Engin
Tuğba'nın mağazasına vardığımda bir müşterisi ile ilgileniyordu. Göz göze geldiğimizde utangaç gülümsemesi oluştu. Beynim otomatikman gözlerimin önüne başka bir gülümseme getirse de hemen sildim. Olması gerek karşımda ki kızdı. İyi aile kızı ve düzgün biriydi. Aklıma ve beynime uyarımı yaptıktan sonra masasına yaklaştım. Sandalyeye oturup beklemeye başladım.
Mağazası çok büyük olmasa da güzel bir mevkideydi. İçeriyi tamamen beyaz yapmıştı. Bu sayade çantalarda güzel duruyordu.
-Hoş geldin.
Sesiyle kendime geldim. Yerine oturduğunda gülümseyerek "Görüşmeyeli nasılsın?"dedi. Yeni ayrıldığımız için sorusuna gülümsedim. Eğilip "İşten kaçtım."dedim
-Sevinmedim desem yalan olur. Öğlenleri pek bir şey yemek istemiyorum. Senin sayende bende atıştırmış olurum.
Baya zayıf olduğunu görü
