Kainin Mo, Mr. Honey (SPG)

Chapter 6

Chapter 6

Honey’s Pov

PANAY ang dampi ko ng ice bag sa isa kong mata dahil nasuntok na naman ako ni Chantal. Dito na ako dumiretso sa bakeshop at baka makita na naman ng mga kaibigan ko ang pasa sa mata ko.

Sinunod ko lang naman ay payo ng hayop na Koa pero nasapak parin ako. Mamaya talaga ay makakatikim ng sapak sa ‘kin ang baliw na yun.

Dalawang beses na akong nasuntok mula sa matabang babaeng yun. Kapag talaga ako nainis sa matabang yun ay babayuhin ko ng matagal ang pvke niyang mataba. Putangina talaga!

“Ayos ka lang po ba, sir Honey?” Tanong ni Aljun sa ‘kin na kasama ko dito sa shop.

Inilapag ko ang hawak kong ice bag at tumingin sa kanya. “Okay lang ako. Hindi naman nakakabawas ng kapogian ang itim ko sa mata.” Saad ko habang nakasimangot.

“Nong nakaraan po may black eye ka din, sir. May kaaway ka po ba, sir?” Tanong niya sa ‘kin.

“Wala naman. Lambing lang niya ‘to

sa ‘kin.” Makahulugan kong sabi.

Kumunot agad ang noo ni Aljun sa sinabi ko. “Sino po? Babae po ba? Naku, sir Honey.. kung babae man yan ay badshot ka na agad.” Saad ni Aljun kaya kumunot ang noo ko dahil naguguluhan ako.

“Paanong badshot? Anong ibig mong sabihin?” Naguguluhan kong tanong.

“Babae po ba ang nanuntok sayo, sir? Kasi kung oo po ibig sabihin ay ayaw ka niya o di kaya ay ayaw niya ang ginagawa mo sa kanya. Hindi ka naman kasi susuntukin kung wala kang ginagawang masama, sir Honey eh.” Sagot ni Aljun kaya napangiwi ako. Naalala ko na naman ang ginawa ko kanina kay Chantal. Hawak pvke lang naman ginawa ko. Gusto ko lang naman malaman kung totoo ba talaga ang hula ko na mataba ang pvke niya. Napatunayan ko talaga kanina na mataba. Mas lalo tuloy akong ginaganahan bwisitin ang babaeng yun.

“Mali ba ang ginawa ko na humawak ako ng pvke?” Tanong ko sa kanya kaya napailing agad si Aljun.

“Naku, sir.. maling-mali. Paano nalang kung pinakulong ka ng babae dahil sa ginawa mo. Naku, himas rehas ka talaga, sir Honey. Bad po yun. At isa pa, wag ka pong hahawak na hindi pa naliligo ang babae.” Saad niya kaya mas lalo akong nagtaka.

“Bakit hindi pwede?” Tanong ko agad.

“Naku, sir.. wala ka po bang alam sa pvke? Hindi ka pa ba nakakakita ng ganun?” Tanong ni Aljun na para bang hindi makapaniwala.

Umiling ako agad. “Hindi pa! Hindi pa din ako nakakakita.” Seryoso kong sabi.

Naiiling naman siya. “Alam mo po, sir Honey, yung pvke po ay masarap kainin kapag bagong hugas. Pero kapag hindi po.. wag mo ng hawakan o kainin.” Nakangiwi niyang sabi.

“Bakit naman?” Tanong ko.

“Kasi mabaho. Amoy bagoong, sir Honey. Kaya dapat bagong ligo o bagong hugas. Yun po masarap kainin ang pvke.” Saad niya kaya agad akong napatayo.

Tinatawag pa ako ni Aljun pero hindi ko siya pinansin. Deri-diretso lang ang lakad ko hanggang sa makalabas ako sa shop. Dumiretso ako sa kotse ko na nakaparada sa gilid at kaagad na binuksan ang pintuan ng driver seat.

Pumasok ako at kaagad na binuhay ang makina ng sasakyan. Pinausad ko ‘to habang paulit ulit na iniisip ang sinasabi ni Aljun.

Tinungo ko ang pinakamalapit na palengke. Nakarating naman ako agad sa palengke kaya bumaba ako sa kotse at nagmamadali akong naglakad para mahanap ang sinasabi ni Aljun na kaamoy daw ng bagoong ang pvke ng babae kapag walang hugas.

Nakahanap agad ako ng tindahan na may naka display na bagoong. “Pabili nga po!” Saad ko sa matandang babae. “Isang bagoong na kaamoy ng pvke.” Dagdag ko pang sabi kaya nanlaki ang mata ng matandang babae.

“Loko kang bata ka! Anong kaamoy ng pvke?” Gulat na gulat na sabi ng matanda.

“Yung bagoong po. Sabi kasi ng empleyado ko kaamoy daw ng pvke ang bagoong.” Patay malisya kong sabi.

Napailing naman ang matandang babae saka kumuha ng isang bote ng bagoong. Kaagad niyang inabot yun sa ‘kin kaya dali-dali kong binuksan ay inamoy. Mabango para sa ‘kin kaya walang problema kung amoy bagoong ang pvke ni Chantal. Kakainin ko parin. Tangina! Partneran ko na lang ng kanin para mas masarap.

“Naku.. maloko kang bata ka. Amoy bagoong lang kapag hindi nahugasan.” Natatawang sabi ng matanda.

Hindi naman ako sumagot at kumuha nalang ako ng pangbayad sa matanda. Inabot ko yun saka ako ngumiti at nagpasalamat. Naglakad kaagad ako dala ang bagoong na binili ko.

Inaamoy amoy ko parin yun. Sinasanay ko na ang sarili ko para kung sakali man na masalisihan ko si Chantal ay kain agad pvke. Walang arte-arte. Punyemas!

Habang naglalakad ako ay may nakasalubong akong matandang lalaki. Kilala ko kung sino yun at napangiti ako dahil ama yun ni Chantal.

Nakita niya ako agad at ngumiti. “Sir Honey.. nandito ka pala namamalengke.” Sabi pa niya sa ‘kin ng makalapit.

“Bumili lang po ako ng bagoong, tay.” Magalang kong sabi. Kailangan kong maging mabait sa ama ni Chantal para maging kakampi ko siya laban sa anak niya. Binubugbog lang kasi ako ng dalaga. Wala pang nakakagawa sa ‘kin ng ganito.

“Yan lang ba ang binili mo, sir Honey? Gusto mo ba do’n na mananghalian sa bahay namin?” Pag offer niya kaya agad na nag ningning ang mata ko. Kapag pumayag ako ay makikita ko na naman ang dalaga.

“Sige po, payag po ako.” Kaagad kong sagot sa matanda kaya ngumiti siya habang tumatango-tango.

“Teka.. bakit umalis ka po kanina, sir? At bakit may black eye ang mata mo?” Sunod-sunod niyang tanong sa ‘kin.

Gusto ko sanang sabihin na pinalayas ako ng anak niya at sinuntok pero baka mapagalitan niya ang dalaga at magsumbong naman si Chantal sa nangyari. Hindi dapat malaman ng matanda ang ginawa ko sa dalaga.

“Wala po ‘to, tay. Tumama lang ako sa pinto kanina. Nga po pala, hindi na ako nakapag paalam po kanina at umalis na po ako. May emergency po kasi sa shop ko.” Palusot ko na lamang kaya tumango tango siya.

Inaya niya ako na sumama sa bahay niya kaya sigurado ako na magugulat na naman si Chantal kapag nakita ako.

Chantal’s Pov

NAGISING AKO dahil sa ingay sa labas ng kwarto ko. Nakatulog pala ako kanina matapos kong maglinis ng kwarto ko at itapon ang mga picture ni Rafael. Sa pagod ko ay nakatulog na lamang ako dahil umiiyak na naman ako. Naalala ko na naman ang ginawa ni Rafael sa ‘kin at bumabalik na naman ang sakit. Hindi pa nakatulong ang lalaking abnormal kanina na hinawakan ang ano ko.

Dali-dali talaga ako kanina naghugas ng ano ko dahil pakiramdam ko ay nakakadiri. Hindi pa ako nakuntento at naligo na lamang talaga ako. Kainis na lalaking yun! Kung may baril lang talaga ako ay baka kanina ko pa binaril ang mata niya. Nakaka stress talaga ang lalaking yun. Pakiramdam ko ay kapag nakita ko ang pagmumukha niya ay kumukulo na ang dugo ko. Siguro ay mahi-highblood ako at siya ang dahilan kung bakit ako mamamatay dito sa mundo.

Naisipan ko ng bumangon dahil naiingayan na talaga ako. Hindi ko alam kung bakit maingay eh sa pagkakaalam ko ay wala ang kapatid ko at pumasok sa school.

Kaagad akong bumangon at hindi na nagdalawang isip na magbihis. Nakasando lang ako at maikling short na halos pumutok na sa laki ng mga binti ko. Hindi na ako nagsuot ng bra dahil nandito lang naman ako sa loob ng bahay at hindi naman ako lumalabas ng bahay. Wala namang ibang tao at ang alam ko ay umalis ang papa ko. Nagpaalam kasi yun sa ‘kin kanina na pupunta ng palengke.

Nang makabangon ako ay tinungo ko ang pinto. Kaagad kong pinihit ang siradura ng pintuan saka ako lumabas. Halos magulat ako ng makita ko ang lalaking mongoloid at pawis na pawis habang nagpapakintab ng sahig.

Bumaba ang tingin ng mongoloid sa ‘kin at napalunok pa siya ng ilang beses. “Wag ka nga tumingin! Bakit nandito ka na naman? Gusto mo na naman ba talaga masuntok ang mata?” Inis kong sabi pero hindi yata niya pinapansin ang sinasabi ko dahil ang mata niya ay nakatuon sa dibdib ko.

“Bakat na bakat ang u***g mo, langga. Pwede ko ba madede yan?” Tanong niya kaya halos manlaki ang mata ko at napatakip na lamang ng dibdib ko ng maalala ko na wala nga pala akong suot na bra.

“Bastos! Tatadyakan ko talaga ang mukha mong mongoloid ka!” Nanlilisik ang mata ko habang sinasabi ko yun. Agad akong naglakad papunta sa kanya at hinanda ang isa kong kamay para suntukin ang kumag. Habang ang isa kong kamay ay nakatakip sa dalawa kong dibdib.

Nang makalapit ako sa kanya ay kaagad ko siyang sinuntok. Pero nanlaki ang mata ko ng masalag niya ang kamao ko. “Hindi mo na ako masusuntok sa mata ko, langga.” Nakangisi niyang sabi at hindi binibitawan ang kamao ko.

Sa inis ko ay agad kong ginamit ang kaliwa kong kamay at agad na sinuntok ang lalaki. Ngunit naiwasan niya yun at dinakma ang isa kong dibdib at pinisil pisil pa ng gago.

“Ahh.. bastos ka talaga!” Sigaw ko at gamit ang isa kong binti ay sinipa ko ang isa niyang binti. Bwisit na bwisit talaga ako dahil ang dami na niyang kasalanan sa ‘kin.

“Napaka manyakis mong animal ka! Mapapatay na talaga kita!” Sigaw ko habang nanggigil sa inis. Uminit talaga ang ulo ko at agad na pinulot ang isang walis para ihampas sa mukha niya.

“Manyakis talaga ako, langga. Pero sayo lang kakain ng pvke.” Sabi pa ng siraulo na ‘to kaya hinabol ko ng walis. Mauubusan yata ako ng hangin dahil sa lalaking ‘to.

“Pag talaga tinamaan ko ang ulo mo ng walis ay may pailaw talaga ang bahay mong siraulo ka! Mapapatay talaga kita!” Sigaw ko sa kanya habang naghahabulan kaming dalawa sa sala. Hindi ko siya matamaan at hingal na hingal na ako.

“Patayin mo nalang ako sa sarap, langga. Magkainan tayong dalawa.” Aniya kaya mas lalo lang uminit ang ulo ko.

Nakakainis ang papa ko. Bakit niya hinahayaan na makapasok ang tulad na lalaking ‘to na napaka delikado. Manyakis na nga, maluwag pa ang turnilyo sa utak. Kabwisit! Makukulong yata ako sa salang pagpatay dahil sa manyakis na ‘to.

Hindi ko talaga siya nahabol kaya napagod talaga ako. Hingal na hingal ako kaya tumigil na ako sa paghabol sa lalaki.

Hinagis ko na lang ang walis sa sahig at nagmartsa ako papasok ng kwarto dahil na badtrip ako. Hindi ako makatama sa kanya kaya mas mabuti ng pumasok ako ng kwarto at magpalit ng damit. Kakausapin ko talaga ang ama ko at sasabihin ko sa kanya ang ginagawa ng lalaking ‘to sa ‘kin.

“Saan ka na pupunta, langga? Magpapalit ka na ba ng damit?” Tanong niya sa ‘kin.

“Bakit mo tinatanong? Anong pakialam mo?” Mataray kong tanong. Hindi ako mataray na tao pero pagdating sa lalaking ‘to ay lumalabas ang sunggay ko.

“Wala naman. Bilisan mo na magbihis dahil kakain na daw tayo sabi ng ama mo.” Sagot niya kaya nilingon ko siya at tinaasan ko siya ng isa kong kilay.

“Wala ka bang bahay? Bakit dito ka nakikikain?” Tanong ko sa kanya.

“Meron akong bahay, langga. Malaki, kung gusto mo do’n ka na tumira. Wala kasi akong kinakain sa bahay ko. Kapag nando’n ka ay araw-araw kong kakainin ang mataba mong pvke.” Bastos niyang sabi kaya pinakita ko sa kanya ang kamao ko.

Tumawa lang ang loko kaya pumasok na lamang ako ng kwarto. Bago ko maisara ang pintuan ng kwarto ko ay narinig ko pa ang kanta niya na ang gusto daw niyang maasawa ay babaeng mataba ang pvke. Uminit na naman ang magkabilang pisngi ko sa kabastusan ng lalaki. Dalawa na nag nahawakan niya sa ‘kin. Dede at yung ano ko na talaga. Kainis! lagi na lang akong nalulusutan ng baliw na yun. Nakakaloka ang ginagawa niya sa 'kin. Pang mental ang utak ng gago.

Author's Note: Sa mga bagong nagbabasa ng story ni Honey at Chantal, pa add po sa library ninyo ang story upang mag notif ang upadate ko at madali niyong makita kung may update na po ako dito sa Dreame. Click niyo lang po yung nasa gilid ng CONTINUE READING. Salamat po!