TO BE WITH YOU

CHAPTER 8 – SEPARATION

ARYNN DELA ROSA

Sobra ang kasiyahan na nadarama ko nang dumating sa buhay ko si Youji. Sa tuwing naiinis ako ni Papa ay si Youji ang tanging takbuhan ko para magkaroon ng peace of mind. Sa tuwing naglalasing kami ni Sassy dahil sa pagiging sawi nito sap ag-ibig ay sinusundo niya ako at inaalagaan. Hindi niya rin ako pinagbabawalan sa mga gala naming ni Sassy, minsan pa ay hinahatid pa niya kami roon.

He is so perfect for me. He is everything I prayed for.

My safe place, my home.

What did I do to deserve this man?

Ngunit nagbago ang lahat nang umalis si Youji upang pumunta sa abroad upang doon ituloy ang master’s degree niya. Nabubuhay nalang ang mundo ko kapag nagvi-video call kami. Malayo man kami sa isa’t-isa ay pinapadalhan pa rin niya ako ng bulaklak bago ako pumasok sa university araw-araw.

Nawala na ang excitement na nararamdaman ko sa tuwing tinatanggap ko ang bulaklak. Dahil din sa time difference ay may mga araw na hindi kami nagkakausap at sa mga araw na iyon ay nalulungkot ako.

“Are you okay?”

Inalis ko ang tingin sa binabasa kong reviewer at nakita ang mga nag-aalalang mata ni Miguel.

Umayos ako ng upo at humalukipkip.

“Akala ko ay hindi ka na darating.” Masungit kong sabi.

He smiled widely. “Sorry. Inihatid ko pa si Megan at Rika sa site.”

Huminga ako ng lumalim at isinara ang libro. “Alright. Let’s go.”

Yumuko ito at inilapit ang labi sa aking tainga.

“Don’t be mad. I’ll help you.”

Nilingon ko ito at napansin ko na magkalapit na aming mukha. Hindi ako lumayo. Halos magdikit na ang dulo ng aking ilong.

A side of my lips rose when I saw him swallowed. “Thank you. Shall we go?”

Tumango ito. “Yes.”

Nakarating kami sa condo ni Youji, dala ni Miguel ang aming gagamitin sa pag-design dahil ngayon uuwi si Youji at ito rin ang aming 2nd year anniversary. Kahit na maghapon itong hindi tumawag sa akin ay pinilit kong hindi magalit dahil ngayon lang kami magkakasama pagkatapos ng limang buwan. Ang sabi niya sa akin ay isang linggo lang ang kanyang bakasyon, kaya balak ko na sulitin ang mga araw na iyon na kasama siya.

I punched the code and the door opened. Pumasok kami sa loob at pagkatapos ay sinara iyon. Binaba ni Miguel ang kahon at tumingin sa paligid.

“Hindi magagalit sa atin si Youji? He’s a clean freak.”

“Akala mo ba ay hindi ko alam iyon?”

“Yes.”

“Sorry to disappoint you, but I do know that. Pero alam kong hindi naman siya magagalit sa akin. Ngayon nalang kami magkikita tapos magagalit pa siya. Hindi iyan.”

“Okay.” Nagkibit-balikat ito. “Saan tayo magsisimula.”

“Sa balloons.”

“Okay. This is so much effort.”

“You’re his best friend, dapat lang na mag-effort ka.”

Isa-isa nitong hinipan ang mag balloons, patago akong nakangiti habang tinatago sa aking bag ang air pump at pinapanuod ito na magpakapagod.

“Wala na akong hininga. T*ngina!”

Hindi na ako nakatiis at inilabas na ang pump. “Hi daw sabi ng pump.”

Matalim niya akong tiningnan at gigil na sinuklay ang buhok. “Woman, how dare you play me like this? I am much older than you.”

“It’s fun to watch you struggling.”

Tumayo ito at lumukob sa akin ang anino niya. Napalunok ako at itinago sa aking likuran ang pump.

“Give me that, darling. Baka kung ano ang mahawakan ko.”

“Ano ang mahahawakan mo?” Hamon ko sa kanya.

Ngumiti ito ng nakakapang-akit. “Darling, you know what I’m talking about.”

“Miguel…”

“Yeah?” Tumama ang hininga nito sa aking mukha.

Kinagat ko ang aking ibabang labi. While Youji was away, Miguel stayed by my side. Siya ang sumusundo sa akin kapag naglalasing kami, kapag wala si Sassy ay sinasabayan niya ako kumain o ‘di kaya ay sinasamahan niya ako na tumambay sa library.

Binitiwan ko ang hawak na pump at iniikot ang mga kamay sa leeg ni Miguel upang sakupin ang kanyang labi.

I breathed in Miguel’s masculine scent. His earthy blend of spiced warmth slid through me like the heat from a fireplace, making me feel warm and cozy. My stomach fluttered and felt hollow, and my heart pounded with excitement.

“Open for me.”

His deep, commanding voice slid seductively through me. He wrapped an arm around my shoulders, his other still around my waist as he banded me to him.

I obeyed immediately. His tongue thrust inside, taking control. I felt as though the ride I’d climbed on had taken a dangerous edge as I was flung into turns, curves and dips. My legs went weak and, deep in my center, desire slammed bolts of need into my clit.

His breath was hot and sweet, his taste tangy and unique—and addicting. I couldn’t get enough. I moaned and gasped, then sighed when one of his hands slid down my waist, over my hip to my thigh. He lifted my leg. My skirt rode up, his fingers sliding up and down my thigh.

God—I felt his erection. When he retreated, I followed. He sucked my tongue inside and stroked me with his tongue.

“Miguel…”

“It is not enough.”

I shyly danced my way around his mouth, and then allowed him to regain control of mine. I broke the kiss, letting my head fall back as I sucked air into my starved lungs. Feeling his fingers skimming where my thigh met my groin, I lifted my leg higher and let out a long sigh as his fingers slid beneath the elastic of my panties. He kissed my jaw, moving down my throat, and brushed those fingers against the edge of my s*x. I cried out. Nothing else mattered. All I cared about was finding a release for the raging

desire roaring through me.

He took my mouth again, moving his lips gently and tenderly as he swallowed my moans.

“Let’s stop.” He distanced himself to me and avoided my gaze while wiping his mouth.

“Yeah. I'm so sorry.” I agreed.

“We promised not to do this again.”

“Yes.”

Dalawang buwan pagkatapos umalis ni Youji ay naramdaman namin ni Miguel ang kakaibang tensyon kapag magkasama. Ngunit may pagpipigil pa rin kami sa aming sarili upang hindi humantong ito sa s*x. Ayaw namin na masaktan si Youji kaya’t tinatago namin ito sa kanya.

Katahimikan ang namayani sa kapaligiran habang nag-aayos kami ng surprise para sa aking kasintahan. Pagkatapos naming mag-ayos ay nagmamadali na itong umalis.

“Hope he likes it.”

“Don’t worry, he will. Kapag hindi, sabihin mo akin. Ako ang bahala.”

Ngumiti ako ng tipid. “Thank you.”

“Bye.” Paalam niya.

Tumango ako at tumalikod na ito. Hindi ko na siya hinintay pa na mawala sa aking paningin, agad kong sinara ang pinto at sumandal roon. Huminga ako ng malalim at hinawakan ang aking mga labi.

“I’m so sorry, Youji.” Bulong ko.

Pumasok ako sa kuwarto kung saan namin inayos ang sopresa. Umupo ako sa baba ng kama at tumingin sa aking cellphone. Nine o’clock na ng gabi ngunit walang bagong mensahe mula kay Youji. Inisip ko na lamang na baka sakay na ito ng eroplano at hindi na ako nasabihan na pauwi na siya. Niyakap ko ang aking binti at ipinatong ang ulo roon. Pinili ko na umidlip sandali habang naghihintay sa kanya.

Youji.

You are so perfect for me. You are everything I prayed for.

My safe place, my home.

Do I really deserve you?

Nagising ako dahil sa pag-vibrate ng akin cellphone. Dumilata ko at tumingin sa paligid. Hindi ko napansin na tuluyan na akong napahiga sa malamig na sahig. Inabot ko ang aking cellphone at sumilay ang ngiti sa aking labi nang makita ang pangalan ni Youji.

Agad ko iyon sinagot. “Hi, babe!”

“Babe, I’m so sorry for the late notice.”

“Huh? Ano ang ibig mong sabihin?”

“Hindi ako natuloy na umuwi. I’m going to meet the CEO of the one of the best design firm here. I can’t miss it.” Batid ko ang lungkot sa kanyang tinig. “I’m really sorry, baby.”

“Bakit hindi mo sinabi kagabi?”

“I’m really sorry, babe. I forgot to charge it, it’s my fault. Are you mad at me?”

Ano ba an ine-expect mo?! Matuwa ako?! Ito ang unang beses na nag-effort ako para sa anibersaryo natin! Tapos hindi mo ako sisiputin?!

Gusto kong isigaw ang mga salita na iyon pero pinili kong magtimpi. Alam kong pangarap niya iyon, hindi ako maaaring humadlang sa mga pangarap niya. Wala akong karapatan na manghimasok roon.

“Can we… Can we video call? Kahit sandali lang, babe? May ipapakita lang ako-”

“Maybe later. I have to go and prepare my presentation.”

“Wait, Youji. May ipapakita ako sa iyo.”

“It can wait.”

“No, it can’t—”

Hindi pa man ako tapos magsalita ay pinatay na nito ang tawag. Tiningnan ko ang inayos naming sopresa sa kanya at unti-unting tumulo ang aking luha dahil sa mga nasayang na effort ko. Ito ang unang beses na ginawa iyon sa akin ni Youji.

Pero pipilitin ko siyang intindihin, kasi pangarap niya iyon eh. Ngayon ko pa ba siya pipigilan kung kailan unti-unti na niya iyon na naaabot?

Nakita ko ang pangalan ni Miguel sa contacts ko at hindi ako nagdalawang-isip na tawagan siya.

“Hey! Good morning.” Tila kagigising lang nito. “What’s up?”

“Hindi siya umuwi.”

“What?!”

“Hindi… Hindi siya umuwi, Migs.” Tumulo ang masagang luha sa aking mga mata dahil sa bigat na nararamdaman.

“Bakit daw?”

Isinalaysay ko sa kanya ang napag-usapan namin ni Youji sa pagitan ng aking paghikbi. Sinabi ko rin sa kanya ang balak kong pagpunta sa Dubai upang makita siya.

“Are you an idiot? Huwag mo siyang puntahan.”

“Hindi ko siya kayang tiisin, Migs.”

“Look, Arynn…” He sighed. “Stay there. I’ll pick you up. Give me half an hour. You got me?”

Tumango ako kahit hindi nito makita. “O-Okay.”

“Don’t cry, sweetheart.”

“My efforts are wasted. I even baked a cake!”

Pinatay n ani Miguel ang call namin at sinunod kong tawagan si Sassy upang sa kanya naman mag-rant. Ginawa ko iyon upang ilabas lahat ng hinahakit ko at mabawasan kahit kaunti.

“That is sooo crazy! Arynn, hindi ko alam na capable ka pala na ganoon.”

“Hindi iyan ang idinadaing ko, buwisit ka.”

“Oo na. I heard you, sis.” Tumawa ito. “Okay, so hindi siya umuwi dahil busy siya? Makipag-break ka na, girl. It’s not worth it.”

I forgot that this dumb b***h always suggest break-up whenever I and Youji had a fight.

“You are a useless bitch.”

“Sis, Youji has a goal bago mo pa siya nakilala. What do you expect? Gusto mo ay unahin ka niya?” Huminga ito ng malalim. “Girl, career-oriented ang jowa mo. Umpisa palang alam mo na iyon, bakit ka nagrereklamo ngayon?”

“Kasi wala siyang time sa akin at sinayang niya ang oras ko.”

“Ah. Okay.”

“Alam mo, mas matino pang magbigay ng advice si Miguel kaysa sa iyo.”

Ilang segundo itong hindi umimik sa kabilang linya. “Miguel? Are you pertaining to Miguel Cabrera— Youji’s best friend?”

“Yes!”

“Akala ko ba tinapos niyo na ang kung ano man ang mayroon sa inyong dalawa? Arynn, you promised me na hindi mo na ito uulitin!” Tumaas ng bahagya ang kanyang boses.

Alam niya ang kung ano ang nangyayari sa amin ni Miguel. Hindi ko kasi matiis na hindi ipaalam at isa pa ay gusto ko rin malaman kung ano ang opinion nito. Noong nai-kwento ko sa kanya ang nararamdamang tensyon kay Miguel ay hindi niya ako kinunsinti, bagkus ay may pagkakataon na nilalayo niya ako sa kanya.

“I did! Yes! It’s just… we didn’t—”

“Kahit galit ka kay Youji, hindi mo dapat ginagamit si Migs para makalimot.”

“Hindi nga! Nagpatulong lang ako na mag-ayos ng pang-surprise kay Youji.” Dahilan ko.

“Bakit siya? Bakit hindi ako?”

Nagbuntong-hininga ako. “You were so busy dahil kay Damien.”

Hindi ko na matiis at muli akong napahikbi. Hindi ko na kasi alam kung saan ilalagay ang sama ng loob na nadarama. Nawalan ng imik si Sassy sa kabilang linya, samantalang ako naman ay patuloy pa rin sa paghagulgol.

“Tara. Magpakalasing nalang tayo.”

“I really want to spend this day with my boyfriend.”

“I know.” Walang-gana na sabi nito.

“I even baked a cake!”

“You can bring that at the club.”

“I put balloons and print some photos on the ceiling, my ankle got sprained dahil namali ako ng tapak sa hagdanan.” Reklamo ko habang patuloy sa paghikbi. “Bumili pa ako ng red roses at pinagluto siya ng favorite niyang steak! Tapos, hindi niya ako sisiputin.”

“Hindi ba niya nabanggit kung kailan niya ire-reschedule ang flight niya?”

“Sassy, how could he do this to me?!”