CHAPTER 20
“JENNY sandali lang. Nahihiya talaga akong pumasok. Huwag na lang kaya tayong tumuloy.” Nandito na sila sa tapat ng bar. Ngunit gusto tila gusto na niyang umatras at uuwi na lamang. Unang pagkakataon na makapasok siya sa ganitong lugar dahil wala naman siyang panahon para mamasyal.
“Friend, nandito na tayo sayang naman ang pinangbayad natin sa taxi kung babalik pa tayo. At isa pa mamawala rin ’yang hiya mo kapag nakapasok na tayo sa loob dahil wala namang pakialam ang mga 'yon sa atin dahil may sarili silang mundo.” Pangungumbinsi ni Jenny.
Nagbuga siya nang hangin sabay tango kay Jenny. Wala ng atrasan 'to! Nahihiya rin siya dahil pera ng kaibigan ang ipangbayad nila ng taxi. Three hubdred pesos din dahil may kalayuan ito sa kanilang bahay.
“So let's go!” excited siya ni
