Inabot na ako ng gabi sa paghihintay sa tuluyan nilang pagkawala kung saan ako nagtago. Agad akong bumaba at nagtungo sa kalsada. Maswerte ako at may isang taong ang napasakay sa akin. Hindi naman niya napansin ang suot kong damit.
“Maraming salamat po,” sabi ko sa lalaking ito at agad kong tinungo ang tahanan namin ni Max. Patay ang ilaw doon pero pumasok pa rin ako at nagbaka-sakaling nandoon si Max.
Hindi naman ako nabigo at nasa kwarto lang siya.
“Max,” bulong ko at natumba siya sa kanyang kinauupuan ng makita ako pero agad rin siyang bumangon at niyakap ako ng mahigpit. Baliwala sa kanya ang dumi ko sa katawan. Yumakap rin ako pabalik sa kanya at na rin humiwalay. Madami akong katanungan sa kanya at alam kong siya lang talaga nag makakasagot nito.
“Totoo ba na ikakasal ka na k
