บทที่8.สะใภ้นอกสายตา

1579 Words

“อย่างที่เห็นยะหยา ตอนนี้คิวของผมเทให้คนสวยคนนี้หมดแล้ว” ชายหนุ่มตอบแบบไม่ยี่หระ เขายิ้มหวานเพราะเด็กแสบกดจูบที่ข้างแก้มเป็นรางวัลอีกครั้ง                ยานิสามึน หล่อนมองออสตินสลับกับเด็กน้อยในอ้อมแขนเขา                “หลานคุณเหรอคะ?” หญิงสาวพยายามสะกดอารมณ์กรุ่นๆ เธอแสร้งยิ้มแย้ม เพราะหากเด็กนั่นเป็นลูก หรือเป็นหลานของชายหนุ่ม หล่อนก็จำต้องทน แม้จะรังเกียจเด็กนั่นเข้าไส้                “ผมเป็นลูกชายโทน ไม่มีพี่น้อง นางฟ้าเป็นผู้หญิงคนสำคัญสำหรับผมเวลานี้”                ชายหนุ่มตอบกลั้วเสียงหัวเราะ เขายิ้มใส่ตาอัปสรา “ผมอยากเป็นป๊าเธอ แต่ยังไม่ผ่านพิจารณา” ออสตินพูดต่อ แต่เด็กแสบกลับทำหน้ามุ่ย                “เป็นลุงดีแล้วค่ะ ปะป๊านางฟ้ามีแล้ว” เจ้าตัวยังยืนกราน แม้จะไม่เคยเห็นบิดาสักครั้ง แต่เธอก็หวงตำแหน่งนั้น เพื่อมอบให้ท่านคนเดียว                ยานิสายิ่งมึนหนัก เด็กนั่นเป็น

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD