Ang Alamat Ni Prinsipe Malik (BXB)

Part 3: Ang Pag lalakbay ni Miguel

Ang Alamat ni Prinsipe Malik

AiTenshi

Part 3: Ang Pag Lalakbay Ni Miguel

Ilang oras matapos kong itapon sa ilog ang lumang kahon, laking gulat ko ng bigla nanaman itong mapunta sa ibabaw ng aking study table at ngayon ay unti unti itong nag bukas. Tila inaanyayahan niya akong silipin kung ano ang kanyang laman. Nakaka kilabot ang mga pangyayari ngunit "bakit ko naman katatakutan ang isang maliit na kahon?" tanong ko sa aking sarili kaya naman buong loob akong lumapit upang masilayan ang nilalaman ng engkantong bagay na ito. Parang noong isang araw lang ay halos ibalibag ko ito upang mag bukas, samantalang ngayon naman ay walang kahirap hirap nitong binuksan ang kanyang sarili. Parang nanadyang ewan lang!

Pag lapit ko sa aking lamesa, marahan kong sinilip ang laman ng kahon at doon nga ay tumambad sa aking panigin ang nasa loob nito. "Isang kwintas na ang pendat ay kabibe at isang malaking shell na animo bahay ng suso."

"Eto lang pala ang laman bakit kailangan pang itodo ang pag kandado dito? Isang lumang kwintas at bahay ng s**o? anong gagawin ko dito? Alangan naman isuot ko ang kwintas at kiskisin ng pakanan o pakaliwa ang kabibe at doon ay magiging isang sirena ako. Hindi bagay sa akin maging si Dyesibel dahil malaki ang katawan ko at wala sa aking ambisyon ang palitan si Claudine Bareto upang maging si Marina." pag mamaktol ko sa aking sarili at muli kong isinara ang kahon.

Matapos kong gawin ang aking term paper, nanatili pa akong nakatutok sa harap ng internet dahil naisapan kong mag research ko mayroon ngang naka talang related studies tungkol sa mga sibilisasyon sa ilalim ng dagat. At heto ang aking nakita.

“Lost' City of Atlantis: Fact & Fable”

 by Benjamin Radford, Live Science Contributor

Atlantis is a legendary "lost" island subcontinent often idealized as an advanced, utopian society holding wisdom that could bring world peace. The idea of Atlantis has captivated dreamers, occultists and New Agers for generations.

Unlike many legends whose origins have been lost in the mists of time, we know exactly when and where the story of Atlantis first appeared. The story was first told in two of Plato's dialogues, the "Timaeus" and the "Critias," written about 330 B.C.

Though today Atlantis is often thought of as a peaceful utopia, the Atlantis that Plato described in his fable was very different. In his book "Frauds, Myths and Mysteries: Science and Pseudoscience in Archaeology" (McGraw-Hill, 2013) professor of archaeology Ken Feder summarizes the story: "A technologically sophisticated but morally bankrupt evil empire — Atlantis — attempts world domination by force. The only thing standing in its way is a relatively small group of spiritually pure, morally principled and incorruptible people — the ancient Athenians. Overcoming overwhelming odds ... the Athenians are able to defeat their far more powerful adversary simply through the force of their spirit. Sound familiar? Plato's Atlantean dialogues are essentially an ancient Greek version of 'Star Wars.'"

As propaganda, the Atlantis legend is more about the heroic Athens than a sunken civilization; if Atlantis really existed today and was found, its residents would probably try to kill and e*****e us all. It's clear that Plato made up Atlantis as a plot device for his stories because there are no other records of it anywhere else in the world. There are many extant Greek texts; surely someone else would have also mentioned, at least in passing, such a remarkable place. There is simply no evidence from any source that the legends about Atlantis existed before Plato wrote about it.

At bukod sa Atlantis, marami pa daw mga misteryosong sibilisasyon sa ilalim ng tubig ang natagpuan daang taon na ang nakalilipas at ayon naman ito sa manunulat na si Andrew Handley at ang kanyang akdang “Mysterious Underwater Cities You Haven’t Heard Of”. Kabilang na dito ang tinatawag na “Dian Kingdom” na noond 2001 ay natagpuan ng mga archeologist sa lawa ng China at ang mga labi nito madalas nakikita kapag payapa ng tubig ng naturang lawa. Ang “Pheia” na sinasabing nasa Aegean Sea at Mediterranean, ito raw ay ginamit na head quarter noong panahon ng sinaunang digmaan. At ang pinaka huli ay ang “Phanagoria”, ang labi nito ay natagpuan naman sa Bulgaria, Romania at Ukraine. Katulad ng mga naunang sibilisasyon ay nawala rin ito dahil sa mga digmaan.

“Mysterious Underwater Cities You Haven’t Heard Of” by Andrew Handley

Dian Kingdom - In 2001, a team of archaeologists working at Fuxian Lake in China discovered a vast collection of underwater buildings at the bottom of the lake. Locals had often claimed to be able to see a ghostlike city beneath the waters on a calm day, and over the years, the stories became something of a local legend. On subsequent diving trips, the archaeologists found standing walls, streets paved with flagstones, and the ruins of an entire city spread across 6.5 square kilometers (2.5 sq. mi).

After carbon dating several earthenware pots, it was determined that the ruin was close to 1,750 years old. It’s believed that an entire section of the city simply broke off and slid into the lake, where it’s been preserved for all these years.

Pheia- Immortalized in dozens of works of fiction, the Peloponnesian War took place in the fifth century B.C. between the city-state of Athens and various armies of the Peloponnese, who called themselves the Peloponnesian League. The war lasted nearly 30 years, raging across the Aegean Sea and the northern Mediterranean. One of the cities involved in the war was Pheia, which was conquered by the Athenians and turned into a shipping headquarters for its military supply line.

Near the close of the fifth century, the area along the western coast of Greece was shaken by an earthquake that plunged the city of Pheia five meters (16 ft) below the surface of the Mediterranean. The city was lost until 1911, when an excavation team found the ancient civilization. Since then, numerous archaeologists have studied the city. Despite the global interest in the Pheia ruins, we still don’t know much about this important fragment of history.

Phanagoria- At the height of their civilization, the Greeks were spread out across most of the Mediterranean Sea. But what many people don’t know is that they extended into modern-day Russia. The Greek empire spread its fingers along the northern rim of the Black Sea and founded over a dozen port cities on the borders of Romania, Bulgaria, and the Ukraine. One of these was Phanagoria, located on the Taman Peninsula.

The history (and legend) of Phanagoria is actually what allowed archaeologists to figure out which Greek city they were dealing with after its discovery. According to history, Panagoria was invaded by Mithridates VI, king of the rival Pontus Empire, in the first century B.C. The Panagorians, unhappy about this turn of events, sided with the Roman Empire to kick out the invading king and sparked the 25-year-long Mithridatic Wars.

 (AUTHOR’S NOTE: FULL CREDITS TO THE ff: “Lost' City of Atlantis: Fact & Fable” by Benjamin Radford, Live Science Contributor and “Mysterious Underwater Cities You Haven’t Heard Of” by Andrew Handley)

Ilan lamang ito sa mga artikulong nabasa ko ngunit sa aking palagay ay wala ni isa ang eksaktong pag kaka kilanlan ng mahiwagang bagay na nakita ko sa aking panaginip. Hanggnga ngayon ay buhay na buhay pa rin ang anyo nito sa aking isipan. Kakaiba ang mga desenyo ng gusali at pakiramdaman ko ay para itong lugar sa ibang bansa na kung tawagin ay "Parthenon" sa Greece. Isang lugar na ginawa para sa Diyosa na si Athena na kanilang itinuturing na patron.

Halos makatulugan ko na ang aking ginagawang pag sasaliksik ukol sa isang bagay na alam kong "hindi" naman talaga nag eexist. Marahil ay dala lamang ito ng aking malikot na pag iisip kaya naman madalas akong nakaka kita ng kung ano ano kapag ako ay tulog. Lucid dreamer kasi ako yung tinatawag na manlalakbay sa oras ng panaginip. At katulad ng dati, natagpuan ko na naman ang aking sarili na lumulubog sa gitna ng karagatan habang pilit na inaabot ang kakaibang lang nakikita ko ilalim nito. Ang kaibahan nga lang ngayon ay suot ko na ang kwintas na may pendant ng kabibe at nag liliwanag ito ng kulay asul habang inaanod akong aking katawan sa ilalim ng tubig.

Sa pag lipas ng mga araw ay halos paulit ulit lang din ang aking napapanaginipan. Parang isang dejavu lamang ito na paulit ulit nagaganap. Tila walang katapusan at katulad nga ng eksena sa aking panaginip, sinubukan kong isuot ang kwintas na galing sa lumang kahon at syempre dinala ko rin ang kabibe ni Dyesebel sa swimming pool sa likod ng aming abay.

Nag langoy ako habang naka sabit ang kwintas sa aking leeg ngunit sa pag aakalang iilaw ito na katulad ng sa aking panaginip ay nag kakamali pala ako dahil wala namang pag babago. Gayun din ang kabibe ni Dyesabel, wala rin itong silbi maliban sa naaliw ako kapag itinatapat ko ang butas nito sa aking tenga. Tila ba naririnig ko ang alon sa kagaratan na sumasalpok sa dalampasigan. Parang umaawit ito sa aking pandinig. Hindi pa ako nakontento, muli akong lumusong sa pool at doon ay dinala ko ang kabibe at saka ginawa ko itong mikropono. Naingay ako ng todo sa pamamagitan ng pag kanta.

It will rain

Matapos kong pag laruan ang dalawang bagay na nasa loob ng kahon, napatuyan kong "wa epek" naman pala ito. Kung sabagay sino ba naman ang maniniwala sa isang sibilisasyon sa ilalim ng karagatan at bukod pa roon ay walang de bateryang kwintas ang iilaw sa ilalim ng tubig pwera nalang kung water resistant ito. "Mukhang sa tingin ko ay hindi naman battery operated ang kwintas dahil wala naman itong lalagyan ng baterya o pindutan man lang. At isa pa ay sobrang maliit ito para doon." ang wika ko sa aking isip sabay sara ng lumang kahon.

Noong gabi ring iyon, mahimbing akong nakatulog at hindi ko na napanaginipan ang tungkol sa ilalim ng karagatan. Blanko lamang ang aking isipan at tila nakaramdam ako ng ibayong kapayapaan ng aking pag iisip. Tahimik ang lahat at napaka banayad ng paligid, walang kaluskos o kahit na anong tunog ang sa akin ay gumagambala maliban sa pag patak ng tubig sa aking noo dahilan para magising ako. Pag mulat ng aking nakita kong tumutulo ang kisame ng aking silid at ang nakapag tataka ay isang maliit na pag tagas lamang ito. Mabilis akong bumangon upang tingnan ang butas ngunit wala naman. At isa pa ay napaka imposibleng mag karoon ng tagas ang bahay dahil fully furnised ito at matibay ang pag kakagawa.

Bumaba ako ng kama at nag tungo sa bintana, nag babaka sakali ako na umuulan ng malakas kaya’t bumabaha sa itaas ng kisame ngunit hindi rin naman dahil maaliwalas ang tanawin sa labas. Habang nasa ganoong pag tingin ako, napansin kong dumarami ang tagas ng tubig sa kisame ng aking silid, kaya naman nag tatakbo ako patungo sa pinto at noong akmang pipihitin ko na ang door knob ay nagulat ako dahil may tubig din na tumutulo ito. Muli kong inikot ang aking mga mata at doon ay nakita ko na lahat ng kagamitan sa aking silid ay mayroong tumatagas na tubig na animo na mahinang gripo.

Nag tatakbo ako palabas ng aking silid at mabilis na kinatok sila mama ngunit walang sumasagot kaya naman pinilit kong buksan ang kanilang silid ngunit kagaya ng sa aking kwarto ay tumatagas din ang tubig mula dito "ma...! paaa!!!" ang sigaw ko ngunit walang tao sa paligid. Tanging ako nalang ang naiwan sa loob ng bahay. "Nanaginip nanaman ako!!" ang sigaw ko sa aking sarili kaya naman naisipan kong sampalin ng paulit ulit ang aking pisngi pero nakaramdam ako ng sakit. Ang ibig sabihin ay totoo ang mga nangyayaring ito.

Habang nag lalakad ako sa sala ng bahay, naramdaman kong bawat tapakan ko ay kumakatas tubig kahit tiles pa ang sahig. Ibayong takot ang aking naramdaman at halos mapaluha ako sa sobrang kaba. Muli akong pumanhik sa aking silid upang kunin ang kwintas at kabibeng na engkanto at doon ay bumulaga sa aking harapan ang iginuhit kong larawan ni Malik na itinapon ko sa basurahan. Gumagalaw ang tubig sa larawan at wala na rito si Malik na aking iginuhit. Tila nabura ito at hindi ko na alam kung ano ang nangyayari. Litong lito na ako at parang umiikot na ang aking paningin.

Nasa ganoong posisyon ako ng biglang bumuhos ang tubig na nag mumula sa larawan. Para itong isang drum ng tubig na tumapon sa aking harapan hanggang lumalim ito ng lumalim at ilubog ang buong kabahayan. Mabilis ko isunuot ang kwintas at ibinulsa ang kabibe "bahala na!!" ang sigaw ko at doon ay tinangay ako ng malakas na agos kasabay nito ang pag kasira ng aming tahanan.

Ganitong ganito ang eksena sa aking panaginip. Lumulubog ako sa tubig at umiilaw ang kwintas..

Kulay asul ang liwanag nito..

Tahimik.

Ang huli kong naalala ay nasa ilalim na ako ng karagatan at hinihila ng kung anong pwersa patungo sa pinaka ilalim na parte nito at habang nasa ganoong posisyon ako ay may isang maliwanag na pulang ilaw ang sumalubong sa aking pag lubog at lumagpas ito sa aking katawan. Nakita kong patungo ang liwanag na ito sa pinaka ibabaw na parte ng karagatan.

Mag kasulangat na direksyon..

Habang palubog ako, ang misteryosong ilaw naman ay palutang sa ibabaw..

Wala na akong natandaan pa..

itutuloy..