Chapter 6

1064 Words

ความจริงแล้วก็ไม่สำคัญหรอก เขาก็ไม่ใช่แพทย์ที่จบมาจากโรงเรียนแพทย์สักหน่อย ก็แค่พ่อมดที่สถาปนาตนเป็นแพทย์เท่านั้น แต่จะอะไรก็ช่าง เธอเข้าใจเขาผิดอย่างนี้ เขาต้องแก้ตัว “เรื่องนั้นผม...” “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันเข้าใจ” ยังพูดไม่ทันจบ โมราก็โพล่งขึ้นมาแล้ว เขาเห็นท่าทางของเธอก็ไม่พูดอะไร ให้เข้าใจไปแบบนี้ก็ดี เผื่อเธอจะได้รังเกียจเขาแล้วไม่กลับมาทำให้เขาปั่นป่วนอีก ทว่าเป็นเขาเองที่โง่ คิดว่ามันจะไปในทางนั้น เพราะแทนที่โมราจะปฏิเสธหรือโกรธ ดันตอบรับด้วยน้ำเสียงราบเรียบเสียนี่ “งั้นก็ได้ค่ะ ฉันเป็นพาร์ตเนอร์ให้คุณหมอก็ได้” เฮ้ย!? “แต่มีเงื่อนไขอยู่ข้อหนึ่งนะคะ” ยังไม่ทันที่อังเดรจะได้หายตะลึงงันเลย เธอก็ว่ามาอีกแล้ว “ฉันจะไม่นอนกับผู้ชายที่ยังไม่รู้จักกันดี คุณหมอโอเคไหมคะ” ไม่นอนกับผู้ชายที่ยังไม่รู้จักกันดี... “แล้วคุณจะยอมเป็นพาร์ตเนอร์ของผมทำไม” เขาแกล้งถาม โมรามุ่ยหน้าไปเล็กน้อย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD