The Possessive Mafia (TAGALOG)

Chapter 4 -

Chapter 4

"What can you do, Cagape?  Ngayon, magkano ang utang mo sa akin?  What expensive thing do you have that can pay off the amount you owe me?  ”Dale asked the old man angrily.

Nagkautang kasi ito sa kaniya ng malaking halaga.

"Kapag hindi mo pa rin ako nabayaran sa utang mo sa 'kin. Asahan mo, hindi ka na aabutan ng isang buwan dito sa mundo." As he blew the tip of his gun.

Kita sa mga mata ng matandang Don, ang pagkatakot.

Who wouldn’t be afraid of a DALE JACKSON ROSI, known as the mafia boss,   kilala bilang mabilis kumalabit ng gantilyo. At isang salita niya lang kapag nagkamali ka, hindi ka na maabutan ng umaga. Ganyan si Dale Jackson Rosi.

Marami na ring babaeng dumaan sa kaniya, pero ni isang babae ay wala siyang natipuhan sa mga naikakama niya. Mataas ang kaniyang standards pagdating sa babae, ofcourse sa lahat ng bagay.

"Please! Bigyan mo pa ako ng pagkakataon. Maawa ka!" Pagmamakaawa ng matanda sa kaniya 

Bahagya siyang natawa. Handa na siyang kalabitin ang gantilyo para iputok sa ulo ng matandang Don.

Lumuhod ito sa kaniyang harapan habang pinapakiusapan siya,

"What is in exchange for your life, Cagape?  Tell me right now ?!  I will spare your life this time. Pero sa susunod hinding hindi ko na palalampasin pa ang buhay mo!"   He said angrily to the old man who was kneeling in front of him as it clung to his pants.

"My daughter," nanginginig na sabi nito sa kaniya.

Doon nito nakuha ang kaniyang atensyon.

Hindi niya alam na may anak palang babae ang matandang kaharap niya. He sarcastically laughed.

"Funny! Cagape! Do you think I will believe in you? Sa tingin mo ba ganun ka halaga ang anak mo para ipagpalit mo siya sa halaga na inutang mo sa akin?" He was laughing.

"" "Are you joking?"

"I don't have time to listen to your jokes, Cagape!" Itinutok niya muli sa ulo nito ang baril.

Nanginginig na tumayo ang matanda. May dinukot ito sa bulsa. Ibinigay ang isang litrato sa kaniya. Hindi niya man lang iyon sinulyapan o tiningnan.

"I will give you a chance, Cagape. Pero sa susunod...hindi ka na makakalusot." Banta niya dito. Agad itong tumalikod sa kaniya pagkatapos nito magpasalamat.

Nagmamadaling lumabas ang matanda.

Selena's POV

"Selena, itapon mo muna 'to sa basurahan bago ka kumain ng hapunan!" Utos sa akin nang matandang walang asawa kong amo na ito.

Kaya laging highblood, wala kasing jowa. Kaya ako ang palaging pinagdidiskitahan.

Kakain na sana ako nang utusan na naman niya ako. Kanina pa ako nagugutom dahil sa walang tigil niyang mga utos. Wala akong ibang magawa kundi sundin ang utos niya. Hindi na ako ang dating kahit umupo, humiga maghapon ay may pera pa rin at makain. Pero ngayon, mahirap pa ako sa daga.

"Ano pang tinitingin-tingin mo diyan? Itapon mo na 'to!" pinagmulatan na kaagad ako ng mata nito. Kailangan kong magtiis. Siya lang yung tumanggap sa akin dahil sa dami ng pinag-applyan ko, sobra naman kung makautos ang gurang.

Tumayo ako para sundin ang utos niya.

Kinuha ko mula sa kaniya ang basurang pinapatapon niya sa akin.

Lumabas ako para itapon yun sa labas. Bukas ay may mga basurang dadaan at kukunin nila ang basura.

Paglabas na paglabas ko ng gate, sinilip ko muna kung may dadaan na sasakyan. Para maliwanag kapag nagtapon ako.

Nagmadali akong lumabas ng makita kong may sasakyan na parating. Tinakbo ko ang gilid nang kalsada at itinapon ang basura.

Papasok na ako nang may biglang tumigil na sasakyan sa tabi ko.

Sa gulat ko ay natulala pa ako.

May lumabas na dalawang lalaking naka bonnet.

Naisipan kong sumigaw pero huli na dahil nakalapit na sila sa akin. Agad na tinakpan ang aking bibig.

Nanlaki ang mga mata ko. Agad nila akong hinila sa van at kaladkaran na ipinasok doon.

Walang ingat na binitawan nila ako sa loob ng van.

"Hayop, malalagot ka kay boss kapag nalaman niyang nasaktan natin 'yan," rinig kong sabi ng isa nilang kasama.

Sinong boss?

"Hindi naman nasaktan. Kaunting tulak lang naman sa babaeng 'yan." pangatwiran naman ng isa. Nagtatalo pa ata silang dalawa.

Akala ko tapos na pero lumapit pa sa akin ang isa. Pinatalikod ako at itinali ang mga kamay ko. Tinapalan rin nila ang aking bibig.

"Mmmmmmmmmmmm" sigaw ko kahit alam kong walang makakarinig. Hindi rin naman ako makasigaw ng maayos dahil sa tapal sa aking bibig.

"Huwag ka ng sumigaw, kung ako sa 'yo, 'wag mong sayangin ang oras mo at 'wag pagurin ang sarili mo dahil mamaya paniguradong mapapagod ka sa gagawin ni boss sa 'yo," sabay ang pagtawa nito. Kinabahan ako.

"Napakaganda mo pa naman!" Pahabol ng isa. Sabay-sabay silang nagtawanan.

Naramdaman ko ang pagtahimik nila kasunod ang paggalaw nang kinaroroonan ko.

Alam kong nakaalis na kami.

Abot-abot ang kaba ko. Saan nila ako dadalhin? Wala akong pera wala silang makukuha sa akin. Mahirap pa ako sa daga kung inaakala nila.

Ilang oras din ata akong tahimik sa likuran ng van.

Ilang oras rin atang tumatakbo ang van. Hindi ako nakatulog, pinakiramdaman ko lang ang paligid nang bigla itong tumigil.

Naramdaman ko ang pagbukas ng van sa kinaroroonan ko sa likuran. Malamig na kamay ang naramdaman kong humawak sa aking braso.

"Ano ba?" reklamo ko nang tinanggal nito ang tapal sa aking bibig.

"Aba't mataray ka, Miss, beautiful," nakakalokong ngisi ang iginawad nito sa akin.

Hinawakan niya akong muli at pwersahan na inilabas sa van. Nagpumiglas ako pero walang laban ang pagpupumiglas ko sa kanila.

Nasa isang building nila ako dinala. Tumingala ako sa building na nasa aking harapan ngayon.

Pwersahan ulit nila akong hinila papasok sa building.

Abot-abot ang kaba ko pero hindi ko pinapahalata. Inilalabas ko ang katarayan ko sa mga impaktong ito.

Tumigil kami sa isang pintuan na nasa aming harapan.

Dahan-dahan na kumatok ang isang lalaki.

"Boss, she's here!" sigaw pa nito nang buksan ang pintuan 

Sino ba ang boss ng mga impaktong ito? Panigurado kamukha iyon ni dagol.

"Come in!" Narinig kong sagot nito.

Napakabuo ng boses nito.

Itinulak ako ng isang lalaki papasok. Napako ang paningin ko sa isang lalaking nakatalikod na nakaupo sa isang swevil chair.

"Boss, nakita na namin ang pinapahanap niyo," sabi pa ng isa. Tumaas ang kilay ko .

Matanda na siguro ang lalaking ito.

"Leave us alone," sabi niya habang hindi man lang kami sinusulyapan.

Nakaramdam na naman ako ng kaba at takot sa mga oras na ito.

Anong kailangan nila sa akin?

Narinig ko ang pagsarado ng mga ito sa pinto.

Hindi ko pinahalata ang aking kaba at takot. Iniisip kong ako si Selena ang babaeng matapang palaban at walang inuurungan.

"Who are you?" Mataray na tanong ko dito.

Unti-unti naman itong umikot paharap sa akin. Ganun na lang ang pagkaawang ng labi ko dahil sa napakaguwapong nilalang na ito.

Napalunok ako.

Naibalik ako sa aking sarili nang tumayo ito at dahan-dahan itong lumapit sa akin. Ang pag-awang ng labi ko ay napalitan ng galit at pagtaas ng kilay ko.

"So, it's you!" Pinasadahan niya ako ng tingin. Tuluyan na itong nakalapit sa aking harapan. Ikinagulat ko ang pagkabig niya sa aking bewang.

Nanlaki ang mga mata ko sa ginawa niyang pagkabig sa akin.

"Ano ba? Don't touch me!" matapang kong saway sa kaniya. Hindi ako natatakot sa kaniya.

"You are so beautiful, hindi nga nagkakamali ang Daddy mo na ipambayad ka niya sa utang niya sa akin." Ngumisi ito. Hindi katulad ng lalaking kumidnap sa akin kanina. Kakaiba kapag siya ang ngumingisi sa aking harapan.

"What?" ngayon lang nag process sa utak ko ang utang.

Hindi nga ako nagkakamali, maging ako ay ibininta na rin ng ama ko.

Sinubukan kong tumalikod para lumabas. Pero hindi niya ako pinalampas  nahawakan niya kaagad ang kamay ko at inilapit na naman niya ako sa kaniyang bisig.

I could also smell his fragrant breath.

Oh god!

"Saan ka pupunta? Sa tingin mo ba makakaalis ka pa? You belong to me for life and no one else will own you but me! "He said emphatically.

Anong ibig niyang sabihin?

Lumapit pa ito sa akin at may ibinulong. Na nakakapagtindig sa aking balahibo.

"You're father sold you, and you can't do nothing but follow my command. If  you don’t follow what I want, you’re dead." Nanlaki ang mga mata ko sa huli niyang sinabi.

Kabaliktaran naman ang ugali niya sa kaniyang napakaguwapong mukha, tila wala siyang puso.

Pinilit kong kumawala sa bisig niya. Pero mas lalo lang humihigpit ang kapit niya sa akin.

" You're mine, baby, and you can't leave anymore. I already own you. Do you understand?"  he pulled me even closer to his body

"How dare you!" matapang na sagot ko sa kaniya. Tumawa lang ito sa sinabi ko.

"Sabihin mo ulit sa akin 'yan at may kalalagyan ka sa 'kin!" Umigting ang kaniyang panga.

Napalunok ako. Biglang umurong ang dila ko dahil sa ipinakita niyang reaksyon. Nakakatakot siyang magalit.

Magsasalita pa sana ako nang biglang tumunog ang telepono nito sa ibabaw ng kaniyang table. Agad na lumapit ito sa table at sinagot ang call.

"Do what you want to do! Kill them!" singhal nito sa kabilang linya.

Tila napako ako sa kinatatayuan ko. Ang lalaking ito ay walang takot na pumatay.

Bumalik ang kaniyang paningin sa akin.

Pinasadahan niya ako ng tingin.

"Mas maganda ka kapag sa malapitan." sambit niya. Napako ang paningin niya sa aking dibdib.

Napalunok ako.

Habang nakatingin sa akin. May tinawagan naman siya sa telepono.

"Take this woman and I'll go somewhere.  Make sure this woman can't escape.  We'll have another fight later, "I heard him say.

What fight?

Naiwan akong tulala. Pumasok ang kaniyang mga tauhan. Hinawakan ako sa magkabilang balikat.

"Never put your hands on her. Kapag nalaman kong nasaktan ang babaeng 'yan. May kalalagyan kayo sa akin." He said last before finally leaving. Naiwan kami sa loob ng office nito.

To be continue...