Wonderwall (Touch #4)

Chapter 18

“Sa buong magdamag, luha ma’y pumatak, sa pagsapit ng umaga, kapalit ay galak.” – Mga Awit 30:5

**

Chapter 18

Iris

Deep . . . he gave me deep and undeniably wild kisses. May lakas at uhaw niyang sinakop ang labi ko. I stopped from breathing. Pumaloob ang mga daliri ko sa kanyang pawising anit. I felt the softness of his hair. It glided through my fingers and I couldn’t help but took a grip on it. The way he touched me sent shivers all over my body. He was possessive at its finest. He never left my body until he was satisfied with it.

“Don’t you ever dare do that stunt again.” Matigas niyang sabi habang nilalayo ang labi niya sa akin. Ang isang kamay ay nakapatong na sa ibabaw ng tiyan ko. He wanted to feel the lives under my belly. He brushed his partly opened lips on mine. Paulit-ulit niya iyong ginawa. Natatamaan ako ng kanyang paghinga. Mainit at mabango. “How dare you outsmart the security men I installed for you, huh, baby?” nilusob niya ulit nang mapusok na halik ang labi ko. Sinagot ko siya at tinapatan ang kanyang bangis sa paghalik. Ramdam ko o pinaramdam niya sa akin ang lakas na binubuhos niya sa paghalik. Walang makakapagpahinto sa kanya o makakapagpalayo sa kanya sa akin.

Nilagay ko ang mga kamay sa kanyang mukha. The heat was maddening me to the point na gusto ko na siyang pumaibabaw sa akin para hindi makawala ang init na pumaloob sa akin. Pero alam kong kinukontrol din niya ang kanyang sarili. He stopped from kissing me and his heavy breathing fanned my aroused face. Isang tingin niya lang sa akin, nakuha na niya ang sumasalakay sa katawan ko. Ebidensya ko ang nakitang tuwa sa mga mata niya.

Mabigat ang paghinga ko. “Hindi mo ‘ko nilalapitan sa bahay mo. Hinahayaan mo rin akong matulog mag-isa. Kaya ano’ng karapatan mong halikan ako ngayon sa sarili kong kwarto?” may kutya at tampo kong tono. Hindi na ako nahiyang sabihin iyon. Bakit kapag narito kami, kung makalingkis siya ay parang makakatakas ako? Samantalang sa bahay niya, ni hindi niya ako matabihan sa gabi? Hindi sa naghananap ako ng katabi. Hindi, ah. Pero iba ang ugaling pinapakita niya rito at doon. Bakit? May itim na usok bang pumapaikot sa mansyon nila?

He brushed his lips once more. To punish him, I bit my lower lip so I could, at least, cover my vulnerable lip against him. He grinned at my move. He then targeted my upper lip. Tinudyo naman ng dila niya. “You’re mine. Damn it.” He murmured.

Bahagya ko siyang tinulak sa dibdib. Iniwas ko ang mukha. Dahil akma niyang lulusubin ako ng halik ulit. “Bakit mo ‘ko kailangang pabantayan, Achilles? Sa tingin mo, may iuuwi akong gamit sa mansyon niyo papunta rito? Gano’n ba?”

Huminto siya sa ginagawang paglandi sa akin. Tiningnan niya ako sa mga mata. Nagsalubong ang mga kilay at lumabas na naman ang galit niya.

“What? Sinong nagsabi sa ‘yo niyan?!” halos bulyaw nito.

Kumurap-kurap ako. Mukha siyang napikon. Hindi ako kaagad na nakasagot. Para niya akong yuyugyugin makuha lang ang sagot sa tanong niya. Tumikhim ako. Mahinang tikhim at aaminin kong kinabahan din ako sa sigaw niyang iyon. Nawala na ang pagod ko. Pati ang antok ko. Ang excitement na naramdaman ko nang tumakas ako sa mansyon ay tuluyan na ring nalusaw. Was it okay to feel aroused even if he was mad? I was curious though.

“Wala. Naisip ko lang,” mababang boses na sagot ko.

I saw his hard breathing while staring at me. “Whatever I have in that mansion, you are entitled to have it too. You are my wife, damn it. The men I installed near you are just to keep an eye on you while I was away. Clear?”

“Hindi ko lang gusto na may bumubuntot sa akin kahit nasa loob ako ng mansyon mo. Mawawala ba ako ro’n? Maliligaw ba ‘ko? Ikaw nga, eh. Palagi kang wala. Palagi kang busy. Matutulog na nga lang ako hindi pa kita nakikita. Ikaw dapat ang pabantayan hindi ako.” Bumalong ang luha sa mga mata ko. Nagulat din ako sa sakit na tila tinusok ang dibdib ko. I wasn’t a cry baby but I couldn’t stop myself at that moment. My gosh. Did I just rant at him? No way. “And we’re not clear! Clear your face. Leche ka!” I glared at him to save my face too. I wasn’t even in with vulgar words. But newsflash! My feelings and changes on my body were entitled for a little upgrade. And I couldn’t stop it.

Pinunasan ko ang sintido nang bumulwak ang luha ko. Agad akong bumangon. Madilim na sa labas ng bintana. Naiihi na rin ako. Nakita kong nakasuot na lang ng itim na medyas si Achilles. Ang sapatos niya ay naroon sa tabi ng pinto. Siguro ay nainitan rin siya dahil ay nakabukas ang ilang butones sa tapat ng dibdib niya at nakarolyo ang manggas hanggang sa siko. His male scent also assaulted my nose. Ang bango niya kahit na alam kong pinagpawisan na. Hindi pa iyon amoy ng mamahaling pabango. It was his natural scent. It also scared me that I wanted to doze against his broad chest. I wanted to feel his male heat against my skin. It was scary on my part as it was new to me.

“Sinabi mong ako na lang ang magbantay sa ‘yo?” mas kalmado na niyang salita ngayon.

Matalim ko siyang tiningnan.

“I’m willing.” He added. “Para hindi ka makawala ulit.”

Hindi ko pa rin maintindihan ang pagbabantay na ginagawa niya sa akin. “May illegal ka bang ginagawa?” umusbong na tanong ko sa kanya.

Tumayo siya at naupo sa tabi ko sa gilid ng kama. Hindi niya iniiwan ng tingin ang mukha ko. Kumunot ang noo niya. “Tulad ng?”

Napaisip ako. “May illegal transaction ka bang pinasukan? Tapos, may mga threat sa ‘yo. Kaya kailangan mo ‘kong pabantayan kasi madadamay ako pati ang pinagbubuntis ko. Maki-kidnap ba ako kapag lumabas ako mag-isa, ha?” I already had answer for that. Nakapunta nga ako sa mall mag-isa. Wala namang nangyari.

“What are you watching these past few days?”

Hindi niya ako sineryoso. My anger burst again. “Ang O.A mo, Achilles. Stop baby-ing me! Hindi ako sanay sa ganyang patakaran mo. Ni hindi mo rin ‘yan sinabi sa akin. Ano ba ako sa ‘yo?”

“My wife and the mother of my children.” Walang pasubali niyang sagot na para bang may karatula sa noo ko at iyon ang kanyang binasa.

Namilog ang mga mata ko. Ilang segundo ko lang hinanda ang sarili sa maaaring tapat niyang sagot. Pero hindi ang lumabas sa bibig niya. “Sa tingin ko, hindi tayo bagay. You are too strict to me.”

He looked bitter when he tsked. “Hindi tayo bagay? Kanino ka bagay? Kay Adam?”

Unbelievable. Napaawang ang labi ko. “Bakit naman nadamay si Sir Adam dito? It’s just between you and me. Hindi pa ako nakakapag-adjust sa buhay may-asawa, nasasakal na ‘ko!”

“What do you mean?” mahinang boses niyang tanong.

“Bawal akong gumalaw sa mansyon mo. Bawal akong tumulong sa mga gawaing bahay. Bawal akong lumabas. May dalawang sumusunod sa akin. Pinagbawalan mo rin akong magtrabaho. Naa-appreciate ko ang bahay mo at sobrang kumportable. Pero, ayoko ng ganoon lang,”

“Kaya ka tumakas?”

Napailing ako dahil sa disappointment. “Achilles, do you even want me to make you coffee?”

“Yes.”

“Do you want me to cook for you? To wait for you until you come home from work?”

“Yes.”

“Do you want to sleep with me everynight?”

“Sleep beside you and on top of you, yes.”

I sighed while staring at his slightly shocked face. “It’s not very hard for me to do it all. Iyong paglalagay mong bantay—hindi ko na kaya. Kahit saang anggulo kong tingnan, ang O.A talaga. Hindi ba? Baka hindi na ako magulat kung ikandado mo na ako sa kwarto. Masyado kang . . . possessive.” nahiya akong sabihin iyong huli kong mga salita. Pwede rin kasing nag-a-assume rin akong ganoon nga ang nararamdaman niya pagdating sa akin. But it looked and felt that way.

He tilted his head. “Ayaw mong possessive ako sa ‘yo, Iris?”

I lowly gasped. What? Seryoso siya roon? “Possessive ka nga sa akin?”

He nodded.

Napalunok ako. Nahirapan akong magsalita pagkatapos. Naroong hindi ako makapaniwala na tama ang akusasyon ko sa kanya. But then, “Ganyan na ba ang nararamdaman mo magmula noong nagkakilala tayo?” mahina at nakikiramdam kong tanong.

He didn’t even dare to blink his eyes. And answered, “One look at you, yes.”

My lips partly parted in his confession. What could I say? Yay or Nay? Anong degree na ang pagiging possessive niya sa akin? At bakit? Sa huli, nanatili akong nakatitig sa mukha niya. Unable to speak.

His jaw clenched. “Iiwan mo na ba ako dahil do’n?”

Sa pagkakatanong niya ay parang may humabol na pagbabanta akong narinig. Nakatitig siya sa akin. Naghihintay ng kasagutan. Napalunok ako.

“Me-medyo nagulat lang ako. Kasi, pagkatapos no’ng birthday party ni Jeric, hindi mo na ako pinansin. Inisip ko talaga no’n na baka ‘iyon’ lang ang gusto mo sa akin. Tapos sinabi mo pang kaya ako nakapasok sa kumpanya mo ay dahil lang sa koneksyon. Kay Ridge, ‘di ba? Kaya alam kong nagbago ka na. O hindi ka seryoso no’ng nanligaw ka.” Bumitaw ako sa bigat ng pagtitig niya. Tumayo ako at pinulot ang cardigan at sinuot. Iba ang kabang naramdaman ko. Feeling ko makakakuha ako ng bagong detalye tungkol sa lalaking pinakasalan ko. It was time. But I got really nervous. Why, Iris?

Natigilan ako nang iikot niya ang mga braso sa akin. He hooked his arms around my chest and tugged me against his front body. Pumaibabaw ang mga braso niya sa dibdib ko. My n*****s automatically puckered just because he was around me.

“Some things are getting out of my hands. But the fact that I got possessed by you, I really don’t want you away from me. You made me wanted you more when I learnt that you have my baby. Learning about that they are twins, you got me possessed more.” He kissed me on my hair and temple. Matagal niya roong pinirme ang labi. “Like as if I am under your spell. There were hard times for me too.”

Hinayaan ko siyang yakapin, samyuin at halikan ako. Hinayaan kong angkinin niya ang ilang bahagi ng katawan ko gamit ang kamay. I realized, the more I dig about his feelings, the more I got stiffened after I heard them. Ang malinaw lang sa akin, gusto niya talaga ako. Noon pa. Inamin niyang may mga bagay siyang hindi niya makontrol o wala sa kanyang plano. I got curious about it.

Mula sa paghalik sa leeg ko, tinapat niya ang labi sa tainga ko. “’Wag mo ‘kong iiwan, Iris. Akin ka lang.” binalik niya ang labi sa leeg ko. Pinaulanan niya ako roon ng halik.

I admit, I liked being with him. Noon, hindi ko matagalan ang presensya niya. Pero ngayon, nasanay na ba ako kaya nagbago ang nararamdaman ko sa kanya? I sighed. “Ayokong may bumubuntot sa akin. Alisin mo ‘yon.” Bumigat ang mga talukap ko.

Naramdaman ko ang pagtango niya. “I will. What else?” bulong niya habang pinapapak ng halik ang balat ko.

I gave him more access by tilting my head. “Pwede bang makita kitang matulog sa kama? Ang galing ng ninja moves mo, eh.” Sarkastiko kong tono.

He chuckled a bit. “Alright. You will see me on our bed tonight. Meron pa?”

Napanguso ko. Huminto na siya sa paghalik pero ang malaki niyang kamay ay humahaplos sa ibabaw ng tiyan ko. “Mmm, pwede ba akong tumambay sa kusina niyo? Hindi para kumain, ha. Kapag wala ka sa bahay, mag-isa na lang ako. Ayaw akong payagan ni Manang Lupe kahit tagahiwa,”

“I asked them to take care of you,”

Mas lalong humaba ang nguso ko. Hinawakan ko ang braso niya. “Exercise ko na rin kaya ‘yon. Gusto ko ring lumabas. Gusto kong makita sina Lean at Mabelle,” nilingon ko siya nang may halong excitement. “Pwede mo ba akong isama sa opisina? Mmm?”

Hindi siya sumagot.

Parang nag-alangan na naman. Inikot ko ang katawan para makaharap sa kanya. I looped my arms around his neck and he lowered his arms around my waist. Kumunot ang noo ko. “Ayaw mo na naman?” hinala kong tanong.

His jaw clenched. “I’ll arrange a meeting place for you.”

“Hindi na. Dadalawin ko na lang sila sa opisina,”

Tumahimik siya ulit.

I arched my brow at him. “Hindi ka payag? Ayaw mo?”

Ngumisi siya at nagbaba ng tingin sa gitna namin. “Baka mapagod ka roon kapag pumunta ka. Ipapasama ko sa ‘yo si Ara,”

“Tsk. Magsabi ka ng totoo kung maiistorbo kita. Hindi ko na ipipilit na pumunta.” Inirapan ko at piniling sa ibang dereksyon na tumingin. Pero hindi ko naman nagawang tanggalin ang mga kamay ko sa leeg niya. My moods changed very quick. My hormones were making fun of me.

He chuckled.

Tiningnan ko siya nang hindi binabalik ang mukha. Bumaba ang isang kamay niya sa puwitan ko. He mildly squeezed it and I jumped. “Achilles!”

He smirked. “Isasama kita. Bukas.” He leaned down his head and crashed his mouth over mine.

May palagay akong halos kalahating oras kaming naghalikan sa kwarto ko. Hindi siya tumigil hangga’t hindi nauubusan ng hininga. Bumaba lang kami nang ayain ko dahil gusto kong mag-CR. Nasa baba rin sina Mommy at Romulo. Pinagsabihan ako ni Mommy na huwag nang ulitin ang ginawa ko dahil pinag-alala ko raw ang asawa ko. Pumunta siya rito bago pa ako umuwi. Tama ako. Mauunahan niya ako. Umalis lang siya ulit kasama sina Mommy at Romulo para hanapin ako. Hindi nila ako matawagan dahil pinatay ko ang cellphone ko.

Two hours before midnight, bumyahe kami pauwi sa mansyon. Ayoko pa sanang umuwi. But Achilles saw me yawning. Sa byahe ko sinabi sa kanya kung saan ko pumunta pagkatakas ko. Hindi siya ngumingiti. Nagsalubong pa ang mga kilay niya habang nagkukwento ako. Amoy mainit na naman ang ulo ng Tigre. Lihim akong natuwa. Inuwi ko rin ang popcorn na binili ko sa mall.

Si Manang Lupe ay naghihintay sa amin. Nasa sala ito. Umiinom ng tsaa. Nakasuot na siya ng pantulog pero may pag-aalalang nakaguhit sa kanyang mukha. She looked older. I felt guilty. Nang makita niya ako ay nalusaw na rin ang pag-aalala sa kanya. Pinagpahinga na rin ito ni Achilles. Hindi ko naman nakita na ang dalawang lalaking inatasan niyang magbantay sa akin. Baka pinalayo niya muna dahil kasama ko siya.

Pinatay niya ang ilaw sa kwarto namin at nahigang hubo’t-hubad sa tabi ko. Nakasuot ako ng malaki at lumang T-shirt nang walang bra. Lumalaki ang dibdib ko kaya kung minsan ay naiirita akong magsuot ng bra. May suot pa rin akong shorts pero manipis at maiksi. Hindi makikita kapag nakatayo ako. Pagkahiga ko, agad na lumingkis sa baywang ko si Achilles. Kinabahan ako. Sabi ko ay tumabi siya sa akin nang nakikita ko. Ngayon, kitang-kita ko na lahat sa kanya. Wala siyang tinirang saplot. Hindi na naman bago iyon sa akin pero kapag nakikita ko siyang hubad, iba ang naiisip ko.

Nakatulog akong yakap niya. Kalagitnaan ng madaling araw, nagising ako sa mga haplos niya’t halik. I felt him so hard on my behind. I got hot. My body weakened at his fiery touch. We made love. He thrust his shaft inside me. The fever I felt consumed my body. He was gentle and thoughtful. He wrapped my legs on his waist and hard thrust was all I felt. He gave me one last kiss on my nose before he let me doze again.

**

I chose a plain maroon sleeveless dress. It accentuated my belly and I wore flat shoes. Achilles would scowl at me if I wear with heels. Ayoko namang pumasok siyang nakasimangot sa opisina at maging delubyo ang araw ng mga tao roon. Itim na bag ang pinartner ko. Minimal lang din ang makeup ko. Pagka-blower ko ng buhok ay hinalf-ponytail ko. I let out a few tendrils too. Straight pa halos ang buhok ko maliban sa tuktok o malapit sa anit. But that was fine with me.

“Eat.” Mahigpit na salita ni Achilles nang nasa hapag na kami. I was so excited to see my friends, kaya hindi ako masyadong makakain. He noticed. So, he urged me. Kung hindi, baka iwan na naman niya ako rito.

Matamis ko siyang nginitian. I drank my milk and ate toasted bread. Napuna ko ang madalas niyang pagtitig sa akin habang kumakain. Sa tuwing nahuhuli ko siya, ngumingiti ako. Iiwas na ako ng tingin kapag nadama kong iba na ang titig niya. There was desire. Hotness. Napapainom ako ng tubig dahil sa response ng katawan ko. Tapos palabas-labas si Manang Lupe para mag-asikaso sa amin. Hindi siya nahihiya. Hindi niya tinatanggal ang titig sa akin. Napaka-natural sa kanyang titigan ako nang may laman.

Magkasalikop ang mga kamay namin papasok sa building ng CDC. May mga matang tahimik na namilog, nanuri at nagulat. Alam naman nila, hindi ba? Kung paano rin nalaman ni Jeric, malamang ay ganoon din sa kanila.

Maraming bumati kay Achilles, pagkatapos ay susulyap sa akin at tatango. Nginingitian ko sila. May mga bodyguard na nakasunod sa amin hanggang sa pagpasok sa private elevator. Achilles’ hand was firmly locked with me. Nakatingala ako sa numero ng elevator nang maramdaman kong pinipisil niya ang kamay ko. I looked at him. He didn’t dare look back at me. So, I shrugged my shoulders. Bumukas ang lift sa floor sa kung saan ako dating nagtatrabaho. I was excited and happy to see my former officemates. Medyo kinakabahan din kasi makikita nilang buntis na ako.

Mukha akong hila-hila ni Achilles habang naglalakad sa tahimik na hallway. Ang lalaki ng hakbang niya. Hindi ako makasabay. Binuksan niya ang pinto sa opisina. Nilingon niya ako at pinasadahan ng tingin ang katawan ko. “Papupuntahin ko rito si Ara. Sabihin mo sa kanya kung may gusto ka. Or better call me if you are tired and sleepy. I’ll take care of you.” Magaan niyang bilin sa akin.

Nginitian ko siya. I could almost hear Lean’s voice from inside but still unaware that we were here outside. “Kung maraming ginagawa si Ara, ‘wag na. Aakyat na lang ako.”

“Mm, no. I’ll let her accompany you while you’re here. May chance na hindi mo ‘ko tawagan kapag nagutom ka. At baka maulit ang nangyari kahapon. I won’t let you slip away again.”

Mahinang tawa ang nagawa ko. He looked cute. I tiptoed and planted a soft kiss on his lips. “Okay, Sir.” Bulong ko sa tapat ng labi niya. “I’ll call you later.” My voice was raspy when I whispered those words. And it brought spark of hotness between us. Nakita ko ang pagkislap ng mga mata niya kaya agad na akong lumayo sa kanya. Ang dalawang bodyguard niya ay nag-iwas ng tingin sa amin.

Bago pa siya makakilos para bigyang parusa ang ginawa ko ay pumasok na ako sa loob. Hinila ako ni Achilles pabalik sa kanya. Binaba niya ang mukha at siniil ako halik sa labi. A hard and short hot kiss that made my cheeks flared with fire. He freed my lips and lifted my chin. Our faces almost glued at each other. “I’ll see you later, sweet love.” Then grinned and left me hanging in the air.

May ilang segundo ako hindi nakagalaw sa labas pagkatapos no’n. Tumunog ang elevator. Nilingon ko siya. Pumasok siya sa loob. Sa akin nakatitig hanggang sa magsara ang lift. I breathed out and held my chest.

“Ma’am?” untag sa akin ng isang bodyguard ni Achilles.

Natigilan ako. Nilingon ko ang elevator. Mangha ko siyang tiningnan ulit. “Bakit hindi ka sumunod sa kanila?”

He was on his white uniform and black slacks. Tumikhim siya at umayos ng tayo sa tabi ng pinto. “Ako raw po ang magbabantay sa inyo rito. Utos ni Mr. Castillano, Ma’am.” Sagot niya at tumahimik na.

I scoffed. Hindi ako makapaniwala. May Ara na, may bodyguard pa. His security for me was on top of his priority. Should I talk to him again about this? I sighed and shrugged my shoulders. Pumasok na lamang ako sa loob ng dating opisina. Wala namang masyadong pinagbago. Bahagya lang akong nagulat na sa ganitong oras ay halos naroon lahat ng mga empleyado. Una akong nakita ni Mabelle at tinuro ako kay Lean. Lean looked at me with bulged eyes.

“Iris!” she exaggerated called my name.

Nakita kong tumaas ang ulo nina Julia sa akin. Agad na tumayo sina Lean. But stopped midway when she noticed my swollen belly. Napaawang ang labi niya. Tumayo rin si Mabelle at ngumiti. Uminit ang mukha ko dahil natahimik ang buong lugar.

“Ano’ng nakain mo, Iris?” manghang-manghang tanong ni Lean.

“Si Sir.” Sagot ni Mabelle.

Eksaheradang tinakpan ni Lean ang bibig. Tila luluwa ang eyeballs niya sa gulat. Nilapitan niya ako at niyakap. “Sa wakas! Nagpakita ka rin!”

Ngumiti ako. “Kumusta?” nilapitan na rin ako ni Mabelle at nakipag-apir. Nginitian at pinasadahan ko rin ng tingin ang iba. I caught Julia’s menacing eyes. Sandali niyang tinitigan ang tiyan ko at saka ako inirapan. Kinuha na lang ang cellphone at doon tinuon ang atensyon. Halos mapailing ako. Hindi pa rin siya nagbabago.

Pinaghila ako ng swivel chair ni Lean. Sa dati kong mesa ay may iba nang nakaupo. Bagong mukha. May ilang kaopisina ko rin ang lumapit sa akin at nangamusta. Interesado sila sa pinagbubuntis ko. Inalam kung ilang buwan na. Pinag-resign daw ba ako ng tatay ng baby ko dahil sa kalagayan ko. Marami silang tanong na hindi ko kayang sagutin nang sabay-sabay.

Hinuli ni Lean ang kamay ko at tinuro ang gold wedding ring sa daliri ko.

“Kailan ‘yan, ha? Bakit hindi mo kami inimbita. Nakakatampo naman, oh!” sumimangot ito at humalukipkip. Tiningnan din ni Mabelle ang kamay ko at ng ilang kaopisina. Nagkaroon pa ng tuksuhan.

Bago pa ako nakasagot ay dumating si Ara at nakangiting tumabi sa akin.

“Good morning po, Ma’am Iris. Pinapasabi po ni Mr Castillano na ‘wag niyo raw po siyang kalimutang tawagan mamaya. ‘Wag niyo rin daw pong papagurin ang sarili ninyo. He will expect to see you after an hour or two, Ma’am.” Ara said it very clearly and loud.

“Sige. Salamat.” Nahiya ako sa kanya. Maghihintay pa siya rito hanggang sa matapos kami. Tapos may isa pang bantay sa labas! Achilles!! Sa utak ko ay sinigaw ko ang pangalan niya.

Tumayo si Lean at pigil ang sariling tumili. Pareho kami ni Ara na bahagyang nagulat sa kinilos niya. Winasiwas pa ni Lean ang mga kamay na parang napaso.

Tumawa lang si Mabelle. “Sabi sa ‘yo, eh.” Pagmamalaki niya. Nilingon ako at binati.

Nang kumalma si Lean ay bumalik din ito sa upuan. Pinilit na akong magkwento sa kanila. Sinabi ko lang ng mabilisan at gumamit ng mga piling salita. Ayoko namang sabihin lahat ng tungkol sa amin ni Achilles. Siya pa rin ang Boss nila at nirerespeto sa kumpanya. Ayokong magbago ang tingin nila sa asawa ko.

I got pregnant and he asked me to marry him. That simple. Sinabi ko ring kambal ang anak namin. Nagpresintang Ninang sina Lean at Mabelle. Napansin kong patingin-tingin si Ara sa dereksyon ng mesa ni Julia. Hindi ko tinitingnan si Julia. Mas magandang umiwas na lang kung halatang hindi niya pa rin ako gusto. Though, she was my husband’s friend. I hope, we could be friends too.

After an hour, kahit office hour na ay patuloy pa rin kaming nagkuwentuhan nina Lean. Nag-alala ako na baka nakakaistorbo na ako. But Ara told me that it was fine. My husband would cover for them. Mas lalo tuloy nangisay si Lean sa kinauupuan nito.

Dumating si Sir Adam. Natigilan ito nang makita ako at ang lagay ng tiyan ko. Tumayo ako para magbigay ng respeto sa kanya. “Good morning po, Sir Adam.”

Kumunot ang noo nito. “Iris. You’re pregnant. Congrats.” mukha siyang gulat sa itsura pero sa hindi sa pagsasalita.

Hindi pa nakita nina Lean sa balita ang tungkol sa kasal namin ni Achilles. Nalaman ni Jeric. Baka alam na ito ni Sir Adam. Hindi lang niya masyadong pinapahalata. O sadyang, “to see is to believe”.

Tiningnan niya si Ara at ako. Nilapitan pa niya ako. “Jeric told me about you and Achilles. Damn him for not letting us know about the wedding. How are you? Twins, right?”

Tumango ako. He looked down at my swollen tummy. Unconsciously, hinaplos ko ang tiyan. “Four months,”

“Sa mansyon ka niya dinala? I mean, pinatira?”

Tumango ako ulit. Para siyang huminto sa paghinga. Bahagyang kumunot ang noo ko.

“Well, congrats ulit. You’re the Queen. His Queen, ofcourse.” Sinundan niya iyon ng mahinang tawa.

I got curious. Nagpaalam na siya’t nilapitan si Julia. I went back to Lean and Mabelle. May dumating namang delivery ng pagkain. Si Ara ang nag-receive. Pagkain para sa lahat. Achilles’ treats for all of them.

Dinumog nila iyon sa mesa. Siniko ako ni Lean at bumulong, “Punta kami sa inyo sa weekend, ha? Hindi pa ako nakakapasok sa mansyon, Iris. Please?”

I smiled at her. “Sure.”

Mayroong humawak sa likod ko. Agad akong napalingon. Si Sir Adam. He was smiling at me.

“Saan kayo kinasal ni Achilles?” tanong niya.

Julia went beside him. Nakataas ang isang kilay.

“Sa City Hall, Sir Adam.”

Tumaas ang gilid ng labi ni Julia at saka humalukipkip. “f**k, Achi.” Mahina niyang sambit.

Tumikhim si Sir Adam. “May plano ba kayong magpakasal sa simbahan?”

I felt uneasy with them. They were my husband’s friends. Kaya siguro ganito ang nararamdaman ko. “Uhh, o-oo. Hinihintay din namin ang parents niya.”

“Goodluck!”

“Julia.” Sir Adam warned her.

“What?”

“Excuse me,” lumapit si Ara. Tiningnan ako. “Ma’am Iris, pinapaakyat na po kayo sa taas ni Mr. Castillano. Ngayon na raw po.”

Napasinghap ako. Nilabas ko ang cellphone mula sa bag. Nakita ko ang ilang text at missed call ni Achilles. “Lagot na.” Sambit ko. Nakalimutan kong i-text siya.

Achilles:

How are you, sweet love?

Achilles:

Baby?

Achilles:

Are you hungry? Tired? Sleepy? Come over here.

Achilles:

Too busy, sweet love?

Kahit na alam kong huli na rin, nag-send ako ng reply sa kanya.

Ako:

Akyat na kami. Sorry.

Binalik ko sa bag ang phone ko. Niyaya ko na si Ara. Pagtingin ko kina Sir Adam at Julia ay pareho nila akong pinapanood. “Nice to see you again, Sir Adam, Julia,” nilingon ko rin sina Lean at Mabelle. Kumaway ako sa kanila at nagpaalam na aakyat na.

“Ingat, Mrs Castillano! Balik ka, ha!” malambing na sabi ni Lean.

Tumawa na lang ako. Sumunod ako sa paglabas kay Ara. Hindi ako nakakain. Sayang. Hehe. Paglabas ay siya namang sunod din ng bodyguard sa amin.