ยอมแล้วทูลหัว [จะร้ายจนกว่าจะรัก]

มหาวิทยาลัยเอกชน "โอ้ยยยย.....ปวดใจ!!" "อะไรของมึงวะอีใยบัว" ใยบัว ลูกสาวนักการเมืองท้องถิ่นในแถบภาคเหนือ แถมยังมีคุณพ่อยังเป็นเจ้าของเหมืองแร่ที่ใหญ่ที่สุดในโซนภาคเหนืออีกด้วย ใยบัว: กูปวดใจอีมินมันมีผัวแล้วอ่ะ! ใจ๋: แล้วยังไงมึงก็เลยอยากมีผัวตามมันน่ะหรอ ใยบัว: กูก็อายุ18-19แล้ว แต่ทำไม๊ทำไมไม่มีใครมาจีบกูเลย ใจ๋: มึงก็ไม่น่าถาม พี่ปี3มาจีบมึงเสือกเมาอ้วกใส่เค้า ดีเค้าไม่ทิ้งมึงไว้หน้าผับ ใยบัว: ไม่ต้องพูดดด! ใจ๋: มึงไม่ต้องห่วงเดี๋ยวคืนนี้กูจะชวนอียุ่งไปเที่ยวผับเอง ได้ข่าวว่าเจ้าของผับจบนอกมาหล๊อหล่อ ใยบัว: อยากกินของนอกเลยกูฮ่าๆๆๆๆ ผับของลูกชายนักการเมือง ​​​​​ใยบัว: ไหนวะไอ้ลูกนักการเมืองที่มึงบอก ยุ่ง: อีบัวมึงใจเย็นๆดิ กูสืบมาแล้วคุณปรานไม่ค่อยลงมาข้างล่างรักสงบ บ้างานแถมบ้ากามอีกต่างหาก ใยบัว: อียุ่งมึงก็พูดไป ยุ่ง: จริงๆเรื่องผู้หญิงบ้านนี้เค้าอยู่ในสายเลือด ใยบัว: กูชักจะอยากเป็นทาสกามอารมณ์แล้วสิคิกๆๆๆ ใจ๋: มาแล้วๆๆ นั่นไงเสื้อสีดำโน่นไง ใยบัว: ป๊าดดดดด พ่อคู๊ณณณ ยุ่ง: มาแล้วๆๆๆ อีบัวสู้ๆ ชายหนุ่มเดินตรงมายังโต๊ะVIPก่อนจะเรียกเด็กเสิร์ฟมาคุย ใยบัวที่เห็นชายหนุ่มนั่งคนเดียวก็รีบจัดแจงเสื้อผ้าหน้าผมก่อนจะเดินตรงไปหาชายหนุ่ม ใยบัว: อะแฮ่ม! สวัสดีค่ะหนูชื่อ... ปราน: รบกวนออกห่างจากผมด้วยครับ ฟุ๊ด! ฟุ๊ด! ชายหนุ่มหยิบขวดแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อขึ้นมาฉีดพ้นตามอากาศจนใยบัวที่ยืนอยู่ถึงกับหน้าแตกเป็นเสี่ยงๆ ใยบัว: อีตาบ้า! หึยยย!! เมื่อใยบัวเดินกลับมาที่โต๊ะเพื่อนๆก็ต่างพากันขำเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ใยบัวถูกปฎิเสธจนหน้าหงายกลับมา ใจ๋: ปิดประตูค่ะเค้าไม่เอามึงฮ่าๆๆ ใยบัว: หยิ่งฉิบหายคิดว่ารวยคนเดียวหรือไงวะ! ยุ่ง: แฟนคุณปรานหรอวะ โว๊ะควบสองเลย ใยบัว: แบดบอยซะด้วย....ได้จ้าาา...กูล่ะชอบ! ด้านปรานหลังจากที่กลับมาจากเมืองนอกก็ได้เข้ามาดูแลผับที่มีมาตั้งแต่รุ่นของคุณปู่ แต่ยุคสมัยมันเปลี่ยนไปและปรานที่เคยชินกับการอยู่เมืองนอก จึงปรับเปลี่ยนและสร้างบรรยากาศให้มันดูทันสมัยมากขึ้น ปราน: น้องเดียร์ครับไอ้บียังไม่มาอีกหรอ เดียร์: ยังค่ะ พี่ปรานคะคืนนี้เดียร์กับเหมียวขอนอนด้วยได้ไหมคะ ปราน: หืมมม แบบนี้พี่ตายพอดีฮ่าๆๆ เดียร์: ทะลึ่งพูดอะไรของพี่เนี้ย ใยบัว: สำส่อน! ฮัดเช้ย!! ยุ่ง: อีบัวคุณปรานมองแล้วมึงอย่าปากหมานะ! ใยบัว: กูแค่จามเฉยๆมึงบ้าหรือเปล่า ใยบวบยังคงกวนประสาทชายหนุ่มอยู่เรื่อยๆจนชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นเป้าสายตาของเด็กกลุ่มนี้อยู่ ปราน: น้องเหมียวทำไมดื่มน้อยจังเลยครับ ไม่สบายหรือเปล่า เหมียว: มึนๆค่ะ สงสัยเหล้าจะแรงไปหน่อย ปราน: ไอ้บีมาพอดีเลยให้พี่พาไปหาหมอไหมคะ เหมียว: ไม่เป็นไรค่ะเหมียวไหวค่ะ บี: เฮ้ยไอ้ปรานขอโทษทีว่ะหาที่จอดรถไม่ได้เลย แล้วนี่คืนนี้ควบสองเลยหรอแบ่งให้กูคนนึงดิ ปราน: มึงหาเอาเองเถอะสองคนนี้กูหวง! เดียร์: พี่ปรานอ่ะเดียร์เขินนะคะ 2ชั่วโมงผ่านไป บี: กูเจอเนื้อกูละ เดี๋ยวกูมา ปรานถึงกับส่ายหน้าให้เพื่อนสนิทก่อนจะหันไปหยอกล้อกับสองสาวที่นั่งซบไหล่ของตนอยู่ บี: มาแล้วครับเพื่อน นี่น้องใยบัว ยาใจของกูเอง ใยบัว: สวัสดีค่ะ ปราน: คนอื่นไม่มีแล้วหรือไงวะ! บี: ทำไมวะน้องออกจะน่ารัก ใยบัวได้แต่เบะปากในใจเพราะดูจากการพูดจาและท่าทางของคุณปรานก็พอจะดูออกว่าเป็นคนเอาแต่ใจ ปากเสีย แถมเจ้าชู้ หึ! ปราน: ด่าอะไรฉันหรือเปล่าเธอ ใยบัว: เปล๊า!! ปราน: ก็ดี! 1ชั่วโมงผ่านไป.. ​​​​​ตอนนี้ใยบัวเริ่มไม่มีสติเพราะเธอกระดกเหล้าเพียวๆตามเสียงยั่วยุของพวกผู้ชาย ด้านปรานก็เอาแต่มองด้วยสายตาและท่าทางสะอิดสะเอียน เหมือนภาพทุกอย่างจะตัดไปเพราะใยบัวจำอะไรไม่ได้ตื่นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์แถมชายที่นอนอยู่ข้างกายก็คือคุณปราน "ถ้าฉันตกใจร้องกรี้ดมันก็คงเหมือนในละครหลังข่าวนะสิ ไม่ได้อีบัวมึงจะแอ๊บแบ๊วไม่ได้!" ใยบัว: ขอโทษนะคะคุณปรานหนูขอดูของนอกหน่อยเถอะ