glint in his eyes that I don’t want to name.

Hindi ako makasagot. Hindi ko alam ang isasagot ko kahit alam kong may ideya na siya kung ano ang mga nakasulat sa notebook ko na hawak niya. Ponyawa. Paano ba napunta sa kanya ‘yon?!

“S-Sir, let me explain.” Hindi ko naitago ang nerbyos sa boses ko.

Heto na nga ba! Iyong notebook pa na iyan ang magiging dahilan ng pagkakasisante ko!

“That’s why I am giving you a chance to explain.” mahinahon ngunit seryosong komento niya. “Bakit may ganito ka? You’re a moral values teacher yet you’re writing such things? Paano kung estudyante ang nakapulot nito? Edi ninakaw nitong notebook mo ang kainosentahan nila?”

“But they didn’t, Sir.” Huli na para mapigilan ko pa ang mahinhin kong bibig.

Shuta ka talaga, Siam! Nasa piligro ka na nga, mas nilalagay mo pa sa alanganin yang career mo!

Bahagya akong napaurong nang tumayo si Sir Neu at pumunta sa harap ko. He lean against his office table while facing me, still holding my precious notebook. “Oh? But they didn’t, you say. Bakit parang thankful ka pa?”

Napabuntong-hininga ako. “Sir, I didn’t mean to be rude but can we just drop this issue off?” magalang na pasintabi ko. “Nakasulat sa notebook na ‘yan ang lahat ng prompts ko para sa huling chapter ng librong isusubmit ko next week. Suspend me? Fine! Just give me my notebook.”

Suspend you? God! Siam, sana ayos ka lang! Kesa naman sa hindi maibalik ang notebook ko!

Ang kaninang seryoso at nakakatakot naming director, bigla na lang nagbago ang emosyon. Hindi ko nagustuhan ang isang emosyon na bumadha sa mukha niya, ang pang-aakit. His eyes darkened as a dry chuckle escapes his lips.

Bakit pakiramdam ko pinaglaruan niya ako kanina? Tinakot lang gano’n.

“You amazed me, Siam. But I don’t think I will suspend you. I’ve had read what you wrote here. ‘Want to hear my judgment?” He told in a low voice.

Sa hindi malamang dahilan, tumango ako. Was our director hypnotizing me? A sly smirk appeared on his lips. Okay, I’m convinced that he was.

“Nakukulangan ako. Erotic yet I can’t feel any heat or lust–”

“That was not my books all about, Sir.” I cutted him off. I ffeel kind of... offended.

Walang sinasabi sa’king ganyan ang editor ko pero siya ‘tong director ko lang, makabigay ng judgment, parang siya itong nagbabayad sa mga gawa ko. Hindi niya pinakinggan ang sinagot ko instead he ask something he’s not supposed to. The question was too personal between him–as our director and me–as his employee.

“Have you been touched, Siam?”

“N-No.” I answered absentmindedly. “Er–Sir, saan ba patungo ang issue na ‘to? Kung hindi niyo ako sususpendihin, ibigay mo na lang ang notebook ko. You see, gabi na.”

Pinilit kong kunin ang notebook ko but he smirked and playfully budge it. I stomped my feet out of frustration. “Fine, sir! Uuwi na ‘ko!”

Tinalikuran ko na siya at naglakad palapit sa pinto ng office niya. Pinihit ko ang doorknob at akmang lalabas na ng office nang magsalita ulit siya. “When you step out of that door, I will tell everyone about your little dirty secret, Siam.”

I immediately stop on my tracks at what he said. His voice full of authority is enough to make me pause. We often encounter but this is the real first time I saw him like this. His expression darkened and eyes glinted something... something we crave for.

Sinara ko ulit ang pinto at humarap sa kanya. Lahat na lang yata ng conclusion ko, nangyayari. Siya ang nakapulot at heto, bino-blockmail na ako. Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa utak ngayon ni Sir Neu.

Hindi niya raw ako sususpendihin. Kung gano’n sesesantihin ako? Tapos ipagkakalat sa buong mundo ang tinatago kong sekreto? I shake my thoughts off and stared at him.

He stood straight while his left hand was in his pocket. “As what I’ve told you, hindi ako nakaramdam ng init sa mga sinusulat mo. Your stories seems lifeless.” He showed a mocking smirk before he added, “Well, it wasn’t surprising to me since I knew it from you that you’ve never been touch. Kulang ka sa experience, kung gano’n. Wala ka pang experience.”

Naiyukom ko ang aking palad sa sinabi niya. This is an insult for me now! Iniinsulto na niya ang mga sulat ko at ang buong pagkatao ko!

“Experience, Sir?” Matapang ko siyang tinitigan sa mata. “Hindi ko kailangan ‘yon pagdating sa pagsusulat.”

“But remember the quote, Siam,” unti-unti siyang lumapit sa kinatatayuan ko. “Experience is the best teacher.”

Nang tuluyan siyang makalapit sa’kin, isang mapusok na halik agad ang iginawad niya sa aking labi.

Napasinghap ako sa kapahangasan niyang iyon. He take advantage of my mouth slightly gape by shoving his tongue inside it. A lighting stoke of pleasure dash through my veins when his tongue starts to wander inside my mouth.

I can’t take the pleasure he’s giving by just kissing me intimately. Naipikit ko na lang ang aking mata dahil sa sensasyon at ginaya ang ginagawa niya sa bibig ko. Tamang gaya lang, mga mare. First time ko kaya mahalikan ng ganito!

Muntik akong mawalan ng balanse nang mas diniinan pa niya ang pag-angkin sa’king labi. Mabuti na lang, hinawakan niya ang balakang ko at isinandal ang aking likod sa nakasarang pinto. Naghiwalay ang aming mga labi nang kapusin kami ng hangin.

My eyes are still closed when I felt he rests his forehead agaisnt mine. Pareho naming binabalik ang normal na paghinga. Nang mag-dilat ako ng mga mata, ang mataman niyang titig ang sumalubong sa’kin. Titig na tagos hanggang kaluluwa ngunit hindi nakakamatay.

His hand caressed my right cheek as he leaned again to plant a quick yet soft kiss in my lips.

“Sir.”

He hummed, creating a small circle in my cheeks using his thumb. Umayos siya ng tayo pero hindi pa rin siya dumi-distansya. Ang isang kamay niya ay nasa bewang ko pa.

“‘Yong notebook ko.”

A soft chuckle escape his lips. “Don’t worry, I’ll give it back to you. In one condition.”

Muling bumalik ang takot at kaba na nararamdaman ko sa huling tinuran niya.

“Blockmail ba ito, Sir?”

Natatawang umiling siya. “You really are afraid I might expose you, aren’t you?” balik na tanong niya. “Is this a blockmail? Well, not really.”

“Not really?”

Sir Neu nodded his head. “Yes. Not really. I’m going to give your notebook back but lemme teach you about foreplaying.”

“I told you, Sir, I don’t need any experience para lang makapagsulat ng erotic scenes,” nakukulitan na sagot ko. “Saka, Sir, pwede ba? Huwag niyo akong ginu-good time.”

“Who told you na ginu-good time kita?” He frowned. “Look, Siam, I’m just trying to help you improve your erotic writing skills. Maybe, yes, walang nasasabing mali ang ilan about it but how about those netizens criticize your works? I already search about Enneo and have read some critiques. Masasabi kong hindi mo binibigyan ng pansin ang mga opinyon ng iba. No offense but your ideas were cliché.”

“But Sir–”

“Siam, having an experience produces a beautiful outcome.” He added and shrugs his shoulder. “You have two option: yes or yes then I’ll give your notebook.”

“What if I would say no?”

“Well, sorry to you.” He shrugs.

Ilang minuto rin akong natahimik at nakatitig lang sa mga mata niya, gano’n din siya. Nang haplusin niya ulit ang pisngi ko, hindi ko naiwasang hindi ipikit ang aking mga mata. A warmth enveloped me just feeling his skin against my skin.

“Hindi ako babae, Sir.” bulong ko.

“I know, Siam. I know.” And once again, I felt his lips touches mine.