You’ re mine อ่อยขนาดนี้มาเป็นผัวหนูดีๆ เถอะ
Ep.4
2-3อาทิตย์ที่ผ่านมาฉันเดินหน้าเร่งสปีดเต็มที่ขยันหยอดขยันไปหาพี่เวย์ตลอดถึงแม้จะได้รับสายตาอำมหิตส่งกลับมาราวกับรักฉันจนแทบอยากจะบีบคอซะให้ตาย
"เศร้าอะไรห๊ะอีนาโน ผัวตายไง" เอลพูดขึ้นหลังจากเห็นเพื่อนรักนั่งหน้าอมทุกข์มาสักพักแล้ว
"ผัวตายจะไม่เศร้าเท่ายังไม่ได้เป็นผัวเลย"
"แล้ว นี่แกไม่เบื่อบ้างหรือไง ไม่เห็นพี่เวย์จะสนใจแกเลย"
"ไม่เบื่อ คนนี้อะพ่อของลูก"
"แค่เห็นหน้าแกพี่เขาก็แทบจะเอาตีนทีบอยู่แล้ว มั่นหน้ามั่นโหนก" เอลพูดใส่จริตเต็มที่ถึงการกระทำของเพื่อนที่ผ่านมาไม่รู้ว่ามันตาบอดหรือยังไงว่าอีฝ่ายแทบจะราดน้ำมันแล้วจุดไฟเผามันให้ตายรู้แล้วรู้รอดด้วยความรำคาญ
"หรือฉันจะรวบหัวรวบหางปล้ำทำผัวเลยดีไหม"
"เกินไป แกจะทำตัวร่านๆ แบบนี้ไม่ได้"
นั่นสินะไม่ใช่ความคิดที่ดีเขาคงยอมให้ฉันปล้ำง่ายๆ หรอก
"มอมเหล้าพี่เวย์ให้เมาไปเลยดิเดี๋ยวแม่งก็ปล้ำมึงเองเหละ"
อ้าวอีเวรนึกว่าจะห้ามกันแต่ความคิดคือดีเริ่ดมาก
"ฉันไม่เคยนึกว่าก่อนว่าจะมีเพื่อนที่แสนฉลาดขั่วช้าเพียงนี้"
"ถูกต้องไม่งั้นคงคบกับคนชั่วช้าสารเลวแบบแกไม่ได้หรอก"
หื้มมมมมมมมม เจ็บแสบฉันได้แต่พยักหน้ายิ้มรับแห้งๆ แหม่เพื่อนกันล้อกันเล่นบ้างไรบ้างแต่หารู้ไม่ว่ามันด่าจริงๆ นั้นเหละ
"งั้นคืนนี้ไปเผด็จศึก" ฟรีซออกความเห็นแล้วชูโทรศัพท์ที่ขึ้นข้อความส่งไปหาไอ้แมรี่ถึงแผนครั้งนี้ หึๆ เตรียมตัวรับความตื่นเต้นตระการตาจากโนได้เลยพี่เวย์
@ผับ Ook
และแล้วเราทั้ง4คนก็ได้เข้ามาในผับเวลาสองทุ่มฉันเลือกชุดเดรสสั้นรัดรูปสีดำปาดข้างเว้าเอวไปอีกแซ่บขนาดพริกทั้งสวนยังยอม พร้อมแต่งหน้าแต่งตาบอกเลยสวยหมาหอน
"นั้นไงโต๊ะเดิมนังชะนี"
"แสนรู้นะอีแมรี่" เอลพูดขึ้นทำให้พวกเราหันไปพร้อมกันพวกพี่เขาทั้ง4คนกำลังนั่งคลอเคลียสาวๆ อยู่
"เห็นแล้วมั่นสั่น"
"มึงยังสั่นได้อีกเหรอนาโน"
"ตีนฉันเนี๊ยะมันสั่น หื้มอยากกระโดนถีบหน้าแม่ง"
"ถีบพี่เวย์? " ฟรีสเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย
"ถีบอีนั่นฉันจะถีบพ่อของลูกเพื่อ" ฉันชี้ไปยังอีนังปากแดงแรงกว่าน้ำแดงตรงศาลพระภูมิ
"นี่เหละที่เมียหลวงเมียน้อยฆ่ากันตายเพราะไม่โทษฝ่ายชายที่เป็นคนผิด" ฟรีสเอ่ยอย่างปลงๆ
"ใครจะยอมฉันไม่อยากใช้×วยร่วมกับใคร"
"สุดยอดความร่านไปเลยเพื่อน ฉันว่าไม่มีใครเท่าแกแล้ว"
"แน่นอนคุณสมบัติดีขนาดนี้พี่เวย์ไม่หลงให้มันรู้ไป" ฉันยิ้มร้ายออกมาก่อนจะหันไปคว้าแก้วเหล้าของใครก็ไม่รู้มาดื่มเล็กน้อยให้พอมีกลิ่นแอลกอฮอล์เวลาพูดแล้วใช้นิ้วจิ้มในแก้วมาประๆ ตรงลำคอให้ดูเหมือนเดิมมาเยอะ
"พร้อมเชือดแล้ว" ฉันปลุกขวัญตัวเองเล็กน้อยแล้วเดินตรงไปที่โต๊ะของกลุ่มพี่เวย์ทันที
พรึ่บ!
ฉันนั่งบนตักพี่เวย์พร้อมโอบแขนรอบคอของเขาเจ้าตัวถึงกับตกใจเล็กน้อยแต่มือก็ยังไม่ปล่อยจากนังปลิงตัวข้างที่ยังคงเกาะเขามองฉันอย่างจะมาแหกอก อุ้ย~หนูกลัว
"พี่เวย์~ คิดถึงงงง~" ฉันพูดเสียงยานแกล้งเมาสุดๆ ไม่พอยังซุกไซร้ซอกคอของพี่เวย์แถมไปอีกอุ้ยหอมจุง
"ลุก" พี่เวย์บอกสั้นๆ พูดเสียงเรียบแต่มีเหรอที่ฉันจะลุกอย่าหวังกำไรอยู่ตรงหน้าเห็นๆ
"ไม่อ้าว พี่เวย์ไม่คิดถึงโนเหรอ~"
"ไม่ ลุกมันหนัก" พี่เวย์พยายามแกะมือฉันออกแถมมีอีปลิงปากแดงช่วยแงะอีกแรงเดี๋ยวแม่งถีบติดฝาเลยหนิอีนี่
"โนคิดถึงพี่น๊าาา" ฉันว่าพลางยิ้มหวานแต่บังเอิญสายตาไปปะทะเข้ากับพวกเพื่อนที่นั่งตบมือและยกนิ้วให้ตรงโต๊ะข้างๆ เพื่อนสนับสนุนดีเหลือเกินปลื้มใจ
"รำคาญ"
"คำก็รำคาญสองคำก็รำคาญ งอนแล้วนะ"
"เชิญ" ไอ้บ้านี่ถ้าไม่ติดว่าจะเอาทำผัวละก็แม่จะทุบให้หัวแบะ
"เวย์รีบไล่มันไปได้แล้วน้ำรำคาญ" อีปลิงปากแดงทำหน้าทำตาน่าตบสะจริงๆ
"แฟนพี่เหรอคะ"
"ใช่แล้ว รู้แล้วก็รีบไปพ้นๆ " นังปลิงปากแดงผลักฉันออกแต่ฉันที่กอดคอพี่เวย์แน่นผลักยังไงก็ไม่ปล่อยเห็นพี่เวย์นิ่งไปไม่รู้ขาดอากาศหายใจตายหรือยัง
"ทำไมอ่ะ แค่แฟนแล้วทำไมเผลอๆ โนรักพี่มากกว่าอีก"
"หึ" พี่เวย์ก้มลงมามองฉันพร้อมยิ้มมุมปากเล่นเอาใจเต้นรัวไปไม่ถูกเลยแฮะ
"พี่เลือกมาเลยระหว่างโนกับป้าคนนี้พี่จะเลือกใคร" ฉันถามอย่างจริงจัวเงยหน้ามองสบตาพี่เวย์ตอบกลับไปทันไดก็เหมือนประการไฟส่องสว่างเมื่อพี่เวย์ยิ้มออกมานิดๆ ถึงแทบจะไม่เรียกว่ายิ้มก็เถอะ
"แน่อยู่แล้วว่าฉัน...ไม่เลือกเธอ"