Kübra uyuduktan sonra, kapıyı tırmalayıp duran kedi ve sürekli sızlanıp duran köpek yüzünden uyuyamayan Kerimhan, kucağındaki karısını süzerken hafifçe gülümsedi.
Kızın kirpiğinin ucunda asılı kalan damlaları parmağı ile yakalayıp ıslak parmağını kızın yanağı boyunca kaydırarak çenesine dek indi.
Mırıldanıp kendine sarılmasını izlerken yüzü ifadesizdi.
Kübra elini kaldırıp az önce parmaklarını gezdirdiği yanağına koyunca kızın kınalı parmaklarına bakarak başını yastığa bıraktı.
Koyu kirpiklerine, biçimli kaşlarına, belirgin elmacık kemiklerine minik, inatçı çenesine… Çok kez görmüştü ama iki gündür bu kadar dikkatle bakıyordu.
Gözleri harap ettiği dudaklarına takıldı. Solgun, bereliydi. Alt dudağı dolgun olmasına rağmen üst dudağı çok daha inceydi. Çirkin olması gerekiyordu. Değildi.
