แสงแรกของวันสาดส่องเข้ามาผ่านม่านหน้าต่างสีเทาทำให้คนที่กำลังหลับสบายพลิกกายหลบแสงนั้นด้วยอาการงัวเงียก่อนจะตื่นขึ้นมาเต็มตา หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบ ๆ จนไปปะทะเข้ากับร่างสูงโปร่งของชาวีที่กำลังยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจก
ชายหนุ่มหันมาคนที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมาครู่หนึ่งแล้วจึงหันไปแต่งตัวต่อเพื่อจะไปสอนที่มหาวิทยาลัยเหมือนเช่นทุกวัน เขามีท่าทีปกติเหมือนเมื่อคืนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ปรานปราลินรีบลุกจากเตียง หยิบเสื้อผ้าของตัวเองที่หล่นกระจัดกระจายอยู่ทั่วห้องขึ้นมาใส่ลวก ๆ โดยที่ไม่ได้พูดอะไรกับชาวีต่อ
เมื่อคืนเธอไม่ได้ฝันไป ทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงเพราะเธอแค่ต้องการพิสูจน์เขาจนต้องเอาตัวเองเข้าแลก
ยิ่งคิดใบหน้าหวานก็ยิ่งเห่อแดงขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ดวงตากลมโตมองภาพสะท้อนของตัวเองผ่านกระจกในห้องน้ำก่อนจะเห็นรอยแดงเป็นปื้น ๆ ที่เขาจงใจทิ้งไว้เหมือนจะแสดงความเป็นเจ้าของ ความสับสนวุ่นวายจู่โจมเ
