Wonderwall (Touch #4)

Chapter 14

“Magalak kayong lagi, palagi kayong manalangin, at magpasalamat kayo sa Diyos sa lahat ng pagkakataon; sapagkat ito ang kalaooban ng Diyos para sa inyo sa inyong pakikipag-isa kay Cristo Jesus.” – 1 Mga Taga-Tesalonica 5:16-18

****

Chapter 14

Iris

He walked forward. He looked intense and undoubtedly looking like a real king. Madiin ang pagkalapat ng kanyang labi. Mabagal ang hakbang na para bang tinitiyak ang inaapakan kahit hindi roon nakatingin pero sa akin. Narinig ko ang mabigat na buntong hininga ni Mommy. Napalunok ako. Humigpit ang hawak ko sa plastic bag ng pinamili. “Ano’ng ginagawa mo rito?” naramdaman ko ang pait ng galit ko sa boses na pilit ko ring tinataboy. Sumasakit na ang dibdib ko dahil sa malakas na pagtibok ng puso ko. Naninigas maging ang lalamunan ko na para bang binarahan ngmga bato.

Hindi siya natinag sa paghakbang. Nagtuloy-tuloy siya sa paglapit sa akin. Tiningnan niya si Romulo. Matalim na tingin ang binigay niya rito. Pagbalik sa akin at ganoon pa rin ang talim ngmga mata nito. Huminto siya sa harapan ko. He was wearing a black t-shirt and a denim pants. His familiar scent assaulted my sense of smell. Tila nagtayuan din ang balahibo ko sa braso. Kilabot. Kilabot ang naramdaman ko ngayong nakita ko siya ulit. Ilang buwan na ang lumipas. Bakit pa siya nagpakita ngayon sa akin?

Tinitigan niya ako. Bumaba ulit sa tiyan ko. Nanunuri. Mabagal naumakyat ang paningin sa mukha ko.

I gulped tremendously. “Naligaw ka yata?” tanongko ulit.

Hindi siya sumagot. Nanatiling nakatitig sa mukha ko. Mukha siyang pagod. Para ring kinatamaran na niya ang pag-aahit ng panga. Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isipan niya. Hindi ako papayag na ma-intimidate niya kami o ako.

Umigting ang panga niya habang nakatitig sa akin. Matalim ko siyang tiningnan. “Busy kami. You see? Kaya kung wala kang sasabihin pwede ka nang umalis.” Mahinahon ko pang sabi.

Hindi siya umimik kahit ang kumurap.

“Gusto pa kitang makausap, Achilles,” sabi ni Mommy.

Nilingon ko siya at kinakabahang inilingan. Tiningnan ni Romulo si Achilles. Hindirin ito nagsasalita pero nakikiramdam sa bigat ng tensyon sa aming lahat. Achilles looked at my mother. Kinuha ko ang pagkakataong iyon para makapasok na sa loob ng bahay namin. Nilagpasan ko siya. Dumeretso ako sa hagdan at umakyat sa kwarto ko. Binagsak ko sa kama ang pinamili at bag ko. Namaywang ako at may tensyong napasuklay ng buhok. Bakit ba siya nagpunta rito? Mukhang hindi ko na kailangang alamin kung napansin niya ang tiyan ko dahil ito ang kanina pa niya tinititigan. It was Ridge! Siya lang naman ang kating-kating malaman ng pinsan niya ang kalagayan ko. Pambihirang lalaking iyon. Hindi makapaghintay.

My door flung opened. Nilingon ko iyon. Pumasok si Achilles at sinarado ang pinto sa kanyang likuran. Helocked the door. Tumalim na naman ang tingin ko sa kanya. “Ano bang kailangan mo rito?” galitkong tono.

Naglakad siya at lumapit sa tabi ng kama. Isang beses niyang pinasadahan ng tingin ang loob ng kwarto ko bago umupo sa gilid ng kama. Nasa tabi niya ang plastic bag na dala ko kanina. Kung saan lumabas sa bukana ang ilang bagong bili kong feeding bottle at ilang piraso ng damit ng kambal. Dinampot niya ang dalawang piraso ng feeding bottle. Tiningnan niya iyon. Inikot para makita ang disenyong paikot sa bote. Ang malaking thumb niya ay marahang hinaplos sa measurement na naka-imprint sa bote.

I sighed heavily. “Kanina pa ako tanong nang tanong sa ‘yo. Hindi ka ba magsasalita?”

Nilapag niya sa kama ang mga bote. Tiningala ako.

“Get ready. We’re getting married tomorrow.” He announced.

“Ano?! Nababaliw ka ba?”

He looked down at my belly. Matagal siyang tumitig doon.

“I told your mother about it. Hindi siya pumayag no’ng una,”

“Syempre! At sa tingin mo papayag akong magpakasal sa ‘yo?”

Dumilim ang mukha niya. “You’re pregnant with my babies.”

“Yes, I’m pregnant but I don’t need a man! I don’t need you!”

He already knew that we’ll be having twins too. Nagtagis ang bagang niya. “Kaya nag-resign ka sa trabaho dahil ayaw mong ipaalam sa aking buntis ka na. O wala kang balak na sabihin sa akin ‘yan?” sinulyapan niya ulit ang tiyan ko.

“At ikaw? Paano mo nalaman? Kay Ridge?”

“Sinabi mo sa kanya pero sa akin hindi?” patuya niyang tanong.

“Wala akong pinagsabihan sa inyong dalawa. Pero nakita nila ako kanina. I asked him not to tell you. Just not yet!”

“Ano’ng pagkakaiba kung sabihin mo mula nang malaman mong buntis ka na o hanggang sa makapanganak ka?”

“Hindi pa ako handang sabihin sa ‘yo, Achilles!” naiiyak at napu-frustrate kong sigaw sa kanya. “W-wala naman akong balak na pagtaguan ka habambuhay. I’m not even ready to be a mother. Ano ba tayong dalawa? Wala naman tayong relasyon, ‘di ba?”

“We made love.”

Napaawang ang labi ko. And I gulped. “Wala pa rin tayong relasyon!”

“That’s why we’re getting married. Tomorrow.” Mahinahon niyang sabi. “You’ll be my wife.”

Nanghihina akong napapikit. Pagkadilat ko’y nakita ko siyang nakatitig pa rin sa akin.

“That’s not the remedy for this,”

“Saan ka nagtatrabaho? Magkano kinikita mo? Paano mo maaalagan ang mga anak natin? Paano mo sila pag-aaralin? Kapag umiyak ang isa at nagising din ang isa, paano ang gagawin mo? Makakaya mo ba nang wala ako sa tabi mo?”

Napatda ako panandalian sa sunud-sunod niyang tanong.

“Admit it, you need me,”

“Kasama ko si Mommy,”

He stood up and towered me. He slid his hands in his pocket. “I wouldn’t let your Mommy carry my responsibility to you. We created our children. We made them together. I am part of them too. They came from my seeds. You’re carrying my babies. You may hate me a lot but I’ll marry you tomorrow and that’s final.”

He was so sure of himself, Unbelievable. He didn’t even want to honor my consent.

“You’re forcing me. It will not validate our marriage.” Matapang kong sabi.

Tumaas ang kilay niya. “I’m a Castillano, baby. I’ll have you if I want to.” Obviously, he was displaying the power of his clan. By coming at our home without being invited and by his choice of words.

Ibig sabihin ba no’n na kahit na nanligaw siya noong una ay aminado siyang makukuha niya nga ako?

Bakit, Iris, hindi ba?

He already had me. I remember how he talked to me after that night. I asked him about Mang Felipe. He has changed. Or maybe that was the real him. All he ever wanted was the physical relationship not the most precious thing. “Hindi mo ako magagamit ulit. Ano ngayon kung isang kang Castillano? Masaya ka ba? Kuntento ka ba? Hindi kita kailangan. Makakaya kong alagaan at palakihin ang mga anak ko.”

“What do you mean?”

I smirked. “Kaya ko ang sarili ko kahit wala ka, Achilles. Hindi mo kailangang magpakalalaki ngayon dahil sa buntis ako.” I lifted up my chin proudly. “Hindi mo na rin ako kailangang pakasalan. You will have your right as the father but that’s it. Marriage is totally out of the picture.”

“I will have . . . you.” May diin niyang salita.

Hinawakan at hinila niya ang kaliwang braso ko. Making me tiptoeing so he could see me clearly and freely.

“All three of you are now mine, Iris. Hindi ako papayag na makatakas ka rin,”

Nagsalubong ang mga kilay ko. Malakas ko siyang tinulak sa kanyang balikat. “You don’t need me! You just wanted to have s*x with me!” masakit pero totoo.

Hinaklit niya ako. “s*x is part of marriage. So what? I want to do it with you after the wedding. I will have a right with your body,”

By just mentioning about my body made my cheeks burnt instantly. Some part of me regret that I mentioned about s*x with him. Iyon lang ba talaga ang dahilan ko kaya ayokong pumayag na pakasal sa kanya? But the way he said it, it felt like he already owned some part of my body. That they were already marked or branded by him. Something that took me by surprise. “But forcing me will make it different,”

He slowly tilted his head. “Did I force you the first time, baby? Did you force your moans? Did you force yourself to moan my name when I moved and thrust in you? Did you?”

“Damn you.” I gritted my teeth.

He grinned. “Did you miss me, then?” tinaas pa niya ang libreng kamay at marahang hinaplos ang pisngi ko habang nakatitig sa akin. “I do miss you. Since that night, I was trying to erase your naked image in my head. Hindi mo ‘ko gusto pero gusto kong ulitin natin ang gabing ‘yon. And now that you’re already pregnant, argue all you want but I’ll make you mine.”

He lowered his head and kissed me. I barely moved back. Mababaw na halik na tila nananantya pa no’ng una. Matutunog na halik na tila nang-aakit.

“Didn’t you miss me, baby? Didn’t you miss my kisses for you, hm? Answer me,” he whispered against my lips.

Nanginig ang labi ko. The felt of his lips were warm and familiar. He was the only one I shared my body with. He was the father of my children. He made me remember that steamy night with him. He made me wanted to miss it and to do it again. He was like a drug. He was so impossible to forget.

He kissed me again. This time, longer and much deeper. Bumaba ang kamay niya, mula sa pagkakahawak sa braso papunta sa likod ko. Dumaudos iyon hanggang sa puwitan ko. Nang makarating ay pumirme roon ang kamay at marahang namisil. I was in too deep torture of his rough kisses. He parted my lips and imposed his tongue inside my mouth. Hinapit niya ako pero nang bumunggo ang umbok ng tiyan ko sa kanya ay tumigil siya sa marubdob na halik at niyuko ang tiyan ko. Hindi niya pa rin ako binibitawan.

He gasped for air. He smirked. “They don’t want me to kiss their Mama, huh?”

Pumikit ako. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Nagalit ako nang magpakita siya ngayon . . . pero . . . angsarap pakinggan ng sinabi niya. Para bang tunay na kaming pamilya. Like we were parents waiting for our children to come. Tama ba itong pakiramdam ko? Hindi kaya nag-iilusyon lang ako?

Naramdaman koulit ang paglapat ng labi niya sa akin. Taliwas sa iniisip ay hindi siya nagpapigil sa paghalik. Para akong nahuhumaling sa labi niya at init nito. Umatras siya at naupo sa gilid ng kama nang hindi pinuputol ang halikan. Tinulungan pa niya akong maupo sa kanyang kandungan. He guided me into astride position. Humawak ako sa mga balikat niya at tinungkod ang tuhod para magawa ang ganoong posisyon.

I felt like it was just right. That there was nothing wrong by kissing each other beyond human’s imagination.

He attacked me with another fierce kisses. Pagkalapat ng harapan ko sa kanya’y mas lalong lumalim ang halik niya sa akin. Parang lalaking uhaw na uhaw. His powerful arms tied me to him and I left with no choice but encircling my arms around his neck. I couldn’t stop him. I couldn’t reprimand myself not to kiss him. He was like a forbidden taste and I enjoyed every drop of his sweetness.

Kissing him in my room was like sneaking out at night without my parent’s knowledge. Dumilat ako. Hinahalikan niya pa rin ako nang silipin ko ang nakabukas na bintana. Gusto ko lang makasigurong walang bintana ng kapitbahay ang nakakakita sa aming dalawa. And Achilles’ kisses were like a bomb in the eyes. Luluwa ang mga ito kapagnakita siya sa ganitong sitwasyon.

I stopped the kissing when I heard his throaty groans. Hinawakan niya ako sa baywang at in-adjust pa ang posisyon ko. Gusto niyang nadidiin ang gitna ko sa kaumbukan niyang tumitigas na. He was aroused. I bit my lower lip and combed his sweaty hair.

Nakatingala siya sa akin. Pinatong ko ang noo sa kanyang noo. I sleepily stared at his glistening lips. “You don’t have to marry me,” bulong kong sabi.

His hands went down to my swollen belly. By his big hands, kaya niyang masakop nang halos buo iyon. He was a giant. He was a big man you wouldn’t want to see in the hallway when mad.

“Why are you so against it?” he murmured. “Bakit? May gusto kang iba? Sino? Saan ‘yan nakatira?”

Imbes na matakot ay nangiti pa ako. Ang pagkakasalita niya ay halong pagbabanta. Umiling ako. I kissed his pointed nose. “Walang iba,”

He stiffened. “Then let’s get married. Marry me, mm? I’ll just chase you wherever you’ll go, Iris. Marry me. I need you . . .”

Tinitigan ko siya. Bumuntong hininga ako. “Pwede naman tayong maging magulang kahit hindi kasal. Promise, hindi ako magpapahabol sa ‘yo-“

“Gusto kitang pakasalan. I want you and our children to bear my name for it’s the right thing to do,”

Bahagya akong lumayo sa kanya at tiningnan siya nang deretso sa mga mata. “Paano si Zonia? Ang Mama mo?”

Nagsalubong angmga kilay niya at naggalawan ang muscle sa panga.

“What about them? Ako naman ang pakakasalan mo hindi sila,”

Bumagsak angmga balikat ko. Napapagod akong magpaliwanag sa kanya. But there’s more!

“Ang pagpapakasal ay para sa dalawang taong nagmamahalan, Achilles. Habambuhay tayong matatali sa isa’t-isa. Not unless, may isa sa ating magsawa at makipaghiwalay. Hindi tayo sigurado kungmagtatagal ang pagsasama natin. Maaapektuhan lang ang mga bata kung magkagano’n. Ang hirap, e. Hindi mo alam ang pakiramdan na magkaroon ng broken family,”

I was afraid to make them experience the process of breaking. Ayokong makita nila ang awayan, sigawan, batuhan ngmga gamit na maabot at batuhan ng mga masasakita na salita. I’ve been there before. I hated my parents for it. But I was brave enough not to buried it in my head. Wala na iyong magic ingredient kung bakit sila nagpakasal. Marrying someone should be thought twice, thrice or until you run out of reasons to and not to marry him or her. It should be bonded with solid feelings. Solid foundation and relationship.

Ano bang mayroon sa amin ni Achille bukod sa mainit na mga katawan?

“Niyayaya pa lang kitang magpakasal pero sa hiwalayan na agad ang iniisip mo,”

“Dahil hindi biro ang pagpapakasal!”

“Did I make fun of it? Didn’t you think about our twins?”

Kinulong ko ang mukha niya sa mga kamay ko para mas maintindihan niya ang ibig kong sabihin. Natigilan ako panandalian nang maramdaman ang gaspang sa kanyang panga. But it felt good. So good that I didn’t want to part my palms on his face.

“Our feelings are important, Achilles. Relationship is the solid foundation so we can be a good parent for them. We’ll marry in haste then regret in leisure. Of course, I want the best for our twins but I don’t want them to experience what I’ve been through. It was tough. Uncertain.” I licked my lips. “I like you. Enough na ba ‘yon sa kanila? Hindi, ‘di ba?”

Parang gusto kong bawiin ang sinabi. Gusto ko ba talaga siya? O talaga bang gusto ko lang siya?

Matagal niya akong tinitigan. Habang nakatitig siya ay hinaplos ko ang pisngi niya. I literally studied his face. The man’s face I had four months ago. The “solid” word was perfect for his features. I wanted to stare and just look at him. Iyong mga mata ko ay naakit sa mukha niya. Ang sarap-sarap niyang titigan at tanawin ang iba’t-ibang ekspresyon ng mukha niya.

“I promise, I will not be going to repeat what your parents did to you,”

“Madaling sabihin pero mahirap gawin,”

“Give me a chance. I will do it.”

“Achilles,”

“Paano mo malalamang hindi ko nga ‘yon gagawin kung hindi mo ‘ko bibigyan ng pagkakataon? You’re just anxious for the future. Think about what’s happening at the moment. Baby, I will take good care of you. I will give you my word and make it a solid foundation you’re looking for,”

“Achilles-“

“Close the window.”

Natigilan ako. “Huh?”

“I want to make love with you. Will you let me, baby?”

My heart beat faster than the raging bullet. Kumurap-kurap pa ako. I heard it right, dahil sa gawi ng paninitig niya sa akin. Without any words to say, slowly, I stood up and went to close the window. Para akong dinilaan ang apoy at ngayon ay napapaso. Paglingon ko, naabutan ko siyang nakasunod din ang paningin sa akin pero nanatiling nakaupo sa kama. Nilipat ko ang tingin sa nakasaradong pinto. Ni-lock niya iyon. Sinadya kaya niya?

“I locked it. Come here,”

Like a spell, I followed his command. Huminto ako sa harapan niya. He unsnapped my jeans and brought it down together with my panties. I felt the excitement and the hotness without the presence of any liquor. This time, we were thinking straight. Did we?

Lumuhod siya sa harapan ko. Napalunok ko nang tingnan siya sa tapat ko. Tinaas niya ang hem ng pang-itaas ko. He slid his fat fingers against my femininity. “Achilles,” I murmured his name. And without preamble, he lowered his mouth and dived in my womanhood! I tried my best to stood steadily and didn’t wobble my knees. I felt his warm tongue sliding wetly against mine. My chest panted heavily. Napaawang ang labi ko nang madama kung paano niya padaanin ang dila sa akin. He held my thighs and dived deeper. I felt so hot I couldn’t handle it anymore. “Stop, Achilles!” tinulak ko siya sa balikat. He looked up at me and showed to me how he deliberately licked his own lips.

He stood up and unbuckled his belt while staring at me with dark and aroused eyes. Bakit ko ito ginagawa? Hindi ko mapigilan. Parang, parang gusto kong pagbigyan ang sarili. He unzipped his pants and freed his long length. Hinila niya ang isang kamay ko. Uminit ang buong mukha ko pagkakita sa kanyang p*********i. He was so long and so big that I gulped when I remember the first time he inserted it in me.

Bumalik siya sa pagkakaupo sa gilid ng kama ko. With his opened fly, waiting, he guided me again to sit astride. He positioned his shaft upward at my entrance and I sat slowly and gasped loudly when I felt him again trying to open my folds. He stretched me once more. Yumakap ako sa malapad niyang balikat at hinawakan niya ako sa baywang habang unti-unting pinapasok ang kanya sa akin. I still felt the presence of stinging pain, the barriers as he penetrated me again. But the feeling of having him inside me . . . was incredible. Satisfying. Remarkable. He was inside me again.

I buried my face on his sweaty neck. Hindi ko nabuksan ang electric fan ko. Mahigpit akong yumakap sa kanya na para bang mahuhulog ako. He didn’t move. He was all in me. My lips were parted. He bit my earlobe and slide his hands on my back. He was trying to calm me first.

“I’ve been dreaming about this to happen again. I’ve been thinking of you for so long, baby . . . “ he whispered and moved a little upward.

But that little movement made me wanted to moan in every corner of my room. I suppressed it. At bago pa ako makasagot sa kanya, sinimulan niyang tarakan ako nang paulit-ulit. The friction of our sensitive tissues was moistened by our fluid of arousal. Bumigat ang paghinga si Achilles. Tinungkod niya ang isang kamay sa kama at saka umangat-baba ang kanyang balakang. I arched my body when the sensual sensation brought my system into delicious delirious. He groaned and slid his hand into my shirt. He molded my breast and pinched my already taunted tip.

The heat consumed me. I kissed his opened lips. I copied theway he wondered in my mouth and did it to him. He groaned and moved impatiently. But I wanted to control him. Tumigil ako sa paghalik sakanya at humawak sa balikat nito. Naghintay ako nang ilang sandali. Pag-angat ng balakang niya ay siyang salubong kong upo rito. Napaungol siyang malakas kaya agad kong tinakpan ang bibig niya. “’Wag kang maingay,” bulong kong may banta sa kanya.

He sighed angrily. Tinaas niya ang damit ko at sinakop ng bibig ang isang dibdib ko. I continued what I started. I felt like I was having the torch. I pumped harder until my thighs complains. I sped up until I reached my highest peak and went limp over his lap. The spasms weakened me. I was gasping for air. He kissed me on my sweaty temple and stayed there for a while. Naramdaman ko ang munting pag-ugoy niya saakin.

Kinuha niya ang plastic at bag ko sa kama ay maingat na binaba sa sahig. He scooped me up and settled me on the bed. Masyadong maliit ang higaan ko para sa kanya. Hindi niya inaalis ang kanya sa akin kaya’t pagkalapat ng katawan ko sa kutson ay gumalaw siya ulit sa loob ko. I opened my legs and welcomed him. He thrust. Kinagat ko ang labi habang nakatitig kay Achilles. He was still fully clothed but his face was flushed. Lumabas ang nagagalit na ugat sa kanyang leeg. Ang labi niyang namumula ay nakaawang habang siya’y nakatitig din sa akin. Nakita kong naging maingat siyang hindi mapisa ang tiyan ko.

Baka . . . baka hindirin masama na magpakasal ako sa kanya. Siya ang ama ng mga anak ko. Siya ang una ko. Baka siyana talaga.

Pinuno niya ako nang matapos. He remained quiet after his massive released and zipped his pants while he was still kneeling on my bed. Kung gusto niyang mahiga sa tabi ko, hindi kami kakasya. Nang mawala ang init at nakabuka pa ako sa kanya ay naramdaman ko ang hiya. Pinagtabi ko ang mga binti. “May wipes ako. Gusto mong maglinis muna?” concerned kong tanong.

Umalis siya sa harapan ko. Umupo. Pinulot ang plastic bag na nilipat niya sa sahig. “Marrying you is the right thing to do, Iris.” He stared at the infant’s clothes. Sandaling tumitig doon bago tinabi sa akin. “Bukas na ako uuwi,”

Napabangon ako at umupo malapit sa tabi niya. “Hindi pa ako pumapayag kung gusto kong magpakasal sa ‘yo,” kinuha ko ang wet wipes sa bag ko. Hindi ako makakababa para maghugas. Lumabas pa nga lang ng kwartong ito ay nagpapainit na ng mukha ko. Pinunas ko iyon sa inner thigh ko. Pinunasan ko ang mga basa at malagkit pang parte. Lalo na ang gitna ko. “Pag-isipan muna nating maigi. Baka napipilitan ka lang,” nilingon ko siya. Tumigil ako sa ginagawa nang mahuli ko siyang nakamasid sa akin at sa ginagawa ko.

Pinagdikit ko ang mga tuhod. Inangat niya ang mga mata sa mukha ko.

“Please, Achilles.”

Kumunot ang noo niya. “Please, what?”

“Pag-isipan mo muna,”

Mabigat siyang bumuntong hininga at saka tumayo. Napatingala ako sa kanya.

“Stop overthinking, Iris. I want you. You want me and you said you like me too. Gusto ko rin kita. Gustong-gusto. Don’t think about us, think of the twins. Sila ang mas mahalaga sa lahat. I’ll tell your mother about the wedding tomorrow,” tinungo niya ang pinto.

I sighed. Napayuko na lang ako at inabot ang nahubad sa akin. “Mauna ka na. Magbabalot pa ako ng regalo,” mas mabuti sigurong makausap si Mommy. I needed some push.

“Para kanino?”

I changed my panties. Hindi ko na siya nilingon habang nagbibihis. “Kay Romulo. Birthday niya ngayon kaya naghanda kami ni Mommy para sa kanya,” nagsuot na lamang ako ng cotton shorts. Nilagay ko sa laundry basket ang pantalon ko. Kinuha ko ang mga binili kanina sa mall at nilagay sa study table ko para mabalutan na. Sinulpayan ko siya. Nilabas ko ang wrapper, gunting at tape. “Akala ko bababa ka na?” naiwan lang siyang nakatayo sa likod ng pinto ko at nakahalukipkip.

Nakatingin siya sa ginagawa ko. “Hihintayin na kita.”

“Bahala ka,” nagkibit-balikat ako at kinakabahang nagbalot ng regalo. Pinanood niya ako. Hindi ito nagsalita hanggang sa matapos ako.

**

Achilles was serious when he talked with my mother. Pinag-usapan namin ang kasal. Mommy was pleased when she heard him mentioned it. Bukas na iyon. Ang gusto ni Mommy ay sa simbahan pero ayaw ni Achilles na lumabas ang kambal nang hindi pa kami nakakasal.

“We will plan the church wedding after she gave birth po, Ma’am,” magalang niyang sabi. Nilingon niya ako. Nakahalukipkip ako sa tabi niya at hindi nagsasalita.

Mommy stared at me. “Gano’n din ba ang gusto mo, Iris?”

Sakako lang nilingon sa tabi ko si Achilles. Si Romulo ay nasa sala at nanonood ng TV. I asked him to sit with us in the dining table but he politely refused. Ginalaw ni Achilles ang baso ng juice ko. Umiling ako. “Yes, ‘Mi.” mababang boses na sagot.

I didn’t think about us. But the upcoming children. They deserve to have him. He can provide for them. Iyong pagsasama naming dalawa, pwede naming patagalin kung gugustuhin. Maaaring gusto ko na siya. Pwede ring mahalin ko rinsiya. Baka kapag nagsama kami ay hindi malabong mangyari nga iyon.

“Kung gano’n, pumapayag na ako. Ayokong madehado ang anak ko, Achilles. Tandaan mong hindi ko nagustuhan ang pag-iwan mo sa anak ko pagkatapos ng nangyari sainyo. Aba, parang ginamit mo lang ang anak ko at saka pinabayaan. Kung hindi mopa nalamang nabuntis mo siya, hindika pupunta rito?”

“I’m sorry po. I still like her, ma’am,”

Napalunok ako.

“Wala kang kaalam-alam kung anong pinagdaanan ni Iris nang malaman niyang buntis na siya. Malakas ang loob ng anak ko pero kapag nalaman kongnasaktan na siya’t nahirapan, patawarin ako ng Diyos, pero hindi ko alam kung anong kayakong gawin sa ‘yong lalaki ka. Susugurin talaga kita sa trabaho mo,”

“I’m sorry, Ma’am. Hindi ko po pababayaan si Iris at ang magiging mga anak namin.”

“Dapat lang! Kapag nalaman kong nahirapan sa ‘yo ang mag-iina mo, babawiin ko sila sa ‘yo. Hindi bale nang magtanda-kuba ako sa pagtatrabaho ‘wag lang silang bumalik sa puder mo. Nagkakaintindihan ba tayo, Achilles?”

Pailalim kong nilingon si Achilles. Deretso at seryoso naman itong nakatingin kay Mommy. Natatawa nga akosa itsura niya. Buthe was gorgeous, hard and suplado. I smirked. Still, ang sarap niyang tingnan.

“Yes, Ma’am.” Tipid niyang sagot.

Inis pa rin si Mommy pero tumango nalang din sa huli. Nang magsimulang magdatingan ang ilang inimbitahan naming bisita aynaiwan kaming dalawa sa mesa. Nawala naiyong surprise mode namin ni Mommy dahil nabuking na rin kami ni Romulo. Dumagdag paitong si Achilles sa nakasira saplano namin.

Wala siyang imik habang nakaupo. Nagkaroon ng ingay sa sala. Tumayo akopara tumulong sa pag-aasikaso ngmga bisita. Nilagay sa Youtube angTV at nag-play ng non-stop 70’s music. Ilang colleague at malapit na mga kaibigan niRomulo ang dumating. It wasn’t very formal though sana pala ay nagpalit pa ako ng damit o bestida man lang. Kung hindi siguro ako pinasok ni Achilles sa kwarto ko baka nakapag-isip pa ako ng susuotin. At kung ihihiwalay niya lang angmga mata sa akin baka nakakuha ako ng matinong damit.

Naging busy sina Mommy at Romulo kasama ang mga bisita. Taga-refill ako ng pagkain kapag nakita kong paubos na. Labas-masok ako sa kusina at sala. Pinapakilala ako nina Romulo sa mga kaibigan niya. Napapansin ang tiyan ko at minsang napapag-usapan. Nangingiti na lamang ako. Pagbalik ko sa kusina ay bitbit ko ang isang tray na walang laman namga plato. Nilagay ko iyon sa lababo. Kumuha ako ng malinis na plato at sinandukan ng pansit si Achilles. Saka ko lang siya nilapitan ulit sa mesa. Naroon ang maraming pagkain pero hindi siya kumakain.

Nilapag ko ang platong may tinidor sa harap niya. Tinabi ko ang malamig na niyang tasa ng kape at pinalitan ng juice. “Kumain ka na,” nilagyan ko rin siya ng sandwich. “Gusto moba ng kanin? Maraming ulam dito,” sabay-turo ko sa mga kaldero namin.

Tiningala niyaako. Wow, gumalaw. Inikot niya ang braso sa baywang ko at inupo sa kandungan niya nang patagilid.

“Stop walking around. Baka kung mapano ka,” mayhimig ng sermon niyang salita.

Nangiti ako. Hinaplos ko ang tiyan. “Okay lang ako. Hindinaman malayo ang nilalakad ko,”

Hinigpitan niya ang yakap sa baywang ko. Malapit narin ang mukha niya sa dibdib ko. Ang braso niya ay nakadantay sa ibabaw ng tiyan ko. Bumuntong hininga siya. “I can’t believe you’re mine now. Officially and soon, legally. All mine. Iris, you’re mine. Do you hear?”

Napalunok ako. Ang ngitiko ay nauwi sa hilaw at natabunan pa ng kaba. “Kaya ba kanina ka pa tulala r’yan? Hindi ka makapaniwala? Parang sira,” bulong ko sa huli.

He grinned. And halted me. “You changed my plans,” he murmured.