Chapter 06

1261 Words
“HOLY s**t! Oh, f**k!” halos mahabol ni Jino ang paghinga nito habang sige si Jenylyn sa pagpapaligaya sa p*********i nito. Nakaupo si Jino sa kama habang nakasandal ang likod sa may malambot niyong headrest. Ikinapit nito ang dalawang kamay sa may ulo ni Jenylyn habang baba-taas iyon sa pagsubo sa p*********i nito. “Masarap ba?” mapang-akit pang wika ni Jenylyn kay Jino na sunod-sunod nitong tinanguan. “Continue,” he beg. Kinagat pa ni Jenylyn ang ibabang-labi nito. Pagkuwan ay dinilaan ang tuktok ng naghuhumindig na p*********i ni Jino. “Tell me first, Jino. Sino ang mas magaling sa amin ng asawa mo?” “You, of course. Hindi niya ginagawa sa akin ‘yong ganito. Napaka-boring niya pagdating sa kama. Mas exciting ka pang kasama kaysa sa kaniya.” Kita ang pangingislap sa mga mata ni Jenylyn bago muling itinuloy ang ginagawa nito. Nasiyahan masyado sa sagot na iyon ni Jino. They are both naked. Parehas ding walang pakialam sa paligid habang sige ang kain ni Jenylyn sa p*********i ni Jino. Halos lumuwa pa ang mga mata ni Jino sa sarap na ibinibigay ng kaulayaw nito nang i-deep throat pa ni Jenylyn ang p*********i nito. “I-I’m cumming.” “Oh, yeah, c*m inside my mouth, darling,” malanding wika ni Jenylyn na pinagbuti pa ang pagsubo sa alaga ni Jino. Hanggang sa mailabas nito ang katas nito na sinalo pa ng bibig ni Jenylyn. Ang iba ay sumirit pa sa mukha nito na tinawanan lang nito. Humihingal si Jino bago ito bumaba sa kama. Hinila rin nito pababa sa kama si Jenylyn na ipinakita pa ang paglunok sa inilabas na katas ni Jino rito. Napailing-iling pa ito. “Kung kasing exciting mo lang kasama si Ferlyn,” muli ay napailing si Jino. “Oh, please, don’t mention your wife’s name. Nawawala ang gana ko,” ani Jenylyn. “I’m sorry,” ani Jino bago nito kinabig sa baywang si Jenylyn at siniil ng halik sa labi. Pagkuwan ay binuhat nito ang babae na agad namang sumaklang sa may baywang nito. Hinawakan ni Jino ang pang-upo nito bago ipinasok ang p*********i nito sa mamasa-masang p********e ni Jenylyn. At habang nakatayo nga ay bumayo nang bumayo si Jino sa p********e ni Jenylyn na lalong nagpahalinghing sa sarap sa babaeng kaulayaw nito. Matagal na nakatayo lang ang mga ito hanggang sa paluhurin naman ni Jino sa kama si Jenylyn at itinuloy ang pag-ulos. NAPASINGHAP si Ferlyn nang tuluyang malaglag sa sahig ang nasagi niyang picture frame. Nabasag ang bubog niyon. Wedding picture nila iyon ni Jino. Wala sa wisyo na dinampot niya iyon maging ang mga bubog. Pero hindi niya agad namalayan nang matusok siya ng matulis na bubog sa kaniyang hintuturo. Agad niyang isinubo ang kaniyang hintuturo na may bahid ng dugo at tumayo. Wawalisin na lamang niya iyon. Hinayon niya ang kinaroroonan ng medicine kit at agad na nilagyan ng bulak ang kaniyang sugat sa hintuturo. Hiwa lang naman iyon. Pero hayon at ramdam pa rin niya ang kirot. Matapos gamutin ay nilagyan agad niya ng band aid. Sa halip na damputin pa ang mga bubog ay kumuha na lamang siya ng pang walis sa sahig at dustpan. Itinapon na rin niya ang frame at itinabi na lamang ang wedding picture nila ni Jino. Pag-uwi niya kinahapunan ay naabutan pa niya si Jenylyn na nanonood sa TV sa may salas. “Hi,” nakangiti pang bati sa kaniya ni Jenylyn. “Hi,” aniya na ginantihan din ito ng ngiti. Hindi na niya pinansin pa ang panonood nito sa TV at dumiresto na muna sa silid nilang mag-asawa para magpalit na ng damit at ng makapaghanda na siya ng hapunan nila. Pagbukas niya sa pinto ng silid nila ni Jino ay natigilan pa siya nang makita niya sa loob si Jino na abala sa laptop nito. Maaga na namang umuwi ang kaniyang asawa. Ipinagkibit-balikat na lamang niya ang bagay na iyon. Nang makapasok sa loob ay isinara na rin niya ang pinto. Akmang lalapitan niya ang asawa nang maisip na baka ikainis na naman nito ang amoy niya. “Hon, I’m home,” sabi na lang niya. “Hmmm,” tugon nito na tuloy lang sa pagtipa ang kamay sa keyboard ng laptop. Sa halip na lumapit pa ay kumuha na siya ng damit sa walk-in closet nila at dumiretso na sa banyo para maligo. Hindi naman siya nagtagal pa. Naliligo lang naman siya para mawala ang nakadikit sa kaniya na amoy ng coffee shop. Matapos maligo ay naabutan pa rin niya si Jino na abala sa laptop nito. Sa pagkakataon na iyon ay lumapit na siya sa kaniyang asawa. Akmang hahalik siya sa pisngi nito nang iiwas nito ang mukha sa kaniya. “Can’t you see? I’m working.” “Pati ba naman paglalambing ko?” aniya rito sa mahinahon pa ring tono. “Whatever. Gawin mo na kung ano ang gagawin mo,” pagtataboy na nito sa kaniya. Tumiim ang labi ni Ferlyn dahil sa inakto ni Jino. Hanggang kailan ba siya magtitiis na ganoon ito sa kaniya? Nakakasama na ng loob ang panlalamig nito. “Puwede ba tayong mag-usap, hon?” “Not now.” Huminga si Ferlyn nang malalim at sinikap na huwag maluha ng mga sandaling iyon. Kumuyom ang mga kamay niya. Pagkuwan ay ipinasya na ring lumabas sa silid nila. Ibinalik niya ang composure nang hayunin niya ang kusina. Ayaw niyang makita ni Jenylyn na hindi na naman siya okay dahil sa panlalamig sa kaniya ni Jino. “Kailan ka pala maghahanap ng trabaho?” kaswal niyang tanong sa kaibigan nang pumunta ito sa kusina para uminom ng tubig. “Ah, baka, next week. Mag-aasikaso pa rin kasi ako ng requirements.” “Good luck, Jen. Maraming magagandang company rito sa Manila.” “Thanks, Ferlyn. How about, sa company na pag-aari ng pamilya ng asawa mo ako mag-apply? Okay lang kaya? Para hindi ako mahirapan sa requirements,” ani Jenylyn na nakagat pa ang ibabang-labi. “Kung okay lang naman sa kaniya.” “Sige, itatanong ko mamaya,” aniya na ikinangiti lalo ni Jenylyn. “Thank you, Ferlyn,” ani Jenylyn na hinimas pa siya sa braso niya bago ito muling bumalik sa may salas. Akala niya tutulungan siya nito sa paghahanda ng hapunan. Nasanay yata siya masyado na tumutulong ito sa kaniya. Ipinagkibit balikat na lamang niya iyon. Sa hapunan naman ay sabay-sabay silang tatlo na kumain. Nakaupo sa kabisera si Jino, habang magkatapat naman sila ni Jenylyn sa upuan. “Hon,” basag niya sa namumuong katahimikan. “Yes?” baling nito sa kaniya. “May vacant pa ba sa company ninyo? Balak kasing mag-apply ni Jenylyn. ‘Yon ay kung may available pang slot para sa mga employee ninyo.” Sumulyap si Jino kay Jenylyn. Kimi namang ngumiti si Jenylyn kay Jino bago nagbaba ng tingin sa pagkain nito. Para bang nahihiya pa ito. “Magtatanong ako sa HR. Kung mayroon, ire-refer ko na lang ang kaibigan mo,” sagot ni Jino na ikinangiti ni Ferlyn. Bumaling siya ng tingin kay Jenylyn. “Narinig mo?” nakangiti pa niyang wika. May ngiti sa labi na tumango si Jenylyn. “Salamat,” anito sa kanilang dalawa ni Jino. “‘Wag kayong mag-alala. If ever man na matanggap ako, magtatrabaho akong mabuti,” dagdag pa nito. Bago pailalim na sumulyap kay Jino na saktong tumingin din kay Ferlyn. Nagpatuloy sila sa maganang pagkain. Pero lingid sa kaalaman ni Ferlyn, na sa ilalim ng lamesa naman ay panay ang himas ng paa ni Jenylyn sa binti ni Jino.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD