My secretary 1 งานที่ตรงคุณสมบัติ
1054 Words
หลายวันต่อมา....
วัดหนองในนา
ปับ!
“ดี!!”
ปับ!!
“เออ!!แรง ๆ เลยไอ้เจี๊ยบ!!”
ปับ!!ปับ!!ปับ!!
“เออ!!เออ!!เออ!!พอแล้ววันนี้พอแค่นี้ก่อนนะและพรุ่งนี้ค่อยมาต่อกันใหม่วันนี้กูเหนื่อยยยยย” พรึ่บ!! ฉันทิ้งตัวนอนกับพื้นสนามมวยหลังจากสอนมวยเด็กวันเสร็จ
“โห่ไรพี่แรงผมยังเหลือนะ!!มา ๆ สอนต่อเถอะนะพี่พักพิงงงง”
“ไม่ต้องมาอ้อนมาเลยเว้ย!!พี่สอนพวกมึงเนี่ยสิบคนต้องรับหมัดรับตีนพวกมึงสิบคู่!!เหนื่อยแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่นะวันนี้ไปพักกันก่อนเถอะ” ฉันพยายามไล่เด็ก ๆ กลับบ้านเพราะวันนี้การสอนมวยได้จบลงแล้ว
“ก็ได้งั้นพวกผมกลับก่อนนะพี่พักพิง!”
“เออ ๆ กลับกันดีนะอย่าแวะมัวเมาอะไรกันนะเว้ย!แล้วก็อย่าไปลองยาเสพติดเข้าใจไหม?! ไม่งั้นกูเลิกสอนแน่!!!” ฉันตะโกนบอกเด็กพวกนั้น
“ครับบบบบ!!!สวัสดีครับแม่!!!”
“ไอ้เด็กพวกนี้นิ!!”
เฮ้ออออ~ สวัสดีทุกคนฉันชื่อพักพิงอายุ 24 ปีเรียนจบมาสองปียังหางานทำไม่ได้ ตอนนี้ก็สอนศิลปะการต่อสู้ให้เด็ก ๆ แถววัดใกล้บ้านเพราะหลวงพ่อขอร้องให้มาช่วยหน่อยไม่อยากให้เด็ก ๆ ไปติดยาหรือลองสิ่งที่มันไม่ดี ฉันอยู่ต่างจังหวัดเพราะงั้นเลยมีพวกขี้เหล้า ขี้ยาอยู่เยอะกลัวว่าจะชักชวนเด็กไปลองน่ะสิ เพราะงั้นฉันเลยให้ความรู้เกี่ยวกับยาเสพติดนิดหน่อยก่อนจะสอนมวยไทยด้วย
“ขอบใจมากโยมที่อุตส่าห์มาช่วยดูแลเด็ก ๆ ” พรึ่บ!! ฉันเด้งตัวลุกขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินเสียงของหลวงพ่อเจ้าโอวาทวัด
“มะไม่เป็นไรเลยค่ะเพราะยังไงพิงก็ว่างอยู่แล้ว”
“แต่ยังไงก็ต้องขอบใจมาก ๆ อยู่ดี นั่นแหละถ้าไม่ได้โยมพักพิงเด็กแถวนี้จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้น่ะสิ”
“เจ้าค่ะหลวงพ่อที่พิงยอมมาสอนเพราะไม่อยากให้ชุมชนกลายเป็นแหล่งมัวสุ่มในสักวันน่ะค่ะถ้าพวกนั้นโตขึ้นมา”
“ดีแล้ว ๆ งั้นโยมก็กลับไปพักผ่อนเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”
“งั้นพิงลานะคะหลวงพ่อ” ฉันกราบลาก่อนจะลุกและปั่นจักรยานกลับบ้าน
บ้านของฉันเป็นร้านค้าขายอาหารตามสั่งไม่ได้รวยมาก แต่ก็ไม่จนซะเป็นหนี้แม่ฉันส่งเรียนโดยไม่ต้องไปยืมหรือกู้ใครสักบาท ส่วนพ่อฉันเปิดร้านซ่อมมอไซต์ตรงข้ามบ้านนั่นแหละแต่ทั้งคู่เลิกกันแล้ว เลิกแต่ไม่หย่าแค่แยกกันอยู่และบ้านก็อยู่ตรงข้ามกัน -_-
ทะเลาะกันทุกวันแต่พ่อฉันก็ยังมากินข้าวที่บ้านอยู่นะ งงไหม??
บ้านพักพิง
“กลับมาแล้วจ้า!!”
“ไอ้พักพิง!!เมื่อไหร่แกจะหางานทำฮะ?!ฉันไม่ส่งเสียแกเรียนเพื่อกลับมาเกาะฉันกินนะเว้ย!!รู้จักออกไปหางานทำได้แล้ว!!” เมื่อถึงบ้านก็ได้ยินเสียงเทศนาทันทีสงสัยทะเลาะกับพ่ออีกแล้วมั้ง
“ก็กำลังหาอยู่แต่มันยังไม่ได้ไงแม่!!
“กำลังหา!!กำลังหา!!แกพูดแบบนี้มาสองปีแล้วนะ!!ทำไมยังไม่ได้อีก!!”
“โห่แม่สมัยนี้ใครก็เป็นนายตัวเองทั้งนั้นแหละ ตอนนี้พิงก็เป็นลูกสาวผู้บริหารไงไม่เห็นต้องทำงานเลย” ฉันอกกอดเชิดหน้า
“บริหารพ่อง!!บริหารแม่!!มึงสิออกไปหางานทำได้แล้ว!!” ปัง!!
“แรงมากกกก” ฉันบ่นออกมานิดหน่อยมันก็เป็นเรื่องปกติแล้วแหละฉันชินแล้วบ้างวันก็บอกให้หา บ้างวันก็บอกว่าไม่ต้องให้ช่วยงานที่ร้านแทนแต่เหมือนวันนี้จะทะเลาะกับพ่อมาอีกแล้ว และทะเลาะกันทีไรต้องมาลงฉันทุกทีเลย เฮ้ออออ
แปร้บบบบ!! แปร้บบบบบบ!!!
“ไอ้ชาติ!!ไอ้ชาติหมา!!!!!!!” เสียงแม่ของฉันเองด่าพ่อไง
ส่วนสาเหตุก็เพราะพ่อซ่อมรถและต้องลองเครื่องเสียงดังเสมอบางครั้งก็แต่งรถมั้งกับพวกวัยรุ่นแถวบ้าน และนี่ก็คือสาเหตุที่แยกกันอยู่ของพ่อแม่ฉันเอง แม่อยากให้พ่อเลิกซ่อมรถเพราะมันเสียงดัง ส่วนพ่อไม่เลิกเพราะมันเป็นสิ่งที่พ่อชอบเพราะงั้นทั้งคู่เลยตกลงเลิกกันแต่พ่อไม่หย่าและไม่ย้ายอยู่หน้าบ้านนี่เอง
ฉันเลิกสนใจเรื่องของวัยรุ่นวัยทองและเดินขึ้นห้องของตัวเองทันที
ปัง!
“เฮ้ออออ แล้วจะทำงานอะไรดีวะ?” พรึ่บ!! ฉันถอนหายใจก่อนจะนั่งลงกับเก้าอี้หน้าโต๊ะคอมเพื่อเข้าเว็บหางาน ความจริงฉันเองก็อยากทำงานเหมือนกันนะแต่ว่าเกรดของฉันมันงามหน้ามากเกินไปจนไม่มีบริษัทไหนรับทำงานเลย =_=
ถ้าสงสัยว่าเท่าไหร่จะบอกให้ 2.00 เป็นไงงามหน้าไหมแต่ดีที่จบมาได้ภายในสี่ปีแต่ที่ผ่านมาได้นั้นเพราะฉันเป็นนักกีฬาของมหาวิทยาลัยอาจารย์ก็เลยช่วย ๆ ให้ผ่านมาได้แค่นั้นแหละ ฉันจบอักษรนะไม่อยากคุยเรียนอินเตอร์เนี่ยยยเป็นไง?
ฉันพูดได้หลายภาษาคือไทยอังกฤษ อังกฤษไทยและไทยอังกฤษ ล้อเล่นน่าได้ไทย อังกฤษและญี่ปุ่นต่างหาก และก็จีนนิดหน่อยพองู ๆ ปลา ๆ ส่วนฉันเล่นกีฬาอะไรน่ะเหรอ..?
ชกมวย เทควันโด และยิงปืน เป็นศิลปะการต่อสู้ทั้งนั้นเพราะงั้นเลยไปสอนเด็กวันได้ไง พอเรื่อย ๆ ไปสักพักก็เจอกับงานหนึ่งน่าสนใจดี...
‘เปิดรับสมัครเลขา คุณสมบัติสาว สวย มีความสามารถด้านภาษา ไม่จำกัดวุฒิและผลการเรียน หมายเหตุ: เป็นศิละการต่อสู้นิดหน่อยจะรับพิจารณาเป็นพิเศษ’
“อันอื่นอ่ะเข้าใจแต่สาว สวยเนี่ยยยยตกลงหาเลขาหรือเมียกันแน่วะ?”
แต่ว่าคุณสมบัติตรงกับฉันเลยนะเว้ย!! น่าสนใจอ่ะลองสมัครไปดีกว่าแม้จะไม่ตรงไอ้คำสวยเท่าไหร่ แต่ฉันยังสาวอยู่!!!
ปัก!!!ฉันก็กดสมัครไปทันทีโดยไม่ได้อ่านรายละเอียดอะไรเพิ่มเติม แต่มันก็งานอ่ะจะไปมีอะไรน่าสงสัยได้ยังไงเนอะ ^^
ไปนอนดีกว่าวันนี้โคตรเหนื่อยยยยยยยยยย
- Writer
