CHAPTER 3

2232 Words
"I'm His Lady Guard" [CHAPTER 3] "ANGELINA POV: "Jean nakita mo ba sila sir mo? Wala na sila sa garden wala rin siya sa kwarto niya". Rinig kong tanong ni madam kay Tina isa sa mga kasambahay na nakakwentohan ko kahapon. "Hindi po maam eh. Baka umalis na po". Sagot ni jean kay madam. "Imposible 'yon kasi nandon sa garahe ang sasakyan niya maging ang sa mga kaibigan niya nasa labas pa nakaparada". Wika ni madam. Kaya sumabat na ako sa usapan nilang dalawa. "Wag po kayo mag-alala madam, nasa room ko silang apat tulog na tulog pa po". Wika ko sa kanila dahilan para mapanganga sila. "Bakit sila naroon iha? Ginahasa kaba nilang lima? Mygad! Sabihin mo samin kahit anak ko 'yan di ako magdadalawang isip na ipakulong sila." Sambit ni madam na may pag-alala sa akin dahil lumapit ito para tingnan kong nilagnat or napano daw ako. "Hindi po nila ako ginahasa madam, pero binalak kasi nila akong patayin kagabi dahil maghihiganti nga daw sila sakin kaya pinilit nilang pasukin ang room ko buti nalang po at maagap ako kaya mabilis akong bumangon sa kama at naglagay nang unan sa kama at kinumutan para humulma nang tao tama nga ho ang hinala ko na balak nilang maghiganti kasi pagkapasok palang nila sa room walang sawa na nilang pinaghahampas ang kama ko na akala nila ako 'iyon".mahabang kwento ko sa kanila. "Pagpasensyahan mo na ang anak ko iha, hindi ko alam kong magbabago pa talaga siya. Kahit pala babae di niya pinapalampasa."malungkot na wika ni ni madam sakin. "Hayaan niyo lang po akong balian nang buto anak niyo nang magtanda!" Sabat ko dito. "Iha sayo kp na iasa ang pagbabago nang anak ko ha, kasi kong kami lang hindi nya kami susunduin at lalo lang lumalala ang sitwasyon. Kita mo naman kong pano niya kami tratuhin nang ganito para bang di niya kami mga magulang. Hindi naman kami nagkulang sa kanya nong bata pa siya." Maluha-luhang kwento ni madam. "Wag po kayo mag-alala gaya nang sabi ko ako ang puputol nang sungay nya pangako po'. Saad ko Sabay taas nang kamay ko dito tanda nang pangako ko. Niyakap naman ako nito bilang pasasalamat. Ilang saglit pa at kanya-kanya nang labas ang limang lalaki sa kwarto ko, lahat sila ay may mga black-eye sa mukha dahil sa kagagawan ko. Humanda na ako dahil baka bigla nila akong ibalibag lalo na at nandito kami sa gitna nang hagdan pababa nang ketchen. Pero nagulat nalang ako nang nilampasan lang kami nito at dumeretso sila sa may dining para mag almusal. Tahimik silang umupo at kumain sa misa dahil may mga nakahanda naman nang pagkain roon. "Goodmorning sa inyo lalo na sa'yo anak". Bati ni madam sa kanila nang makalapit kami sa misa. Nalungkot si madam nang hindi manlang nagresponse si tristan maliban sa mga kaibgan nito na nag goodmorning pabalik kay madam. Pinatunog ko ang aking mga daliri sa kamay kaya napatingin silang lahat sakin, sinamaan ko nang tingin si tristan at sininyasan kong mag goodmorning pabalik sa mommy niya pero inismiran lang ako nito , lumapit ako sa kanya at bumulong nang ganito. "Gusto mo bang sa ospital na mag almusal?" Pagbabanta ko rito. Hindi parin nag response kaya inapakan ko paa nito dahilan para mapahiyaw sya at mapatayo bigla dahil sa sakit nong ginawa ko. May pilay kasi sya ron dinagdagan ko lang. Kita ko naman sa mata ni madam ang pag-alala maging ang mga kaibgan nito na nakatingin sakin na mat takot sa kanilang mukha. Mukhang titino na ang mga kaibgan niya liban dito sa isang 'to. "Batiin mo ang mommy mo! Kong ayaw mong dalhin kita sa ospital"., Bulong ko ulit sa kanya. Don na sya tumingin sakin at tumingin sa mommy niya sabay nag goodmorning too ito. "Ikiss mo". Wika ko. "Dmm! Hindi ko gawain yan"! Bulong niya pabalik sakin. "Isa! "Ayaw"! "Dalawa! Kapag bumilang pa ako nang tatlo magpaalam kana sa kanila mr triston dahil d kana aabot pa sa ospital". Wika ko sa kanya. "Fine! Argh!" Sigaw nya dahilan para marinig na nang lahat. Tumayo siya at humalik sa pisngi Nang mommy niya. Wala kasi ang dady nito maaga umalis para sa trabaho na pinangalagaan niya ang kompanya nila na pagmamanahan soon nitong damuhong anak. "Goodmorning too mommmy". Aniya sabay kiss sa mommy niya. Nagulat ang mommy niya sa ginawa nang anak siguro unang beses ito ginawa nang lalaking 'to"! Parang gusto nang umiyak ni madam dahil siguro sa tuwa. Binantayan ko sila hangang sa matapos na ang almusal nila at sununod kami ni tina, pinapasabay kami ni madam pero tumnggi kami pareho ni tina dahil ako ang gusto nya makasabay sa pagkain. Lalo pa at tila kinikilig itong sumusulyap sa isang lalaking katabi nang isa pang kaibgan ni tristan. Idunno kong anong mga pangalan nila wala akong balak kilalanin dahil di naman sila parte nang trabaho ko. "IHA sasama ka kay tristan ngayon ha, pinapunta siya nang daddy nya sa office para ituro dito ang dapat niyang matutunan ikaw na bahala sa kanya". "Ayos po madam ako na ang bahala ihahatid ko siya roon nang matiwasay". Wika ko. Agad na kaming umalis ni tristan pagkatapos naming magpaalam sa mommy nito. "Sir pakituro sakin ang pinaka location ang opisna niyo para alam ko". Wika ko sa kanya dahil di ko naman kasi alam kong saan banda 'iyon. Unang beses kong pumunta roon. "Tsk! Dapat si mommy tinanong mo hindi bat magaling ka naman?" Ismid niya sakin. "Wag mong hinataying umimit ulo ko dahil diyan sa sigaw mo ha. Tinatanong kita nang maayos kaya sagutin mo rin ako nang maayos maliwanag ba!" Asta ko sa kanya na animoy ako ang boss sa aming dalawa. Kailangan kong gawin ito para rin sa kanya kasi kong ipapakita ko parin sa kanya na sya masusunod lalong hindi yan magbabago kaya mas maganda na iyong ako ang aastang boss muna sa knya kapag kaming dalawa lang nang sa ganun lumambot naman 'tong puso niyang bato. Kay tigas nang ulo! "Bahala ka"! Aniya.. Ayaw mong sabihin ha. Sakto naman at iilan lang ang dumadaang sasakyan kaya pinaharurut ko ang kotse dahilan para mapasigaw ito sa gulat. "Woahhhh! Ihinto mo! "Hindi ko ito ihihinto gat di mo sasabihin ang tamang location"! Sigaw ko sa knya. "Fina sasabihin ko na!" Aniya Inihinto ko bigla ang kotse dahilan para mauntog ito sa unahan pero di naman Yun masakit dahil mahina lang. "Para kang di babae! Sino kaba talaga at ano pa ang kaya mong gawn ha! Palagi mo nalang akong nasosorpresa at nagugulat nalang sa maari mong gawin! Ito tandaan mo ha hinding-hindi na ako papayag na muli mo nanaman akong mapatulog tsk. "Bakit kakasa kanaba sakin?" Tanong ko na may ngisi saking labi. "Hindi. Gusto ko lang sana magsorry sa lahat nang ginawa ko sayo mula kahapon, btw tanggap ko na na ikaw ang magiging ladyguard ko". Nagulat ako sa mga sinabi niya, bigla lang kasi siyang bumait eh.. "Sure?. Ask ko dito. "Yes. At gusto ko nang magbago salamat sa tulong mo, ayaw koa na madagdagan sakit nang katawan ko dahil diyan sa kagagawan mo may pagka jackie chan ka kasi kong kumilos hilig mo pang lumipad para lang mapabagsak ako". Nakangiting wika niya. Natuwa naman ako sa puntong 'iyon kasi kahit paano ay mabait naman pala siya. Sa wakas at nakarating rin kami dito sa opisina nang daddy niya, agad naman kaming pinapapasok sa loob nang guard at deretsong papasok sa office nang dad nya. Pagdating roon ay nag-usap lang saglit ang mag-ama hangang sa lumingon sakin si tristan at inutusan akong kunin sa kotse ang cp niya dahil nakalimutan daw niya ito. Agad naman akong bumalik sa parking lot para kunin ang celphone niya. Pagdating ko roon ay wala naman akong nakitang celpone, hangang sa may nakita akong lalaking nakasuot nang mask tatlo sila palapit sila sakin nang dahan-dahan nakita ko mula sa salamin. Handa na itong hahampasin ako sa likod nang bigla akong umilag at hinarap ang mga ito. "Sino kayo?! Tanong ko sa kanila. "Wala nang pero-pero gusto ka lang naming patayin". Anang isang lalaki at sumugod sakin pero sinangga ko ito gamit ang mga kamay ko. Nagulat pa ito nang nasangga ko ang dapat na paghampas nito sakin. Pinilipit ko ang kamay nya at pinabagsak at sinakyan ko ito para di makagalaw. "Sino kayo at anong kailangan nyo sakin?" Tanong ko sa lalaki. "Wala kang pakialam kong sino basta gagawin namim ang utos niyang patayin ka." Aniya "Sugurin nyo na". Utos nito sa dalawa pang kasamahan niya. "Saktong hahampasin na nila ako nang dala-dala nilang batota nang bigla akong umalis sa pagkasakay sa lalaki dahilan para ito ang mahampas nila. Ako naman ang sumugod at inisa-isa ko silang pinabagsak. Bubunot na sana nang baril ang isang lalaki nang maunahan ko ito at binato sa kamay niya nang nahiwalay nilang batota. Tumalsik ang baril at saktong napunta ito malapit sakin, kinuha ko ito at itinutok sa kanila. "Ngayon! Kong ayaw niyong sabihin sakin sino nag-utos sa inyo ay isa-isa ko kayong babarilin'.galit na salita ko sa kanila. Pero ayaw parin nila magsalita. Dahil sa galit ko ay pinutokan ko nang baril ang hita nang isang lalaki dahilan para mapasigaw ito sa sakit. "Ano ayaw niyo parin magsalita?" Tanong ko ulit. Pero gaya nang dati ay ayaw parin nila magsalita hangang sa napuno na ako at pinutokan ko rin ang sa hita ang isa pang lalaki. "Isa! Kapag hindi pa kayo nagsalita ay patawarin ako nang Lumalang sakin at baka mapatay ko kayo! Wag niyo akong galitin dahil mamamatay tao ako"! Sigaw ko sa kanila. Buti nalang at tanghaling tapat non katapos lang nang lunch Kaya wlaang gaanong tao sa parking lot. "Dalawa!" Nakitaan ko na sila nang takot sa mga mata nila, tinanggal ko kasi ang suot-suot Nilang mask hindi na sila makakilos pa nang maayos dahil binalian ko sila isa-isa nang buto para maramdaman nila ang galit ko. Wala akong kaaway bukod sa damuho kong anak nang amo ko pero kong totoong nagbago na nga ito hindi nya gagawin ito sakin so sino? Imposible naman na matunton kami dito nang kaaway ni dad sa china dahil pagkakaalam ko walang nakakakilala sa amin dito. "Tatlo"!pasensya na pero kailangan nyo nang magpahinga habang buhay "., Sabi ko at itinutok na ang baril sa ulo nang isang kasamahan nila saktong ipuputok na na nang magsalita ang tatlo. "Magsasabi na kami wag mo kaming patayin, ginawa lang namin 'iyon kasi kailangan namin nang pera para sa pamilya namin. Si sir tristan po ang nag-utos sa amin kapalit nang 1sang milyon na paghahatian namin para sa buhay mo." Nagpantig nang tenga ko sa aking narinig. Ang damuho! Kaya pala iba ang pakiramdam ko nong sinabi niya na naiwan ang cp niya dito. Humanda ka sakin lalaki ka! Subra kana ha. Tinalian ko ang tatlong inutusan nya at hila hila ko ang tali papasok sa opisina nang boss ko. Humanda ka sakin animal ka! Nagulat si tristan nang makita ako. Malamang di niya siguro expected na buhay pa ako. "E-hm n-nakuha mo naba ang cp ko?" Aniya sa nauutal na boses. "Hindi ko nakuha pero may dala ako sayo "., Ngising wika ko. Na ikinagulat niya nang pumasok ang tatlong lalaki. "Uhm a-e-e k_wan k-kasi eh ". Sabay peace sigan sakin. Nagulat nalang ito nang bigla siyang lumuhod sakin at umiiyak. "Please sorry wag mo akong saktan please ayaw ko nang mabugbog ulit hehhe sinubukan lang namin kita e please promise last na 'to. Pangako magbabago na talaga ako promise patawad di ko naman sinabi sa kanila na patayin ka sabi ko lang naman titingan ko kong kaya mo sila kasi magaling ang mga iyan eh hindi ba?" Baling nito sa tatlong lalaki pero pinagdilatan ko sila nang aking mga paa at sinasabing sabihin sakin ang totoo. "Sorry sir pero mas lalo na kami ayaw na namin mabugbog pa nang subra malakas po ang katawan namin pero iba po ang lakas ni maam maliit lang siya pero hindi namin Kaya ang lakas niya. Maam yun ang totoo kanina na gusto ka niyang ipapatay sa amin". Ngumisi ako dahil sa katapatan nang tatlo, natakot sila sakin. Tiningnan ko naman si Tristan at lalong umiyak sa narinig. "Sorry na wag mo na ako bugbugin gagawin ko lahat nang gusto mo wag mo lang sirain mukha at katawan ko". Aniya Wala akong ibang gustong ipagawa sayo kundi ang tumino ka, sundin mo ang mga magulang mo lalo na at ikaw naman ang taga pagmana nila balang araw. Bumalik ka sa pag-aaral mo at sikaping makatapos hanggat di ka magbabago ako ang babago kong hindi mo kaya tutulongan kita hangang sa ayos na ang lahat. Trabaho ko ang magiging bodyguard mo at kapag nag-aral kana gusto ko pag-aralin mo rin ako dahil gusto ko kong saan ka nandun rin ako dahil ako ang magiging anino mo. Lahat nang bawal ako ang hahadlang para siguradong di mo gagawin maliwang ba?" Mahabang sabi ko sa kanya. Tumayo naman ito at tumango. "Payag ako basta wag mo naman ako bugbogin nalang basta-basta masakit eh"., Aniya Tama kayo nang narinig sinabi sakin nang parents niya na si triston ang magiging laaga ko, need na nitong mag-aral ulit sa collage para ituloy ang kursong kinukuha nito. Gusto rin nang oarents niya na ituloy ko rin ang pag-aaral ko don mismo sa paaralang papasukan nang anak niya. CONTINUE.. " NEW TRISTAN//NEW LIFE WITH ANGELINA "
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD