Tok-Hang

Book 2/Part 5: Ang Alamat Ng Mang Tomas At Empanada

By Michael Juha

getmybox@hotmail.com

fb: Michael Juha Full

---------------------------

WARNING: This post contains scenes which are not suitable for readers under 18.

Nang narating na nila ang bahay ng tagapag-alaga kay Tokhang, halos ayaw nang lumapit ni John kay Timmy. Guilty siya dahil sa kanyang pagda-drama na nabali ang kanyang tuhod dahilan upang i-piggyback siya ni Timmy.

“Sasakay ka ba o hindi!” ang bulyaw ni Timmay kay John nang hawak-hawak na ni Timmy ang renda ng kabayo.

“Sasakay syempre!” ang sagot naman ni John.

“Bakit nariyan ka? Ang layo mo? Mag ala-ninja ka? Lilipad patungo sa likod ng kabayo?”

“Mauna kang sumakay!”

“Bakit ako ang maunang sumakay? Ikaw ang magdala ng renda ni Tokhang!”

“Ikaw na!”

“Ako? Tapos yayakapin mo naman ako at kung anu-anong kabulastugan ang gagawin mo habang nasa likuran kita? Huwag ako, Mr. Johnny Iglesias. Kilala kita!”

“Hindi. Good boy ako. Promise.”

“Sige sa iyo na iyang good boy mo. Maglakad na lang ako. Ikaw na ang sumakay kay Tokhang,” sabay bitiw sa tali ni Tokhang at mabilis na nagtatakbo paakyat sa bukid. Pati ang kabayo ay mistulang nalito na iniwanan siya ng kanyang amo, lumingon pa kay John.

Dali-dali namang umangkas si John sa likod ni Tokhang at hinabol si Timmy. Nang nahabaol na, sinuyo ni John si Timmy na sumakay. “Tok... sakay ka na please.”

“Mauna na kayo roon. Maglakad na lang ako.”

“Sige na Tok, please. I’m sorry na. Naglalambing lang ako sa iyo eh. Na-miss kita, eh. Please?”

Ngunit nagpatuloy pa rin si Timmy sa pagtakbo.

Hanggang sa hinarang ni John ang kabayo sa harap ni Timmy. “Okay. Kung galit ka pa rin sa akin at ayaw mo akong patawarin, ako na ang bababa at babalik na lang ako sa apartment,” ang may pagtatampong sambit ni Johnny sabay baba sa kabayo at siya naman ang nagtatakbo pabalik.

Sa pagkagulat niya ay dali-dali ring sumakay si Timmy kay Tokhang at pinatakbo niya ito patungo kay Johnny. Hinabol nila siya. Halos nakaabot na is Johnny sa bahay ng nagbabantay kay Tokhang nang naabutan siya ni Timmy. “Sakay na!” ang sambit ni Timmy kay John habang inabot niya ang kanyang kamay.

Syempre, naglulundag na naman sa tuwa ang puson ni John. Ngunit hindi niya ipinakitang natuwa siya. Kunyari ay malungkot pa rin ang mukha niya. “Sure ka?”

“Ayaw mo?”

“Suyuin mo muna ako,” ang sagot ni John.

“Okay,” ang sagot ni Timmy. Inabot niya ang kanyang kaliwang paa atsaka tinaggal ang sapatos. Nang matanggal na ay ibinato niya ito kay John.

Sapol. Ang takong mismo ng sapatos ang naglanding ulo ni John. May lagitik pang tunog.

Napakamot naman si John sa ulong natamaam. “Ba’t mo naman ako binato ng sapatos mo? Nabalian na nga ako ng paa…”

“Sasakay ka ba o hindi? May isang sapatos pa ako rito!” ang pananakot ni Timmy.

“O sige na, sasakay na!” ang pagmamaktol kunyari ni John.

“Damputin mo iyang sapatos ko!” ang pag-utos ni Timmy.

Nang nakaangkas na siya sa likuran ni Timmy. Agad naman niyang niyakap si Timmy.

“O... o... ang kamay mo!” ang sambit ni Timmy.

“Malalaglag naman ako nito kung hindi ako yayakap,” ang sagot naman ni John na hindi bimitiw sa pagyakap niya kay Timmy.

Kaya hindi na umimik si Timmy. Habang nakayakap sa kanya si John, panay naman ang bulong ni John ng, “I love you… I love you… at may pakanta-kanta pa siya.”

“Huwag ka ngang maingay! Naalibadbaran ako sa iyo!”

“Iyang mga salitang iyan ay sinasabi lang iyan paminsan-minsan para may value. Pabalik-balik, wala nang meaning. Parang basahan lang.”

“Iyang ‘I love You?’”

“Hindi! Yang bibig mo! Shut up!”

“Love… love… love… love…” ang pangungulit uli ni John.

Tinampal ni Timmy ang ulo ni John kahit nasa likuran niya ito at nahirapang ibutin ng kanyang kamao ang ulo.

Ngunit nahinto lang sandali si John at kinulit uli si Timmy. “Mwah! Mwah! Mwah! Mwah!” habang idinikit niya ang kanyang bibig sa leeg ni Timmy.

Kapag hindi ka tumigil d’yan, bababa na ako rito at maglalakad na lang,” ang pananakot ni Timmy.

Natahimik na lang si John ngunit hinigpitan niya ang kanyang yakap at idiniin pa rin ang kanyang mukha sa leeg ni Timmy, ang kanyang labi ay dumikit sa balat nito.

Doon na nagwala si Timmy. Bigla siyang lumundag mula sa likod ng kabayo. “Ikaw na lang ang sumakay d’yan!” ang sigaw niya nang nasa baba na siya.

Bumaba na rin si John mula sa likod ng kabayo at hinabol si Timmy. “Pabilisan tayo kung sino ang maunang dumating!” ang sigaw ni John.

Nang nakita ni Timmy si John na nagtatakbo patungo sa kanya, tumakbo na rin siya. Nag-uunahan sila sa pagtakbo habang nagtatawanan. “Kung sino ang unang makahawak sa hagdanan ng bahay ay siyang panalo!” ang sigaw ni Timmy na bahagyang nakaungos kay John.

“Deal!” ang sagot ni John.

Hanggang sa nakaabot sila sa bahay at nang hawakan na sana ni John ang hagdan na kawayan, hinila siya ni Timmy. Nagpambuno silang dalawa kung sino ang unang makahawak sa hagdanan. Ngunit dahil malakas si John, nagawa nitong hawakan ang dulo ng hagdanan habang nakataob na dinaganan ng kanyang katawan ang nakatihaya namang si Timmy. Habang nasa ganyang ayos sila, hawak-hawak pa ng isang kamay ni John ang dulo ng hagdanan, nagkatitigan sila. Mistulang nasa suspended animation ang lahat. Halos magdikit na rin ang kanilang mga mukha.

Nang dahan-dahang inilapit ni John ang kanyang bibig sa bibig ni Timmy, biglang kumalas si Timmy. Ngunit hinigpitan ni John ang pagdagan sa kanya kaya nagpambuno sila. “Ang daya nito! Kahit kailan ang daya!” ang sambit ni Timmy na habol-habol ang paghinga at patuloy na nakipagbuono kay John.

“Ikaw nga ang madaya eh. Kanina ko pa sana nahawakan, hinablot mo ang paa ko kaya ako natumba eh!” ang sagot din ni John na matatag pa ring pinuwersang daganan si Timmy.

Nasa ganoon silang pagsambuno nang narinig nila ang halinghing ng kabayo na tumayo pa sa dalawa nitong likurang paa, nasa harap lang nila at tila gustong sumali sa kanilang harutan, o nagpapansin, o gusto silang awatin. O baka rin ay gusto niyang pagalitan silang dalawa. “Ba’t nyo ako basta na lang iniwan? Mga salbahe kayo! Mga animal!”

Bigla silang nahinto sa kanilang pagtatagisan ng lakas at gulat na napatingin kay Tokhang. Doon lang nila naalala na iniwan pala nila ang kabayo na kusa lang ding sumunod sa kanila.

Pareho silang napangiti ni Tokhang. Napahanga. Tumayo silang dalawa at sabay nilang niyakap ang uluhan ni Tokhang.

“Ang tali-talino talaga ng kabayong ito!” ang sambit ni John.

“Oo nga eh. Mas matalino pa kaysa sa iyo!” ang sagot namang pang-aasar ni Timmy.

“Ang harsh naman…” ang sagot lang ni John sabay halik kay Tokhang. “Buti pa ang kabayo, nahahalikan ko. Iyong iba d’yan ang taray taray,” dugtong niya.

“O e ‘di   sa kabayo ka na lang makikipaghalikan. Sa lips-to-lips pa lang ay solved ka na dahil sa laway pa lang ay siguradong busog ka,” ang sagot ni Timmy sabay halik din sa kabayo na nakatingin kay John, iniinggit niya.

“Mabuti pa ang kabayo. Hinahalikan. Samantalang ako… Haist. Selos talaga ako,” ang sambit ni John.

“Kung gusto mo, kayo na lang ni Tokhang. Tatalian kita at dito ka matutulog sa labas, pakakainin pa kita ng d**o. Kayong dalawa nag kabayo. Gusto mo?” Sabay akyat sa loob ng bahay.

“Ay! Happy na si Tokhang dito sa labas Tok. Ako na lang ang tatabi sa iyo!” ang sagot din ni John habang itinali niya si Tokhang at nagtatakbo na hinabol si Timmy sa loob ng bahay.

Sa pagtulog nila ay tanggap na ni Timmy na wala na siyang magagawa kundi ang tanggapin na bahagi na talaga si John sa kanyang buhay, bilang katabi sa pagtulog, nagbibigay ng sakit ng ulo dahil sa kanyang pangungulit at pang-aasar, ngunit may malaking tulong din na naiambag. Mahirap din naman kung itakwil niya si John hindi lang dahil ipagpipilitan pa rin niya talaga ang sarili niya sa kanya kundi nakita naman ni Timmy kung paano siya pinoprotektahan ni John. At maliban d’yan, may puwang pa rin si John sa puso niya bagamat ayaw lang niya itong aminin, ayaw niya itong ipakita dahil sa masakit na karanasan, at dahil natatakot na siyang magmahal muli sa kapwa lalaki.

“Kung pumayag uli ako na magtabi tayo, hindi ibig sabihin niyan ay puwede mo nang gawin ang mga bagay na dati mong ginagawa. Iba na tayo ngayon. Magkaibigan na lang,” ang sambit ni Timmy nang nakahiga na silang dalawa.

“Yes, sir!” ang maikling sagot ni John. Tumayo siya at naghubad ng T-shirt at tinanggal ang kanyang pantalon, brief na lang niya ang natira. Kitang-kita ni Timmy ang magandang hubog ng katawan ni John. At nang humarap pa ito sa kanya, hindi niya maiwasang mapalunok ng laway sa laki ng umbok ng kanyang harapan. Alam ni Timmy, tinigasan si John. Sa ganoon kalaking umbok na nakita niya, hindi siya maaaring magkamali. Ilang beses na niyang nahawakaniyon. Ilang beses na niyang naisubo ito, ilang beses na niyang pinaglalaruan. Nakaukit na sa kanyang utak ang porma nito, ang kahabaan nito, ang taba nito. Kahit ang kaliit-liitang ugat ng p*********i ni John ay kabisadong-kabisado niya. Naalala niya ang huli nilang p********k. At sobrang na-miss niya iyon.

Naramdaman ni Timmy na unti-unting tumigas rin ang kanyang p*********i. Ngunit pilit niyang nilabanan ang kanyang sarili. Tumagilid siya patalikod upang hindi niya makita ang hubad na katawan ni John sabay sambit ng, “At bakit ka naman nakabrief lang? Hindi ka naman dating natutulog ng ganyan?”

“Nagbago na rin ako, Tok. Kung gusto mo ay mag-brief ka na rin para pareho tayo.”

“Shut up!” ang sagot ni Timmy.

Humiga si John sa tabi ni Timmy. At dahil isa lang ang kumot nila, hinila ito ni John.

“Naghuhubad ka tapos ngayon ay magkukumot ka? Dapat ay ‘di la na lang naghubad,” ang sambit ni Timmy.

“Ok ikaw na lang ang magkumot,” ang sagot din ni John.

Ngunit maya-maya lang ay nakonsyinsya naman si Timmy at inalok ang kumot. Dali-daling pumasok si John sa ilalim ng kumot. At syempre, mas lumiit ang puwang nila sa gitna nila. Si Timmy naman ay tumagilid patalikod kay John habang si John ay nakatagilid paharap kay Timmy.

“Tok... ayaw mo bang malaman ang nangyari sa akin sa Maynila at Mindoro?”

Hindi sumagot si Timmy kaya nagkuwento na lang si John. “Nagkita kami ng Tito ko, iyong nag-iisang kapatid ng daddy ko na nasa US. Tinanong niya ang pagkamatay ng daddy,” ang pagkuwento ni John habang ang isa niyang kamay ay dahan-dahan naman niyang inilapit sa katawan ni Timmy. Iyong isang galaw, isang pulgada tapos hihinto. Tapos ang katawan naman niya ang igalaw ng bahagya palapit. “...tapos ang sabi niya ay ipapahanap ang sino mang may kagagawan sa pagpatay sa kay daddy at sasampahan ng kaso. Tinalakay din nila ang tungkol sa aking inay…”

Sa puntong ito ay naipatong na ni John ang kanyang kamay sa ibabaw ng katawan ni Timmy. Nagpatuloy siya. “…sinabi kong may lalaking nanligaw sa inay at payag akong magpapakasal sila kung papayag din ang inay.”

Sumagot si Timmy. “Tapos kung magpapakasal ang iyong inay, anong kinalaman niyang kamay mo sa ibabaw ng aking baywang?”

Ngunit hindi siya pinansin ni Johnny. “Kung ikaw ang nasa katayuan ko, Tok. Papayag ka bang magpakasal ang iyong inay?”

“Papayag ako kung tatanggalin mo ang kamay mo sa ibabaw ng aking baywang!”

Hindi pa rin pinansin ni John ang pagpaparinig ni Timmy. At imbis na tanggalin, lalo pa niyang inilingkis ito at hinigpitan. “Ganyan din ang nasa isip ko, Tok eh. Kasi ang tagal nang nagdusa ng inay. Gusto ko siyang lumigaya.”

“Liligaya lang siya kung tatanggalin mo iyang kamay mo nasa nakalingkis sa katawan ko!” ang tumaas na boses ni Timmy na nilingon pa si John.

Wala pa ring aksyon si John. Nakayuko lang siya at nagkunwaring walang narinig. At habang niyakap na niya ng mahigpit si Timmy, inilapit din niya ang kanyang katawan sa katawan ni Timmy, ang tumitigas niyang p*********i ay bumubundol-bundol sa likod ni Timmy habang ang mukha ni John ay idinikit na rin niya sa tainga ni Timmy. “Kapag ikakasal ang inay ko, dapat ay naroon ang buong barkada. Siguro ang saya-saya natin, ‘di ba? Ikaw ang best man ng inay at ako naman ang maghahatid sa kanya sa altar.”

“Oo. Ngunit bago mo siya maihahatid sa altar, sasaktan ka muna ng best man niya! Heto!” sabay hugot sa kanyang unan, hinarap si John at malakas na inihambalos ito sa mukha ni John.”

Nagulat si John sa bilis ng paghambalos ni Timmy ng unan sa kanyang mukha. “Arayko poooo!” ang sigaw niya. Ngunit mabilis na nakabawi si John. Agad niyang inipit ang katawan ni Timmy. Napatihaya si Timmy habang dinaganan naman siya ni John, ang dalawang kamay ni Timmy na nasa magkabilang gilid ay dinaganan ng dalawang kamay rin ni John, ganoon din ang kanyang mga papa. Hindi makagalaw si Timmy. Nagkatitigan sila.

“Tok, mahal na mahal kita… lahat ay gagawin ko para sa iyo. Marami na tayong pinagdaanan, Tok. Kilala mo na ako. Kilala na rin kita. Alam ko naman na may naramdaman ka pa rin para sa akin, eh. Hindi ka ba naaawa sa sarili mo? Hindi ka ba naaawa sa akin, Tok? K-kung gusto mong babae talaga ang mahalin mo dahil sabi mo nga ay upang maging normal ang buhay mo, walang problema sa akin. Okay lang iyan. Kapag darating na ang punto na iyan, ako mismo ang kusang lalayo sa iyo. Magpaparaya ako. Kahit masakit, Tok… gagawin ko kung iyan ang ikaliligaya mo. Pero sana lang, Tok, habang wala ka pang napupusuan ngayon, puwede bang pagbigyan mo muna ako, please?” ang pagmamakaawa ni John na pumatak ang mga luha at bumagsak sa mismong mga pisngi ni Timmy.

Habang tinitingnan ni Timmy si John, hindi na rin niya maiwasan ang hindi maawa. Pakiramdam niya ay  kinurot ang kanyang puso sa mga sinabi nito. Ngunit ayaw niyang ipakitang nanlabot na ang kanyang panindigan. Ang ginawa niya ay hindi na lang kumibo. Ibinaling niya ang kanyang mukha sa kanyang tagiliran. May naghilahan sa kanyang isip. Sumisigaw ang isip niya na pagbigyan na lang si John. Ngunit may isang bahagi rin ng kanyang isip na gustong tumutol.

Unti-unting inilapit ni John ang kanyang mukha sa mukha ni Timmy. At nang inilapat ni John ang kanyang bibig sa mga labi ni Timmy, hindi na nagawa pang pumalag ng huli. Hinayaan niyang siilin siya ng halik ni John.

Mariing idinikit ni John ang kanyang bibig sa mga labi ni Timmy. Pilit na ipinasok niya ang kanyang dila sa loob ng bibig ni Timmy. Ngunit dahil nakasara ang bibig ni Timmy, ang nagawa lang ni John ay ang igapang at ikiskis ang kanyang dila sa paligid ng ngipin, sa gilagid at loobang bahagi ng labi ni Timmy.

Ngunit sa kalaunan ay bumigay rin si Timmy. Dahan-dahan niyang ibinuka ang kanyang bibig, dahilan upang pasukin ng dila ni John ang kaloob-loobang bahagi ng bibig niya. Sinipsip ni John ang dila ni Timmy na tila isa itong tsupon, ninamnam ang naghalong laway nilang dalawa. Dahil nag-init na rin ang katawan ni Timmy, hindi na niya nakayanan pa ang tukso. Naki-sipsip na rin siya. Sinabayan niya ang pagsisipsip ni John at nakipag-espadahan ang kanyang dila sa dila ni John. Mistula silang mga mandirigma na ang gamit na sandata ay ang kanilang mga dila.

Dahil nakapatong sa ibabaw ng katawan ni Timmy si John na brief lang ang saplot sa katawan, damang-dama ni Timmy ang naghuhumindig na p*********i ni John na idiniin-diin pa sa kanyang tiyan. At habang nakadikit ang kanilang mga bibig, ang kamay naman ni John ay hindi magkandaugaga sa pagtanggal sa T-shirt ni Timmy na ipinaubaya lang sa kanya. Nang matanggal na ang T-shirt, pansamantalang kumalas si John sa kanilang yakapan at halikan at hinila pababa ang de-garter na pantalon ni Timmy, kasama na ang brief. Hinubad na rin ni John ang brief na suot niya.

Lumantad sa mga mata ni John ang matigas na p*********i ni Timmy. Dali-dali itong hinawakan ni John. Napaigtad si Timmy. Habang hawak-hawak ni John ang p*********i ni Timmy, muling pumatong siya sa ibabaw ni Timmy at siniil niya ito ng halik.

Mistulang nag-aalab sa pangungulila ang bawa’t isa sa kanila. Hindi maiwasan ni Timmy ang hindi mapaungol sa kanilang halikan.

Maya-maya ay iginapang ni John ang kanyang mga labi sa leeg ni Timmy. Hinimod niya ang kabuuan ng leeg ni Timmy. Pinaliguan ng laway, sinipsip, kinagat-kagat nang marahan.

Napapahalinghing si Timmy sa bawat marahang pagkagat ni John sa kanyang leeg. Napapapisil siya sa braso ni John, napaliyad. Napaungol.

Muling ibinaba ni John ang kanyang bibig patungo sa dibdib ni Timmy. Palipat-lipat niyang sinisipsip-sipsip at kinagat-kagat ang u***g ni Timmy. Maya-maya ay itinutok niya ang kanyang bibig sa kanang u***g at sinipsip iyon nang sinipsip. Malakas ang kanyang pagsipsip, iyong lakas na pati ang dugo ay lumalabas mula sa mga maliliit na pores ng kanyang balat. Dinagdagan pa ng pagkagat-kagat niya sa u***g ni Timmy habang ang isang kamay ay nilalaro-laro ang ari ng huli. Lalo pa itong nagpapaliyad kay Timmy na mahigpit na hinawakan ang buhok ni John, doon niya ipinalabas ang  ‘di maipaliwanag na magkahalong kiliti at kakaibang kirot at sarap sa balat sa ginawang iyon ni John.

Tila mawalan ng ulirat si Timmy habang patuloy na sinipsip ni John ang kanyang u***g. Nang inilipat pa ni John ang kanyang bibig sa kaliwang u***g, halos maputol na ang hininga ni Timmy. Hindi nilubayan ni John ang kanyang pagpapaligaya kay Timmy hanggang sa namumula na ang paligid sa mga u***g ni Timmy at nalalasahan na niya ang dugo na humalo sa kanyang laway. Walang humpay ang pag-ungol ni Timmy.

Muling iginapang ni John ang kanyang bibig at binaybay ng kanyang dila ang tila maliit na bambang sa gitna ng dibdib ni Timmy patungo sa kanyang pusod at sa naghuhumindig niyang p*********i. Dinila-dilaan muna ni John ang paligid ng paanan nito at ang makapal na bulbol hanggang sa nabasa ang mga ito ng laway. Pagkatapos ay iginapang na naman niya ang kanyang bibig sa magkabilang singit. At nang matapos doon ay dinila-dilaan niya ang borat ni Timmy. Muling napaliyad si Timmy nang bahagyang isinubo ito ni John. Shitttttt! Ang Saraaapppppp!” ang bulong ni Timmy habang hinawakan niya ang buhok ni John na tila nagmamakaawang tuluyang isubo na ni John ng buo ang kanyang naghuhumindig na p*********i.

Ngunit may ibang plano si John. Pinatagalan pa niya ang pagpapaligaya kay Timmy. Habang patuloy ang pagsipsip ni John sa bayag ni Timmy. Hinawakan ng isang kamay ni John ang p*********i ni Timmy at hinagod ng kanyang hinlalaki ang ulo nito. At dahil basa na ang p*********i ni Timmy sa paunang dagta, sobrang dulas na nito.

Doon na napasigaw si Timmy. Napaliyad na mistulang nagdideliryo. Nagmamakaawa. “Ang sarap John! Ang saraaapppppp!”

Sa halos limang minutong ginawa iyon ni John. Tila mapatid ang hininga ni Timmy sa magkahalong kiliti at sarap.

Maya-maya lang ay itinaas ni John ang mga paa ni Timmy at pilit na idiniin ang kanyang bibig at dila sa bukana ng butas ni Timmy. Dinila-dilaan niya iyon habang patuloy pa rin ang paghagod ni John sa ulo ng p*********i ni Timmy. Dahil sa sarap, hindi na magawang tumutol ni Timmy.  

Hanggang sa isinubo na ni John ang p*********i ni Timmy. Iyon ang pinakaunang pagsubo ni John ng ari ng isang lalaki. Kay Timmy lang niya ginawa iyon dahil sa sobrang pagkasabik niya sa Kanyang mahal na Timmy.

“Ahhhhhhhhhhhhhhh!” ang mahabang ungol ni Timmy habang dahan-dahang pumasok sa kaloob-looban ng bibig ni John ang mahabang ari niya. Halos mabilaukan si John sa pilit niyang pagsubo sa ari ni Timmy sa kanyang bibig. Ramdam niyang umabot ito hanggang sa lalamunan. Ngunit dahil sa libog at sarap na nakikita niyang nagdideliryo si Timmy, ginalingan niya ang pagtaas-baba ng kanyang bibig sa ari ni Timmy. Hindi naman magkamayaw sa sa pagliyad at pag-ungol si Timmy na sinambunutan pa ang buhok ni John. “Ang sarap Johnnn! Ang saraaappppp!”

Habang nasa ganoon kasarap ang nadarama ni Timmy, isiningit ni John ang kanyang gitnang daliri sa likuran ng butas ni Timmy. Tinangka sanang harangan ni Timmy ang pagdaliri ni John sa kanyang butas ngunit ng bilisan ni John ang pagtaas-baba ng kanyang bibig sa ari ni Timmy, tuluyan nang nagpaubaya ang huli. Mas lalo pa siyang nasarapan. Mas lalo pang lumakas ang kanyang ungol. Ang sakit ng pagpasokng daliri ni John sa kanyang tumbong ay natabunan ng sarap ng paglabas-masok ngari niya sa bibig ni John. “Johhhhh! Ang sarapppppp! Ahhhhhhh!”

Nang naramdaman ni John na tila lalabasan na si Timmy, hininto niya ang pagsubo sa p*********i nito. Bumaligtad siya ng puwesto upang ang kanyang p*********i naman ang isususbo ni Timmy. Hindi nagdadalawang-isip si Timmy na isubo ang p*********i ni John. Mas mataba at mahaba ang ari ni John kaysa kay Timmy. At hindi maipagkailang mas lalo pang nalibugan si Timmy sa pagsubo nito. Hindi niya maipagkaila sa sarili na nasasabik siya rito. Na hinahanap-hanap niya ito.

Napaungol si John nang pumasok na ang halos kabuuan ng kanyang p*********i sa bibig ni Timmy. Dahil sa taba at haba ng ari ni John, halos kalahati lang ang kayang isubo ni Timmy sa kanyang bibig. At kagaya ng ginawa ni John sa kanya, itinaas-baba rin niya ang kanyang bibig sa ari ni John.

Maya-maya lang ay ginawa ni Timmy ang isang bagay na hindi pa niya nagawa kay John. Habang nasa bibig ni Timmy ang ari ni John, pilit na ipinasok naman ni Timmy ang kanyang daliri sa butas ni John.

Napaigtad si John sa ginawang iyon ni Timmy. Hinawakan ni John ang kamay ni Timmy upang tanggalin ang kanyang daliri roon. Ngunit mas lalo pang idiniin ni Timmy ang kanyang daliri sa kaloob-looban ng butas ni John dahilan upang mas lalo pang lumakas ang ungol ni John. “Ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!” Iyong ungol na may halong pagpapahiwatig ng sakit ngunit may sarap. Iyon ang kauna-unahang pagkakataon na dinaliri ang butas ni John. At Si Timmy pa ang unang gumawa nito sa kanya. “Tanginaaaaaa!” ang pagmumura ni John sa magkahalong sarap at sakit.

Maya-maya lang ay huminto si Timmy sa kanyang ginawa at pinadapa niya si John.

“Bakit?” ang tanong ni John sa kanya. “Papasukin kita sa likod.”

“Biglang lumaki ang mata ni John sa pagkagulat. “Hell! No!!!” ang malakas na pagtutol ni John.

“Okay. Ayoko na rin,” ang sagot naman ni Timmy na Tumayo at akmang magdamit.

Ngunit hinabol siya ni John. Hinawakan niya ang kamay ni Timmy.  “Bakit mob a naisipan? Dapat ako lang ang titira sa iyo.”

“Ano ka? Hindi ako babae, John. Pareho tayong may lawit. At gusto kong maranasan din ang sarap na kagaya nang nalalasap mo sa likuran ko. Kung ayaw mo, ayaw ko na rin,” ang pananakot ni Timmy.

Kaya wala nang nagawa si John. “O-okay... okay. Papayag ako,” ang sambit ni John. “Pero magpalabas din ako sa loob mo ah?”

Tumango lang si Timmy.

Bumalik si John sa gilid ng kama. Tumuhod siya at tumuwad, itinukod ang dalawa niyang kamay sa gilid ng kama. Pumuwesto naman si Timmy sa kanyang likuran, nakaluhod din.

“Lawayan mo. Putragis na iyan. Ikaw pa lang ang gumawa sa akin nito!” ang bulyaw ni John nang itinutok na sa butas ni John ang naghuhumindig na p*********i ni Timmy.

Tila matatawa si Timmy sa postura ni John. Hindi niya inaasahan na sa ganoon-ganoon na lang ay mapapayag niya siya na tumuwad at magpakantot sa kanya.

“Wala ka bang oil d’yan?” ang muling pagtanong niya nang nahirapan si Timmy na ipasok ang kanyang p*********i sa butas ni John. Syempre, virgin si John at hindi pa marunong dumiskarte kung paano i-assist ang pagpasok ng isang t**i sa kanyang butas, dagdagan pa na hindi yata epektibong gawing lubricant ang laway ni Timmy.

“Wala eh. Di naman tayo gumagamit ng oil,” ang sagot ni Timmy.

“Lotion?”

“Wala rin.”

“Ano ba yan!” ang pagmamaktol ni John.

“Mantika na lang!”

“Naubusan na rin tayo.”

“Pisti! Walang na bang ibang puwede maliban sa laway mo?” Nahinto sandal si John. “May Nakita akong Mang Tomas sa banggera mo kanina. Iyon na lang!”

Napaisip si Timmy. “Iyong iron rich ba?”

“Bakit may iba na?”

“Hot ang spicy!”

Napatingin si John kay Timmy. “Payag ako. Basta iyan din ang gagamitin ko sa iyo!”

Wala nang nagawa si Timmy kundi ang piliin iyong iron-rich na Mang Tomas. Dali-daling binudburan niya nito ang kanyang naghuhumindig na p*********i.

“Dahan-dahan lang!” ang sambit ni John nang tinangka uling pasukin siya ni Timmy.

“Okay po! Siguradong masasarapan ka rin nito. Baka hahanap-hanapin mo na ‘to pag natikman mo. Iron-rich flavor kaya ito.”

Hindi na sumagot ni John. Sa isip niya ay ang pagnanais na makabawi. ‘Di hamak na mas malaki ata ang kargada niya.

Itinutok ni Timmy ang kanyang p*********i sa bukana ng butas ni John at idiniin ito hanggang sa makapasok. “Ihinto mo muna! Ang sakit eh!” ang sambit ni John nang nakakalahati na ang pagpasok ng ari ni Timmy sa kanyang butas.

Huminto saglit si Timmy. At dahil libog na libog na siya, maya-maya lang ay muli niyang idiniin pa ang kanyang p*********i. Hindi na niya pinansin pa ang pagdaing ni John. Kahit nakikita niya ang mukha ni John na namimilipit sa sakit.

Sa simula ay dahan-dahan ang kanyang pag-ulos. Ngunit maya-maya lang ay binilisan na niya ito. Wala namang ibang maririnig sa bibig ni John kundi ang ang pagdaing. “Syitttt! Ang sakit! Tangina! Arrrgggghhh!” hanggang sa pabilis nang pabilis ang pag-ulos ni Timmy at si John naman ay tahimik lang nakapikit na lang, kinagat ang kanyang labi sa sobrang sakit, halos iiyak na.

“Lalabasan na ako, John! Lalabasan na akooooo! Ahhhhhhh! Ahhhhhhhhhhh! Ahhhhhhhhhh!!!” ang pag-ungol ni Timmy.

Dali-daling hinugot ni Timmy ang kanyang p*********i at itinutok ito sa mukha ni John na idinikit naman ang kanyang mukha sa p*********i ni Timmy. Pumulandit ang maraming katas sa mukha ni John. Ang iba ay pumasok sa kanyang bibig.

Nang matapos na si Timmy ay humiga siyang nakatihaya. Pumatong naman sa kanya si John at hinalikan siya sa bibig. Pareho nilang sinipsip ang naghalong katas at laway nilang dalawa.

Tumayo si John at tinungo ang banyo. Naglinis. Nang nilinis niya ang kanyang likuran, nakita niya ang dugo na dumikit pa sa kanyang palad. Hindi siya nagsisi sa nangyari sa kanya. Mahal niya ang taong gumawa noon sa kanya.

Nang bumalik na siya sa kama, lumuhod siya sa harap ni Timmy at nilaro-laro niya ang kanyang p*********i na noon ay galit na galit na uli. Alam ni Timmy ang ibig na mangyari ni John. Agad niya itong isinubo sa kanyang bibig. Nang hindi na makapagpigil si John, pinatihaya niya si Timmy at itinaas ang mga paa itinukod ang mga iyon sa balikat ni John. Inabot ni John ang iron-rich Mang Tomas at binuhusan niy nito ang kanyang p*********i. Nang nabalot na ito ng sauce, dinaliri niya muna ang butas ni Timmy upang mas mabilis makapasok ang ari niya.

“Ahhhhh!” ang pag-ungol ni Timmy habang dinadaliri siya ni John.

“Masarap?” ang tanong ni John sa kanya.

Tumango si Timmy.

Doon na itinutok ni John ang kanyang p*********i sa bukana ng tumbong ni Timmy.

“Ahhhhhhhhhhhh!” ang pag-ungol ni Timmy nang nakapasok na ang p*********i ni John. Mabilis na nakapasok si John. Sanay na kasi si John sa ganoon. Bagamat kay Timmy lang niya ginawa iyon sa lalaki, nakatulong ang pakikipagtalik niya sa mga nagdaang girlfriends niya.

Sa simula ay dahan-dahan pang umulos ni John.

“Masarap, Tok... Ang sarap mo, Tok!” ang sambit ni John habang umuulos at paminsan-minsang hinahalikan ang batok at leeg ni Timmy.

Hanggang sa sobrang libog na ni John na binilisan na niys ang kanyang pag-indayog. “Tok, lalabasan na ako Tok... Lalabasan na akooooo!”

Dali-daling hinugot ni John ang kanyang ari sa loob ni Timmy. Pumulandit ang kanyang katas sa tiyan at dibdib ni Timmy. Pagkatapos ay dinilaan at sinipsip ni John ang katas niya sa ibabaw ni Timmy atsaka hinalikan si Timmy, muling pinagsaluhan ng kanilang mga labi ang magkahalong laway at katas ni John.

Nang mapagod ay sabay silang nahiga, nakatihaya, habol-habol ang kanilang paghinga habang ang kanilang mga braso ay ginawang unan ng isa’t-isa.

“May sasabihin ako sa iyo, Tok,” ang sambit ni John nang mahimasmasan na sila.

Hindi umimik si Timmy.

“Nang umuwi ako ng Maynila, ang isa sa pinag-usapan namin ng Tito ko ay ang last will ng Daddy. At isa ka sa nabanggit sa kanyang last will.”

“Ano ang binanggit niya tungkol sa akin?” 

“Kasama ka sa binigyan ng mana. 25% ng ari-arian ng pamilya. Ngunit kailangan mong magpalit ng apilyedo para magiging ‘Iglesias’ ka.”

Matagal na natahimik si Timmy.

“Na-realize ko, Tok… na hindi masama ang intensyon ng aking ama na ampunin ka. Talagang gusto niyang maging legal na anak ka rin niya. Proud siya sa iyo, at masaya siya na natulungan mo akong maging matino sa aking pag-aaral at maging seryoso sa aking mga plano sa buhay,” ang pagbasag ni John sa katahimikan. “Kaya sana ay burahin mo na sa isip mo ang sama ng loob sa aking ama. Patawarin mo na siya, Tok.”

“Pinatawad ko naman siya eh. Ang sakit lang na dulot ng ginawa niya ay nandito pa. Hindi ko pa nabura sa aking puso. At isa pa, hindi ko pinangarap na mabahagian ng yaman ninyo,” ang sagot ni Timmy.

“Ayaw mo bang maging kapatid mo ako?”

Nilingon ni Timmy si John. “Kapatid naman talaga ang turing ko sa iyo eh. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit kailangan mong igiit na m************k ako sa iyo.”

Mistulang hinampas ng matigas na bagay ang ulo ni John sa narinig. “Hindi naman kasi kapatid ang turing ko sa iyo, Tok. Ibang pagmamahal ang naramdaman ko sa iyo,” ang sagot ni John.

“Iyon naman pala eh. ‘Di  tama lang na hindi ako magpalit ng apilyedo.”

Lumaki ang mga mata ni John. “So payag ka na liligawan kita? Na maging magkasintahan tayo?”

Tinitigan ni Timmy si John. Nagbago ang isip. “Ah... kailangan palang magpalit na lang ako ng apilyedo.”

“Ang daya!”

“Bakit bawal bang magpalit ng sagot?”

Tinitigan ni John si Timmy. Tila hinukay ang kailaliman ng kanyang isip. “Oo… bawal.”

Napangiti si Timmy. “Pero masarap naman ang bawal kaya, nagpalit na ako ng sagot.”

“Pilyo,” ang sagot ni John na kinurot ang pisngi ni Timmy. “So pinal na ba iyang desisyon mo?”

“Hm. Siguro…”

“Dahil ba gusto mong maging ‘Iglesias’ talaga o gusto mo lang makaiwas sa pagmamahal ko?”

“Gusto kong maging magkapatid tayo.”

“Di ba sabi mo, kapatid na ang turing mo sa akin?”

“Ang sa akin, kapatid. Pero kumusta naman ang sa iyo?”

Natahimik si John. Napangiti.

“At least kung legal na magkapatid tayo, hindi na puwedeng mangyari pa ang ganyan,” dugtong ni Timmy.

“Anong ganyan?”

“Heto. Ginawa natin. Nagtatalik tayo. Parehong lalaki. Nakakakonsiyensya. May mali.”

“Nandiyan na naman tayo, eh. Paano kung gusto ko?”

“Paano kung ayaw ko?”

Natahimik si John. “Ayaw mo talagang maging tayo, Tok?”

“Di ba may promise ka na kapag nakahanap na ako ng babaeng mamahalin, hihinto ka na sa layunin mo sa akin?”

“Oo. Pero ibig sabihin ba noon ay kahit magkapatid na tayo, puwede pa rin tayong magtabi sa pagtulog.”

Doon na tumagilid patalikod si Timmy. “Ewan ko sa iyo. Matulog na nga tayo!” ang may pagkainis na sambit ni Timmy. Hindi rin kasin niya lubos na maintindihan ang kanyang sarili. Ayaw niya na. Ngunit nagpadaig pa rin siya sa tukso.

Sa gabing iyon ay nakatulog si John na may ngiti sa kanyang labi. Ramdam ni John na ang sagot na iyon ni Timmy ay nagpahiwatig na gusto pa rin ni Timmy na may mangyari sa kanila.

---

Kinabukasan sa klase, wala silang pasok sa pianakaunang subject sa umaga. Kaya ang ginawa ng magbarkada ay nagtambay sa student center. Nakaupo silang lahat noon, kasama si John na noon ay nakabuntot na kay Timmy bagamat sa harap ng mga kaibigan nila, ang ipinapakita ni Timmy ay may distansya na sila ni John. Hindi niya ito kinakausap sa harap nila, hindi niya nilalapitan.

Habang nasa ganoon silang pagbibiruan, napansin nila ang isang babaeng papalapit sa kanilang kinaroroonan. Naka-suot ng maskara. Iyong pang-halloween na zombie ang mukha, may mga dugo-dugo pa kunyari. Nang nasa umpukan na namin siya, umupo ang babae sa isa sa mga bakanteng upuan na parang wala lang. Parang hindi kami nag-exist.

Bigla kaming natahimik. Nagkatinginan na iyong tingin na nagtatanong kung ano ang nangyari, sino ang babaeng iyon. Ang babae naman ay tahimik. Nakaupo lang at tinitingnan kami isa-isa.

Dahil wala talaga kaming clue kung sino siya o ano ang kanyang pakay, hindi namin siya pinansin. Tumayo siya at naglakad. Iyong lakad ng parang sa isang modelo na rumarampa, o iyong kandidata sa beauty pageant na nakaswim suit. Isang lakad patungo sa kanang direksyon at pagkatapos ay babalik naman sa kaliwa. Tapos ay iikot sa aming mesa. Parang bakla tuloy na nagpapa-impress ang dating, masyadong exaggerated ang pag-indayog ng kanyang balakang.

Tinitingnan lang namin siya, pigil ang aming pagtawa. Para kasi siyang may tama sa pag-iisip.

Maya-maya lang ay sumigaw na si Emily, “Si Joy! Si Joy Yannnnnn!”

Doon na tumigil ang babae at tinanggal ang kanyang mascara. “Mga salbahe kayo! Mga suwail! Porket nawala lang ako saglit sa radar ay ganyan na kayo! ‘Di niyo na ako kilala! Ayoko na sa inyo!” ang sambit ni Joy sabay talikod at walk out kunyari.

Dali-dali naman siyang nilapitan ng grupo at niyakap. “Bakit ka naman kasi nagmaskara-maskara ka pa! Anong drama iyon?” ang biro ni Jane.

“Alam niyo naman ako. Mahilig sa pa-effect! Sa papansin. Atsaka gusto kong i-test kayo kung kilala niyo nga ako! Buti pa si Emily, kilala talaga ako. Hmpt!” ang pagmamaktol kunyari ni Joy.

“O sya, huwag nang magtampo. Ililibre na kita ng snack!” ang sambit ni John.

Doon na nanlaki ang mga mata ni Joy. “Oh-Em-Geeeee! My Hang! My Lodi, my petmalu, my werpa! Haymishyu!!!” ang sambit ni Joy.

Tawanan ang barkada.

Doon ikinuwento ni Joy na ang Tita niya sa Maynila ay kinuha naman daw ng isang pinsan niya na nasa Canada. Doon na raw ipapagamot. Kaya siya ay napilitang bumalik. Ayaw na nga daw sana siyang tanggapin ng registrar dahil masyado na raw siyang late. Ngunit nagmakaawa siya dahil masasayang ang semester niya. Kinonsyensiya raw talaga niya ang registrar. Kesyo masisira raw ang kanyang buhay, kesyo baka maisipan na lang niyang magbigti. Kaya napilitan ang registrar na pagbigyan siya. “Sa ganda ko bang ito?” dagdag pa niya.

Nasa ganoong kasaya silang nag-uusap nang bigla namang sumulpot si Julie at tinumbok ang kinaroroonan ni Timmy. May dala-dala siyang empanada. “Timmy, sweetheart! May dala ako para sa iyo,” ang sambit niya habang iniabot ang dalang empanada kay Timmy.

Napatingin ang lahat kay Julie.

“Sino siya?” ang bulong ni Joy kay Emily.

“Siya si Julie. Naghahabol kay Timmy.”

“Waaaw!” Ang pigil na sambit ni Joy na nilingon si John, pinagmasdan ang kanyang reaksyon.

“Julie, ‘di ba sinabi ko na sa iyo na kung maaari ay huwag mo na akong lapitan?” ang sambit ni Timmy.

“Ito naman, o. Magbigay lang ako ng empanada sa iyo. Alam ko namang paborito mo ito, eh.”

“May empanada na ako eh,” sabay hugot sa emapanada na lihim na ibinigay sa kanya ni John. Nang nalaman nilang wala silang pasok sa unang klase ay dali-dali kasi si John na lumabas ng campus upang bilhan si Timmy ng emapanada. At upang huwag mahalata ito ng iba, lihim na iniabot ni John ito kay Timmy. “Salamat na lang,” ang dugtong ni Timmy.

‘Oh-Em-Geee! Alam ko na iyan!” ang sigaw ni Joy. Hindi naman kasi lingid sa kaalaman ni Joy ang alamat ng empanada noong Grade 12 pa silang magbarkada.

“Sino? Sino ang nagbigay sa iyo niyan?” ang sigaw ni Julie.

Tumayo si John at nilapitan si Julie. “Alam mo, Julie, ilang beses ka bang dapat pagsabihan na huwag mo nang igiit ang sarili mo kay Timmy. Ayaw na niya sa iyo.”

“At sino naman ang nararapat sa kanya? Ikaw? Kala mo hindi ko alam na bakla ka. Bakla!” ang sigaw niya kay John.

“Ulitin mo nga iyang sinabi mo?” ang sagot ni John.

“Bakla! Bakla!” ang pag-ulit ni Julie.

Hindi na sumagot pa si John. Agad niyang hinawakan ang ulo ni Julie at siniil iyon ng halik.

Sa pagkabigla ng lahat sa ginawa ni John ay walang ni isa mang nakapagsalita. Natulala ang lahat sa bilis ng ginawa ni John.

“Nagustuhan mo? Sabihin mo lang na bakla ako at hahalikan kita. Hindi lang iyan ang iparanas ko sa iyo,” ang sambit ni John nang binitiwan na nito si Julie.

“Bakla!”

Doon na muling hinalikan ni John si Julie. Matagal. At dahil sa tagal ay duda na ang magbarkada na sinadya ito ni Julie, lalo na’t kitang-kita pa ang pagyakap niya kay John at ipinipikit pa ang mga mata habang gumaganti sa halik ni John.

Sa inis ay dali-daling tumayo si Timmy at umalis. Si Joy naman nang makitang nainis si Timmy at nag walk-out ay tumayo at nilapitan ang dalawang naghahalikan at kinalabit sila.

Ngunit tila hindi nila pansin si Joy.

Ang ginawa ni Joy ay kumuha ng isang paper bag, hinipan ang loob nito atsaka ipinaputok sa harap ng tainga ni Julie. “PAKKKKKKKKK!!!” Ang pagputok ng paper bag.

Nagulangtang si Julie. “Ay t**i ng kabayo!” ang sigaw niya. Nang nakita niya si Joy, sinigawan niya ito. “Tangina mo! Ang bastos mo ah!”

“Hoy babae! Demure pa ako niyan! Ituloy mo lang ang pamimilit mo kay Timmy at ngayon kay John, makikita mo ang bagsik ko!”

“At sino ka naman?”

“Hindi mo ako kilala? Naku! Naku! Naku! Malapit nang mag-init ang ulo ko! Maswerte ka at mabait ako ngayon. Kung nagkataon na nag-init ang ulo ko, ngangatngatin ko iyang dede mong walang pinagkaiba sa plywood, talipandas! Magreasearch ka para malaman mo kung sino ako!” sabay abrisyete kay John at dali-dali nilang tinalikuran si Julie na nakatunganga. “Tara na Hang... habulin mo si Tok at nagwalk-out. Malilintikan ka na naman noon,” ang sambit niya.

(Itutuloy)