กูไม่ให้
823 Words
You’re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆเถอะ
Ep.5
"แน่อยู่แล้วว่าฉัน...ไม่เลือกเธอ"
เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ เจ็บปวดใจรวดร้าวราวกับจะแตกเป็นเสี่ยงๆแต่ซอรี่นะจ้ะดิฉันด้านพอค่ะ แค่นี้ไม่รู้สึกจ้ะบอกเลย
"ใจร้าย ฮื้อออ~"
ฉันแกล้งร้องไห้ปาดน้ำตาทิพย์ทิ้งไปหลายหยดจนพี่มิกค์คงทนไม่ไหวเลยพูดออกมาไม่รู้สงสารหรือเวทนากันแน่
"มึงก็ใจร้ายเกินไปไอ้เวย์กูก็ไม่เห็นว่าน้องมันจะไม่ดีตรงไหน"
"มึงก็เอาไปดิ กูไม่ชอบ" คนพูดทำสีหน้าเบื่อหน่ายเต็มทีการที่มีคนมาวอแวทำให้เขารำคาญ
"ไอ้เชี่ยมึงไม่ต้องพูดขนาดนั้นหรอก"
"ก็ได้ ถ้าพี่เวย์ไม่ชอบ" ฉันพูดเสียงอ่อนทำหน้าโศกเศร้าราวญาติตายถ้าตอนนี้มีเสียงดนตรีไทยคลอไปด้วยละเวิร์คเลย
"รู้แล้วก็ไป"
"ไปก็ได้ค่ะ โนเสียใจนะคะพี่เวย์" ฉันลุกขึ้นยืนช้าๆหวังให้เขาคว้ามือฉันเอาไว้เหมือนในซีรี่แต่โทษทีนี่มันชีวิตจริงย่ะ ไม่รั้งไม่พอยังพูดให้เจ็บช้ำไปอีกน้ำตาแทบแตกแต่ติดตรงที่น้ำตามันไม่ออกถึงจะนึกถึงตอนหมาตายตอนป.2ถึงแม้จะเป็นหมาข้างบ้านก็เถอะแต่ฉันก็รักมันนะเศร้าขนาดนี้น้ำตาก็ไม่ยอมไหลใช่สิฉันมันคนใจบาปหนิ
"เรื่องของเธอ"
พรึ่บ! ตึง!
"โอ๊ะ เวียนหัว" ฉันแกล้งแอ๊บเซไปล้มลงบนตักพี่มิกค์อย่างไวจะให้ล้มบนพื้นเหรอขอบอกว่ายากจ้ะเพราะฉันคำนวนระดับความเร็วกับการหักเหของแสงและแรงโน้มถ่วงของโลกไม่รู้ว่าเกี่ยวไหมพูดมั่วไปงั้นเหละ
"ไหวไหม โหกลิ่นหึ่งเลย"
"ไม่ไหว ไปส่งโนหน่อยนะคะ"
ฉันใช้สายตาออดอ้อนให้พี่มิกค์เห็นใจ แล้วเอี้ยวตัวไปมองพี่เวย์ด้วยสายตาเย้ยหยันว่าเขาเลือกผิดแล้วพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
"คนแถวนี้ใจร้ายกับโนมากเลย"
ว่าแล้วฉันก็ซบเข้ากับแผงอกแกร่งของพี่มิกค์ทันที อื้อหื้ม แน้นแน่นฟินจริงไรจริง
"โอเคครับ" ไม่รู้ว่าเพื่อนของตนทำไมถึงไม่ชอบเธอถ้าเกิดว่าคนที่เธอจีบเป็นเขาละก็ป่านนี้เรียบร้อยไปแล้วแถมยังน่ารักน่าหยิกขนาดนี้อีกมิกค์คิดในใจมองนาโนที่ซบอกเขาอย่างเอ็นดู
พรึ่บ!
"เดี๋ยวไปส่ง" เวย์ฉุดแขนร่างบางอย่างไม่สบอารมณ์เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมแค่ไม่ชอบ
"ห๊ะ ส่งใครคะ"
ฉันแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทันทีที่พี่เวย์ดึงแขนฉันให้ลุกขึ้นจากพี่มิกค์
"ส่งหมาแมวแถวนี้"
"ใจบุญจังนะคะ สาธุคะ"
"หึ หมามันคงคัน"
"ก็ซื้อยาทาให้มันสิคะยากตรงไหน" ฉันยืนเถียงไม่ยอมแพ้ขอเล่นตัวบ้างเถอะนานๆทีให้มันรู้สะบ้างว่าฉันก็มีค่า
"ทาไปก็ไม่หายคันต้องโดนไม้หน้าสามฟาดสักทีสองที"
"โหดร้ายจัง" ฉันพูดพลางทำท่าทางหวาดกลัวรีบสะบัดข้อมือแล้วนั่งลงบนตักพี่มิกค์ใช้แขนโอบกอดพี่มิกค์ไว้แน่น ไม่ใช่อะไรนะขอกำไรเล็กๆน้อยบ้างเถอะกล้ามแน่นขนาดนี้
"พอๆมึงอ่ะจะเอาไงไอ้เวย์ทำแม่งเล่นตัวไปได้"
"กูไปส่งเอง" เวย์พูดพลางแกะมือของนาโนออกจากมิกค์แต่หญิงสาวกลับกอดแน่นไม่ยอมปล่อย
"ไม่ไปได้ไหม เขาใจร้ายกับโนมากเลย"
ฉันพูดเศร้าๆทำหน้าตาน่าสงสารจับใจจนเพื่อนโต๊ะข้างๆถึงกับทำปากมาว่า 'ตอแหล' ไม่มีเสียงแต่ปากมันพูดอย่างนั้นมาให้ฉัน รู้ดีจริงๆอิพวกนี้ถ้าอยู่โต๊ะเดียวกันมีหวังพวกมันคงนั่งหัวเราะแน่ๆแผนแตกตั้วแต่เดินมาแล้ว
"เห็นไหม มึงอยากทำให้น้องเขาเสียใจสมน้ำหน้าไอ้เวร"
"เรื่องกู"
"งั้นมึงจัดการเอาเอง ถ้าไม่เอากูเอา"
"เอาเหี้ยไร"
"แล้วมึงกลัวกูจะเอาอะไรล่ะ" มิกค์พูดอย่างเจ้าเล่ห์อยากจะรู้จริงๆว่าไอ้เพื่อนแสนวางฟอร์มคนนี้จะทำยังไง
"กูไม่กลัว"
"ก็ดี งั้นกูเอา" มิกค์ว่าพลางใช้มือโอบร่างบางที่นั่งอยู่บนตักตนเองแต่ยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้นก็ถูกเวย์ปัดมือออกอย่างแรงแล้วกระชากร่างบางที่นั่งอยู่ออกไป
"กูไม่ให้!"
- Writer
