"Yelena."
I called her name not to get her full attention but to acknowledge her.
To make her feel na pagkatapos ng iilang beses naming pagkikita na lagi na lang ay nauuwi sa hindi maganda, I can still acknowledge her. As a person. As a woman.
At siyempre, bilang isang babaeng alam kong nagpapahalaga at nagmamahal kay Ric.
"Gusto mo bang pumasok sa loob?" Itinuro ko ang aming bakuran. "Nasa bakuran naman ang mga kaibigan ko. Puwede tayong mag-usap sa loob ng bahay kung ako ang sadya mo rito. Kung si Ric, he's not here."
She walked slowly. Nangingislap ang mga mata n'ya, para bang anumang sandali ay tutulo na ang kanyang mga luha.
May dalawang hakbang ang distansyang inilagay n'ya sa pagitan naming dalawa.
"I... was there the whole time..." aniya sa nanginginig na boses. May bahid n
