Nabigla si Shanaya ng may biglang umupo sa katapat niya. Kasalukuyan siyang kumakain sa canteen. Sina Francia at Rhea pala. Nanlilisik ang mga mata ng dalawa sa galit habang nakatingin sa kaniya.
"Bakit?" walang emosyong tanong niya bago kinuha ang mineral water at lumagok dito.
"Ito ba ang bunga na sinasabi mo? Ang kapalit ng hiling ko?" mahinang saad ni Francia. Sumulyap pa ito sa paligid dahil baka may nakarinig sa kanila. Buti na lang hapon na, walang masiyadong tao sa paligid.
"'Yon ang kasunduan, 'di ba? Pumayag naman kayo," nanatiling seryosong saad niya sa dalawa.
"At si Kristopher, kailan?"
Ibinaling niya kay Rhea ang paningin. Naiiyak ito at halatang mahal na mahal si Kristopher.
"Hindi ko alam." Umiling pa siya nang bahagya.
"Anong hindi mo alam? Hindi puwede iyon. Ayok
