"I'M HIS LADY GUARD"

CHAPTER 5

IM HIS LADY GUARD

[CHAPTER 5]

ANGELINA POV:

INSAKTONG 11:30 nang umaga ng matapos ang klase namin. Nakita ko rin si sir tristan sa labas nang room ko habang nag-aantay sakin kita ko sa mukha nito ang pag-alala na may halong galit.

Kinuha ko na ang aking bag at lumabas na pero hinarangan ako nang mga clown i mean yung mga babaeng nakaaway ko kanina samantha ata name nang leader nila.

"Opps". Sambit ni ma.fee nabasa ko kasi sa I.D niya isa sya sa mga clown.

Hinarangan nila ang dinadaanan ko, ayaw nila akong palabasin maya-maya pa ay natakot na ang ibang estudyante at mabilis na lumabas nang room. Si Tristan naman ay di makapasok dahil hawak siya nang dalawang lalaki tiningnan lang ako nito nang may pag-alala sa kanyang mga Mata.

Pumasok si samantha kasama ang sampong lalaki nakaitim silang lahat at mga may tattoo sa katawan lahat rin sila ay masayang nakangisi sakin.

Nilock nila ang pinto at sinara ang mga bintana sa madaling salita naiwan akong mag-isa dito kasama ang sampong lalaki at apat na babae.

Lumayo sakin ang dalawang babae at pumunta sa grupo nila.

"Ngayon palang binibigyan pa kita nang pagkakataon para makalabas.Lumuhod ka sa harapan ko at halikan ang mga sapatos ko." Ani samantha.

"Pano Kong ayaw ko?" Seryosong sagot ko.

"Simple lang mamamatay ka!" Aniya

Pero tumawa lang ako nang napakalakas,dahilan para mainis silang lahat sakin.

"Kong kaya nyo". Bigla akong nagseryoso nang sinabi ko iyon.

Nilapag ko ang bag sa isang bakanteng upuan at sumenyas ako na lapit ang gustong lumaban sakin.

Sumenyas naman si samantha sa dalawang lalaki na sumugod sakin.

Pero madali ko lang itong nalabanan.

Nagtagal nang hapos 20 segundo ang laban bago ko sila napatumba.

Nagulat ako sa naging reaction nila dahil sa nangyari sa dalawa nilang kasamahan.

Umupo ako sa upoan at sumenyas nang patalikod,

"Sumunod na ang gustong lumaban". Wika ko.

Nakatalikod parin ako pero ramdam ko na may mga paang dahan-dahang lumalapit patungo sakin.

Saktong hahampasin na ako nang hawak nitong upuan nang mabilis ko itong nailagan at sinundan ko iyon nang isang malakas na suntok at tadyak. Tumilapon ito sa may bintana dahilan para mabasag ang salamin non, nilaglag ko ang kurtina para walang nakakita sa laban na ginagawa namin dito sa loob.

Gulat na gulat parin sila dahil sa mga nasaksihan mula sa akin.

"Yon lang ba ang kata niyo? Akala ko ba malakas ang gang niyo pano at bakit hindi nyo kaya ang nag-iisang ako?", Nakangising sambit ko sa kanila.

Bugbog sarado na ang apat na lalaki ang anim naman ay umiigting na ang mga panga dahil sa nangyari sa kasamahan nila naglabas na sila nang kutsilyo mula sa kanilang bag.

"Tingnan nalang natin kong kaya mo pa itong ilagan dahil sisiguraduhin kong bubutasin ko yang tagiliran mo". Wika nang isang lalaki.

"Sugod". Sambit ko na lamang.

Wala akong kahit anong armas na ginamit para panlaban sa kanila maliban lang sa aking kamay at paa na ginamit ko panlaban.

Sumugod na ang dalawang lalaki sakin, pilit nila akong tamaan ngunit sadyang hindi nila ako mahuli-huli dahil kong mabilis sila mas mabilis ako. Hindi na ako baguhan sa labanang ito dahil isa akong..ah nevermind nalang muna sa ngayon.

Handang-handa na silang saksakin ako pero naagaw ko ang gamit nilang kutsilyo at sabay ko itong itinapat sa leeg nilang dalawa.

"Kunting galaw niyo lang laslas na yang leeg niyo". Wika ko.

Natahimik sila at namula na sa galit.

Dahil hindi ako mamatay tao ay binigyan ko nalang sila nang tig iisang suntok sa batok dahilan para mawalan sila nang malay.

"Kayong apat sumabay na kayo para matapos na tayo nagugutom na kasi ako". Reklamo ko sa knila.

Alam kong galit na galit na sila sakin dahil kahit kalmot ay wala akong natamo mula sa kanila.

"Sino kaba at bakit magaling kang makipaglaban?" Nagulat ako sa tanong ni samantha.

"Wala akong balak sagutin yang tanong mo, kaya kong gusto niyo pa akong labanan pumunta na dito sa gitna nang matapos na tayo. Dahil pag ako nasubrahan sa gutom ay lalo akong nagagalit!" Seryosong sambit ko.

Pumwesto na silang apat at sabay-sabay na sumugod sakin, binigyan ko sila nang tig-iisang flying kick dahilan para tumalbog sila sa magkaibang direction.

"Hays sa wakas tapos narin. Oh ikaw? Diba naiinis ka sakin? Ano tara?" Aya ko sa kanya na ibig sabihin labanan nya ako.

Pero umalis lang ito at binuksan ang pinto sabay labas nang room.

"OMG! Kamusta kaya si angeline?" Rinig kong sambit ng isa sa mga kambal.

"Sana okey lang siya".

"Malamang baldado na siya". Tinig nang isang estudyante.

"Tara tingnan natin sa loob sabay na wika nila.

Kinuha ko na ang bag ko sa upuan at palabas na sana ako kaso nagsidatingan na ang ibag estudyante para makita ang nangyari da loob.

Pero lahat sila nakanganga nang makita ako.

"Tsk, nilampasan ko lang sila at lumabas na sa room ko, nadatnan ko roon si tristan na naghihintay sakin sa labas.

"Buti naman at buhay kapa". Aniya

"Bakit gusto mo ba akong mamatay na?" Sagot ko.

"Alam ko namang hindi kasi masamang damo ka hindi ba?" Aniya

"Kaya pala nakita ko sa mga mata mo kanina na nag-alala ka sakin yieee aminin". Biro ko rito.

"Tsk." Sambit nalang niya.

"Aminin mo na nag alala ka sakin". Biro ko parin sa kanya pero di ako sinagot at tuloy-tuloy lang sa paglakad patungong parking lot.

"Saan ka pupunta?" Tanong ko dito, hindi pa kasi tapos ang klase.

"Uuwi na". Aniya

"Di pa tapos ang klase nyo ah". Sambit ko.

"Nawalan na ako nang gana kaya kong ayaw mo umuwi maiwan ka diyan mag-aral ka mag-isa mo!" Aniya

"Ay putek! Iniinis talaga ako nito eh.

Dali dali kong hinila ang damit niya palabas nang kotse.

"Aray ano ba!" Reklamo nya sakin.

"Hindi ka uuwi hanggat di pa natatapos ang klase maliwanag ha?"wika ko.

"Fine! Kakain muna tayo". Wika niya.

"Yown, kasi gutom na rin ako". Sagot ko naman sa kanya.

Umalis kami patungo sa restaurant para kumain. Ilang minuto lang rin ang nakalipas nang bumalik na kami sa campus.

Gaya kaninang umaga ay pinagtitinginan parin nila kami ni tristan pero ibang tingin na ang pinupukol nila samin. Tingin na may halong pagkamangha at masayang ngiti sa mga labi nila.

Wew ano kaya meron?

Deretso lang kami sa paglalakad hangang sa makarating kami sa silid ko.

Umalis na rin si tistan para pumasok sa sariling silid paaralan.

Pagpaupo ko palang sa upoan ko ay kanya-kanya nang lapit ang mga kaklase ko.

Tinatanong nila sakin kong pano ko daw nilabanan ang sampong lalaki, pero ngumiti lang ako sa kanila at nagbuklat nang aking libro para mag-aral.

Lumapit na rin ang apat kong bagong kaibigan na sina anna mae anna rose, jay Ann at Mary rose.

"Ang galing mo kanina ange, akala namin napano kana". Ani anna rose sa akin.

"Salamat sa pag-alala". Tugon ko naman sa kanya.

"Pero napapaisip parin kami kong pano mo sila nalabanan gayong nag-iisa ka lang at hindi naman malaking tao pero natalo mo sila". Tanong naman ni jay-ann sa akin.

"Wag niyo nang alamin guys ang mahalaga ay buhay ako". Nakangiting wika ko rito.

Ngumiti nalang rin sila at nag fucos narin sa pag-aaral dahil pumasok na ang sunod na magtuturo sa amin.

Natapos rin sa wakas ang huling klase namin. Agad akong nagpaalam sa mga kaibgan ko para tumungo sa room ni tristan para sabay kaming lalabas trabaho ko parin kasing bantayan yun baka mamaya tatakas nanaman siya sakin at pumunta sa mga tropa nyang basagulero tsk.

Pagdating ko sa room niya ay wala na siya roon, saan naman kaya pumunta ang lalaking 'iyon tsk.

Tinawagan ko ang number niya pero babae ang sumagot at nabosesan ko ito.

Si samantha sinasabi nito na pumunta ako sa lumang bodega roon kong gusto ko pa raw na si tristan na buhay.

Bweset na babaeng iyon! Anong kinalaman ni tristan sa away naming dalawa!

Wala na akong sinayang na oras at dali-daling pumunta sa lugar na sinasabi nito.

Pagdating ko doon ay tahimik lang ang sumalubong sakin.

Tinawagan ko ulit ang number ni tristan para sabihin na nakarating na ako sa bodega.

Pero ibaba ko palang sana ang tawag pagakatapos sagutin ni samantha nang biglang may tumusok sa batok ko.

Nang kinuha ko iyon ay isang uri iyon nang injeksyon na may gamot pantulog doon ko lang nakita kong sino ang gumawa non bago ako nawalan nang malay si Samantha nakangisi ito hanang nakatingin sa akin.

SAMANTHA POV:

"Ligpitin niyo na ang babaeng iyan dahil malaki ang atraso niya sa grupo natin,kabago--bago palang niya dito sa school kong makaasta ay magaling na siya talaga. Sinusubukan niya ang galit ko." Agad nama akong sinunod nang kagrupo ko.

Pumasok ako sa lumang bodega at doon ko nadatnan si andres kahalikan si tristan btw tristan at si andrea ay ndating mag gf/bf pero nagbreak sila dahil nahuli ni tristan na nanglalaki si andrea pero ngayon mukhang magiging okey na sila kahit pa na nagtigas-tigasan si Tristan!

Si andrea ay pinsang buo ko, kuya naming dalawa ang leader nang gang sa school hindi pa iyon nakasalamuha ni angelina. Nalaman ko ang pangalan niya dahil sinabi ni tristan sa amin.

Kapag nalaman nang mga kuya namin na nakayang patumbahin ni angelina ang mga alagad nya malamang ganito rin ang gagawin nya sa babaeng iyon.

"Andrea pwede ba lumayo ka sa akin! Hindi na kita mahal at lalong nandidiri ako sayo"! Sigaw ni tristan kay andrea.

Sinampal ni andrea si tristan at tinutukan nang baril. Sige! Sigawan mo pa ako tristan tingnan natin kong saan tatalsik yang utak mo kapag pinutok ko sayo to"! Galit na sambit ni andrea.

"Bakit mo ako ito ginagawa? Bakit pati si angelina idinamay niyo dito?" Tanong ni tristan.

" Yang babaeng iyon ay sadyang may atraso sa amin, at ikaw bunos ka nalang dahil wala ka namang atraso sakin maliban nalang sa gusto kong magbalikan tayo ulit."ani andrea.nakikinig lang ako sa usapan nilang dalawa habang nakaupo dito sa sulok. Lima kaming lahat ang nandito kasama sina natasha at ma.fee.

"Ayaw kong makipagbalikan sayo!" Sigaw ni tristan kay andrea, sa pangalawang pagkakataon ay muling sinampal ni andrea ang ex niyang si tristan.

"Okey, madali akong kausap pero sige ito nalang gusto kong makaraos ngayon m************k ka sa aming apat ayaw mo makipagbalikn diba sige kailangan mong sundin ang gusto ko makipagtalik ka sa aming apat or pasasabugin namin iyang utak mo mamili ka?" Ani andrea.

Oh s**t bigla akong uminit dahil sa narinig ko kay andrea uhm maging sina natasha at ma.fee ay same lang nang sakin dahil kagat-kagat na nila ang mga labi nila.

"Wtf!" Ani tristan dahil nagulat ito sa ginawa ni andrea sa kanya. Bigla kasing sinubo ni andrea ang paglakalalaki nito habang hinihimas naman ang pang-ibabang parte non.

Umuungol na si tristan sanhi na nasarapan ito sa ginawa ni andrea sa kanya.

Hindi na kami nakatiis pa at naghubad narin ako nang damit, tumingin sakin saglit ang dalawa pero maging sila ay naghubad narin.

Lumapit kami sa kinaroroonan ni andrea at tristan, lalo na at pantasya naming pareho ang laking ito pantasya na sana ay matikman rin namin siya gaya ni andrea.

"Kalma mga sis ako ang mauuna". Ani andrea.

Naghubad na si andrea at at pumatong kay tristan. Ilang saglit pa ay umindayog na sya sa kandungan nito taas baba ang ginawa niya hangang sa makaraos.

Pagod na bumaba si andrea sa kandungan ni tristan pero maging ito ay napagod narin gindi pwede dahil libog na libog ako.

Naalala ko ang droga na pampagana nang s*x sapilitan kong pinainom iyon kay tristan kahit ayaw niyang inumin.

Ilang minuto ang inatay ko bago iyon gumana at siya na mismo ang humalik sakin.

Siya na ang unang tumikim sa akin.

Hindi ito ang unang beses na makipagtalik ako sa lalaki maraming beses na pero kakaiba ang naramdaman ko sa piling niya.

"Ugh." Ungol naming pareho ni Tristan.

Nakatingin lang ang mga ito amin habang kinakain ni Tristan ang pag-aari ko sa ibabang parte.

Hangang sa nagulat nalang ako dahil biglang natumba si ma.fee at natasha.

Pagkabagsak nilang dalawa ay doon ko nakita si angelina galit na galit itong nakatitig sa aming dalawa ni Tristan.

Tumutulo pa ang patalim na ginamit nya pangsaksak sa dalawang kaibigan ko.

Nakita kong sumugod si natasha pero walang kahirap-hirap na binalibag ito ni angelina.

Pagkabagsak ni andrea ay walang awang ginilitan ni angelina sa leeg ang pinsan ko.

Doon na ako natauhan at itinulak si Tristan na nakapatong sa ibabaw ko, wala ito sa sarili niya dahil sa drogang pinainom ko.

Kinuha ko ang baril na nakapatong sa may lumang misa pero napahiyaw ako at pabitiw roon dahil sa tama nang kutsilyo sa kamay ko.

"Sinusubukan nyo ang pasensya ko! Ngayon tikman niyo ang galit ko"! Sigaw niya sakin at ang huling naala ko nalang ay kong paano niya ako sinipa nang napakalakas at ang technique na iyon ay kilalang-kilala ko hindi kaya iisa lang silang dalawa? Ang kungfu killer na si... Mystica pero imposible dahil matagal na itong nawala mula nong lumubog ang barkong sinasakyan nila nang mga magulang niya imposible nga kayang buhay siya?.

"Mystica?" Sambit ko sa kanya pero hindi manlang ito narinig puro galit na ang nakita ko sa mga mata niya at doon na ako nawalan nang malay nang sinutok ako nito sa sikmura.