CHAPTER TWELVE: Now That I Found You
Naging normal na ulit ang mga araw ko. Balik na ulit sa dati. Nagkaayos na kami ni Arthur at alam ko na ang dapat na maging posisyon ko sa kanya – ang hanggang maging kaibigan lang niya. Mas maiging manatili na lang kami sa ganoon kaysa masira pa ang bagay na mayroon kami ngayon.
Biyernes ngayon, ibig sabihin, walang pasok bukas.
Nag-aya si Arthur na umalis mamayang gabi. May pupuntahan daw kaming lugar at may papakilala siya sa akin. Natanong ko naman kung sino pero ayaw niyang sagutin. Hindi rin siya pumasok ngayon para pumunta lang sa lugar na pagkikitaan namin. Nakaka-curious tuloy dahil ang saya niya habang ikwinikwento sa akin kung paano sila nagkakilala.
5:43 PM.
Kulay kahel na ang kalangitan hudyat na papalubog na ang araw. Halos patapos na
