Wala akong dinalang mga gamit pagbaba namin dahil lahat ay dala ng mga alipores ni Max. Inalalayan naman ako agad ni Max pababa sa barko kahit na hindi naman delikado ito at tinanggap ko na lang ang pagiging manly niya ng sandaling iyon.
Malapit na ang gabi pagkababa namin kaya naman hindi na masyadong mainit ang sandaling iyon, sakto na rin na hindi ko na kailangan pang maglagay ng sunblock. Agad na nagpaalam si Max sa kanyang mga tauhan at hinawakan ang kamay ko.
Kaming dalawa lang ang nasa isla ng mga sandaling iyon na labis kong pinagtaka pero may ilang mga kubo akong nakita sa di kalayuan.
“Bakit walang mga tao dito?” tanong ko kay habang naglalakad na kami papunta sa mga kinatatayuan ng kubo. Punong-puno ng mga puno ang lugar na iyon. Pagkalagpas namin, doon ko nakita ang isang
