Tatlong araw ang nakalipas ay hindi pa muling dumalaw sa akin si Max. Labis akong nag-aalala dahil alam kong delikado siya sa ngayon at maaaring balikan siya ng mga kalaban niya sa negosyo. Habang nakatunganga lang kaming lahat sa sulok narinig ko ang tawanan ng mga pulis.
“Ang bait pala talaga ni Ma’am Kristina ano? Dinalhan tayo ng pagkain dito,” masayang sabi ng pulis at agad akong napahawak sa rehas dahil sa aking narinig. Si Kristina, binigyan ng suhol ang mga pulis? Tanong ko sa sarili ko. Napatingin naman sa akin ang dalawa at sinamaan ako ng tingin.
“Bawal iyan!” sigaw ko sa kanila. Hinampas nila ang rehas kaya agad kong napaatras dahil baka masaktan nila ako.
“Manahimik ka!” sigaw ng isang pulis sa akin at muling umalis. Ilang sandali pa, may lumapit na naman na pulis sa sel
