เปิดใจคุยกัน

1046 Words
ปราน: อีกอย่างธุรกิจที่ฉันทำมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ฉันมองอนาคตว่ามันต้องไปได้ดีและก็ช่วยคุณพ่อแก้ปัญหาเรื่องผลไม้ล้นตลาดด้วย ใยบัว: คุณเป็นคนเก่งมากเลยนะคะ ปราน: แต่พ่อผมกับไม่ค่อยภูมิใจ ผิดกับน้องสาวผมที่ทำอะไรก็ดีไปหมด ใยบัว: คุณมีน้องสาวด้วยหรอคะ ปราน: ครับ น้องสาวผมก็อายุพอๆกับคุณแหละ ใยบัว: อย่าน้อยใจไปเลยค่ะลูกผู้หญิงก็แบบนี้แหละพ่อแม่มักจะห่วง ปราน: ผมก็พยายามคิดแบบนั้นนะ ใยบัว: คืนนี้หนูนอนกับคุณหมวยใช่ไหมคะ ปราน: ไม่สิคุณต้องนอนกับผมใยบัว ใยบัว: นอนกับคุณหนูเหนื่อยมากเลยค่ะฮ่าๆ ปราน: เด็กบ้าฮ่าๆๆๆ เมื่อถึงเวลาเข้านอนทุกคนก็เริ่มแยกย้ายกันมีเพียงใยบัวที่ยังนั่งดูพี่บีเล่นมายากลให้เธอดู ปราน: ใยบัวไปนอนได้แล้วพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้านะ ใยบัว: งั้นหนูขอตัวก่อนนะคะพี่บี บี: ไอ้ปรานนั่นกระเป๋าน้องใยบัวไม่ใช่หรอ ทำไมมาอยู่กับมึงล่ะกูเอาไปเก็บในห้องหมวยแล้วไม่ใช่หรอ ปราน: ใยบัวนอนกับกู! บี: ฮะ! หมายความว่าไงอ่ะ น้องใยบัวกับไอ้ปรานคืออะไรกูงงไปหมดแล้ว! ปราน: ใยบัวคือผู้หญิงของกู! บี: ขาอ่อนเลยกู เหมือนโดนลากไปตบกลางสี่แยก โถ่....ใยบัวของพี่ ใยบัว: หนูง่วงแล้วขอตัวก่อนนะคะ ไว้เจอกันตอนเช้านะคะพี่บี บี: ครับน้องใยบัว ยาใจของพี่.... ปราน: ปัญญาอ่อน! ไปเถอะใยบัว เมื่อทั้งสองเข้ามาในห้องพักชายหนุ่มก็รีบเข้ามาสวมกอดใยบัวแต่กลับถูกใยบัวดันตัวออก ปราน: ทำไมอ่ะ ใยบัว: ยอดเมื่อคืนยังไม่เข้าบัญชีเลยค่ะ ปราย: โห่ขี้งกว่ะ เอาเลขบัญชีมาเลย! ติก! เมื่อเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นใยบัวจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็พบว่ายอดเงินจำนวน1แสนถูกโอนเข้าบัญชีของเธอ เธอจึงยิ้มหวานให้พร้อมกับขอบคุณชายหนุ่มจากนั้นก็หยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป ปราน: อ่าว แล้วฉันล่ะ ใยบัว: ถ้าจะเข้ามาก็โอนของวันนี้ให้หนูด้วยนะคะ ปราน: ฮ่าๆๆๆ กว่าจะได้ใจเธอฉันไม่หมดตัวก่อนหรือไงฮะใยบัว ชายหนุ่มตะโกนตามหลังใยบัวไปแต่กลับได้ยินเสียงหัวเราะของใยบัวดังตามมา วันต่อมา ตอนนี้ทุกคนต่างรับรู้กันหมดว่าใยบัวคือผู้หญิงของคุณปราน และที่หนักไปกว่านั้นข่าวนี้ถูกต่อสายไปหาข้าวหอมและโปรดที่กำลังทานอาหารเช้ากันอยู่ โปรด: ผู้หญิงที่ไหนอีก! ข้าวหอม: แด๊ดดี้ลูกโตแล้วนะคะ ปล่อยลูกไปเถอะทำอย่างกับเมื่อก่อนแด๊ดดี้ไม่มีผู้หญิงอย่างนั้นแหละ โปรด: ปรานมันใช้เงินเดือนนี้เกือบ20ล้าน ไม่มากไปหน่อยหรอ ข้าวหอม: ไว้หนูจะคุยกับลูกเองค่ะ แด๊ดดี้ใจเย็นๆนะวันนี้ยัยปอยก็กลับมาแล้ว โปรด: เฮ้อ ดีนะที่ยัยปอยไม่เหลวไหลอีกคน ข้าวหอม: ปรานก็ไม่ได้เหลวไหลนะคะ เพียงแค่ลูกไม่อยากเดินตามรอยที่คุณขีดไว้กลับกลายเป็นลูกผิดมากเลยหรอคะ โปรด: ไม่ใช่แบบนั้นข้าวหอม ฉันพูดตรงๆนะปรานไม่ทันคน ข้าวหอม: ยังไงคะ? โปรด: ครั้งนึงมีอาเคยแช่งผมเอาไว้ ผมเลยกลัวว่าเวรกรรมที่ทำกับผู้หญิงมันจะตกมาอยู่กับปราน ข้าวหอม: ไว้หนูจะจัดการเรื่องนี้เอง แด๊ดดี้ไม่ต้องห่วงนะคะ ข้าวหอมถึงกับถอนหายใจเมื่อรับรู้ว่าลูกชายตัวดีถอนเงินออกจากบัญชีเกือบ20ล้าน แม้จะโตจนสามารถมีครอบครัวได้แล้วแต่คนเป็นพ่อเป็นแม่ก็อยากเห็นลูกตัวเองมีคู่ครองที่ดีกันทั้งนั้น... ในขณะที่ทุกคนกำลังตรวจเช็คผลไม้ล๊อตสุดท้ายอยู่ในโกดังใยบัวที่ช่วยอะไรใครไม่ได้เธอจึงขออนุญาตชายหนุ่มเดินออกมาด้านนอกเพื่อให้ทุกคนทำงานกันได้สะดวก หมวย: น้องใยบัวเป็นแฟนของคุณปรานหรอคะ ใยบัว: พี่หมวย.... หมวย: พี่เห็นเรากับคุณปรานสนิทกันน่ะ ใยบัว: เปล่าค่ะ แค่คุยๆกันทำไมหรอคะ หมวย: คุณปรานเป็นคนเจ้าชู้มาก พี่เลยอยากจะเตือนให้น้องใยบัวทำใจเผื่อไว้ เพราะพี่ก็เคยอยู่จุดนั้นมาก่อน... คำพูดของหมวยทำเอาใยบัวถึงกับมองหน้าแต่หมวยกับตีหน้าเศร้าเล่าความหลังจนใยบัวเริ่มรำคาญ หมวย: น้องใยบัวอย่าคิดจริงจังกับคุณปรานเลย เสียเวลาเปล่าๆ ใยบัว: ค่ะ..... หมวย: เมื่อก่อนพี่ก็คิดว่าคุณปรานจะรักพี่จริงๆ สุดท้ายพี่ก็กลายเป็นแค่ของเล่น พูดแล้วมันก็เศร้านะคะ ใยบัวได้แต่เงียบก่อนจะหันไปมองทางอื่น หมวยที่พยายามปั่นประสาทใยบัวแต่เมื่อเห็นท่าทางเฉยเมยของใยบัวก็เริ่มหงุดหงิด หมวย: ฟังพี่อยู่หรือเปล่าคะน้องใยบัว! ใยบัว: ฟังค่ะ ฟังอยู่ หมวย: ดูน้องใยบัวเองก็ไม่ธรรมดานะคะ ใยบัว: ก็พอตัวค่ะ "คุยอะไรกันหรอ?" เมื่อเสียงของปรานดังขึ้นคุณหมวยก็ถึงกลับเปลี่ยนสีหน้าทันที ส่วนใยบัวก็ยังคงนิ่งไม่พูดอะไร หมวย: ตามประสาผู้หญิงน่ะค่ะ ปราน: ใยบัวผมโดนคุณพ่อเรียกตัวกลับด่วนเลย เรากลับกันก่อนเถอะ หมวย: หมวยขอกลับด้วยได้ไหมคะ ใยบัว: ถ้างั้นเรารีบกลับเถอะค่ะ ปราน: ไปสิ ไปเก็บของกันเถอะ ใยบัวเกาะแขนชายหนุ่มและเดินผ่านหน้าคุณหมวยออกมาโดยที่ไม่มีใครพูดหรือตอบคำถามคุณหมวยเลย ทำให้เธอถึงกับกำหมัดแน่นด้วยความโมโห
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD