Kurşun
Geçmiş zaman;
Oturduğum yerden boş gözlerle etrafı izliyordum. Koşturan çocuklar, ele ele yürüyen çiftler... Önümden geçen insanlar beni görmüyordu ya da görmek istemiyordu. Belki de keyiflerini bozuyordum. Ailecek çıktıkları akşamda onları huzursuz ediyordum, ama hiç umurunda değildi. Alıştığım bakışlara inat oturduğum banktan kalkmadım. Bitirdiğim iş sonrası biraz kafa dağıtmaya gelmiştim. Tek istediğim beni kimsenin rahatsız etmemesiydi.
-Oturabilir miyim?
Duyduğum sesle kafamı kaldırdığımda bana gülümseyen adama baktım. İki dakika huzur yaşamayacaktık. Önüme döndüğümde çekip gideceğini sanırken yanıma oturdu. Kızgın gözlerle döndüğümde yine aynı gülümseme ile bakıyordu.
-İzin verdiğimi hatırlamıyorum.
-Ama, hayırda demedin.
-Kardeşim başka bank mı yok? Çek git başımdan.
