Wala na akong nagawa kung hindi pagbigyan si Khazer. Masyadong matigas ang ulo niya at alam kong hindi siya susuko sa akin. Mapapagod lamang ako sa pakikipagtalo sa kaniya dahil alam ko naman kung gaano talaga katigas ang ulo niya. Siguro aalis din naman siya kapag nakakain na kaming dalawa kaya mabuti pang hayaan ko na lang siya sa gusto niyang gawin. Subalit last na ito at hindi na muulit pa. Isa pa, gutom na rin ako. Wala na akong ganang makipag-away pa sa kaniya. Lalo pa't amoy na amoy ko ang dala niya.
"Come here!" Tawag niya sa akin at naghila ng upuan. Lumapit na ein ako at hindi na nagpaligoy-ligoy pa.
Umupo ako sa upuang ipinaghila niya sa akin at siya na mismo ang nagdasal sa pagkain namin. Gulat na gulat pa nga ako dahil akala ko hindi siya marunong magdasal. Pagkatapos niyon
