CHAPTER 4

1211 Words
" I'm his Lady Guard " [Chapter 4] ANGELINA POV GAYA nga nang sinabi ko kay sir tristan ay tumino ito at bumalik sa pag-aaral niya. Dapat kasi graduate na talaga siya kong di lang siya puro bulakbol kasama ang apat niyang tropa na halos kasing edad lang rin niya. Bale 4th year collage na siya samantalang ako 2nd year collage palang dahil 18 palang naman ako at sakto lang rin sa edad ko. Patungo na kami ni sir tristan sa campus na papasukan namin dahil okey narin naman lahat dahil kahapon pa inasikaso ni madam/sir (parents ni sir tristan) ang papeles ko para sa paglilipat nang school kasama na ang kanilang anak. Kaibigan kasi nilang matalik ang may-ari nanf campus kaya ganon lang kami kadaling nakapasok ni tristan. Sir rather. Habang naglalakad kami sa may hallway ay panay bulongan naman ang mga kababaihan at titig na titig sila sa kasama ko. "O.M.G!" Si tristan ba 'iyan?" Dinig kong tili nanf isang babae. "Hala, oo siya nga"! Segunda naman nang katabi niya. Hanggang sa marami na ang nakatitig kay tristan at kong ano ang pinagsasabi. "Mag-aaral na siya ulit dito kasi naka uniform siya eh". Wika nang babae na halos mahubaran na sa suot niyang damit, maiksi kasi kapal pa nang makeup tsk. "Oo nga sis, babalik na ang campus king na si tristan"., Tili naman nang isang babae na wala namang pinagkaiba sa naunang nagsalita kanina. Apat silang babae na halos magkapareho na ang kolorete sa mukha maging sa palda halos wala nang maitatago dahil nga sa subrang iksi hays. Tiningnan ko ang mukha nang amo ko kong ano ang reaksyon nya peri blanko lang ang nakikita ko sa kanyang mukha. Wew wala manlang siya reaction hmm. "Hi tristan long time no see ah". Sabay na wika nang apat na babae kay tristan pagkadaan namin sa kanila. Pero tinaasan lang ni tristan ito nang kilay. Maldito talaga. Ngumuti ako sa apat na babae at sinabi sa kanila na badmode lang si tristan pero aba malditas inirapan ba naman ako at sinabihan na wapakels sakin. Taray mga bes.. "Yaya kaba nang baby ko?" Wika nang isang kasamahan nito sakin. Yaya daw wew sino baby niya? "Baka nagkamali ka nang tanong mis hehe nakita mo naman siguro na hindi kita kilala para itanong sakin kong ako ba yaya nang anak mo". Sagot ko sa kanya na ikinataas nang kanyang kilay. "Aba pilosopo ka ah!" Aniya akmang sasampalin ako pero nasangga ko ito nang aking kamay. "Wag mong subukang ilapat yang kamay mo sa mukha ko dahil una sa lahat sinagot ko lang ang tanong mo totoo naman na hindi kita kilala diba? At hindi ako yaya nang anak mo! Pangalawa hindi ako pumapayag na may dumadapo sa mukha ko ultimo lamok pinapatay ko maliwang ba ha sis?" Seryosong saad ko sa kanya na ikinapula nang kanyang mukha dahil sa galit. "Omy!bakit niya pinatulan sina samantha di ba niya kilala mga yan kuya niya ang leader nang gang dito sa school". Rinig kong wika nang isang nakakita sa amin ni samantha kuno. Pero ngumisi lang ako sa narinig at naexcite pa nga ako. "Nagkamali ka nang binagga babae! Magsaya kana ngayon dahil huling araw mo na dito sa paaralang ito." Aniya sabay higit nang kamay niya sakin at umalis na silang apat. "Tingnan natin. Sumunod na ako kay tristan sir i mean, nakaarko ang kilay nito sakin habang naghihintay sa isang sulok. "Basagulera ka talaga no? Porket marunong ka makipaglaban gaganyan kana kong aasta." Aniya. Galit ba ito sakin or ano at teka nga hindi naman ako nakipag away kita ba nya na nakipagbugbogan ako hindi naman tsk. "Hindi ako nakipag-away". Sagot ko dito. "Hindi so bulag ako ganun? Baka nakalimutan mong ladyguard kita dapat bantayan mo ako hindi yung ako pa ata magbabantay sayo dahil sa ginagawa mo eh, hindi mo kilala ang binabangga mo kanina malakas ang pwersa nila dito kinakatakutan dahil sa grupo nila tingnan natin kong makakaya mo pa sila dahil dyan sa katapangan mong di mo nilulugar". Sermon nito sakin. "Hindi naman ako natatakot sa kanila". Wika ko. "Bahala ka sa buhay mo basta wala akong sasagutin sayo incase may mangyaring masama sayo dito". Aniya sabay talikod sakim at naglakad palayo. Kita ko naman ang mga estudyante sa paligid ko na parang sinasabi nila na kawawa ako mamaya. Pero nilampasan ko lang sila at sumunod sa bossing ko. Pumasok na kami sa kanya-kanya namin subject, naiwan akong mag-isa at walang kilala sa silid na ito. Pero nagtataka ako kong bakit halos lahat nang estudyante nakatingin sakin maliban sa apat na babae na nakangiting kumakaway sakin. Dalawang kambal at dalawang babae simple lang sila walang masydong make-up sa mukha pero ang cucute lalo na ang kambal. Kumaway ako balik sa kanila hangang sa lumapit sila sakin. "Hi ikaw yung nakaaway ni samantha at nang kagrupo niya kanina diba?" Tanong nang isa sa kanilang apat sa akin. "Yun bang mukhang clown sa labas kanina?" Ngising sagot ko. Medyo napatawa sila nang mahina dahil sa sinabi kong clown siya na siyang tama naman. "Ah. Heheh siya nga po, gusto lang namin sabihin sayo na sila ang kinakatakutan dito sa school, kilala rin silang bully dahil malakas ang pwersa nila sa school na ito kaya takot ang principal na paalisin silang lahat anak mayaman kasi sila". Aniya "Ganun ba?" Tipid na sagot ko dito. Nagtaka sila sa sinagot ko. "Hindi kaba natatakot? Na baka babalikan ka nila?" May pag-alala sa boses na tanong niya sakin ganun rin ang tatlong kasama niya. "Diyos ba sila na dapat Kong katakutan?" Nakangiting sagot ko. "Woah. Sabagay pero sana nga di ka nila balikan.. btw ako nga pala si jay-ann, siya si marry rose at itong dalawang kambal sina anna mae at anna rose". Pakilala nito sakin. "Ako naman si angelina nice to meet you guys". Wika ko sa kanila. Sabay shakehands. Hangang sa nagulat kami sa pagpasok nang apat na babae. Ang apat na clown ay kaklase ko pala, dumeretso sila sa apatang upuan dito sa unahan hindi ako nila napansin dahil pagkaupo palang nila ay ako na ang pinag-uusapan nilang apat. "That girl! Humanda siya sakin mamaya ipapatikim ko sa kanya ang ganti ko"! Anang babae na sa tingin ko ay leader nila. "Hmm ikaw ang pinag-uusapan". Bulong nang isang kambal sakin. "Wala akong pakialam sa kanila,bumula sana bibig nang mga 'iyan"., Asik ko dahilan para matawa silang apat sa sinabi ko,naging dahilan rin iyon para lumingon sa kinaroroonan namin ang apat na babae. Tumaas ang kilay nang leader nila at naglakad palapit sa pwesto namin. "Ows akalain mo kaklase pala kita, hindi na ako mahirapang hanapin ka mamaya para parusahan sa ginawa mong pamamahiya sa akin". Aniya. "Ay napahiya ka pala?" Pilosopong wika ko. Tawanan ang mga estudyante. Nainis siya at bumulong sakin. "Lubos-lubosin mo na ang pmamahiya sakin dahil mamaya tiyak patay kana"! Pagbabanta nito sakin. Ngumisi lang ako at ginaya ang pang-iirap sakin. "Siguraduhin mo lang na kaya niyo ako dahil kong hindi kayo ang mayayare sakin". Sabat ko. " Tapang sis". Anang kasamahan niya "Tingnan nalang natin ang tapang mo mamaya tandaan mo ito, hindi mo kilala ang binabangga mo". Bulong ulit nito sakin. Ngumisi ako at sumagot. "Mas lalong hindi nyo ako kilala". Balik na sabi ko dito. Continuee.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD